یاسمن کریمی؛ محمد علی نوروزیان؛ احمد افضل زاده
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین ترکیب شیمیایی کنجاله سیاه‌دانه و تأثیر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله سیاه‌دانه بر فراسنجههای خونی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، عملکرد و خصوصیات لاشه برههای پرواری زندی انجام شد. در ابتدا ترکیب شیمیایی نمونه کنجاله سیاه‌دانه مورد استفاده تعیین شد. سپس هجده رأس بره نر از شیر گرفته شده با متوسط وزن 5/1± ...
بیشتر
این مطالعه به منظور تعیین ترکیب شیمیایی کنجاله سیاه‌دانه و تأثیر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله سیاه‌دانه بر فراسنجههای خونی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، عملکرد و خصوصیات لاشه برههای پرواری زندی انجام شد. در ابتدا ترکیب شیمیایی نمونه کنجاله سیاه‌دانه مورد استفاده تعیین شد. سپس هجده رأس بره نر از شیر گرفته شده با متوسط وزن 5/1± 5/23 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه گروه شش رأسی در جایگاه‌های انفرادی با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. جیرههای آزمایشی شامل 1) شاهد (جیره پایه با 12 درصد کنجاله سویا و بدون کنجاله سیاه‌دانه)، 2) جیره حاوی 6 درصد کنجاله سویا و 9 درصد کنجاله سیاه‌دانه و 3) جیره حاوی 18 درصد کنجاله سیاه‌دانه و بدون کنجاله سویا بود. مقدار ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، نیتروژن نامحلول در شونده اسیدی و خاکستر کنجاله سیاه‌دانه به ترتیب 53/97، 26/31، 16/15، 95/25، 2/14، 69/0، 07/5 درصد ماده خشک بود. جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله سیاه‌دانه در جیره برههای پرواری تأثیری بر وزن نهایی، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، درصد و خصوصیات لاشه و میزان دنبه نداشت. آلبومین و پروتئین کل خون برههای تغذیه شده با جیره حاوی 18 درصد کنجاله سیاه‌دانه بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0P). مقدار گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول و نیتروژن اورهای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. گوارش‌پذیری ماده خشک، ماده آلی، چربی و پروتئین جیره در بین تیمارهای آزمایشی مشابه بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از کنجاله سیاه‌دانه در جیره برههای پرواری تا سطح 18 درصد تأثیر منفی بر عملکرد و گوارش‌پذیری مواد مغذی جیره نداشت.
محمدعلی طالبی؛ محسن باقری
چکیده
در این پژوهش از اطلاعات صفات رشد برههای حاصل از گروههای لریبختیاری (L)، آمیختههای رومانف× لریبختیاری (F1RL)،پاکستانی× لریبختیاری (F1PL)، (پاکستانی× لریبختیاری)× (رومانف× لریبختیاری) (¼P¼R½L) و (رومانف× لریبختیاری)× (رومانف× لریبختیاری) (F2RL) و صفات لاشه 50 رأس بره لریبختیاری و 41 رأس آمیختههای ...
بیشتر
در این پژوهش از اطلاعات صفات رشد برههای حاصل از گروههای لریبختیاری (L)، آمیختههای رومانف× لریبختیاری (F1RL)،پاکستانی× لریبختیاری (F1PL)، (پاکستانی× لریبختیاری)× (رومانف× لریبختیاری) (¼P¼R½L) و (رومانف× لریبختیاری)× (رومانف× لریبختیاری) (F2RL) و صفات لاشه 50 رأس بره لریبختیاری و 41 رأس آمیختههای F1RL و 20 رأس آمیختههای F2RL به منظور بررسی عملکرد در صفات رشد و ترکیب لاشه استفاده شد. بره‌ها در سن 5 ±90 روزگی از شیر گرفته و در سن شش ماهگی کشتار شدند. وزن تولد بره‌هایلری‌بختیاری (12/5 کیلوگرم) بهطور معنیداری (05/0P<) بیشتر از برههای آمیخته رومانف و پاکستانی با لریبختیاری (به‌ترتیب 81/4 و 57/4 کیلوگرم) بود. برههای آمیخته F1RL بهطور معنیداری (05/0P<) وزن شیرگیری و وزن شش ماهگی (به‌ترتیب 96/30 و 75/42 کیلوگرم) بیشتری نسبت به برههای لریبختیاری (به‌ترتیب 81/28 و 69/41 کیلوگرم) و سایر ترکیبهای نژادی داشتند. آمیختههای F1RL و F2RL نسبت به برههای لریبختیاری بهطور معنیداری (05/0P<) درصد گوشت لاشه بیشتری در سن ثابت (به‌ترتیب 57/59، 99/60 و 03/50) و وزن ثابت (به‌ترتیب 99/60، 24/59 و 56/49) داشتند. میانگین وزن و درصد کل چربی لاشه در برههای لریبختیاری نسبت به برههای F1RL و F2RL بهطور معنیداری (05/0P<) (به‌ترتیب 56/7، 25/4 و 95/2 کیلوگرم و 57/31، 91/20 و 97/17 درصد در سن ثابت و به‌ترتیب 65/6، 30/4 و 12/5 کیلوگرم و 46/30، 08/20 و 46/22 درصد در وزن ثابت) بیشتر بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که با آمیخته‌گری رومانف× لریبختیاری (F1RL)، وزن شیرگیری و شش ماهگی و ترکیب لاشه بهبود یافته است.
محمد بهروزلک؛ محسن دانشیار؛ پرویز فرهومند؛ عباس نیکو
چکیده
یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با استفاده از 450 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه برای تاثیر سطوح مختلف آهن (صفر، 40 و 80 میلیگرم در کیلوگرم) از منبع سولفات آهن برای 3 دوره تغذیهای شامل کل دوره پرورش (سن 1 تا 42 روزگی)، دورههای رشد و پایانی (سن 11 تا 42 روزگی) و دوره پایانی (سن 25 تا 42 روزگی) بر عملکرد، وزن اندامهای داخلی بدن و پاسخهای ایمنی جوجههای ...
بیشتر
یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با استفاده از 450 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه برای تاثیر سطوح مختلف آهن (صفر، 40 و 80 میلیگرم در کیلوگرم) از منبع سولفات آهن برای 3 دوره تغذیهای شامل کل دوره پرورش (سن 1 تا 42 روزگی)، دورههای رشد و پایانی (سن 11 تا 42 روزگی) و دوره پایانی (سن 25 تا 42 روزگی) بر عملکرد، وزن اندامهای داخلی بدن و پاسخهای ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 450 قطعه جوجه یکروزه در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 انجام شد. نتایج نشان دادند که 80 میلیگرم سولفات آهن در هر کیلوگرم جیره، مصرف خوراک روزانه جوجههای گوشتی را در کل دوره پرورش بطور معنیداری کاهش داد (05/0>P). افزودن 40 میلیگرم بر کیلوگرم سولفات آهن در جیره، وزن نسبی تهیروده، ایلئوم و کل روده را کاهش داد (05/0>P). وزن نسبی غده بورس فابریسیوس جوجههای تغذیه شده با 40 میلیگرم در کیلوگرم مکمل سولفات آهن در دوره پایانی در مقایسه با جوجههای تغذیه شده با تیمار شاهد بیشتر بود (05/0>P). در دوره پایانی، اثرات مثبتی بر درصد مونوسیتهای خون جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی مکمل سولفات آهن در مقایسه با کل دوره مشاهده شد (05/0>P). همچنین استفاده از 40 و 80 میلیگرم در کیلوگرم از مکمل سولفات آهن، درصد لنفوسیتهای خون جوجهها را بطور خطی (01/0>P) افزایش داد. به طور کلی، بر اساس نتایج این آزمایش بنظر میرسد که مصرف 40 و 80 میلیگرم در کیلوگرم مکمل سولفات آهن، با کاهش وزن روده باریک باعث بهبود کیفیت لاشه میگردد و اثرات مفیدی بر پاسخهای ایمنی جوجههای گوشتی بخصوص در دوره پایانی دارد.
نیلوفر بلندی؛ سیدرضا هاشمی؛ داریوش داودی؛ بهروز دستار؛ سعید حسنی؛ امین عشایری زاده
چکیده
برای ارزیابی تأثیر پوششدهی زئولیت با ذرات نانونقره بر خصوصیات عملکردی و وزن اندامهای کبد، طحال و بورس فابریسیوس در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 375 قطعه جوجه سویه کاب در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 15 جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه و جیره پایه حاوی یک درصد زئولیت پوشش ...
بیشتر
برای ارزیابی تأثیر پوششدهی زئولیت با ذرات نانونقره بر خصوصیات عملکردی و وزن اندامهای کبد، طحال و بورس فابریسیوس در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 375 قطعه جوجه سویه کاب در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 15 جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه و جیره پایه حاوی یک درصد زئولیت پوشش داده شده با سطوح مختلف نانوذرات نقره (صفر، 25، 50 و 75 قسمت در میلیون یاppm ) بودند. عملکرد جوجهها به طور هفتگی اندازهگیری، و بازده استفاده از انرژی و پروتئین به صورت دورهای محاسبه شدند. در روزهای 21 و 42 دو جوجه از هر واحد آزمایشی جهت اندازهگیری وزن اندامهای درونی کشتار شدند. بر اساس نتایج به‌دست آمده، افزایش وزن و میزان خوراک مصرفی در هفتههای مختلف پرورش، بین تیمارهای این پژوهش معنیدار نبود. با این حال نانوذرات نقره به طور معنیداری موجب بهبود بازده استفاده از انرژی و پروتئین در دوره رشد و همچنین کل دوره پرورش در تیمارهای آزمایشی شد (05/0> P). با افزایش سطح نانوذرات نقره، وزن نسبی کبد افزایش و وزن نسبی بورس کاهش یافت (05/0> P). نتایج نشان میدهد که استفاده از زئولیت پوششدادهشده با نانونقره در خوراک دام می‌تواند باعث افزایش بهرهوری از انرژی و پروتئین در جوجههای گوشتی گردد.
حسن علی عربی؛ مهدی بایروند؛ علی اصغر بهاری؛ پویا زمانی؛ امیر فدایی فر؛ رضا علیمحمدی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر قرص آهستة رهش حاوی روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و فراسنجههای خونی بزهای نر مرخز به مدت شصت روز انجام شد. شمار هجده رأس بز نر مرخز با میانگین سن پانزده ماه و میانگین وزن بدن 1/5±4/24 کیلوگرم، بهطور تصادفی به دو گروه 9 رأسی شامل: 1) گروه شاهد (دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی و بدون قرص آهستة ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر قرص آهستة رهش حاوی روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و فراسنجههای خونی بزهای نر مرخز به مدت شصت روز انجام شد. شمار هجده رأس بز نر مرخز با میانگین سن پانزده ماه و میانگین وزن بدن 1/5±4/24 کیلوگرم، بهطور تصادفی به دو گروه 9 رأسی شامل: 1) گروه شاهد (دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی و بدون قرص آهستة رهش) و 2) گروه قرص (دریافتکنندة جیرة پایه افزون بر یک عدد قرص آهستة رهش) تقسیم شدند. میزان مادة خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و بازدة خوراک تعیین شد. فراسنجههای خونی در روزهای 30 و 60 آزمایش اندازهگیری شد. مصرف خوراک روزانه بین تیمارهای آزمایشی یکسان بود. در گروه شاهد، میزان افزایش وزن روزانه (41/37 گرم در روز)، غلظت ویتامین 12B (05/185 واحد در لیتر) و روی (86/0 میلیگرم در لیتر) پلاسما، فعالیت آنزیمهای آلکالین فسفاتاز (31/167واحد در لیتر) سرم و گلوتاتیون پراکسیداز خون کامل (28/261 واحد در گرم هموگلوبین) و غلظت هورمون 3T سرم (35/1 نانو مول بر لیتر) در مقایسه با گروه دریافتکنندة قرص کمتر بود (05/0>P). همچنین فعالیت آنزیم کراتین فسفوکیناز و غلظت 4T سرم در تیمار دریافتکنندة قرص در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). به‌طورکلی، نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از قرص آهستة رهش روی، سلنیوم و کبالت می‌تواند عملکرد و وضعیت گلوتاتیونپراکسیداز، ویتامین 12B و تری یدوتیرونین (3T) خون را در بزهای مرخز در مقایسه با گروه دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی بهبود دهد.
حسین محمدی؛ مصطفی صادقی
دوره 41، شماره 3 ، آذر 1389، ، صفحه 231-241
چکیده
در این تحقیق از تعداد 15723، 12108 و 5236 رکورد مربوط به صفات وزن تولد، شیرگیری و شش ماهگی گوسفندان زل که در فاصله سال‌های 1373 تا 1388 که توسط سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران جمع‌آوری شده بود، استفاده گردید. وراثت‌پذیری مستقیم و مادری صفات رشد با تجزیه تک صفتی با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و برازش شش مدل حیوانی مختلف با افزودن ...
بیشتر
در این تحقیق از تعداد 15723، 12108 و 5236 رکورد مربوط به صفات وزن تولد، شیرگیری و شش ماهگی گوسفندان زل که در فاصله سال‌های 1373 تا 1388 که توسط سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران جمع‌آوری شده بود، استفاده گردید. وراثت‌پذیری مستقیم و مادری صفات رشد با تجزیه تک صفتی با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و برازش شش مدل حیوانی مختلف با افزودن و حذف آثار ژنتیکی افزایشی مادری و محیطی دائمی مادری، برآورد شدند. آزمون نسبت درستنمائی نشان داد که مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و ژنتیکی افزایشی مادری، بدون در نظر گرفتن کوواریانس بین آنها برای وزن تولد و شیرگیری و مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و محیط دائمی مادری برای وزن شش ماهگی مناسب بود. برآورد وراثت‌پذیری صفات تولیدمثلی با تجزیه چند صفتی پایین و در دامنه بین 05/0 برای تعداد بره متولد شده به ازای هر میش در معرض امیزش تا 14/0 برای کل وزن تولد در هر زایمان به دست آمد. روند ژنتیکی مستقیم وزن تولد، شیرگیری و ششماهگی با استفاده از تجزیه تکصفتی و چندصفتی به ترتیب 07/0±91/1 و 1/1±53/2، 40/10±5/98 و 2/25±38/105، 2/21±23/73 و 4/33±46/78 گرم در سال بود. روند ژنتیکی مادری صفت وزن تولد از تجزیه تک صفتی و چند صفتی به ترتیب 21/1±94/2 و 49/2±07/3 گرم در سال برآورد شدند.
جمشید ایزدی فر؛ محمد دادپسند
دوره 40، شماره 1 ، خرداد 1388
چکیده
اثر آمیخته‌گری بر صفات رشد و ترکیب لاشه برههای آمیخته قزل و مهربان با استفاده از 162 راس از برههای نر خالص و برههای حاصل از تلاقی‌های دو جانبه‌ی نژادهای مذکور در دو سال متوالی بررسی شد. چهار گروه ژنتیکی شامل برههای خالص مهربان، خالص قزل، آمیختههای نر قزل×ماده مهربان و نر مهربان×ماده قزل بودند. پرواربندی به صورت تلفیقی از چرای ...
بیشتر
اثر آمیخته‌گری بر صفات رشد و ترکیب لاشه برههای آمیخته قزل و مهربان با استفاده از 162 راس از برههای نر خالص و برههای حاصل از تلاقی‌های دو جانبه‌ی نژادهای مذکور در دو سال متوالی بررسی شد. چهار گروه ژنتیکی شامل برههای خالص مهربان، خالص قزل، آمیختههای نر قزل×ماده مهربان و نر مهربان×ماده قزل بودند. پرواربندی به صورت تلفیقی از چرای آزاد از پسچر مزارع گندم، جو، یونجه و تغذیه با کنسانتره به مدت 84 روز انجام شد. آمیخته‌گری تاثیر معنیداری بر افزایش وزن روزانه، درصد لاشه و برخی از اجزا لاشه داشت (P
محمدعلی طالبی؛ سید رضا میرایی آشتیانی؛ محمد مرادی شهر بابک؛ اردشیر نجاتی جوارمی
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
به منظور بررسی ارتباط بین صفات رشد و لاشه، اطلاعات صفات رشد (6240 رأس) و لاشه برههای لری بختیاری ایستگاه توسعه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری بختیاری مورد استفاده قرار گرفت. بره ها در سن 5±90 روزگی از شیر گرفته شدند و پس از طی دوره رشد بعد از شیرگیری (سن 193 روزگی) تعداد 454 رأس بره کشتار و لاشه 264 رأس از آنها تجزیه شد. پارامترهای ژنتیکی صفات ...
بیشتر
به منظور بررسی ارتباط بین صفات رشد و لاشه، اطلاعات صفات رشد (6240 رأس) و لاشه برههای لری بختیاری ایستگاه توسعه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری بختیاری مورد استفاده قرار گرفت. بره ها در سن 5±90 روزگی از شیر گرفته شدند و پس از طی دوره رشد بعد از شیرگیری (سن 193 روزگی) تعداد 454 رأس بره کشتار و لاشه 264 رأس از آنها تجزیه شد. پارامترهای ژنتیکی صفات رشد و لاشه به وسیله روش حداکثر درستنمایی محدود شده تحت مدل حیوانی به صورت تجزیه چند صفتی برآورد گردید. وراثت پذیری مستقیم صفات وزن تولد، وزن شیرگیری، وزن شش ماهگی، افزایش وزن روزانه از تولد تا شیرگیری، افزایش وزن روزانه از تولد تا شش ماهگی، نسبت کلیبر شیرگیری و شش ماهگی، وزن بدن در زمان کشتار، وزن لاشه سرد، وزن گوشت، وزن استخوان، وزن دنبه و چربی لاشه به ترتیب 32/0، 22/0، 29/0، 20/0، 28/0، 14/0، 26/0، 32/0، 26/0، 41/0، 30/0، 33/0 و 27/0 بود. وراثت پذیری مادری صفات قبل از شیرگیری به استثنای وزن تولد پائین بود. همبستگی ژنتیکی بین صفات قبل از شیرگیری و پس از شیرگیری از متوسط تا بالا بود. همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی بین صفات رشد قبل و بعد از شیرگیری با صفات لاشه از پائین تا بالا (32/0 تا 98/0) برآورد شد. همبستگی فنوتیپی و ژنتیکی بین صفات لاشه نیز از پائین تا بالا بود. همبستگی ژنتیکی بین میزان گوشت و چربی لاشه اگرچه مثبت ولی پائین بود.
