مقاله پژوهشی
فرشید جمالپور؛ سمیه سالاری؛ سامان آبادانان مهدی زاده
چکیده
این آزمایش به منظور مطالعه تأثیر ساختار فیزیکی خوراک و تراکم بر عملکرد و برخی فراسنجههای رفتاری جوجههای گوشتی با استفاده از 208 جوجه یکروزه سویه راس 308 به مدت 42 روز انجام شد. گروههای آزمایشی شامل دو ساختار فیزیکی خوراک (پلت و آردی) و دو سطح از تراکم (10 و16 قطعه پرنده در هر مترمربع) بودند که در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل ...
بیشتر
این آزمایش به منظور مطالعه تأثیر ساختار فیزیکی خوراک و تراکم بر عملکرد و برخی فراسنجههای رفتاری جوجههای گوشتی با استفاده از 208 جوجه یکروزه سویه راس 308 به مدت 42 روز انجام شد. گروههای آزمایشی شامل دو ساختار فیزیکی خوراک (پلت و آردی) و دو سطح از تراکم (10 و16 قطعه پرنده در هر مترمربع) بودند که در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 در چهار تکرار انجام شد. عملکرد به صورت هفتگی وخصوصیات لاشه در 42 روزگی اندازه‌گیری شد. جهت بررسی رفتار پرندگان، و پوشش تمام واحدهای آزمایشی از 8 دوربین فیلمبرداری استفاده شد. نتایج نشان داد در کل دوره پرورش، مصرف خوراک، اضافه وزن و ضریب تبدیل خوراک در پرندگان تغذیه شده از جیره پلت بهطور معنیداری نسبت به خوراک آردی بهبود یافت (05/0>P). درصد چربی حفره بطنی، در پرندگان مصرف‌کننده خوراک آردی در تراکم بالا، افزایش یافت (05/0>P). شاخص فعالیت در پرندگان تغذیه‌شده با خوراک آردی در تراکم بالا در نوبت صبح هفته سوم افزایش یافت (05/0>P). نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط پرورش متراکم، تغییر ساختار فیزیکی خوراک نمی‌تواند فراسنجههای عملکردی و رفتاری را تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه جیره پلت‌شده باعث بهبود فراسنجههای عملکردی و تراکم بالا، سبب افزایش میانگین تجمع اطراف دانخوری در مقایسه با تراکم طبیعی در پرندگان شد.
مقاله پژوهشی
مصطفی شامی؛ حمید امانلو؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ نجمه اسلامیان فارسونی
چکیده
هدف از اجرای این پژوهش مقایسه کنجاله سویای حلالی با کنجاله سویای اکسترود شده در دمای 135 درجه سانتیگراد بر روی عملکرد و وضعیت متابولیکی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. 24 راس گاو هلشتاین (وزن بدن ± SD؛ 33/28 ± 45/614) به طور تصادفی به دو جیره از روز زایش تا 21 روز پس از زایش اختصاص یافتند: 1- شاهد (حاوی کنجاله سویای حلالی؛ SSBM) و 2- آزمایشی ...
بیشتر
هدف از اجرای این پژوهش مقایسه کنجاله سویای حلالی با کنجاله سویای اکسترود شده در دمای 135 درجه سانتیگراد بر روی عملکرد و وضعیت متابولیکی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. 24 راس گاو هلشتاین (وزن بدن ± SD؛ 33/28 ± 45/614) به طور تصادفی به دو جیره از روز زایش تا 21 روز پس از زایش اختصاص یافتند: 1- شاهد (حاوی کنجاله سویای حلالی؛ SSBM) و 2- آزمایشی (حاوی کنجاله سویای اکسترود شده؛ ESBM). گاوها به طور انفرادی نگهداری و با جیرههای کاملاً مخلوط تغذیه شدند و خوراک مصرفی و بقایا به طور روزانه ثبت شدند. تولید شیر هر گاو به طور روزانه ثبت شد و نمونهگیری از شیر به طور هفتگی جهت تعیین ترکیبات شیر انجام شد. وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی گاوها بلافاصله پس از زایش و 21 روز پس از زایش تعیین شدند. ماده خشک مصرفی در گاوهای ESBM در مقایسه با گاوهای SSBM بالاتر بود (01/0 ˂ P). گاوهای تغذیه‌شده با ESBM، 71/3 کیلوگرم در روز شیر بیشتری نسبت به گاوهای SSBM تولید کردند (05/0P<). درصد چربی شیر در گاوهای ESBM کمتر از گاوهای SSBM بود (05/0P<). گاوهای ESBM غلظت گلوکز خون کمتر (01/0P<) و کلسترول خون بیشتری (01/0 ˂ P) نسبت به گاوهای SSBM داشتند. میانگین دمای راست روده‌ای، تغییرات امتیاز وضعیت بدنی و وزن بدن و بازده خوراک بین تیمارها متفاوت نبود (1/0P>). در کل، نتایج این پژوهش نشان داد که جایگزین کردن کنجاله سویای حلالی با کنجاله سویای اکسترود، DMI و تولید شیر را در گاوهای تازهزا افزایش داد.
مقاله پژوهشی
فرزانه محمدی؛ محمد هوشمند؛ رضا نقی ها؛ شیما حسینی فر
چکیده
با هدف بررسی تأثیر استفاده از سطوح مختلف میوه بلوط (صفر یا 20 درصد جیره) و افزودنی خوراکی کاهشدهنده سطح تانن (بدون افزودنی، 10 گرم پلی‌اتیلن‌گلیکول در کیلوگرم جیره و 25/0 درصد بی‌کربنات‌سدیم در جیره) بر عملکرد، تغییرات بافتی کلیه و کبد جوجههای گوشتی، تعداد 480 قطعه جوجه سویه راس 308 (میانگین وزن 41 گرم و نسبت مساوی نر و ماده) بر پایه طرح ...
بیشتر
با هدف بررسی تأثیر استفاده از سطوح مختلف میوه بلوط (صفر یا 20 درصد جیره) و افزودنی خوراکی کاهشدهنده سطح تانن (بدون افزودنی، 10 گرم پلی‌اتیلن‌گلیکول در کیلوگرم جیره و 25/0 درصد بی‌کربنات‌سدیم در جیره) بر عملکرد، تغییرات بافتی کلیه و کبد جوجههای گوشتی، تعداد 480 قطعه جوجه سویه راس 308 (میانگین وزن 41 گرم و نسبت مساوی نر و ماده) بر پایه طرح کاملاً تصادفی در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 بین 6 تیمار آزمایشی (هر تیمار با 4 تکرار 20 قطعه‌ای) توزیع و به مدت 42 روز پرورش یافتند. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد میوه بلوط بر ضریب تبدیل خوراک کل دوره آزمایش، اثر معنیداری نداشت اما افزایش وزن بدن کل دوره را به طور معنیداری کاهش داد. همچنین، بی‌کربنات‌سدیم مقدار افزایش وزن بدن کل را در مقایسه با جیره بدون افزودنی، بهبود داد. تغذیه با میوه بلوط وزن نسبی سنگدان، ایلئوم و روده کور را در 24 روزگی و وزن نسبی دوازدهه و روده کور را در 42 روزگی افزایش داد. در 24 روزگی، تورم سلولی شدیدتری در بافت کبد جوجههای تغذیه‌شده با میوه بلوط مشاهده شد و در 42 روزگی، تعداد واکوئل چربی در کبد این جوجه‌ها، کمتر بود. تغذیه با میوه بلوط، قطر جسمک کلیوی را افزایش داد. به طور کلی، کاربرد 20 درصد میوه بلوط در جیره، بر ضریب تبدیل خوراک، بافت کبد و کلیه جوجههای گوشتی، اثر معنیداری نداشت اما به‌دلیل کاهش معنی‌دار افزایش وزن کل دوره و شاخص کارآیی تولید، این میزان توصیه نمی‌شود. کاربرد افزودنی‌ها از این کاهش جلوگیری نکرد.
مقاله پژوهشی
شهرام شعبانی؛ مرتضی مهری؛ فاطمه شیرمحمد؛ محسن شرفی
چکیده
با به‌کارگیری 36 قطعه خروس اجداد هوبارد در سن 45 هفتگی، آزمایشی با هدف بررسی اثر ویتامین E و لسیتین سویا در خوراک، بر برخی فراسنجههای کیفی و کمی اسپرم طراحی شد. آزمایش در طی 60 روز و با چیدمان فاکتوریل (2×2) در قالب طرح کاملا تصادفی با دو سطح لسیتین (صفر و یک درصد در هر کیلوگرم خوراک) و دو سطح ویتامین E (صفر و 300 میلیگرم در کیلوگرم خوراک) ...
بیشتر
با به‌کارگیری 36 قطعه خروس اجداد هوبارد در سن 45 هفتگی، آزمایشی با هدف بررسی اثر ویتامین E و لسیتین سویا در خوراک، بر برخی فراسنجههای کیفی و کمی اسپرم طراحی شد. آزمایش در طی 60 روز و با چیدمان فاکتوریل (2×2) در قالب طرح کاملا تصادفی با دو سطح لسیتین (صفر و یک درصد در هر کیلوگرم خوراک) و دو سطح ویتامین E (صفر و 300 میلیگرم در کیلوگرم خوراک) انجام گرفت. اسپرم‌گیری در روزهای صفر، 20، 40 و 60 آزمایش انجام شد. نتایج نشان داد بالاترین غلظت و بیشترین جنبایی کل در اسپرم خروسهایی مشاهده شد که جیره حاوی ویتامین E + لسیتین سویا دریافت کرده بودند (05/0P<). حجم اسپرم و صفات وابسته به جنبایی نیز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. همچنین با اینکه تیمارهای آزمایشی اثری بر درصد مورفولوژی غیرنرمال، و درصد اسپرم با DNA آسیبدیده نداشت، اما یکپارچگی غشای پلاسمایی، و زندهمانی اسپرم تحت تأثیر تیمار حاوی لسیتین سویا + ویتامین E افزایش معنیداری یافت. کمترین میزان مالوندیآلدئید در منی خروسهایی یافت شد که همزمان لسیتین سویا و ویتامین E دریافت کرده بودند (05/0P<). بررسی اثر متقابل زمان× جیره در خصوص صفات جنبایی کل و پیشرونده، غلظت اسپرم، زندهمانی، یکپارچگی غشا و میزان مالوندیآلدئید نشان داد که این صفات در روزهای پایانی آزمایش، متأثر از تیمار حاوی ویتامین E + لسیتین سویا بهبود یافتند (05/0P<). بنظر میرسد به‌کارگیری همزمان ویتامین E و لسیتین سویا در جیره خروسهای مسن، منجر به بهبود وضعیت کیفی اسپرم شود.
مقاله پژوهشی
محمد اسدی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ حسین حسینی سابقی
چکیده
بهمنظور مقایسه تأثیر تزریق سطوح مختلف سلنیوم و ویتامین E در اواخر آبستنی بر متابولیسم هورمونهای تیروئیدی، فراسنجههای بیوشیمیایی خون گاوهای هلشتاین و عملکرد گوسالهها آنها پس از تولد 28 رأس گاو آبستن نژاد هلشتاین در 8 هفته قبل از زایمان انتخاب و به طور تصادفی در 4 تیمار و 7 تکرار قرارداده شدند. سپس چهار و دو هفته قبل از زمان ...
بیشتر
بهمنظور مقایسه تأثیر تزریق سطوح مختلف سلنیوم و ویتامین E در اواخر آبستنی بر متابولیسم هورمونهای تیروئیدی، فراسنجههای بیوشیمیایی خون گاوهای هلشتاین و عملکرد گوسالهها آنها پس از تولد 28 رأس گاو آبستن نژاد هلشتاین در 8 هفته قبل از زایمان انتخاب و به طور تصادفی در 4 تیمار و 7 تکرار قرارداده شدند. سپس چهار و دو هفته قبل از زمان مورد انتظار برای زایمان، به گاوها سلنیوم و ویتامین E تزریق شد. تیمارها شامل شاهد، تزریق 15، 30 و 45 میلیلیتر مکمل سلنیوم و ویتامینE بودند. هر میلیلیتر مکمل حاوی 5/0 میلیگرم سلنیوم به صورت نمک سلنیت سدیم و 50 واحد بین المللی ویتاامین E به صورت دی ال آلفا توکوفریل استات بود. گاوها از نظر سن، وزن و زمان زایمان متعادل بودند. نتایج نشان داد، تزریق سلنیوم و ویتامین E به گاوهای آبستن، بر عملکرد وزنی گوسالههای متولد شدهی آنها تأثیر گذار میباشد به‌طوری‌که افزایش وزن روزانه و وزن گوسالهها در روزهای 30 )0456/0 (P=و 45 )0306/0 (P=روزگی در گروههای دریافتکنندهی سلنیوم و ویتامین E نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. دریافت سلنیوم و ویتامین E باعث مقاومت گاوهای آبستن در برابر کاهش گلوگز و تریگلیسیرید خون در زمان بعد از زایش میشود. یک هفته بعد زایمان غلظت گلوگز (0480/0 (P= و تریگلیسیرید (0241/0 (P= خون در گاوهای تزریق شده نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. همچنین یک هفته قبل و بعد از زایمان، با افزایش دز تزریق سلنیوم و ویتامین E، میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و غلظت هورمونهای تترایدوتیرونین و ترییدوتیرونین نیز افزایش یافت )05/0(P<. بهطور کلی با توجه به نتایج حاضر، تزریق سلنیوم و ویتامین E به میزان حداقل 30 میلیلیتر در اواخر آبستنی گاوهای هلشتاین قابل توصیه میباشد.
مقاله پژوهشی
امیرحسین اتابک؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی پتانسیل تغذیه‌ای خیساب خشک ذرت و پودر پر فرآوری‌شده با هیدروکسید سدیم به‌عنوان جایگزین‌های منابع پروتئینی متداول در تغذیه جوجههای گوشتی از سن 11 تا 42 روزگی انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه یک روزه (راس 308) مخلوط دو جنس (نسبت برابر) به‌صورت تصادفی بین شش گروه آزمایشی در یک طرح کاملاً تصادفی توزیع شدند. شش جیره ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی پتانسیل تغذیه‌ای خیساب خشک ذرت و پودر پر فرآوری‌شده با هیدروکسید سدیم به‌عنوان جایگزین‌های منابع پروتئینی متداول در تغذیه جوجههای گوشتی از سن 11 تا 42 روزگی انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه یک روزه (راس 308) مخلوط دو جنس (نسبت برابر) به‌صورت تصادفی بین شش گروه آزمایشی در یک طرح کاملاً تصادفی توزیع شدند. شش جیره یکسان به لحاظ مواد مغذی فرموله شدند که به ترتیب حاوی سطوح مختلف صفر، 4، 5/5، 7، 5/8 و 10 درصد خیساب خشک ذرت و صفر، 29/3، 47/2، 65/1 و 82/0 درصد پودر پر فرآوری‌شده با هیدروکسید سدیم بودند. نتایج نشان داد استفاده از پودر خیساب ذرت و پودر پر فرآوری‌شده در جیره جوجههای گوشتی، خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک را تحت تأثیر قرار ندادند. بالاترین میانگین هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن بدن در دورههای پایانی (42-25 روزگی) و کل دوره آزمایشی (42-11 روزگی) مربوط به تیمار شاهد بود (05/0>P). تغذیه از سطوح مختلف پودر پر در جیره به نحو موثری مالوندیآلدئید پلاسما به‌عنوان یک شاخص اکسیداسیون لیپید را بهبود داد. با توجه به نتایج میتوان اظهار داشت که جایگزین کردن بخشی از کنجاله سویا با پودر پر و خیساب خشک‌شده ذرت بدون هیچ اثر منفی بر عملکرد میتواند موفقیتآمیز باشد و نیز باعث کاهش هزینههای تولید گردد. با درنظر گرفتن نتایج عملکرد رشد، هزینه تغذیه و شاخصهای آنتی‌اکسیدانی استفاده از 5/8 درصد خیساب ذرت به همراه 82/0 پودرپر فرآوری شده با قلیا در جیره جوجههای گوشتی توصیه میشود.
