مقاله پژوهشی
محمد شادمانی؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ حمیدرضا میرزایی؛ مهران مهری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر افزودن 5 سطح پودر گیاه آنغوزه (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) به جیرة غذایی بر عملکرد، ایمنی هومورال و سلولی و جمعیت میکروبی روده‌های کور جوجه‌های گوشتی مخلوط نر و مادة سویة راس- 308، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار در مراحل سنی 21-1 و 42-22 روزگی اجرا شد. در مرحلة سنی 42-22 روزگی، مقدار افزایش ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر افزودن 5 سطح پودر گیاه آنغوزه (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) به جیرة غذایی بر عملکرد، ایمنی هومورال و سلولی و جمعیت میکروبی روده‌های کور جوجه‌های گوشتی مخلوط نر و مادة سویة راس- 308، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار در مراحل سنی 21-1 و 42-22 روزگی اجرا شد. در مرحلة سنی 42-22 روزگی، مقدار افزایش وزن در پرندگان تغذیه‌شده با جیرة حاوی 75/0 درصد آنغوزه در مقایسه با شاهد بیشتر بود (05/0P<). افزودن آنغوزه در مرحلة سنی 21-1 روزگی بر ضریب تبدیل خوراک تأثیری نداشت (05/0<P) اما در کل دورة آزمایش، ضریب تبدیل خوراک در پرندگان تغذیه‌شده با جیرة حاوی 75/0 درصد آنغوزه در مقایسه با شاهد کمتر بود (05/0P<). پرندگان تغذیه‌شده با سطوح مختلف آنغوزه، در مقایسه با شاهد، تیتر آنتی‌بادی بالاتر علیه ویروس نیوکاسل و برونشیت و پاسخ ایمنی سلولی قوی‌تری پس از 48 ساعت چالش با دی‌نیتروکلروبنزن داشتند (05/0P<). پرندگان تغذیه‌شده با سطح 75/0 درصد آنغوزه، وزن نسبی بورس فابریسیوس بیشتری از پرندگان گروه شاهد داشتند (05/0P<). افزودن پودر آنغوزه، جمعیت لاکتوباسیل‌های روده‌های کور را افزایش داد (05/0P<). نتایج مطالعة حاضر نشان می‌دهد که استفاده از سطح 75/0 درصدی پودر گیاه دارویی آنغوزه در جیرة جوجه‌های گوشتی بر ضریب تبدیل خوراک، ایمنی هومورال و سلولی و جمعیت لاکتوباسیل‌های روده‌های کور اثر مثبت دارد.
مقاله پژوهشی
مهدی مخبر؛ محمد مرادی شهربابک؛ مصطفی صادقی؛ حسین مرادی شهربابک؛ جان ویلیامز
چکیده
شناسایی مناطق ژنومی که هدف انتخاب بوده‌اند، از بحث‌برانگیزترین مباحث در حوزة تحقیقات ژنتیک حیوانی، به‌خصوص در حیوانات اهلی است. در این مطالعه، پویش کل ژنوم برای شناسایی مناطقی از ژنوم که در گاومیش‌های خوزستانی و مازندرانی هدف انتخاب‌های طبیعی یا مصنوعی قرار گرفته‌اند، اجرا شده است. بدین منظور 148 رأس گاومیش رودخانه‌ای شامل جمعیت‌های ...
بیشتر
شناسایی مناطق ژنومی که هدف انتخاب بوده‌اند، از بحث‌برانگیزترین مباحث در حوزة تحقیقات ژنتیک حیوانی، به‌خصوص در حیوانات اهلی است. در این مطالعه، پویش کل ژنوم برای شناسایی مناطقی از ژنوم که در گاومیش‌های خوزستانی و مازندرانی هدف انتخاب‌های طبیعی یا مصنوعی قرار گرفته‌اند، اجرا شده است. بدین منظور 148 رأس گاومیش رودخانه‌ای شامل جمعیت‌های خوزستانی (121 رأس) و مازندرانی (27 رأس)، به وسیلة آرایه‌های ژنومیکی Axiom® Buffalo Genotyping 90K تعیین ژنوتیپ شدند. جهت جستجوی نشانه‌های انتخاب از برآوردگر نااُریب FST (θ) استفاده شد. در مجموع 23 منطقه که نشانگرهای SNP آن‌ها بالاتر از 1/0 درصد حد بالای توزیع تجربی FST بود، به‌عنوان نشانه‌های انتخاب شناسایی شده و مورد بررسی‌های بیشتر قرار گرفتند. بعد از انطباق مناطق ژنومی انتخاب‌شده با مناطق ژنومی متناظر آن روی ژنوم گاو (UMD3.1 Bos Taurus Genome)، 64 ژن و 27 QTL شناسایی شد. تعدادی از این ژن‌ها در مطالعات قبلی نیز به‌عنوان نشانه‌های انتخاب گزارش شده‌اند. برخی از این ژن‌ها احتمالاً در مسیرهای بیولوژیکی که با اهلی‌شدن حیوانات (توسعة مغز و عملکردهای رفتاری، پیگماسیون و آداپته‌شدن به محیط زندگی و شرایط جغرافیایی) و تولید شیر مرتبط می‌باشند، درگیرند. بررسی‌ها همچنین نشان داد که QTLهای شناسایی‌شده در این تحقیق با صفات مهم اقتصادی از جمله صفات مرتبط با راندمان تبدیل غذایی، وزن بدن، چربی زیرپوستی، افزایش وزن روزانه، تیپ، تردی گوشت، ترکیبات شیر، اتصالات پستانی، اندازة گوساله و گوساله‌زایی آسان ارتباط دارند. به هرحال جهت شناسایی نقش دقیق این ژن‌ها و QTLها لازم است مطالعات پیوستگی و عملکردی بیشتری انجام گیرد.
مقاله پژوهشی
وحید قدیمی؛ مهدی ژندی
چکیده
هدف از این مطالعه ارزیابی اثر آلبومین سرم گاوی در رقیق‌کنندۀ منی اسبچه در شرایط سرد بود. نمونه‌های منی پس از جمع‌آوری با هم مخلوط و به چهار بخش مساوی تقسیم شدند. هر قسمت با یکی از رقیق‌کننده‌های زیر رقیق شد: 1. رقیق‌کننده‌های فاقد آلبومین سرم گاوی (BSA-0)؛ 2. رقیق‌کننده‌های حاوی 5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر آلبومین سرم گاوی (BSA-5)؛ 3. رقیق‌کننده‌های ...
بیشتر
هدف از این مطالعه ارزیابی اثر آلبومین سرم گاوی در رقیق‌کنندۀ منی اسبچه در شرایط سرد بود. نمونه‌های منی پس از جمع‌آوری با هم مخلوط و به چهار بخش مساوی تقسیم شدند. هر قسمت با یکی از رقیق‌کننده‌های زیر رقیق شد: 1. رقیق‌کننده‌های فاقد آلبومین سرم گاوی (BSA-0)؛ 2. رقیق‌کننده‌های حاوی 5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر آلبومین سرم گاوی (BSA-5)؛ 3. رقیق‌کننده‌های حاوی 10 میلی‌گرم در میلی‌لیتر آلبومین سرم گاوی (BSA-10) و 4. رقیق‌کننده‌های حاوی 15 میلی‌گرم در میلی‌لیتر آلبومین سرم گاوی (BSA-15). پس از 2، 24 و 48 ساعت سردسازی، اثر رقیق‌کننده‌های مختلف بر جنبایی، زنده‌مانی، فعالیت غشا و سطح مالون‌دی‌آلدهاید (MDA) ارزیابی شد. نتایج نشان دادند که جنبایی کل در ساعت 48 در رقیق‌کننده‌های BSA-5 و BSA-10 در مقایسه با رقیق‌کننده‌های BSA-0 و BSA15 به‌طور معناداری بیشتر بود. رقیق‌کنندۀ BSA-10 در مقایسه با رقیق‌کنندۀ BSA-0 و BSA-15 به حفظ جنبایی پیش‌روندۀ بالاتری منجر شد. فعالیت غشا در رقیق‌کنندۀ BSA-15 در ساعت 48 در مقایسه با سایر رقیق‌کننده‌ها به‌طور معناداری کاهش یافت. زنده‌مانی در رقیق‌کنندۀ BSA-15 در مقایسه با سایر رقیق‌کننده‌ها به‌طور معناداری کاهش یافت. در نتیجه رقیق‌کنندۀ BSA-15 در مقایسه با سایر رقیق‌کننده‌ها در ساعت 48 اثر محافظتی کمتری بر جنبایی کل و فعالیت غشای پلاسمایی اسپرم داشت.
مقاله پژوهشی
ندا فرزانفر؛ مهرداد محمدی؛ محمد روستائی علی‌مهر
چکیده
این مطالعه به‌منظور بررسی اثر افزودن مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌لیتر عصارۀ آبی آویشن شیرازی در یک لیتر آب آشامیدنی، بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی در جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یک‌روزۀ سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 مشاهده در هر تکرار اجرا شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه ...
بیشتر
این مطالعه به‌منظور بررسی اثر افزودن مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌لیتر عصارۀ آبی آویشن شیرازی در یک لیتر آب آشامیدنی، بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی در جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یک‌روزۀ سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 مشاهده در هر تکرار اجرا شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک اندازه‌گیری شد. پاسخ ایمنی هومورال با اندازه‌گیری عیار آنتی‌بادی سرم در 21، 28، 35 و 42 روزگی در واکنش به تزریق 1/0 میلی‌لیتر گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در 8 و 22 روزگی ارزیابی شد. پاسخ ایمنی سلولی با تزریق 1/0 میلی‌لیتر فیتوهماگلوتنین به‌صورت داخل جلدی به چین پوستی بال در 16 روزگی تعیین شد. اثر عصاره بر مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک و اجزای لاشۀ جوجه‌های گوشتی معنادار نبود. در 21 روزگی مصرف 2 میلی‌لیتر عصارۀ آبی آویشن شیرازی در یک لیتر آب آشامیدنی باعث افزایش عیار Anti-SRBC کل و IgM شد؛ در 28 روزگی تیمارهای 1 و 5/1 میلی‌لیتر عصاره باعث افزایش IgM شدند؛ در 35 روزگی تیمارهای 5/0، 5/1 و 2 میلی‌لیتر عصاره باعث افزایش عیار Anti-SRBC کل و IgG و در 42 روزگی تیمارهای 5/1 و 2 میلی‌لیتر عصاره باعث افزایش IgG شدند (05/0>P). سیستم ایمنی سلولی در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتنین تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن عصارۀ آبی آویشن شیرازی در آب آشامیدنی بر عملکرد و سیستم ایمنی سلولی جوجه‌های گوشتی تأثیری ندارد، ولی سیستم ایمنی هومورال را بهبود می‌بخشد.
مقاله پژوهشی
علی رضایی رودباری؛ حمید کهرام؛ عیسی دیرنده
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی آثار اقتصادی تأخیر آبستنی گاوهای شیری در گاوداری‌های بزرگ صنعتی ایران است. روزهای باز بهینه و حداکثر تولید به ترتیب 110 روز و 45 کیلوگرم در نظر گرفته شد. قیمت شیر، هزینۀ اقلام خوراکی، اسپرم و هورمون‌ها بر اساس متوسط قیمت پاییز 1393 شناسایی شد. با افزایش روزهای باز از 110 به 170 روز هزینۀ اسپرم مصرفی و هورمون لازم ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی آثار اقتصادی تأخیر آبستنی گاوهای شیری در گاوداری‌های بزرگ صنعتی ایران است. روزهای باز بهینه و حداکثر تولید به ترتیب 110 روز و 45 کیلوگرم در نظر گرفته شد. قیمت شیر، هزینۀ اقلام خوراکی، اسپرم و هورمون‌ها بر اساس متوسط قیمت پاییز 1393 شناسایی شد. با افزایش روزهای باز از 110 به 170 روز هزینۀ اسپرم مصرفی و هورمون لازم برای آبستنکردن دام 2 برابر شد. نتایج این پژوهش نشان داد برای گاوی با حداکثر تولید 45 کیلوگرم، هرروز تأخیر در آبستنی در اولین، دومین، سومین و چهارمینماه پس از روز 110، به ترتیب 254005، 511612، 725957 و 1013331 ریال زیان اقتصادی ایجاد خواهد کرد. 2/55 تا 8/57 درصد این زیان ناشی از هزینههای خوراک است؛ هر 1 درصد تغییر در قیمت خوراک، این زیان را به‌طور مستقیم 56/0درصد تغییر خواهد داد.
مقاله پژوهشی
ارسلان نباتی؛ سید داود شریفی؛ شکوفه غضنفری
چکیده
تأثیر سطوح مختلف کراتین منوهیدرات و پروتئین جیره بر عملکرد و کیفیت گوشت در جوجه‌های گوشتی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو سطح پروتئین (توصیۀ کاتالوگ سویۀ راس 308 و 10 درصد بیشتر از آن) و چهار سطح کراتین منوهیدرات (صفر، 1/0، 3/0 و 5/0 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 10 قطعه جوجه (به ...
بیشتر
تأثیر سطوح مختلف کراتین منوهیدرات و پروتئین جیره بر عملکرد و کیفیت گوشت در جوجه‌های گوشتی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو سطح پروتئین (توصیۀ کاتالوگ سویۀ راس 308 و 10 درصد بیشتر از آن) و چهار سطح کراتین منوهیدرات (صفر، 1/0، 3/0 و 5/0 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 10 قطعه جوجه (به نسبت مساوی از هر دو جنس) در هر تکرار بررسی شد. صفات مربوط به عملکرد در پایان دوره‌های پرورشی شامل آغازین (10- 0 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (42- 25 روزگی) اندازه‌گیری شد. در پایان دورۀ آزمایش پس از کشتار، فراسنجه‌های کیفی گوشت نظیر تغییرات pH، پایداری در برابر اکسیداسیون و ظرفیت نگهداری آب در گوشت سینه و ران اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که درکل دورۀ پرورش (42- 0 روزگی) جیرههای حاوی پروتئین بالاتر، بیشتر مصرف شدند و افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی بهتری را موجب شدند (05/0 P<). جوجه‌هایی که جیرههای حاوی 3/0 و 5/0 درصد کراتین منوهیدرات را دریافت کردند، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل غذایی بهتری داشتند (05/0 P<). سطوح بالای پروتئین و کراتین منوهیدرات جیره، ظرفیت نگهداری آب گوشت سینه و ران را افزایش داد (05/0 P<). pH گوشت و غلظت مالون‌دی‌آلدئید در گوشت سینه تحت تأثیر سطوح پروتئین و کراتین منوهیدرات جیره قرار نگرفت (05/0P>). بر اساس نتایج این آزمایش، با افزودن 3/0 درصد کراتین منوهیدرات به جیرههای با سطح پروتئین توصیه‌شده یا 10 درصد بیشتر، عملکرد و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی بهبود می‌یابد.
مقاله پژوهشی
مرضیه ابراهیمی؛ احمد زارع شحنه؛ محمود شیوازاد؛ زربخت انصاری پیرسرائی
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر تعیین تأثیرات سطوح بالای ال-آرژنین بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و کیفیت گوشت لاشه در جوجۀ مرغ‌های گوشتی سویۀ راس در دورۀ آغازین بود. در این پژوهش 192 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 جیرۀ غذایی (100، 153، 168 و 183 درصد آرژنین قابل‌هضم بر اساس توصیۀ کاتالوگ راس) و 4 تکرار از 1 تا 10 روزگی تغذیه شدند. ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر تعیین تأثیرات سطوح بالای ال-آرژنین بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و کیفیت گوشت لاشه در جوجۀ مرغ‌های گوشتی سویۀ راس در دورۀ آغازین بود. در این پژوهش 192 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 جیرۀ غذایی (100، 153، 168 و 183 درصد آرژنین قابل‌هضم بر اساس توصیۀ کاتالوگ راس) و 4 تکرار از 1 تا 10 روزگی تغذیه شدند. در روز دهم آزمایش، وزن جوجه‌ها و مصرف خوراک آن‌ها، اندازه‌گیری و بازده خوراک محاسبه شد. همچنین 3 قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب، خون‌گیری و کشتار شدند و وزن ماهیچۀ سینه‌ای و ران، کیفیت گوشت ماهیچۀ سینه‌ای (رنگ، pH و نیروی برش) و فراسنجه‌های خونی ارزیابی شدند. سپس داده‌ها بر اساس رویۀ GLM نرم‌افزار SAS آنالیز شدند. بر اساس نتایج، بیشترین درصد افزایش وزن 10 روزگی (33/2 درصد)، بازده خوراک (35/6 درصد) و وزن نسبی ماهیچۀ سینه‌ای (16/22 درصد) و ماهیچۀ ران (53/17 درصد) در مقایسه با گروه شاهد، در جیرۀ غذایی 168 درصد آرژنین مشاهده شد (05/0 P<). همچنین بیشترین درصد افزایش تری‌یدوتیرونین (45/60 درصد)، تیروکسین (91/26 درصد) و نسبت تری‌یدوتیرونین به تیروکسین (91/25 درصد) پلاسمایی در مقایسه با گروه شاهد، در جیرۀ غذایی 183 درصد آرژنین مشاهده شد (01/0 P<). از سوی دیگر، در جیرۀ غذایی 183 درصد آرژنین، کاهش چشمگیر درصد غلظت‌های کلسترول (93/14 درصد) و تری‌گلیسرید (19/25 درصد) پلاسما، نیروی برش (39/26 درصد) و pH ساعت 24 (05/2 درصد) و ساعت 48 (63/2 درصد) گوشت در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (05/0 P<). به‌طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف مقدار 168 درصد آرژنین قابل‌هضم بر اساس توصیۀ کاتالوگ راس، مطلوب‌ترین نتیجه را در بهبود رشد، کمیت و کیفیت گوشت و فراسنجه‌های پلاسمایی دارد.
مقاله پژوهشی
پریسا قاسمی خانی؛ حیدر قیاسی؛ علی صادقی سفیدمزگی
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور برآورد اجزای واریانس، روند ژنتیکی و فنوتیپی امتیاز سلول‌های بدنی (SCS) با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط مرکز اصلاح دام و بهبود تولیدات دامی کشور اجرا شد. در این مطالعه، از 850729 رکورد روز آزمون شمار سلول‌های بدنی (SCC) در دوره‌های شیردهی1 تا 4 مربوط به 32955 گاو ماده استفاده شد که در 472 گله طی سال‌های 1383 تا 1392 ...
بیشتر
پژوهش حاضر به‌منظور برآورد اجزای واریانس، روند ژنتیکی و فنوتیپی امتیاز سلول‌های بدنی (SCS) با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط مرکز اصلاح دام و بهبود تولیدات دامی کشور اجرا شد. در این مطالعه، از 850729 رکورد روز آزمون شمار سلول‌های بدنی (SCC) در دوره‌های شیردهی1 تا 4 مربوط به 32955 گاو ماده استفاده شد که در 472 گله طی سال‌های 1383 تا 1392 جمع‌آوری شده بود. پارامترهای ژنتیکی با استفاده از مدل دام روزآزمون تکرارپذیر و نرم‌افزار ASReml برآورد شد. وراثت‌پذیری SCS، 176/0 و تکرارپذیری داخل و بین دوره‌های شیردهی به ترتیب203/0 و 362/0 برآورد شد. روند ژنتیکی و فنوتیپی با استفاده از تابعیت میانگین ارزش اصلاحی و فنوتیپی بر سال زایش به ترتیب 0246/0- و 047/0- محاسبه شد. این روند منفی و معنادار (P < 0.01) را می‌توان تا حدودی به بهبود ژنتیکی و برنامههای مدیریتی کنترل ورم پستان در سطح گاوداری‌های کشور نسبت داد.
مقاله پژوهشی
ابوالحسن صادقی پناه؛ رضا مسعودی؛ حمید ناییجیان؛ عباس اکبری شریف
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر تزریق هورمون‌های eCG، PGF2α و GnRH بر بهبود درصد باروری میش‌های نژاد زندی در فصل تولیدمثل بوده است. در این پژوهش 500 رأس میش 5/2 تا 4 سالۀ نژاد زندی در شرایط پرورش مرتعی، در فصل تولیدمثل انتخاب و برای همزمان‌سازی فحلی به‌مدت 12 روز سیدرگذاری شدند. سپس میش‌ها به 5 گروه مساوی (100 رأسی) تقسیم شدند. به میش‌های گروه اول ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر تزریق هورمون‌های eCG، PGF2α و GnRH بر بهبود درصد باروری میش‌های نژاد زندی در فصل تولیدمثل بوده است. در این پژوهش 500 رأس میش 5/2 تا 4 سالۀ نژاد زندی در شرایط پرورش مرتعی، در فصل تولیدمثل انتخاب و برای همزمان‌سازی فحلی به‌مدت 12 روز سیدرگذاری شدند. سپس میش‌ها به 5 گروه مساوی (100 رأسی) تقسیم شدند. به میش‌های گروه اول هورمونی تزریق نشد. به میش‌های گروه دوم همزمان با برداشت سیدر 400 واحد eCG تزریق شد. به میش‌های گروه سوم همزمان با برداشت سیدر 400 واحد eCG و 1 میلی‌لیترPGF2α تزریق شد. به میش‌های گروه چهارم همزمان با برداشت سیدر 400 واحد eCG و در روز چهاردهم 1 میلی‌لیتر GnRH تزریق شد. به میش‌های گروه پنجم همزمان با برداشت سیدر 400 واحد eCG، 1 میلی‌لیترPGF2α و در روز چهاردهم 1 میلی‌لیتر GnRH تزریق شد. تمامی میش‌ها 54 ساعت پس از سیدربرداری تلقیح مصنوعی شدند. نتایج نشان داد که درصد فحلی در تمامی گروه‌های دریافت‌کنندۀ تیمارهای هورمونی از گروه شاهد بیشتر بوده است (05/0>P) ولی بین تیمارها اختلاف معناداری وجود نداشت. گروه‌های دریافت‌کنندۀ GnRH دارای درصد آبستنی، زایش و بره‌زایی بیشتری از سایر گروه‌ها بودند (05/0>P). همچنین درصد آبستنی، زایش و بره‌زایی در گروه‌های دریافت‌کنندۀ eCG و PGF2α نیز از گروه شاهد بیشتر بود (05/0>P). در نتیجه با استفاده از تزریق eCG در هنگام سیدربرداری و GnRH در روز تلقیح مصنوعی می‌توان بازده تولیدمثلی را در گوسفندان نژاد زندی در فصل تولیدمثل بهبود بخشید.
مقاله پژوهشی
هادی آتشی؛ نرجس گرگانی فیروزجاه
چکیده
انتخاب ژنومی، روشی برای پیش‌بینی ارزش‌های اصلاحی، با استفاده از شمار زیادی نشانگر است. هزینۀ فراوان ژنوتیپ‌کردن تعداد زیادی حیوان برای تعداد زیادی نشانگر، کاربرد گستردۀ انتخاب ژنومی را محدود می‌کند. هدف این مطالعه، بررسی اثر استفاده از تراکم کم تا متوسط نشانگرها بر صحت ارزیابی ژنومی با استفاده از مدل rrBLUP بود. صفات با وراثت‌پذیری ...
بیشتر
انتخاب ژنومی، روشی برای پیش‌بینی ارزش‌های اصلاحی، با استفاده از شمار زیادی نشانگر است. هزینۀ فراوان ژنوتیپ‌کردن تعداد زیادی حیوان برای تعداد زیادی نشانگر، کاربرد گستردۀ انتخاب ژنومی را محدود می‌کند. هدف این مطالعه، بررسی اثر استفاده از تراکم کم تا متوسط نشانگرها بر صحت ارزیابی ژنومی با استفاده از مدل rrBLUP بود. صفات با وراثت‌پذیری 10، 20 و 40 درصد شبیه‌سازی شد. ژنوم شبیه‌سازی‌شده دارای25 جفت کروموزوم بدنی، هرکدام با طول یک مورگان بود. شمار نشانگرها روی 25 کروموزوم،12500، 27500 و 50000 نشانگر بود که 125، 250، 500 و 1000 QTL در طول کروموزوم‌ها توزیع تصادفی شدند. میانگین حداقل مربعات صحت برآوردهای ژنومی، بین سطوح متفاوت وراثت‌پذیری و بین تراکم‌های متفاوت نشانگرها، متفاوت بود (P< 0.05). در صفات با وراثت‌پذیری کم (10 درصد)، افزایش تعداد نشانگرها در تراکم‌های کم (250) یا زیاد (1000)QTL بر صحت ارزیابی ژنومی تأثیر نداشت، اما در تراکم‌های متوسط QTL (250 و 500QTL ) صحت ارزیابی ژنومی را افزایش داد. در صفات با وراثت‌پذیری متوسط (20 درصد) افزایش تعداد نشانگرها بر صحت ارزیابی ژنومی تأثیر نداشت. در صفات با وراثت‌پذیری بالا (40 درصد) افزایش تعداد نشانگرها در تراکم‌های کم QTL (125) صحت ارزیابی ژنومی را افزایش داد، اما در تراکم‌های متوسط یا زیاد QTL (250، 500 و 1000) بر صحت ارزیابی ژنومی تأثیر نداشت.
مقاله پژوهشی
سوسن ذوالفقاری؛ فرشید فتاح نیا؛ داریوش علیپور
چکیده
دو آزمایش برای بررسی اثر فراوردۀ فرعی رازیانه در جیرۀ بره‌های در حال رشد، بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، غلظت متابولیت‌های پلاسما، فراسنجه‌های تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی اجرا شد. در آزمایش اول از 20 رأس برۀ نر افشاری × شال در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد و سطوح ...
بیشتر
دو آزمایش برای بررسی اثر فراوردۀ فرعی رازیانه در جیرۀ بره‌های در حال رشد، بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، غلظت متابولیت‌های پلاسما، فراسنجه‌های تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی اجرا شد. در آزمایش اول از 20 رأس برۀ نر افشاری × شال در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد و سطوح 3، 6 و 9 درصد (بر اساس مادۀ خشک) از فراوردۀ فرعی رازیانه بودند. جیرههای آزمایشی بر مصرف مادۀ خشک و غلظت تری‌گلیسریدها، کلسترول کل و اورۀ پلاسما اثری نداشتند (05/0<P). افزایش وزن روزانۀ بره‌های تغذیه‌شده با جیرۀ شاهد و جیرۀ حاوی 6 درصد فراوردۀ فرعی رازیانه از دیگر بره‌ها بیشتر بود (05/0>P). ضریب تبدیل خوراک در بره‌های تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 9 درصد فراوردۀ فرعی رازیانه از سایر بره‌ها بیشتر بود (05/0>P). پتانسیل تولید گاز، نیمه‌عمر تولید گاز، نرخ تخمیر، قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک در شرایط آزمایشگاه، فاکتور تفکیک، قابلیت هضم حقیقی مادۀ آلی در شرایط آزمایشگاه، قابلیت هضم الیاف غیرقابل‌حل در شویندۀ خنثی و مادۀ خشک ناپدیدشده پس از 144 ساعت انکوباسیون تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). بیشترین حجم گاز تولیدی پس از 24 ساعت انکوباسیون و تودۀ میکروبی به‌ترتیب در جیرۀ حاوی 6 درصد فراوردۀ فرعی رازیانه و جیرۀ شاهد مشاهده شد (05/0>P). با توجه به نتایج این آزمایش، افزودن 6 درصد فراوردۀ فرعی رازیانه به جیره باعث بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانۀ بره‌های در حال رشد شد؛ اگرچه با تیمار شاهد تفاوتی نداشت.
مقاله پژوهشی
ایمان حاج خدادادی؛ حسینعلی قاسمی؛ مهدی خدائی مطلق؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد حسین مرادی
چکیده
در این تحقیق عملکرد، قابلیت هضم اجزای مختلف خوراک در جیرههای با و بدون آنزیم در شترمرغ‌های اهلی آفریقایی در 14 ماهگی مطالعه شده است. سه تیمار آزمایشی عبارت‌اند از جیرة پایه، جیرة پایه همراه با 350/0 گرم در کیلوگرم آنزیم و جیرة پایه همراه با 700/0گرم در کیلوگرم آنزیم. آزمایش در قالب طرح کاملاًً تصادفی با 6 تکرار (6 پرنده) برای هر تیمار و ...
بیشتر
در این تحقیق عملکرد، قابلیت هضم اجزای مختلف خوراک در جیرههای با و بدون آنزیم در شترمرغ‌های اهلی آفریقایی در 14 ماهگی مطالعه شده است. سه تیمار آزمایشی عبارت‌اند از جیرة پایه، جیرة پایه همراه با 350/0 گرم در کیلوگرم آنزیم و جیرة پایه همراه با 700/0گرم در کیلوگرم آنزیم. آزمایش در قالب طرح کاملاًً تصادفی با 6 تکرار (6 پرنده) برای هر تیمار و در کل با تعداد 18 قطعه شترمرغ ماده انجام گرفت. در این تحقیق اثر آنزیم بر افزایش وزن روزانه و نهایی شترمرغ‌ها معنادار بود (05/0<P). تیمار جیرة پایه همراه با700/0گرم در کیلوگرم آنزیم دارای بهینه‌‌ترین ضریب تبدیل خوراک بود که تفاوت معناداری با تیمار شاهد داشت. تفاوت معناداری (05/0 P<) در میانگین خوراک مصرفی بین تیمار جیرة پایه با تیمارهای حاوی سطوح مختلف آنزیم وجود داشت. همچنین اثر آنزیم بر قابلیت هضم انرژی خام، چربی خام، مادة خشک، مادة آلی و پروتئین خام جیره در شترمرغ‌های 14 ماهه معنادار بود (05/0P<). در این تحقیق اثر استفاده از آنزیم بر قابلیت هضم فیبرخام، الیاف نامحلول در شویندة خنثی، الیاف نامحلول در شویندة اسیدی جیره معنادار بود (05/0 P<). سطح 700/0 گرم در کیلوگرم از آنزیم به بهبود صفات عملکردی، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک و افزایش ضرایب قابلیت هضم مواد مغذی جیره در شترمرغ‌های 14 ماهه منجر شد.
