مقاله پژوهشی
فاطمه صائمی؛ احمد زارع شحنه؛ مهدی ژندی؛ امیر اخلاقی؛ شریف رستمی
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر پرکاری درازمدت غدۀ تیروئید بر وزن بدن و تولید تخممرغ بود. همچنین ارتباط بین پرکاری تیروئید و برخی فراسنجههای تولیدمثلی بررسی شد. در این آزمایش 70 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ کاب 500 در سن 47 هفتگی به شیوۀ تصادفی به دو گروه تیمار (پنج تکرار شامل هفت پرنده) تقسیم شدند. تیروکسین به مدت صد روز متوالی به شیوۀ دهانی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر پرکاری درازمدت غدۀ تیروئید بر وزن بدن و تولید تخممرغ بود. همچنین ارتباط بین پرکاری تیروئید و برخی فراسنجههای تولیدمثلی بررسی شد. در این آزمایش 70 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ کاب 500 در سن 47 هفتگی به شیوۀ تصادفی به دو گروه تیمار (پنج تکرار شامل هفت پرنده) تقسیم شدند. تیروکسین به مدت صد روز متوالی به شیوۀ دهانی به گروه پرکار تجویز شد (3/0 میلیگرم به ازای هر پرنده در روز)، وزن بدن و تولید تخممرغ به شیوۀ هفتگی محاسبه شدند. تأثیر پرکاری تیروئید بر غلظت پلاسمایی T4معنیدار بود؛ اما غلظت T3تحت تأثیر قرار نگرفت. نتایج نشان دادند، هورمونهای تیروئیدی تأثیر کاهشی قابل توجهی بر وزن بدن داشتند. هورمونهای تیروئیدی بر تولید تخممرغ تأثیر نداشتند، اما اثر برهمکنش تیمار و زمان (هفته) بر تولید تخممرغ معنیدار بود. وزن تخمدان و اویداکت بین مرغهای گروه شاهد و پرکار تفاوت نداشتند. تجویز تیروکسین به مرغهای مادر سبب کاهش قطر فولیکولهای F1شد.
مقاله پژوهشی
سید نادر آلبوشوکه؛ محمدرضا بختیاری زاده؛ مجتبی طهمورث پور
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی و شناسایی همریخت (ایزوفرم)های RNA مرتبط با ساختار پروتئینهای ماهیچهای بین مرغ بومی اصفهان و جوجۀ تجاری راس با سرعت رشدهای متفاوت، انجام شد. بدین منظور و پس از استخراج کل RNA از نمونههای ماهیچۀ سینۀ مرغان یادشده در سن 28 روزگی، توالییابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq 2000 انجام شد. برای همترازی خوانشها ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی و شناسایی همریخت (ایزوفرم)های RNA مرتبط با ساختار پروتئینهای ماهیچهای بین مرغ بومی اصفهان و جوجۀ تجاری راس با سرعت رشدهای متفاوت، انجام شد. بدین منظور و پس از استخراج کل RNA از نمونههای ماهیچۀ سینۀ مرغان یادشده در سن 28 روزگی، توالییابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq 2000 انجام شد. برای همترازی خوانشها به ژنگان (ژنوم) مرجع مرغ اهلی، از نرمافزار Hisat2 و برای اسمبلی ترانسکریپتها و شناسایی بیان ژنهای با تفاوت معنیدار از بستۀ Cufflinks استفاده شد. مقایسۀ آماری همریختهای توالییابیشده بین دو گروه، 259 همریخت (161 همریخت در جوجۀ تجاری و 98 همریخت در مرغ بومی) با تفاوت بیان معنیدار را مشخص کرد. در بین همریختهای جوجۀ تجاری، 4 ژن ACTC1، ATF3، CYR61 و FABP4 هر یک با دو همریخت مختلف افزایش بیان داشتند. در جوجۀ تجاری فراوانی همریختهای مرتبط به ماهیچۀ کالبدی (اسکلتی) با انقباضات آهسته بیشتر از همریختهای ماهیچۀ اسکلتی با انقباض سریع بود. بررسی عملکردی نشان داد، همریختها در جوجۀ تجاری در ارتباط با افزونش و تمایز یاختهای، پررشدی (هایپرتروفی) و ساخت پروتئینهای ساختمانی ماهیچهای بوده درحالیکه در مرغ بومی مرتبط به فرآیندهای ایمنی، حاملان یونها و فلزها، نوار (باند) شوندههای به فلزها، DNA و RNA، و عاملهای شرکتکننده در شکست پروتئینهای ماهیچهای بودند. نتایج این بررسی نشان داد، چنین تغییرهایی بهاحتمال توانسته با کاهش دادن سطح نیازهای مرغ بومی و افزایش توان ایمنی و سازگاری، امکان تداوم و چیره شدن بر شرایط سخت محیطی و غذایی را در طول دورۀ تکاملی این مرغ تقویت کند.
مقاله پژوهشی
هادی مرادی؛ مهدی گنج خانلو؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی دهقان بنادکی
چکیده
هدف از این بررسی ارزیابی تأثیر تغذیۀ منابع مختلف چربی بر عملکرد تولیدی و برخی از شاخصهای فعالیت کبدی گاوهای هلشتاین در دورۀ انتقال بود. 35 رأس دام از 21 روز پیش از زایش تا 21 روز پس از زایش بهصورت کامل تصادفی به پنج جیرۀ غذایی متشکل از جیرۀ حاوی پودر چربی با منبع نخل (پالم) روغنی بهعنوان جیرۀ شاهد (T1)، جیرۀ حاوی مکمل CLA (ترکیبی از ...
بیشتر
هدف از این بررسی ارزیابی تأثیر تغذیۀ منابع مختلف چربی بر عملکرد تولیدی و برخی از شاخصهای فعالیت کبدی گاوهای هلشتاین در دورۀ انتقال بود. 35 رأس دام از 21 روز پیش از زایش تا 21 روز پس از زایش بهصورت کامل تصادفی به پنج جیرۀ غذایی متشکل از جیرۀ حاوی پودر چربی با منبع نخل (پالم) روغنی بهعنوان جیرۀ شاهد (T1)، جیرۀ حاوی مکمل CLA (ترکیبی از ترانس 10 سیس 12 و سیس 9 ترانس11) (T2)، جیرۀ حاوی دانۀ کتان نواری (اکسترود)شده (T3)، جیرۀ حاوی مخلوطی از مکمل CLA و دانۀ کتان نواریشده (T4) و جیرۀ حاوی مخلوط روغن و کنجالۀ کنجد (T5) اختصاص داده شدند. مقدار مصرف خوراک و تولید شیر بهصورت روزانه و ترکیب شیر بهصورت هفتگی اندازهگیری شد. نمونههای خون بهصورت هفتگی بهمنظور تعیین غلظت فراسنجههای پلاسما گردآوری شد. مقادیر مادۀ خشک مصرفی، تولید شیر و ترکیب شیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). از بین فراسنجههای خون، غلظت پروتئین کل و اورۀ خون در زمان پس از زایش تحت تأثیر تیمار قرار گرفت (05/0P<). غلظت پروتئین کل در گاوهای تغذیهشده با T3 نسبت به گاوهای تغذیهشده با T1 بیشتر بود و غلظت اورۀ خون در گاوهای تغذیهشده با T5 زیادتر از T3 بود ولی بین دیگر تیمارها تفاوت معنیداری وجود نداشت. تفاوتها در غلظت آسپارتات آمینو ترانسفراز خون در دورۀ پیش از زایش بین تیمارها تمایل به معنیداری داشت (1/0P<) بهطوریکه بیشترین مقدار برای گاوهای گروه T1 بود. از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت، دانۀ کتان نواریشده با افزایش پروتئین کل پلاسما و کاهش اورۀ خون پس از زایش و مکمل CLA با کاهش آسپارتات آمینو ترانسفراز پس از زایش تأثیر سودمندی بر سلامت کبد در دورۀ انتقال دارد.
مقاله پژوهشی
اکبر اسدی؛ تقی زهرایی صالحی؛ محمود جمشیدیان
چکیده
اشریشیاکلی بیماریزای طیور عامل ایجاد طیف بسیار گستردهای از بیماریهای خارج رودهای ازجمله سلولیت و کلی باسیلوز است. مشکل مقاومت به پادزیست (آنتیبیوتیک)ها در سرتاسر جهان وجود دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی مولکولی ژنهای مقاومت پادزیستی مانند: aac، aad، qnr، tet، anr، sul و تعیین حساسیت پادزیستی بود. نمونهبرداری از کشتارگاه صنعتی ...
بیشتر
اشریشیاکلی بیماریزای طیور عامل ایجاد طیف بسیار گستردهای از بیماریهای خارج رودهای ازجمله سلولیت و کلی باسیلوز است. مشکل مقاومت به پادزیست (آنتیبیوتیک)ها در سرتاسر جهان وجود دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی مولکولی ژنهای مقاومت پادزیستی مانند: aac، aad، qnr، tet، anr، sul و تعیین حساسیت پادزیستی بود. نمونهبرداری از کشتارگاه صنعتی طیور شهربابک در 6 ماه سال 95 انجام و شمار 83 جدایه از نمونههای کلی باسیلوزی و 34 جدایه از نمونههای سلولیتی جدا و به روشهای بیوشیمیایی تأیید شدند. سپس آزمونهای MultiplexPCR و تست حساسیت پادزیستی روی نمونهها انجام شد. نتایج بررسی نشان داد، فراوانی ژنهای tetA 85/63%، tetB65/62%، qnrs 3/49%، 09/24%، 91/28%، 32/31%، 5/26%، 1- aac(3)66/25%، 89/22%، flor 91/28%، 31/33% و 30/12درصد بود. هیچکدام از نمونهها از نظر ژنهای blaTEM مثبت نبودند. در این بررسی مشخص شد که 40 تا 90 درصد همۀ جدایهها به یک یا چند پادزیست مقاوم هستند. بیشترین مقاومت به ترتیب نسبت به پادزیستهای تتراسایکلین، سولفومتوکسازول، کلرامفنیکل و تریمتوپریم بود. همچنین مشخص شد که بروز مقاومت پادزیستی به دلیل حضور ژنهای مقاومت است. شناخت الگوی مقاومت و حساسیت ریزجانداران (میکروارگانیسم)ها نسبت به پادزیستها در انتخاب مناسب و درست دارو و مهار (کنترل) عفونتها نقش مؤثری دارد.
مقاله پژوهشی
لاله حکمی؛ حسین مهربان؛ علی محرری؛ محمد باقر صیاد
چکیده
هدف از پژوهش کنونی برآورد مؤلفههای (کو) واریانس، وراثتپذیری، همبستگیهای ژنتیکی و پدیدگانی (فنوتیپی) بین روز آزمونهای مختلف صفت نسبت چربی به پروتئین شیر گاوهای هلشتاین در ایران با یک مدل تابعیت تصادفی بود. دادههای این تحقیق شامل 1302984 رکورد روز آزمون 149440 گاو هلشتاین شکم اول از 307 گله بودند که طی سالهای 1374 تا 1395 خورشیدی زایش ...
بیشتر
هدف از پژوهش کنونی برآورد مؤلفههای (کو) واریانس، وراثتپذیری، همبستگیهای ژنتیکی و پدیدگانی (فنوتیپی) بین روز آزمونهای مختلف صفت نسبت چربی به پروتئین شیر گاوهای هلشتاین در ایران با یک مدل تابعیت تصادفی بود. دادههای این تحقیق شامل 1302984 رکورد روز آزمون 149440 گاو هلشتاین شکم اول از 307 گله بودند که طی سالهای 1374 تا 1395 خورشیدی زایش داشتند. در مدل تابعیت تصادفی گروه همزمان گله-ماه رکوردگیری، سن در زمان زایش و منحنی شیردهی کل دامها بهعنوان اثر ثابت در نظر گرفته شدند. اثر تصادفی ژنتیک افزایشی و محیطی دائم با چندجملهای متعامد لژاندر با رتبۀ چهارم برازش داده شدند. نتایج بهدستآمده نشان داد، این صفت تنوع ژنتیکی مطلوبی دارد؛ اما به دلیل پراکنش محیطی زیاد، وراثتپذیری آن در گامههای مختلف شیردهی پایین و بین 06/0 تا 08/0 متغیر بود. همبستگیهای ژنتیکی نسبت چربی به پروتئین در مرحلههای مختلف شیردهی در محدودۀ 99/0- 24/0 برآورد شد. ارتباط ژنتیکی گامۀ اول با دوم زیاد (84/0) بود اما با مرحلههای دیگر کاهش چشمگیری نشان داد و در محدودۀ 24/0 تا 52/0 قرار گرفت؛ این در حالی است که همبستگی ژنتیکی بین دیگر گامههای شیردهی با افزایش فاصله کاهش تدریجی نشان دادند. همبستگیهای پدیدگانی بین گامههای مختلف شیردهی کمتر از همبستگیهای ژنتیکی برآورد شد و در دامنۀ 25/0-02/0 مشاهده شد. به دلیل تنوع ژنتیکی این صفت، پیشرفت ژنتیکی امکانپذیر اما با توجه به وراثتپذیری پایین نیاز به شمار دختران بیشتری از هر گاو نر برای دستیابی به صحت مناسب پیشبینی ارزشهای اصلاحی است.
مقاله پژوهشی
فخرالدین عابد درگاهی؛ حسن درمانی کوهی؛ رضا حسن ساجدی؛ محمد روستایی علی مهر
چکیده
این آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×3 با دو سطح تزریق کورتیکوسترون (تزریق روغن و تزریق کورتیکوسترون) و سه سطح مصرف پروبیوتیک (1- بدون کاربرد پروبیوتیک، 2 و 3- به ترتیب 105×8/0 و 105×6/1 عدد از اسپور باسیلوس سوبتلیس در هر گرم خوراک) به منظور تعدیل تأثیر تنش القایی تزریق کورتیکوسترون با استفاده از پروبیوتیک در جوجههای ...
بیشتر
این آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×3 با دو سطح تزریق کورتیکوسترون (تزریق روغن و تزریق کورتیکوسترون) و سه سطح مصرف پروبیوتیک (1- بدون کاربرد پروبیوتیک، 2 و 3- به ترتیب 105×8/0 و 105×6/1 عدد از اسپور باسیلوس سوبتلیس در هر گرم خوراک) به منظور تعدیل تأثیر تنش القایی تزریق کورتیکوسترون با استفاده از پروبیوتیک در جوجههای گوشتی انجام شد. هر تیمار در چهار تکرار و در هر تکرار دوازده قطعه جوجه استفاده شد. در سنین 7 تا 9 و نیز 25 تا 27 روزگی دورۀ پرورش تزریق زیرپوستی روغن ذرت با و بدون 2 میلیگرم کورتیکوسترون به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، دو بار در روز انجام شد. تزریق کورتیکوسترون موجب کاهش وزن نسبی و طول رودۀ کوچک در سنین 28 و 42 روزگی شد (05/0P<). وزن نسبی سینه در گروههای تحت تزریق کورتیکوسترون نسبت به گروه تزریق روغن کاهش نشان داد (05/0P<). طول پرزهای قسمتهای مختلف روده و عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل با تزریق کورتیکوسترون کاهش معنیدار یافت (05/0P<). افزودن پروبیوتیک به جیره، طول پرز در قسمتهای مختلف روده و نیز وزن نسبی روده را افزایش داد (05/0P<). بازدۀ استفاده از خوراک و میانگین افزایش وزن روزانه در گروههای مصرفکنندۀ پروبیوتیک افزایش پیدا کرد (05/0P<). جمعیت باکتریهای کلیفرم و لاکتوباسیلوس ایلئوم توسط تزریق کورتیکوسترون تحت تأثیر قرار نگرفت، اما افزودن پروبیوتیک بر آن تأثیر معنیدار داشت (05/0P<). درمجموع نتایج این تحقیق دلالت بر اثرگذاری مثبت پروبیوتیک روی عملکرد و اندازۀ پرزهای رودۀ جوجههای گوشتی تحت تنش القاء شده با تزریق کورتیکوسترون دارد.
مقاله پژوهشی
هادی فرجی آروق؛ خدیجه ابراهیمی؛ غلامرضا داشاب؛ محمد رکوعی
چکیده
هدف از این بررسی، پیشبینی مؤلفههای (کو)واریانس و فراسنجههای ژنتیکی منحنی رشد در یک جمعیت آمیختۀ بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور، رکوردهای وزن بدن با منحنی گمپرتز برازش و فراسنجههای منحنی برآورد شد. با استفاده از این منحنی، وزن بلوغ (Wf)، وزن جوجۀ نوزاد یا هچ (W0)، شاخص بلوغ (K)، سن (ti) و وزن (Wi) در نقطۀ عطف و نرخ رشد در روزهای مختلف ...
بیشتر
هدف از این بررسی، پیشبینی مؤلفههای (کو)واریانس و فراسنجههای ژنتیکی منحنی رشد در یک جمعیت آمیختۀ بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور، رکوردهای وزن بدن با منحنی گمپرتز برازش و فراسنجههای منحنی برآورد شد. با استفاده از این منحنی، وزن بلوغ (Wf)، وزن جوجۀ نوزاد یا هچ (W0)، شاخص بلوغ (K)، سن (ti) و وزن (Wi) در نقطۀ عطف و نرخ رشد در روزهای مختلف برای همۀ پرندگان پیشبینی شد. پیشبینی مؤلفههای (کو)واریانس و فراسنجههای ژنتیکی با استفاده از مدل حیوانی چند صفته با نمونهگیری گیبس انجام شد. وراثتپذیری فراسنجههای منحنی رشد شامل وزن بلوغ (Wf)، وزن جوجۀ نوزاد (W0)، شاخص بلوغ (K)، وزن و سن در نقطۀ عطف، به ترتیب برابر با ۳۳۵/۰، 269/۰، 273/۰، 291/۰ و 397/۰ پیشبینی شد. همچنین، وراثتپذیری صفات نرخ رشد دورهای از نوزادی تا ۴۵ روزگی بالا و در دامنۀ بین 311/۰ و 424/0 محاسبه شد. همبستگی ژنتیکی وزن جوجۀ نوزاد با شاخص بلوغ و وزن بلوغ مثبت بود (۱۴/۰ و ۲۴/۰)، اما همبستگی ژنتیکی وزن جوجۀ نوزاد با سن و وزن در نقطۀ عطف منفی (۲۴/۰- و ۱۲/۰-) بود. همبستگی ژنتیکی شاخص بلوغ با وزن جوجۀ نوزاد، وزن بلوغ، سن و وزن در نقطۀ عطف منفی بودند. همبستگی ژنتیکی شاخص بلوغ با صفات نرخ رشد در سنین آغازین مثبت (و برای صفات آخر دورۀ متوسط و منفی) پیشبینی شد. شاخص وزن در نقطۀ عطف، همبستگی ژنتیکی مثبت با بیشتر صفات نرخ رشد داشت و روند تغییرپذیری آنها از آغاز به پایان دورۀ رشد افزایشی بود.
مقاله پژوهشی
محمد حسین فلاحی؛ حسین مرادی شهربابک؛ محمد مرادی شهربابک؛ رستم عبدالهی آرپناهی
چکیده
هدف از این پژوهش برآورد میزان نامتعادلی پیوستگی، تعیین ساختار بلوکهای تکجوری (هاپلوتیپی) و اندازۀ مؤثر جمعیت گاومیش آذربایجانی با استفاده از اطلاعات نشانگرهای SNP پراکنده در سراسر ژنگان (ژنوم) حاصل از تراشههای متراکمK 90 (SNPchip 90k) بود. حیوانهای مورد بررسی و ارزیابی 243 رأس گاومیش آذربایجانی پراکنده در استانهای گیلان، اردبیل، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش برآورد میزان نامتعادلی پیوستگی، تعیین ساختار بلوکهای تکجوری (هاپلوتیپی) و اندازۀ مؤثر جمعیت گاومیش آذربایجانی با استفاده از اطلاعات نشانگرهای SNP پراکنده در سراسر ژنگان (ژنوم) حاصل از تراشههای متراکمK 90 (SNPchip 90k) بود. حیوانهای مورد بررسی و ارزیابی 243 رأس گاومیش آذربایجانی پراکنده در استانهای گیلان، اردبیل، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی بود. پس از کنترل کیفیت دادههای نژادگانی (ژنوتیپی)، 62141 SNP برای تجزیهوتحلیل ساختار جمعیت، شناسایی ساختار تکجورها و اندازۀ مؤثر جمعیت استفاده شد. بیشترین میانگین نامتعادلی پیوستگی در کل جمعیت در فاصلۀ بین 5/2 کیلو جفت باز تا 5 کیلو جفت باز بین 25/0-29/0 و کمترین میانگین نامتعادلی پیوستگی (r2) در فاصلۀ 900-1000 کیلو جفت باز بین 014/0-012/0 بهدست آمد. مقدار r2 با افزایش فاصلۀ میان جفت SNPها کاهش زیادی نشان داد. در کل نمونههای تجزیهشده، 1693 بلوک مشاهده شد که 11 درصد کل SNPها درون بلوکهای تکجوری خوشهبندی شدند و 4/3±202 مگا جفت باز از کل ژنگان اتوزومی را پوشش میدهند.اندازۀ مؤثر جمعیت با استفاده از آمارۀ (r2) محاسبه شد. اندازۀ مؤثر جمعیت حدود دو نسل پیش نزدیک به 422 برآورد شد.
مقاله پژوهشی
حمیدرضا عبداللهی؛ حسن مهربانی یگانه؛ حسین مرادی شهربابک
چکیده
هدف از این تحقیق استفاده از پر بهعنوان روشی ساده، سریع، کمهزینه، بدون خطر و ایمن و مطمئن برای تعیین جنسیت قناری در اوایل تولد، برای کمک به برنامههای اصلاح نژادی و پرورش این پرنده است. شکل ظاهری جنس نر و مادۀ بسیاری از پرندگان از جمله قناری تا حدودی همانند هم بوده و تشخیص جنسیت آنها بسیار دشوار است. با استفاده از این روش مولکولی ...
بیشتر
هدف از این تحقیق استفاده از پر بهعنوان روشی ساده، سریع، کمهزینه، بدون خطر و ایمن و مطمئن برای تعیین جنسیت قناری در اوایل تولد، برای کمک به برنامههای اصلاح نژادی و پرورش این پرنده است. شکل ظاهری جنس نر و مادۀ بسیاری از پرندگان از جمله قناری تا حدودی همانند هم بوده و تشخیص جنسیت آنها بسیار دشوار است. با استفاده از این روش مولکولی بر پایۀ اختلاف طول ژن Chromo-helicase-DNA(CHD) در کروموزومهای جنسی Z و W و با بهکارگیری روش PCR میتوان در بدو تولد جنسیت پرنده را تشخیص داد. در این بررسی از خون و پر140 قطعه قناری از ده نژاد مختلف نمونهگیری و استخراج DNA انجام شد. لازم به یادآوری است در آغاز پنج جفت آغازگر برای انجام PCR طراحی و درنهایت یک جفت آغازگر اختصاصی بر پایۀ دقت تشخیص جنسیت تأیید و استفاده شد. نتایج نشاندهندۀ افزونش قطعۀ DNAبه طول 252 جفت باز در جنس نر (ZZ) و دو قطعه به طولهای 252 و 309 جفت باز (تفاوت 57 جفت بازی) در جنس ماده (ZW) بود. توالییابی DNA این دو قطعه انجام شد و برای نخستین بار توالی این دو قطعه از ژن CHD در گونۀ قناری به نامهای CHDZ-1 و CHDW-1 با شمارههای شناسایی MG679825.1 و MG679826.1 در سایت NCBI ثبت شد. با توجه به نتایج، میتوان از این روش، که برای نخستین بار با استفاده از توالیDNA ژن CHD قناری به دست آمد بهعنوان روشی کاربردی و مطمئن برای تعیین جنسیت قناری استفاده کرد.
مقاله پژوهشی
لیلا چراغی مشعوف؛ حسن علی عربی؛ عباس فرح آور؛ پویا زمانی؛ رضا علیمحمدی
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افزودن روی و مس به جیرۀ میشهای آبستن نژاد مهربان در اواخر دورۀ آبستنی بر رخنمای (پروفیل) مواد کانی خون و شیر میشها، عملکرد رشد برههای آنها و برخی فراسنجههای سوختوسازی (متابولیکی) و خونشناختی (هماتولوژی) بود. هفده رأس میش3-4 ساله، 45روز پیش از زایمان به سه گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افزودن روی و مس به جیرۀ میشهای آبستن نژاد مهربان در اواخر دورۀ آبستنی بر رخنمای (پروفیل) مواد کانی خون و شیر میشها، عملکرد رشد برههای آنها و برخی فراسنجههای سوختوسازی (متابولیکی) و خونشناختی (هماتولوژی) بود. هفده رأس میش3-4 ساله، 45روز پیش از زایمان به سه گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) جیرۀ پایۀ بدون مکمل روی و مس (حاوی 98/18 قسمت در میلیون یا پیپیام روی و 51/7 پیپیام مس)؛ 2) جیرۀ پایه افزون بر 30پیپیام روی بهصورت سولفات روی و 3) جیرۀ پایه افزون بر 30پیپیام روی بهصورت سولفات روی و 8 پیپیام مس بهصورت سولفات مس بود. وزن تولد و وزن 10، 20 و 30 روزگی برهها ثبت شد. در این مدت برهها به همراه مادر نگهداری میشدند. خونگیری از میشها در روزهای 45-، 0 و 30+ زایش و از برهها در سن 10 و20 روزگی بهعمل آمد. نمونۀ شیر در روزهای 0، 15و 30 پس از زایش گردآوری شد. افزودن روی و مس به جیره سبب افزایش غلظت روی و مس پلاسما(میشها و برهها) و شیر شد (05/0>P) اما غلظت آهن شیر و همچنین کلسیم، فسفر سرم برهها تحت تأثیر قرار نگرفت (05/0<P). در برههای تیمار 2 و 3 نسبت به گروه شاهد، وزن بدن، افزایش وزن روزانه، شمار گلبولهای قرمز خون، غلظت هموگلوبین، غلظت سرمی هورمون T3، عنصر روی و آنزیم ALP افزایش یافت (05/0>P). غلظت گلوکز، کراتینین، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین، لاکتات دهیدروژناز، تریگلیسیرید و کلسترول پلاسمای برهها تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<P). نتایج نشان داد، افزودن30پیپیام روی به جیرۀ میشهای آبستن سبب افزایش غلظت روی پلاسما و شیر و درنهایت عملکرد رشد برهها میشود.
مقاله پژوهشی
ایوب محمدی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر متقابل فضای آخور و اندازۀ ذرات علوفه بر مادۀ خشک مصرفی و رفتار تغذیهای گوسالههای مادۀ هلشتاین در حال رشد بود. در این آزمایش از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین سنی 12-8 ماه و میانگین وزن 8/32±6/295 کیلوگرم در طرح چرخشی فاکتوریل 2×2 (چهار دوره با طول هر دوره 25 روز) استفاده شد. در این آزمایش تفاوت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر متقابل فضای آخور و اندازۀ ذرات علوفه بر مادۀ خشک مصرفی و رفتار تغذیهای گوسالههای مادۀ هلشتاین در حال رشد بود. در این آزمایش از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین سنی 12-8 ماه و میانگین وزن 8/32±6/295 کیلوگرم در طرح چرخشی فاکتوریل 2×2 (چهار دوره با طول هر دوره 25 روز) استفاده شد. در این آزمایش تفاوت جیرهها در اندازۀ قطعههای علوفه (یونجه و کاه) بود. تیمارها در این آزمایش شامل 1) تیمار با 24 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 1/7 میلیمتر (24/ریز)، 2) تیمار با 24 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 2/11 میلیمتر (24/درشت)، 3) تیمار با 48 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 1/7 میلیمتر (48/ریز)، 4) تیمار با 48 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 2/11 میلیمتر (48/ درشت) بود. نتایج نشان داد، مدتزمان خوراک خوردن در طول 24 ساعت برای تیمارهای دارای فضای آخور آزاد (48 سانتیمتر) در مقایسه با تیمارهای دارای فضای آخور محدود (24 سانتیمتر) بیشتر بود (05/0p<). همچنیننتایج نشان داد، در صورت دسترسی گوسالهها به فضای آخور آزاد، اندازۀ ذرات خوراک تأثیری برشدت رقابت ندارد درحالیکه در صورت محدود بودن فضای آخور، شدت رقابت برای خوراکهای حاوی علوفه با اندازۀ ذرات درشت بیشتر از خوراکهای حاوی علوفه با اندازۀ ذرات ریز بود (05/0p<).
مقاله پژوهشی
امین مرتضوی؛ امیر رشیدی؛ مصطفی قادری-زفرهئی؛ پرهام مرادی؛ محمد رزم کبیر
چکیده
هدف از این پژوهش، شناسایی ژنها و کاوشگرهای هاب ناشی از ایجاد شبکههای بیزی در دادههای بیان ژن و کاوشگری در بافتهای مختلف گونۀ گاو با استفاده از دادههای ریزآرایۀ DNA بود. با استفاده از دادههای خام بیان ژن و کاوشگری در هر بافت، ژنها و کاوشگرهایی که عامل بیشترین میزان واریانس بیان ژن بودند، شناساییشده و سپس شبکۀ بیزی، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، شناسایی ژنها و کاوشگرهای هاب ناشی از ایجاد شبکههای بیزی در دادههای بیان ژن و کاوشگری در بافتهای مختلف گونۀ گاو با استفاده از دادههای ریزآرایۀ DNA بود. با استفاده از دادههای خام بیان ژن و کاوشگری در هر بافت، ژنها و کاوشگرهایی که عامل بیشترین میزان واریانس بیان ژن بودند، شناساییشده و سپس شبکۀ بیزی، برای آنها برازش داده شد. ژنها و کاوشگرهای هاب با استفاده از نسبت فراسنجههای درجۀ درون و بیرون شناسایی شدند. اندازۀ پوشش مارکفی در شبکههای مختلف متفاوت بود که بهاحتمال بیانگر وجود زیرساختارهای ساختارشناختی (توپولوژیکی) برای شبکههای یادشده در بافتهای مختلف است. در روش شبکۀ ژن محور، در بافت ماهیچۀCBR1 ،LOC788826 ، در بافت پستانیNID2 ، COL5A2، LOC616942،FXYD3 ، در بافت کبدی LOC100132279،MGC127133 ، MBOAT2،CLDN2 ، ANKRD1، در بافت رحم IGFBP1، DGAT2، CKMT1، ISG15، CKMT1 و در بافت تخمدانLOC286871 وINHBA بهعنوان ژنهای هاب شناسایی شدند. همچنین در روش ایجاد شبکۀ کاوشگر محور، مشخص شد که دو ژن JSP.1 و BOLA-DQB در بافتهای کبد و رحم فعال هستند. ولی این ژنها در روش ژن محور در ایجاد شبکۀ ژنی بهعنوان ژن هاب استخراج نشدند.
مقاله پژوهشی
ابوالفضل مهنانی؛ علی صادقی سفیدمزگی
چکیده
هدف این پژوهش، برآورد زیان مالی ناشی از حذف و همچنین بررسی علل حذف در گلههای هلشتاین استان اصفهان بود. بدین منظور، از اطلاعات چهار گاوداری صنعتی، متشکل از 109865 رکورد زایش در سالهای 1385 تا 1395 استفاده شد. برای واکاوی آماری از نرمافزار SAS و برای برآورد زیان ناشی از حذف، از یک معادلۀ زیست اقتصادی استفاده شد. نرخ حذف در دهۀ گذشته، بهطور ...
بیشتر
هدف این پژوهش، برآورد زیان مالی ناشی از حذف و همچنین بررسی علل حذف در گلههای هلشتاین استان اصفهان بود. بدین منظور، از اطلاعات چهار گاوداری صنعتی، متشکل از 109865 رکورد زایش در سالهای 1385 تا 1395 استفاده شد. برای واکاوی آماری از نرمافزار SAS و برای برآورد زیان ناشی از حذف، از یک معادلۀ زیست اقتصادی استفاده شد. نرخ حذف در دهۀ گذشته، بهطور میانگین سالانه 2/1 درصد افزایشیافته است (1/13 درصد سال 1385؛ 5/28 درصد سال 1395). میانگین حذف در چهار گله 2/23 درصد و سهم حذف اختیاری تنها 8/5 درصد بود. بیشترین دلیل حذف اجباری، بیماریهای عفونی (4/31 درصد) و مشکلات تولیدمثلی (8/28 درصد) بودند و بیشتر حذف اجباری در فصل تابستان رخ دادند. در سال 1395 بهطور میانگین هر مورد حذف زودهنگام به ازای یک دورۀ شیردهی 17800 هزار ریال زیان به دامدار تحمیل میکند. زیان وارده به دلیل حذف در گاوهایی که در نوبت زایش اول بودند، 54 درصد نسبت به گاوهای با نوبت زایش دو و بالاتر بیشتر برآورد شد. زیان ناشی از هر مورد حذف در ماه اول شیردهی بهطور میانگین 20460 هزار ریال برآورد شد که نسبت به ماه دهم شیردهی 35 درصد بیشتر بود. نتایج این تحقیق میتواند در تجزیهوتحلیل هزینه-فایدههای مربوط به راهکارهای مدیریتی حذف و جایگزینی تلیسه استفاده شود.
مقاله پژوهشی
صابر محمد مقصودی؛ حسن مهربانی یگانه؛ اردشیر نجاتی جوارمی
چکیده
اسبهای عرب به داشتن عملکرد خوب در مسابقههای استقامتی، پرش و زیبایی شهرت دارند. اسبهای کرد بومی منطقههای کوهستانی غرب ایران، مناسب مسابقههای چوگان هستند. اسبهای کرد، قد کوتاهتر و وزن سنگینتری نسبت به اسبهای عرب دارند. در این بررسی آمارۀ XP-EHH که مبتنی بر نامتعادلی پیوستگی ژنی (لینکاژی) است برای شناسایی قطعههای ...
بیشتر
اسبهای عرب به داشتن عملکرد خوب در مسابقههای استقامتی، پرش و زیبایی شهرت دارند. اسبهای کرد بومی منطقههای کوهستانی غرب ایران، مناسب مسابقههای چوگان هستند. اسبهای کرد، قد کوتاهتر و وزن سنگینتری نسبت به اسبهای عرب دارند. در این بررسی آمارۀ XP-EHH که مبتنی بر نامتعادلی پیوستگی ژنی (لینکاژی) است برای شناسایی قطعههای کروموزومی تحت انتخاب در ژنگان (ژنوم) اسبهای کرد و عرب ایرانی استفاده شد. برای این منظور، از نمونۀ خون و مو 38 اسب عرب و 58 اسب کرد DNA ژنگانی استخراج شد. همۀ نمونهها DNA توسط آرایۀ Axiom MNEC670 تعیین نژادگان (ژنوتیپ) شدند. پس از پالایش دادهها آمارۀ XP-EHH محاسبه شد. در اسبهای عرب 51 جایگاه (85 ژن) و در اسبهای کرد 7 جایگاه (13 ژن) تحت انتخاب شناسایی شد. نواحی تحت انتخاب در اسبهای عرب با مسیرهای درگیر در سامانۀ ایمنی، تشکیل پروتئین شیر، رشد و نمو و سوختوساز (متابولیسم) ماهیچه، بینایی، شبکۀ عصبی و اندازۀ بدن مرتبط بودند درحالیکه در اسبهای کرد با مسیر گیرندۀ جفتشونده با پروتئین G، رشد و بلوغ فیبرهای ماهیچه، تنظیم خون بندآوری (هموستازی) اکسیژن یاختهای، رنگدانهسازی در پوست و مو ارتباط داشتند.
مقاله پژوهشی
ناهید زهروجیان؛ حسین مروج؛ مجتبی زاغری؛ سعید امین زاده
چکیده
این پژوهش با هدف ارزیابی تأثیر نوع پرنده بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری دو نوع کنجالۀ سویا (فرآوریشده و بدون فرآوری) اجرا شد. در این تحقیق از 36 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ راس 308 (62 هفته)، 72 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 308 (35 روزه) و 36 قطعه مرغ تخمگذار سویۀ هایلاین دبلیو 36 (40 هفته) استفاده شد. در هر آزمایش تیمارها شامل یک جیرۀ مرجع و دو جیرۀ ...
بیشتر
این پژوهش با هدف ارزیابی تأثیر نوع پرنده بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری دو نوع کنجالۀ سویا (فرآوریشده و بدون فرآوری) اجرا شد. در این تحقیق از 36 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ راس 308 (62 هفته)، 72 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 308 (35 روزه) و 36 قطعه مرغ تخمگذار سویۀ هایلاین دبلیو 36 (40 هفته) استفاده شد. در هر آزمایش تیمارها شامل یک جیرۀ مرجع و دو جیرۀ آزمایشی بود. در جیرههای آزمایشی 30 درصد کنجالۀ سویای فرآوریشده و یا 30 درصد کنجالۀ سویای بدون فرآوری جایگزین ذرت، کنجالۀ سویا و روغن جیرۀ مرجع شد. به هریک از جیرهها 1 درصد سلیت بهعنوان نشانگر اضافه شد و انرژی قابل سوختوساز با روش جمعآوری فضولات به دست آمد. نتایج نشان داد، میزان انرژی قابل سوختوساز کنجالۀ سویای فرآوریشده و بدون فرآوری در مرغهای مادر گوشتی بیشتر از جوجههای گوشتی و مرغهای تخمگذار بود. میزان انرژی قابل سوختوساز کنجالۀ سویای فرآوریشده در هر سه آزمایش بیشتر از کنجالۀ سویای بدون فرآوری بود (به ترتیب 08/2626 در مقابل 75/2274 کیلوکالری برای مرغهای مادر گوشتی، 0/2466 در مقابل 6/1993 کیلوکالری در جوجۀ گوشتی و 46/2344 در مقابل 75/2079 کیلوکالری در مرغهای تخمگذار). بهطورکلی نتایج این آزمایش نشان داد، میزان دریافت انرژی از اقلام خوراکی بین سویههای مورد آزمایش تفاوت داشت و همچنین فرآوری باعث افزایش ارزش تغذیهای کنجالۀ سویا شد.