حسن شیرزادی؛ حسین مروج؛ محمود شیوا زاد
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
در این تحقیق تأثیر تغذیه جیره‌های حاوی 60 درصد جو به همراه چهار نوع آنزیم تجارتی دارای فعالیت زایلاناز و بتاگلوکاناز بر عملکرد و برخی از خصوصیات دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. جیره‌های حاوی آنزیم با جیره‌های حاوی جو و یا ذرت بدون آنزیم مقایسه شدند. در کل تعداد 234 جوجه گوشتی نر یک روزه (سویه راس308) به 6 تیمار، 3 تکرار ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیر تغذیه جیره‌های حاوی 60 درصد جو به همراه چهار نوع آنزیم تجارتی دارای فعالیت زایلاناز و بتاگلوکاناز بر عملکرد و برخی از خصوصیات دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. جیره‌های حاوی آنزیم با جیره‌های حاوی جو و یا ذرت بدون آنزیم مقایسه شدند. در کل تعداد 234 جوجه گوشتی نر یک روزه (سویه راس308) به 6 تیمار، 3 تکرار و 13 جوجه به ازای هر واحد آزمایشی اختصاص داده شد. همه داده‌ها در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی آنالیز شدند. همه آنزیم‌های اضافه شده به جیره بر پایه جو میانگین خوراک مصرفی روزانه پرنده‌ها در دوره رشد را بطور معنی‌داری (05/0P?) افزایش دادند، اما در کل دوره تنها آنزیم C تأثیر معنی‌داری (05/0P?) روی این صفت داشت. افزودن تمامی آنزیم‌ها به جیره بر پایه جو افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی جوجه‌ها را در دوره‌های آغازین، رشد و کل دوره به طور معنی‌داری (05/0P?) نسبت به تغذیه جیره جو بدون آنزیم بهبود بخشید، اما در دوره پایانی آنزیم تاثیر معنی‌داری (05/0P?) روی این صفات نداشت. همچنین از لحاظ صفات مذکور بین همه آنزیم‌ها در هیچیک از دوره‌های پرورش تفاوت معنی‌داری (05/0P?) مشاهده نشد. در 42 روزگی وزن نسبی پانکراس تنها به وسیله آنزیم‌ها A، C و D به طور معنی‌داری (05/0P?) کاهش یافت، اما وزن نسبی کبد و سنگدان بوسیله افزودن آنزیم به طور معنی‌داری (05/0P?) تحت تاثیر قرار نگرفت. با این وجود تقریباً همه آنزیم‌ها وزن و طول نسبی بخش‌های مختلف روده را به طور معنی‌داری (05/0P?) کاهش دادند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن هر چهار آنزیم مختلف با غلبه بر اثرات ضد تغذیه‌ای پلی ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای بر عملکرد جوجه‌ها موثر می‌باشد
وحید رزبان؛ سعید اسماعیل خانیان؛ رسول واعظ ترشیزی
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
گوسفند نژاد بلوچی پر جمعیت‌ترین نژاد گوسفند ایران بوده و گله اصلاحی آن در عباس آباد مشهد قرار دارد. این تحقیق به بررسی میزان پلی‌مورفیسم 17 جایگاه میکروساتلایت در این جمعیت می‌پردازد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی داخل این جمعیت و تعادل هاردی-واینبرگ برای این جایگاه‌ها بررسی گردید. هر جایگاه با 145 نمونه DNA، مورد آزمایش قرار گرفت. واکنش ...
بیشتر
گوسفند نژاد بلوچی پر جمعیت‌ترین نژاد گوسفند ایران بوده و گله اصلاحی آن در عباس آباد مشهد قرار دارد. این تحقیق به بررسی میزان پلی‌مورفیسم 17 جایگاه میکروساتلایت در این جمعیت می‌پردازد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی داخل این جمعیت و تعادل هاردی-واینبرگ برای این جایگاه‌ها بررسی گردید. هر جایگاه با 145 نمونه DNA، مورد آزمایش قرار گرفت. واکنش PCR برای تمامی جایگاه‌ها بعد از بهینه‌سازی انجام شد و فرآورده‌های PCR روی ژل‌های پلی‌آکریل آمید الکتروفورز شده و با رنگ‌آمیزی نقره باندها آشکار گردید. نتایج نشان داد که به جز دو جایگاه BMS4000, OarAE54 در سایر جایگاه‌ها تکثیر صورت گرفته و دارای چندشکلی بالایی بودند. بیشترین PIC را جایگاه MCM120 (9232/0) و کمترین مقدار را TGLA387 (6839/0) داشتند. بالاترین و پایین‌ترین تعداد الل واقعی به ترتیب در جایگاه‌های MCM120 (21 الل) و MCM494, MCM541L (9 الل) مشاهده شد و بیشترین و کمترین تعداد مؤثر الل به ترتیب متعلق به جایگاه‌های CSRD144 (9664/14) و TGLA387 (6255/3) بود. میانگین هتروزایگوسیتی بر اساس کل جایگاه‌ها در این جمعیت 8746/0 محاسبه گردید. تمامی جایگاه‌ها بر اساس آزمون‌های X2 و G2 از لحاظ تعادل هاردی-واینبرگ در حالت عدم تعادل قرار داشتند و تنها MCM120 با تست G2 در تعادل بود. این مطالعه نشان داد که جمعیت گوسفند بلوچی بر اساس جایگاه‌های مورد مطالعه دارای تنوع ژنتیکی بالایی می‌باشد.
مجتبی زاغری؛ هادی سیاح زاده؛ علیرضا جعفری اروری؛ سمیه نظافتی؛ احمد حسن آبادی؛ محمد حسین شهیر؛ روح اله گایکانی
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریباً یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریباً یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. فاکتورها عبارت بودند از 3 سطح جایگزینی کنجاله کلزا (33، 66 و 100 درصد) به جای کنجاله سویا (بر اساس درصد پروتئین خام) و سه تیمار حرارتی کنجاله کلزا 1- بدون حرارت 2- حرارت خشک (80 درجه سانتی‌گراد/30 دقیقه) 3- اتوکلاو (120 درجه سانتی گراد/30 دقیقه). آزمایش در سه دوره 28 روزه انجام شد. مصرف خوراک، درصد تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، واحد هاو ، رنگ زرده، وزن مخصوص تخم مرغ، درصد پوسته، ضخامت پوسته، درصد وزن کبد و پانکراس، تغییرات وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، فراسنجه‌های خونی (غلظت هورمون‌هایT3 وT4 و آنزیم آلکالین فسفاتاز) برای ارزیابی امکان جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا با و بدون اعمال تیمار حرارتی اندازه‌گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف خوراک، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، وزن تخم مرغ، ضریب تبدیل خوراک، واحد هاو، وزن مخصوص تخم مرغ و ضخامت پوسته تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا، حرارت و اثر متقابل آنها قرار نگرفتند. درصد تولید، درصد وزن پانکراس و رنگ زرده تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا قرار گرفتند (05/0P
جواد رضائی؛ یوسف روزبهان؛ حسن فضائلی
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی کیفیت پروتئین علوفه تازه و سیلو شده تاج‌خروس (amaranth) بر اساس سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل (CNCPS) و ضرایب گوارش‌پذیری آزمایشگاهی (برون‌تنی) با روش تیلی و تری بود. میزان پروتئین خام و پروتئین حقیقی در علوفه تازه به ترتیب 116 و 70 گرم در کیلوگرم ماده خشک و مقادیر پروتئین محلول و بخش‌های پروتئینی A، B1، B2، B3 ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی کیفیت پروتئین علوفه تازه و سیلو شده تاج‌خروس (amaranth) بر اساس سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل (CNCPS) و ضرایب گوارش‌پذیری آزمایشگاهی (برون‌تنی) با روش تیلی و تری بود. میزان پروتئین خام و پروتئین حقیقی در علوفه تازه به ترتیب 116 و 70 گرم در کیلوگرم ماده خشک و مقادیر پروتئین محلول و بخش‌های پروتئینی A، B1، B2، B3 و C نیز به ترتیب برابر 411، 395، 16، 349، 158 و 82 گرم در کیلوگرم پروتئین خام محاسبه گردید. گوارش‌پذیری ماده خشک و آلی و ماده آلی قابل هضم در ماده خشک در علوفه تازه، به ترتیب برابر 712، 677 و 586 گرم در کیلوگرم و میزان انرژی قابل سوخت و ساز 2/9 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود. پس از سیلو کردن غلظت پروتئین خام، پروتئین محلول و بخش‌های A و B1 افزایش و مقادیر پروتئین حقیقی و بخش‌های B2، B3 و C کاهش یافت (05/0>P). ضریب گوارش‌پذیری ماده خشک نیز به طور معنی‌داری در علوفه سیلو شده پائین‌تر از علوفه تازه بود (05/0>P). از سوی دیگر، افزودن ملاس به علوفه سیلو شده موجب کاهش غلظت پروتئین خام، پروتئین حقیقی و بخش‌های B2، B3 و C، و افزایش بخش‌های پروتئینی A وB1 و ضرایب گوارش‌پذیری گردید (05/0>P). با توجه به محتوای پروتئین خام متوسط و گوارش‌پذیری مناسب، گیاه تاج‌خروس قابلیت استفاده به عنوان علوفه برای تغذیه دام را داراست. سیلو کردن موجب کاهش گوارش‌پذیری و کیفیت پروتئین شد. به هر حال، افزودن ملاس چغندر قند کیفیت تخمیر علوفه سیلو شده را بهبود بخشید.
علی نیکخواه؛ مهدی کاظمی بن چناری؛ حمید امانلو؛ حسن مهربانی یگانه
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد گاوهای شیرده تغذیه شده با جیره‌های فرموله شده با نرم‌افزارهای شورای تحقیقات ملی (سال 2001) و کرنل پنسیلوانیا ماینر بود. شانزده راس گاو هلشتاین شیرده (8 راس زایش دوم و 8 راس زایش سوم) با روزهای شیردهی 31±55، وزن زنده بدن 53±641 کیلوگرم، تولید شیر5/2 ± 2/31 کیلو گرم در روز، در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی با دو ...
بیشتر
هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد گاوهای شیرده تغذیه شده با جیره‌های فرموله شده با نرم‌افزارهای شورای تحقیقات ملی (سال 2001) و کرنل پنسیلوانیا ماینر بود. شانزده راس گاو هلشتاین شیرده (8 راس زایش دوم و 8 راس زایش سوم) با روزهای شیردهی 31±55، وزن زنده بدن 53±641 کیلوگرم، تولید شیر5/2 ± 2/31 کیلو گرم در روز، در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی با دو جیره که هر جیره شامل 4 گاوزایش دوم و 4 گاو زایش سوم بودند، در جایگاه‌های مشابه انفرادی قرار گرفتند. گاوها با هر یک از جیره‌های فرموله شده با NRC سال 2001 (الف) و CPM (ب)، که به صورت کاملاً مخلوط شده تهیه گردیده بودند، به مدت 90 روز تغذیه شدند. قبل از شروع آزمایش، دو هفته جهت سازش برای جایگاه‌ها و تغییر خوراک در نظر گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد، میانگین مقدار شیر تولیدی گاوهای تغذیه شده با جیره‌های فرموله شده با نرمافزار های 2001NRC و CPM به ترتیب 11/31 و 9/31 کیلوگرم در روز بود(05/0P>). نرم‌افزارهای NRC سال 2001 و CPM به ترتیب ماده خشک مصرفی را 63/0 و 43/2 کیلوگرم در روز کمتر از مقدار مصرف واقعی پیشبینی کردند. نرمافزار NRC سال 2001 با صحت بیشتری ماده خشک مصرفی را پیشبینی کرد. مقدار پروتئین مصرفی روزانه در بین جیره‌های الف و ب به ترتیب 3618 و 3438 گرم در روز بود (05/0P
حمیده مطهری؛ منصور رضایی؛ علیرضا صیداوی
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
در این پژوهش اثر تغذیه ارقام مختلف برگ توت بر عملکرد کرم ابریشم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار («کاماساری»، «کایرو ایچی نویسه»، «کائی‌ریزونزومی‌گائی‌شی»، «تاچی بانا»، «ایچی‌نویسه»، «چکما اوها»، «یوگی‌شین‌اوگی»، «شین‌ایچی‌نویسه»، «واسه‌میدوری»، «روسو»، «کن‌موچی» و بومی) و 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. لاروها طبق روش ...
بیشتر
در این پژوهش اثر تغذیه ارقام مختلف برگ توت بر عملکرد کرم ابریشم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار («کاماساری»، «کایرو ایچی نویسه»، «کائی‌ریزونزومی‌گائی‌شی»، «تاچی بانا»، «ایچی‌نویسه»، «چکما اوها»، «یوگی‌شین‌اوگی»، «شین‌ایچی‌نویسه»، «واسه‌میدوری»، «روسو»، «کن‌موچی» و بومی) و 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. لاروها طبق روش استاندارد پرورش داده شدند. در طول دوران تغذیه و خواب لاروها، صفات پیله و شفیره نظیر تعدادکل پیله های تولیدی، تعداد پیلههای خوب، متوسط، ضعیف و دوبل، ماندگاری شفیره، و وزن انواع پیلههای تولیدی ثبت شد. نتایج نشان داد که اثر ارقام مختلف برگ توت بر اکثر صفات مورد بررسی معنی‌‌دار بود (01/0 P
مهدی دهقان بنادکی؛ حشمت اله بهرامی یکدانگی
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
محمد دادپسند؛ جمشید ایزدی فرد
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
این آزمایش طی چهار سال متوالی با استفاده از 172 بره نر نژادهای قزل و مهربان در دو دوره پروار 60 و 80 روزه انجام شد. پرواربندی در دو نوبت انجام گرفت. گروه اول بره‌ها بلافاصله پس از شیرگیری (بهاره) و گروه دوم حدود چهار ماه پس از شیرگیری و تغذیه با پس‌چر (پاییزه) پروار شدند. متوسط سن شیرگیری بره‌ها 7/3±3/74 روز بود. پرواربندی در باکس‌‌های انفرادی ...
بیشتر
این آزمایش طی چهار سال متوالی با استفاده از 172 بره نر نژادهای قزل و مهربان در دو دوره پروار 60 و 80 روزه انجام شد. پرواربندی در دو نوبت انجام گرفت. گروه اول بره‌ها بلافاصله پس از شیرگیری (بهاره) و گروه دوم حدود چهار ماه پس از شیرگیری و تغذیه با پس‌چر (پاییزه) پروار شدند. متوسط سن شیرگیری بره‌ها 7/3±3/74 روز بود. پرواربندی در باکس‌‌های انفرادی انجام شد. خوراک مصرفی دو بار در روز و به صورت پلت شده داده می‌‌شد. صفات مورد بررسی شامل وزن تولد، وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری و زمان پروار، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بود. میانگین وزن تولد بره‌های مهربان و قزل به ترتیب 30/4 و 81/4 کیلوگرم و میانگین وزن شیرگیری آنها به ترتیب 17/24 و 04/27 کیلوگرم بود. میانگین حداقل مربعات افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری در نژادهای قزل و مهربان به ترتیب 5/299 و 9/267 گرم در روز بود. میانگین افزایش وزن روزانه بره‌های قزل در پروار بهاره و پاییزه به ترتیب 7/19±3/260 و 8/19±8/218 و در مهربان به ترتیب3/19± 3/233 و 1/19±6/195 گرم در روز بود. میانگین ضریب تبدیل غذایی بره‌های قزل در سیستم بهاره و پاییزه به ترتیب 59/0±94/6 و 59/0±96/7 و در مهربان 55/0± 48/7 و 58/0±77/8 بود. میانگین حداقل مربعات مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه در پروار 60 روزه به ترتیب 03/0±84/1 کیلوگرم و9/7± 7/249 گرم و در سیستم 80 روزه به ترتیب،02/0± 59/1 کیلوگرم و7/5± 3/204 گرم بود. میانگین ضریب تبدیل در پروار 60 روزه 24/0±43/7 و در 80 روزه 17/0± 15/8 بود. اثر متقابل طول دوره×نژاد، فصل× نژاد و فصل×مدت پروار بر عملکرد پروار بره‌ها معنی‌‌دار نبود. سن و وزن مادر تاثیر معنی‌داری بر صفات مورد بررسی نداشت.
