مقاله پژوهشی
فاطمه دادخواه؛ غلامعلی نهضتی؛ مهدی ژندی؛ مجتبی اماموردی
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، گردآوری، انجماد اسپرم زنبورعسل Apis mellifera و ارزیابی چندین رقیقکننده برای بهبود کیفیت اسپرم پس از انجماد- ذوب برای نخستین بار در ایران بود. گردآوری اسپرم از زنبورهای نر بالغ انجام شد. از سه رقیقکنندۀ مختلف که رقیقکنندۀ اول شامل بافر و زردۀ تخم‌مرغ (TEY)، رقیقکنندۀ دوم بافر و 5/0 درصد لستین سویا (TSL0.5) و ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، گردآوری، انجماد اسپرم زنبورعسل Apis mellifera و ارزیابی چندین رقیقکننده برای بهبود کیفیت اسپرم پس از انجماد- ذوب برای نخستین بار در ایران بود. گردآوری اسپرم از زنبورهای نر بالغ انجام شد. از سه رقیقکنندۀ مختلف که رقیقکنندۀ اول شامل بافر و زردۀ تخم‌مرغ (TEY)، رقیقکنندۀ دوم بافر و 5/0 درصد لستین سویا (TSL0.5) و رقیقکنندۀ سوم بافر و 2 درصد لستین سویا (TSL2)، استفاده شد. نمونهها رقیق و به‌تدریج تا دمای 5 درجۀ سلسیوس سرد و بی‌درنگ درون پایوت کشیده و منجمد شد. دادهها با استفاده از رویۀ GENMODنرمافزار SAS تجزیه و نتایج بهصورت میانگین حداقل مربعات بیان شد. نتایج نشان داد که میانگین جنبایی اسپرم تازه در رقیق‌‌کنندههای TEY (14/0±75/4) و TSL2 (2/0±5/4) به‌طور معنیداری (05/0P˂) بالاتر از TSL0.5 (12/0±12/4) بود. میانگین جنبایی اسپرم پس از سرد‌سازی نیز در TEY (2/0±5/4) و TSL2 (12/0±62/4) به‌طور معنیداری بالاتر از TSL0.5 (24/0±87/3) بود. همچنین میانگین جنبایی اسپرم پس از انجماد- ذوب در TEY (24/0±6/3) به‌طور معنیداری بالاتر از دو رقیقکننده بر پایۀ لستین سویا بود. بنابراین، با توجه به نتایج به‌دست‌آمده به نظر میرسد ذخیره‌سازی و انجماد اسپرم زنبورعسل در رقیقکنندۀ زردۀ تخم‌مرغ و سطح 2 درصد لستین سویا برای استفادۀ تلقیح مصنوعی ملکۀ زنبورعسل برای تسریع برنامههای اصلاح نژادی، مناسب خواهد بود.
مقاله پژوهشی
محمد باقر افشون؛ علی نقی کشتکاران؛ مهرداد معمار؛ فرهاد صمدیان
چکیده
در این پژوهش تأثیر افزودن سطوح مختلف عصارۀ روغنی و آبی گل بابونه بر کیفیت لاشه و ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی گوشت سینۀ جوجههای گوشتی بررسی شد. بدین منظور 400 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ کاپ 500 به پنج گروه آزمایشی با چهار تکرار ( هر تکرار شامل بیست قطعه جوجه) تقسیم شده و روزانه 85 و 128 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصارۀ آبی گل بابونه ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر افزودن سطوح مختلف عصارۀ روغنی و آبی گل بابونه بر کیفیت لاشه و ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی گوشت سینۀ جوجههای گوشتی بررسی شد. بدین منظور 400 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ کاپ 500 به پنج گروه آزمایشی با چهار تکرار ( هر تکرار شامل بیست قطعه جوجه) تقسیم شده و روزانه 85 و 128 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصارۀ آبی گل بابونه و 14 و 21 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصارۀ روغنی گل بابونه بهصورت آشامیدنی به جوجهها خورانده شد. جوجهها (از هر تکرار سه قطعه) در روز 21 و 42 کشتار شده و کیفیت لاشه و ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی گوشت سینه بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان چربی خام در گوشت سینۀ جوجههایی که عصارۀ آبی گل بابونه به میزان 85 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کرده بودند به‌طور معنیداری از دیگر جوجهها بیشتر بود )05/0>(P . بازدۀ لاشه در جوجههایی که عصارۀ روغنی گل بابونه دریافت کردند به‌طور معنیداری )05/0>(P بیشتر از جوجههای شاهد بود و مزه و تردی گوشت جوجههایی که روزانه 85 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصارۀ آبی گل بابونه دریافت کردند بهتر از جوجههای شاهد بود. به‌طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که هر دو عصارۀ آبی و روغنی گل بابونه باعث تغییر ترکیب‌های بیوشیمیایی گوشت سینه شدند ولی تنها عصارۀ آبی گل بابونه باعث بهبود ویژگیهای حسی گوشت شد.
مقاله پژوهشی
طاهره عباسی؛ ملک شاکری؛ مجتبی زاغری؛ حمید کهرام
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر ویتامینهای (OH)D325 و K3 با استفاده از تزریق درون تخممرغی بر سامانة ایمنی جوجههای گوشتی بود. 800 تخم بارور مرغ مادر گوشتی راس 308 در طرح کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل (3×4) در دوازده تیمار، چهار تکرار و شانزده مشاهده، انجام گرفت. تیمارها شامل ویتامین D (0، 4/0، 6/0، 8/0 میکروگرم) و ویتامین K (0، 2، 6 میکروگرم) بودند. ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی تأثیر ویتامینهای (OH)D325 و K3 با استفاده از تزریق درون تخممرغی بر سامانة ایمنی جوجههای گوشتی بود. 800 تخم بارور مرغ مادر گوشتی راس 308 در طرح کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل (3×4) در دوازده تیمار، چهار تکرار و شانزده مشاهده، انجام گرفت. تیمارها شامل ویتامین D (0، 4/0، 6/0، 8/0 میکروگرم) و ویتامین K (0، 2، 6 میکروگرم) بودند. روز 18 جوجهکشی تخمهای بارور، 5/0 میلیلیتر از محلولهای آزمایشی و گروه کنترل 5/0 میلیلیتر آبمقطر دریافت کردند. پس از پایان جوجهکشی2، جوجههای نر برای 42 روز به سالن پرورشی منتقل شدند. برای بررسی ایمنی هومورال میزان 5/0 سیسی محلول 10درصد SRBC (گلبول قرمز گوسفند) در روزهای 28 و 35 به یک قطعه جوجه از هر تکرار تزریق و در روزهای 35 و 42 خون‌گیری انجام شد. روز 24 برای ارزیابی ایمنی یاخته‌ای فیتو همآگلوتینین (PHA) به پردۀ انگشت پای جوجهها تزریق و یک و پنج روز بعد، برای اندازهگیری میزان تورم پوست و ماندگاری تأثیر تیمارها، از شاخص تحریک پوستی استفاده شد. بر پایۀ نتایج، با افزایش سطح ویتامین K3عیار پادتن (تیتر آنتیبادی) علیه ویروس نیوکاسل افزایش یافت (05/0P<). بیشترین عیار پادتن علیه SRBC و غلظت IgG مربوط به سطح 4/0 میکروگرم D3 و 6 میکروگرم K3 بود (05/0P<). بیشترین میزان شاخص تحریک مربوط به همین تیمار و کمترین میزان تحریک مربوط به تیمار 6 میکرولیتر K3 بود (05/0P<). درنهایت به نظر میرسد که سطح 4/0 میکروگرم ویتامین D3و6 میکروگرم ویتامین K3 با اعمال اثر هم‌افزایی، موجب تقویت پاسخ ایمنی در جوجة گوشتی میشود.
مقاله پژوهشی
فاطمه حسینی؛ امید کریمی؛ نیلوفر جواهری
چکیده
مدلهای حیوانی برای مدلبندی مشاهده‌های مربوط به عملکرد حیوان با همبستگی ژنتیکی استفاده میشوند. این مدلها متعلق به کلاس مدلهای مختلط خطی تعمیمیافته هستند و همبستگی ژنتیکی موجود بین دادهها توسط تأثیر تصادفی با ارزش اصلاحی به مدل اضافه میشود. از جمله هدف‌های این مدلها، برآورد مؤلفههای واریانس است. در این ...
بیشتر
مدلهای حیوانی برای مدلبندی مشاهده‌های مربوط به عملکرد حیوان با همبستگی ژنتیکی استفاده میشوند. این مدلها متعلق به کلاس مدلهای مختلط خطی تعمیمیافته هستند و همبستگی ژنتیکی موجود بین دادهها توسط تأثیر تصادفی با ارزش اصلاحی به مدل اضافه میشود. از جمله هدف‌های این مدلها، برآورد مؤلفههای واریانس است. در این پژوهش رهیافت بیزی تقریبی برای برآورد مؤلفههای واریانس مدل حیوانی ارائه و با رهیافت بیزی مرسوم مقایسه شد. برای این منظور مجموعة داده شبیهسازی‌شده با 1084 رکورد مربوط به حیوان فرضی استفاده شد. مشاهده‌های وزن حیوان هنگام تولد است. این مجموعة داده شامل کد حیوان، کد مادر، کد پدر، جنسیت و سال تولد است. جنسیت به‌عنوان اثر ثابت و اثرهای مادری، حیوان و سال تولد بهصورت عامل‌های تصادفی در نظر گرفته شدند. چهار مدل با رهیافت بیزی مرسوم برازش و با یک معیار مدلگزینی مدل مناسب انتخاب شد. رهیافت بیزی تقریبی روی مدل مناسب پیادهسازی شد. زمان محاسبات با رایانه به ویژگیهای (Intel Core i7, 4GB, 2.7 GHz) برای رهیافت بیزی مرسوم حدود ١٢٠ ثانیه و با رهیافت بیزی تقریبی کمتر از ١٠ ثانیه به طول انجامید. برای بررسی نکویی برازش معیار ریشة میانگین توان دوم خطای نسبی محاسبه شد که به ترتیب 1568/0 و 1499/0 برای رهیافت بیزی مرسوم و بیزی تقریبی به دست آمد. برای بررسی تفاوت نداشتن معنیدار بین برازش وزن حیوان توسط دو رهیافت، آزمون تی (T) استفاده شد که میزان احتمال آزمون 98/0 به دست آمد و فرضیه صفر برابر بودن میانگین برازش وزن حیوان از دو رهیافت برابرند، پذیرفته شد.
مقاله پژوهشی
هادی آتشی؛ محمد مرادی شهربابک؛ حسن مهربانی یگانه؛ سید رضا میرایی آشتیانی؛ قدرت الله رحیمی میانجی
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی همراهی همردیف (آلل)های ژن BoLA-DRB3 با افزایش یاختههای تکهستهای خون محیطی در پاسخ به استافیلوکوکوس آرئوس بود. حیوانات موردبررسی (347 حیوان) شامل 155 گوسالۀ آمیختۀ هلشتاین-شاروله، 60 گوسالۀ ناشی از آمیزش حیوانات نر هلشتاین- شاروله با حیوانات مادۀ هلشتاین، 46 گوسالۀ ناشی از آمیزش حیوانات مادۀ هلشتاین- شاروله با ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی همراهی همردیف (آلل)های ژن BoLA-DRB3 با افزایش یاختههای تکهستهای خون محیطی در پاسخ به استافیلوکوکوس آرئوس بود. حیوانات موردبررسی (347 حیوان) شامل 155 گوسالۀ آمیختۀ هلشتاین-شاروله، 60 گوسالۀ ناشی از آمیزش حیوانات نر هلشتاین- شاروله با حیوانات مادۀ هلشتاین، 46 گوسالۀ ناشی از آمیزش حیوانات مادۀ هلشتاین- شاروله با حیوانات نر شاروله و 86 گوسالۀ هلشتاین بودند. همۀ حیوانات در هنگام آزمایش همسن و همۀ تلیسهها غیر آبستن بودند. برای تعیین ژنوتیپ حیوانات در جایگاه BoLA-DRB3 روش توالییابی مستقیم استفاده شد. با استفاده از رویۀ REML و مدلهای خطی مختلط همراهی همردیف‌های ژن BoLA-DRB3 با افزایش یاختههای تکهستهای خون محیطی ارزیابی شد. افزون بر تأثیر ژن BoLA-DRB3، عامل‌های ثابت گروه ژنتیکی و جنس و عامل تصادفی پدر نیز در مدل گنجانده شد. در این پژوهش، 27 همردیف برای ژن BoLA-DRB3 دیده شد. نتایج نشان داد همردیف‌های DRB3*0101 و DRB3*0902 با شاخص تحریک استافیلوکوکوس آرئوس همراهی دارند (05/0P<). یافتههای این پژوهش میتواند برای شناخت سازوکار زیستشناختی (بیولوژیکی) پاسخ ایمنی میزبان علیه استافیلوکوکوس آرئوس سودمند باشد.
مقاله پژوهشی
سمیه پنجه شیری؛ مرادپاشا اسکندری نسب؛ محمدباقر زندی باغچه مریم؛ محمدحسین مرادی
چکیده
هدف از این تحقیق برآورد فراسنجهها و روند ژنتیکی صفت امتیاز یاختههای بدنیبا استفاده از رکوردهای روز آزمون تولید شیر گاوهای هلشتاین ایران بود. دادههای مورداستفاده شامل 407167 رکورد روز آزمون بین سالهای 1388 تا 1392 مربوط به دورة شیردهی اول بود که توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور گردآوری شده بود. شمار یاختههای ...
بیشتر
هدف از این تحقیق برآورد فراسنجهها و روند ژنتیکی صفت امتیاز یاختههای بدنیبا استفاده از رکوردهای روز آزمون تولید شیر گاوهای هلشتاین ایران بود. دادههای مورداستفاده شامل 407167 رکورد روز آزمون بین سالهای 1388 تا 1392 مربوط به دورة شیردهی اول بود که توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور گردآوری شده بود. شمار یاختههای بدنی2 با تبدیل لگاریتمی به امتیاز یاختههای بدنی تبدیل شد. برآورد فراسنجه‌های ژنتیکی با استفاده از مدل تابعیت (رگرسیون) تصادفی با روش آماری بیزی مبتنی بر نمونهگیری گیبس انجام شد. روند مشاهدهشده برای واریانس ژنتیکی افزایشی و محیطی دائمی همسان و در اوایل دورة شیردهی بالاتر از دیگر روزهای شیردهی برآورد شد. وراثتپذیری امتیاز یاختههای بدنی برای دورة شیردهی اول 023/0 تا 065/0 برآورد شد. تکرارپذیری در آغاز و پایان دورة شیردهی بیشترین میزان نسبت را داشت. همبستگی ژنتیکی افزایشی بین روزهای 5 و 305 دورة شیردهی برآورد شد. روند ژنتیکی امتیاز یاختههای بدنی در سالهای مختلف تغییر به نسبت زیادی داشت و تغییرپذیری ژنتیکی امتیاز یاختههای بدنی از روند مشخصی پیروی نمیکند.
مقاله پژوهشی
زینب منظری؛ حسن مهربانی یگانه؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ محمد حسین مرادی؛ محسن قلی زاده
چکیده
نشانههای انتخاب در کل ژنگان (ژنوم)، ما را در درک سازوکارهای انتخاب و شناسایی مناطقی از ژنگان که در طی سالیان متمادی بهصورت طبیعی و یا مصنوعی انتخاب شدهاند، راهنمایی میکنند. هدف این تحقیق شناسایی نقاطی از ژنگان در گوسفندان زل و بلوچی بود که در طی سالهای مختلف بهصورت مصنوعی یا طبیعی انتخاب شدهاند. 143 رأس گوسفند بلوچی ...
بیشتر
نشانههای انتخاب در کل ژنگان (ژنوم)، ما را در درک سازوکارهای انتخاب و شناسایی مناطقی از ژنگان که در طی سالیان متمادی بهصورت طبیعی و یا مصنوعی انتخاب شدهاند، راهنمایی میکنند. هدف این تحقیق شناسایی نقاطی از ژنگان در گوسفندان زل و بلوچی بود که در طی سالهای مختلف بهصورت مصنوعی یا طبیعی انتخاب شدهاند. 143 رأس گوسفند بلوچی (96 رأس) و زل (47 رأس)، با استفاده از آرایههای ژنگانیIllumina ovine SNP50K BeadChip تعیین ژنوتیپ شدند. برای جستجوی نشانههای انتخاب از آزمون نااُریب FST ویر و کوکرهام (تتا) در بستۀ نرم‌افزاری R استفاده شد. نتایج 17 منطقۀ ژنگانی روی کروموزومهای 3، 4، 5، 7، 10، 11، 12، 13، 15، 18 و X را شناسایی کرد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات زیستی (بیوانفورماتیکی) نشان داد که برخی از این مناطق ژنگانی با ژنهای مؤثر بر صفات گسترش نظام استخوان‌بندی (اسکلتی) و دم، ایمنی و یاخته‌شناختی (سیتولوژی) یاخته‌ای، سوخت‌و‌ساز (متابولیسم) قند و انرژی و تولیدمثلی مانند ژنهای RPS6KA3، HOXB9، ESPL1، AAAS، FNDC3A همپوشانی دارند. نتایج این تحقیق و جایگاههای ژنگانی شناسایی‌شده میتواند نقش مهمی در رابطه با بررسی تأثیر انتخاب در تمایز جمعیتی دو نژاد دنبه‌دار بلوچی و بدون دنبۀ زل و در پی آن شناسایی مناطق ژنگانی مرتبط با صفات متمایزکنندۀ این دو نژاد داشته باشد.
مقاله پژوهشی
سودابه مرادی؛ آرش مرادی؛ زهرا زنگنه
چکیده
این آزمایشبه‌منظور ارزیابی جایگزینی متیونین صنعتی یا مصنوعی (سنتتیک) با متیونین گیاهی و بررسی تأثیر آن بر عملکرد، ویژگیهای لاشه و فراسنجه‌های خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. شمار 280 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، چهار تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند ...
بیشتر
این آزمایشبه‌منظور ارزیابی جایگزینی متیونین صنعتی یا مصنوعی (سنتتیک) با متیونین گیاهی و بررسی تأثیر آن بر عملکرد، ویژگیهای لاشه و فراسنجه‌های خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. شمار 280 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، چهار تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیرۀ پایه که 100درصد نیاز متیونین با DL- متیونین تأمین شده بود (شاهد) و در تیمارهای 2 تا 7، DL- متیونین در جیرۀ پایه به ترتیب به میزان 20، 40، 50، 60، 80 و 100درصد با متیونین گیاهی جایگزین شده بود. نتایج نشان داد که وزن بدن در سن 21 روزگی در تیمارهایی که تا سطح 60درصد جایگزینی انجام شده بود، همچنین در سن 42 روزگی در تیمارهای که تا سطح 50درصد DL- متیونین با متیونین گیاهی جایگزین شده بود تفاوت معنیداری با گروه کنترل نداشتند. تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر مصرف خوراک، درصد لاشه و وزن نسبی چربی محوطۀ بطنی، سینه، ران‌ها، کبد، قلب، تیموس، طحال و بورس فابریسیوس نداشتند. غلظت آلبومین سرم در تیمار 80درصد متیونین گیاهی به‌طور معنیداری افزایش یافت، درحالی‌که غلظت کلسترول سرم در تیمار 100درصد متیونین گیاهی و همچنین غلظت گلوکز در تیمار 60، 80 و 100درصد متیونین گیاهی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنیداری کاهش‌یافته بود. به‌طورکلی، متیونین گیاهیمی‌تواند جایگزین بخشی از متیونین مصنوعی موجود در جیره بدون تأثیر منفی بر عملکرد و ویژگیهای لاشه شود.
مقاله پژوهشی
حمیده کشاورزی؛ علی صادقی سفیدمزگی؛ غلامرضا قربانی؛ رسول کوثر
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی میزان رخداد سقط با توجه به تعریف‌های مختلف و تأثیر اقلیم و اندازۀ گله روی این عارضه و همچنین برآورد روند فنوتیپی آن صورت پذیرفت. در این بررسی از 255781 رکورد زایش مربوط به 88502 رأس گاو که از 16 گلۀ شیری گردآوریشده در بازة زمانی سالهای 1383 تا 1393، استفاده شد. میزان رخداد سقط و عامل‌های مؤثر بر آن به ترتیب با رویههای ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی میزان رخداد سقط با توجه به تعریف‌های مختلف و تأثیر اقلیم و اندازۀ گله روی این عارضه و همچنین برآورد روند فنوتیپی آن صورت پذیرفت. در این بررسی از 255781 رکورد زایش مربوط به 88502 رأس گاو که از 16 گلۀ شیری گردآوریشده در بازة زمانی سالهای 1383 تا 1393، استفاده شد. میزان رخداد سقط و عامل‌های مؤثر بر آن به ترتیب با رویههای FREQ و GENMODنرمافزار SASتحلیل شدند. با توجه به تعریف سقط بهصورت مرگ و دفع جنین بین روزهای 260-60، 260-100 و یا 260-150 آبستنی، میانگین رخداد آن به ترتیب 5/15، 3/11 و 6/6 درصد برآورد شد. اندازۀ گله، نوع اقلیم، سال فصل و نوبت زایش و همچنین اثر متقابل سال × فصل زایش و نوع اقلیم × سال زایش اثر معنیداری (001/0 > P) بر میزان رخداد سقط داشتند. بیشترین فراوانی رخداد سقط در گاوهای نوبت زایش دوم (7/28 درصد) مشاهده شد. میزان رخداد سقط در اقلیم معتدل بیشتر از اقلیم سرد بود (0/16 در برابر 5/14 درصد). همچنین گلههای با بیشتر از سه هزار مولد در مقایسه با کمتر از هزار رأس، نزدیک به 1 درصد، رخداد سقط بیشتری داشتند. میانگین رخداد سقط در فصل بهار بالاترین و در پاییز کمترین (8/17 در برابر 5/13 درصد) بود. همچنین با توجه به تابعیت میانگین حداقل مربعات بر سال زایش، رخداد سقط روند فنوتیپی مثبت و معنیداری (004/0 > P) به میزان 4/0 درصد در سال داشت. نتایج این بررسی میتواند در تجزیه‌وتحلیل راهکارهای مدیریتی در کنترل رخداد سقط سودمند باشد.
مقاله پژوهشی
علی اسدی؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر؛ احسان ولی پور
چکیده
در این پژوهش تأثیر متافیکس به‌تنهایی و یا همراه با موننسین بر عملکرد و غلظت متابولیت‌ها و مواد کانی خون در بره‌های تودۀ فراهانی بررسی شد. شمار 24 رأس برۀ نر (6-4 ماهه، میانگین وزن 4/7 ± 9/35 کیلوگرم) به‌طور تصادفی در چهار گروه با، 1) جیرۀ بدون موننسین و متافیکس (شاهد)، 2) جیره با 24 میلیگرم در کیلوگرم موننسین، 3) جیره با 4 گرم در کیلوگرم ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر متافیکس به‌تنهایی و یا همراه با موننسین بر عملکرد و غلظت متابولیت‌ها و مواد کانی خون در بره‌های تودۀ فراهانی بررسی شد. شمار 24 رأس برۀ نر (6-4 ماهه، میانگین وزن 4/7 ± 9/35 کیلوگرم) به‌طور تصادفی در چهار گروه با، 1) جیرۀ بدون موننسین و متافیکس (شاهد)، 2) جیره با 24 میلیگرم در کیلوگرم موننسین، 3) جیره با 4 گرم در کیلوگرم متافیکس و 4) جیره با 24 میلیگرم موننسین و 4 گرم در کیلوگرم متافیکس (موننسین+ متافیکس) تغذیه شدند. عملکرد و غلظت خونی گلوکز، اوره، پروتئین کل، کلسیم، فسفر، سدیم و پتاسیم در دو هفته در آغاز (دورۀ اول) و پایان پروار (دورۀ دوم) تعیین شد. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایش تأثیری بر عملکرد بره‌ها نداشت (05/0<P). غلظت اوره و پروتئین کل، سدیم و پتاسیم خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). افزایش وزن روزانه در دورۀ اول به‌طور معنیداری بیشتر از دورۀ دوم بود (286 در مقابل 154 گرم در روز). متافیکس تنها غلظت کلسیم خون را نسبت به شاهد و موننسین تنها در دورۀ اول افزایش داد (05/0>P). در پایان دورۀ پروار غلظت گلوکز خون کمتر و در برابر غلظت اوره و پروتئین کل بیشتر از آغاز دوره بود (05/0>P). نتیجۀ کلی اینکه افزودن موننسین به تنهایی باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی شد ولی هیچ اثر هم‌افزایی بین متافیکس و موننسین در ارتباط با عملکرد و فراسنجه‌های خونی در آغاز و پایان دورۀ پروار بره‌های فراهانی مشاهده نشد.
مقاله پژوهشی
اکبر یعقوبفر؛ مجید کلانتر؛ فریبرز خواجعلی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کربوهیدرات غیرنشاسته‌ای جیرههای مختلف مکمل‌شده با آنزیم یا بدون آن بر عملکرد و ویژگیهای فیزیولوژیک جوجۀ گوشتی آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تیمار در پنج تکرار (شمار 25 قطعه در هر تکرار) با شمار 625 قطعه جوجۀ یک‌روزۀ مخلوط رأس 308 در دو مقطع 1 تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی اجرا شد. تیمارها به ترتیب شامل شاهد، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کربوهیدرات غیرنشاسته‌ای جیرههای مختلف مکمل‌شده با آنزیم یا بدون آن بر عملکرد و ویژگیهای فیزیولوژیک جوجۀ گوشتی آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تیمار در پنج تکرار (شمار 25 قطعه در هر تکرار) با شمار 625 قطعه جوجۀ یک‌روزۀ مخلوط رأس 308 در دو مقطع 1 تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی اجرا شد. تیمارها به ترتیب شامل شاهد، گندم، گندم با آنزیم، جو و جو با آنزیم بودند. بر پایۀ نتایج به‌دست‌آمده مشخص شد تأثیر جیرههای مختلف بر صفت خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک جوجهها در کل دورۀ پرورش معنیدار و جیرههای مکمل‌شده با آنزیم، میانگین‌های بهتری نسبت به جیرههای بدون آنزیم داشتند (01/0 p<). تغییر اندازۀ پرزهای روده در هر سه قسمت روده وجود داشت و جیرههای گندم و جو بدون آنزیم باعث کاهش ارتفاع پرز، افزایش ضخامت و عمق کریپت شدند (01/0 p<). همچنین آن‌ها باعث افزایش فعالیت آنزیمی لوزالمعده و غلظت آنزیمی سرم شدند (01/0 p<)، اما مکمل‌سازی جیره‌ها با آنزیم باعث جبران این آسیب‌ها شد (01/0 p<). تغییر بیان ژنهای انتقال‌دهندۀ مواد مغذی و تولید موسین برای جیرههای آزمایشی در رودۀ باریک معنیدار بود (01/0 p<). گندم و جو بدون آنزیم بیشترین بیان ژن انتقال مواد مغذی و تولید موسین را داشتند اما مکمل‌سازی با آنزیم باعث کاهش این مقادیر شد (01/0 p<). در کل استفاده از جیرههای با کربوهیدرات غیرنشاسته‌ای مختلف بدون آنزیم باعث آسیب به عملکرد و صفات فیزیولوژیک جوجهها شد، ولی مکمل‌سازی با آنزیم اثرگذاری منفی ایجادشده را خنثی کرد.
مقاله پژوهشی
مازیار محیطی اصلی؛ معین قناعت پرست رشتی؛ میثم توکلی الموتی
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی تأثیر مکمل بستر بنتونیتسدیم و تراکم گله بر عملکرد و کیفیت بستر با استفاده از 252 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار بهصورت فاکتوریل (2×3) و چهار تکرار انجام شد. عامل‌های آزمایشی شامل تراکم در واحد سطح (14؛ تراکم کم و 18؛ تراکم زیاد / پرنده در هر مترمربع) و سه سطح مکمل بستر بنتونیتسدیم ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی تأثیر مکمل بستر بنتونیتسدیم و تراکم گله بر عملکرد و کیفیت بستر با استفاده از 252 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار بهصورت فاکتوریل (2×3) و چهار تکرار انجام شد. عامل‌های آزمایشی شامل تراکم در واحد سطح (14؛ تراکم کم و 18؛ تراکم زیاد / پرنده در هر مترمربع) و سه سطح مکمل بستر بنتونیتسدیم (0، 2 و 4 کیلوگرم در هر مترمربع) بودند. افزایش تراکم سبب افت عملکرد رشد، افزایش رطوبت، pH، شمار اشریشیاکلی و اووسیست بستر، نمرة زخمهای روده، زخم کف پا، مفصل خرگوشی و زخم سینه شد (01/0>P). رطوبت بستر و نمرة زخم کف پا و مفصل خرگوشی با افزودن 2 کیلوگرم مکمل بستر کاهش یافت (01/0>P). افزودن چهار کیلوگرم بنتونیتسدیم سبب کاهش شمار اشریشیاکلی و نیتروژن بستر و بهبود افزایش وزن جوجهها نسبت به گروه شاهد شد (01/0>P). اثر متقابل تراکم و مکمل بستر برای نمرة زخمهای کف پا و مفصل خرگوشی (35 روزگی) معنیدار بود (05/0>P) بهطوریکه در تراکم کم زخمهای ناچیز بود و افزودن مکمل بستر تأثیری بر آن نداشت اما زخمهای پا ناشی از تراکم بالا با افزودن 4 کیلوگرم مکمل بستر کاهش یافت. نتایج نشان میدهد که افزودن مکمل بستر بنتونیتسدیم تأثیر مثبتی بر عملکرد جوجههای گوشتی و کیفیت بستر داشت.
مقاله پژوهشی
علی وجدان حسن کیاده؛ محمد رکوعی؛ غلام رضا داشاب؛ احمدرضا سیدعلیان
چکیده
هدف از این پژوهش برآورد روند و فراسنجه‌های ژنتیکی صفت بقاء در گوسفند بلوچی است. در این پژوهش از رکوردهای بقاء 27978 رأس گوسفند بلوچی مرکز اصلاح نژاد دام کشور، در سالهای 1358 تا 1388 استفاده شد. صفات موردبررسی شامل صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک‌روزگی تا تاریخ حذف یا تا آخرین تاریخ ثبت شده بود. فراسنجه‌های ژنتیکی با دو مدل حیوانی (با ...
بیشتر
هدف از این پژوهش برآورد روند و فراسنجه‌های ژنتیکی صفت بقاء در گوسفند بلوچی است. در این پژوهش از رکوردهای بقاء 27978 رأس گوسفند بلوچی مرکز اصلاح نژاد دام کشور، در سالهای 1358 تا 1388 استفاده شد. صفات موردبررسی شامل صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک‌روزگی تا تاریخ حذف یا تا آخرین تاریخ ثبت شده بود. فراسنجه‌های ژنتیکی با دو مدل حیوانی (با و بدون محیط دائم مادری) با توجه به دادههای سانسورشدۀ راست و توزیع احتمال نمایی به روش نمونهبرداری گیبس برآورد شد. عامل‌های ثابت مؤثر بر صفت بقاء در مدل حیوانی شامل تأثیر سال و ماه تولد، جنس، نوع تولد و گله بودند. میانگین وراثتپذیری افزایشی برای صفات بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک‌روزگی تا آخرین تاریخ رکوردبرداری در مدل 1 و 2 به ترتیب در محدودۀ 135/0-159/0 و 085/0- 168/0 برآورد شد. میانگین نسبت واریانس محیط مشترک مادری محاسبه شده برای صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی 076/0 و بقاء از یک‌روزگی تا آخرین تاریخ رکوردبرداری 144/0 محاسبه شد. روند ژنتیکی بقاء بر پایۀ دو معیار موردبررسی به ترتیب 0005/0-، 0001/0- به دست آمد که نزدیک به صفر بود. وراثتپذیری برآوردشده نشان داد، که انتخاب ژنتیکی برای صفت بقاء میتواند مؤثر باشد و با توجه به اهمیت این صفت در سودآوری، بهتر است در برنامههای اصلاح نژادی این صفت استفاده شود.
مقاله پژوهشی
فاطمه عزیز علی آبادی؛ حسن درمانی کوهی؛ مهرداد محمدی
چکیده
این آزمایش به مدت 42 روز با استفاده از 240 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزۀ سویۀ راس 308، در قالب آزمون فاکتوریل 2×3 با سه سطح پروتئین (پایین، متوسط و بالا) و دو سطح نانویاور (حاوی نانویاور و بدون آن) با شش تیمار و چهار تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار در قالب یک طرح کامل تصادفی انجام شد. اثرگذاری اصلی سطح پروتئین جیره در دورۀ آغازین و رشد بر خوراک ...
بیشتر
این آزمایش به مدت 42 روز با استفاده از 240 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزۀ سویۀ راس 308، در قالب آزمون فاکتوریل 2×3 با سه سطح پروتئین (پایین، متوسط و بالا) و دو سطح نانویاور (حاوی نانویاور و بدون آن) با شش تیمار و چهار تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار در قالب یک طرح کامل تصادفی انجام شد. اثرگذاری اصلی سطح پروتئین جیره در دورۀ آغازین و رشد بر خوراک مصرفی معنیدار بود (05/0P<). در رابطه با افزایش وزن روزانه نیز تنها اثرگذاری اصلی سطح پروتئین جیره در دورۀ آغازین، رشد و کل دوره معنیدار شد (01/0P<). در مورد ضریب تبدیل خوراک هم تنها اثرگذاری اصلی سطح پروتئین جیره در دورۀ آغازین معنیدار بود (01/0P<). اثر اصلی سطح پروتئین جیره برای وزن نسبی (درصد از وزن زنده) لاشه، ران، میزان چربی حفرۀ شکمی و بورس معنیدار بود (05/0P<). از نظر عیار پادتن (تیتر آنتیبادی) علیه SRBC، در 28 روزگی اثر اصلی سطح پروتئین جیره و نانویاور بر عیار پادتن تام، IgG و IgM معنیدار بود (05/0P<). سامانة ایمنی یاخته‌ای در پاسخ به تزریق PHA-P تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. به‌عنوان نتیجهگیری کلی، جیرههای با سطوح بالای پروتئین توان بیشتری را بهمنظور بهبود عملکرد تولیدی و ایمنی جوجهها در مقایسه با جیرههای با سطوح متوسط و پایین از خود نشان دادند. افزون بر این، وجود نانویاور منجر به تحریک پاسخ ایمنی هومورال جوجههای گوشتی شد.
مقاله پژوهشی
نیما نادری؛ غلامرضا قربانی؛ علی صادقی سفید مزگی
چکیده
هدف از این پژوهش تعیین ویژگیهای فیزیکی، ترکیب شیمیایی و جداسازی زیربخش‌های پروتئینی تفاله‌های چغندرقند تولیدشده در ایران و مقایسة آن با مقادیر جدول‌های سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل بود. شمار 39 نمونه از سیزده کارخانة قند و شکر از سراسر کشور گردآوری و بررسی شد. توزیع اندازة ذرات نمونهها با استفاده از غربال پنسیلوانیا ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تعیین ویژگیهای فیزیکی، ترکیب شیمیایی و جداسازی زیربخش‌های پروتئینی تفاله‌های چغندرقند تولیدشده در ایران و مقایسة آن با مقادیر جدول‌های سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل بود. شمار 39 نمونه از سیزده کارخانة قند و شکر از سراسر کشور گردآوری و بررسی شد. توزیع اندازة ذرات نمونهها با استفاده از غربال پنسیلوانیا تعیین شدند. نتایج نشان داد که تفاله‌های چغندرقند تولیدشده در کشور در مقایسه با مقادیر ارائه‌شده در جدول‌های سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل به‌طور معنیداری (01/0 > P) پروتئین خام (6/10 در برابر 8/9 درصد) و عصارة اتری (90/0 در برابر 60/0 درصد) بیشتر و مادة آلی (9/92 در برابر 7/94 درصد) و الیاف نامحلول در شویندة خنثی (6/40 در برابر 6/44 درصد) کمتر داشتند. افزون بر این، تفاله‌های چغندرقند در مقایسه با مقادیر ارائه‌شده در جدول‌های سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل پروتئین محلول (2/39 در برابر 5/26 درصد)، زیربخش پروتئینی A (6/35 در برابر 5/25 درصد)، 1B (6/3 در برابر 0/1 درصد) بیشتر و زیربخش پروتئینی 2B (7/11 در برابر 4/20 درصد) و 3B (2/37 در برابر 8/41 درصد) کمتری (بر پایة درصدی از پروتئین خام) داشتند (01/0>P). بر این پایه، تنها 25 و 10 درصد از نمونه‌های گردآوریشده به ترتیب از نظر پروتئین خام و الیاف نامحلول در شویندة خنثی ارزشی همسان با مقادیر یادشده در جدول سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل داشتند. بنابراین، توصیة جدی میشود که تفالة چغندرقند پیش از متوازن کردن جیره‌ها توسط مشاوران تغذیه‌ای و یا پرورش‌دهندگان تجزیه شود یا دست‌کم از میانگین مقادیر گزارش‌شده در این آزمایش برای متوازن‌تر کردن بیشتر جیره‌ها استفاده شود.
