علی اضغر خلیل خلیلی؛ مهدی ژندی؛ مجتبی زاغری؛ حسن مهربانی یگانه؛ علیرضا یوسفی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تغذیه‌ی سلنیوم آلی (oSe) بر فراسنجه‌های خونی خروس‌های مادر گوشتی تحت چالش با دگزامتازون(Dexa) بود. تعداد پنجاه قطعه خروس مادر گوشتی (سویه راس 308) در سن 64 هفتگی به‌طور تصادفی به 5 گروه (10 خروس در هر گروه) تقسیم شدند و طی 10 هفته متوالی، با یک جیره خوراکی استاندارد حاوی سطوح مختلف سلنیوم آلی تغذیه شدند. به‌منظور القای ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تغذیه‌ی سلنیوم آلی (oSe) بر فراسنجه‌های خونی خروس‌های مادر گوشتی تحت چالش با دگزامتازون(Dexa) بود. تعداد پنجاه قطعه خروس مادر گوشتی (سویه راس 308) در سن 64 هفتگی به‌طور تصادفی به 5 گروه (10 خروس در هر گروه) تقسیم شدند و طی 10 هفته متوالی، با یک جیره خوراکی استاندارد حاوی سطوح مختلف سلنیوم آلی تغذیه شدند. به‌منظور القای تنش، تزریق دگزامتازون (2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) طی هفته‌های 4 تا 6 آزمایش به‌صورت یک روز در میان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره خوراکی فاقد مکمل سلنیوم آلی و دگزامتازون (شاهد منفی: NC) و یا با Dexa و سطوح مختلف سلنیوم آلی شامل صفر (شاهد مثبت؛ PC)، 15/0 (Se15+Dexa)، 30/0 (Se30+Dexa) یا 45/0 (Se45+Dexa) میلی‌گرم در کیلوگرم خوراک بود. طی دوره آزمایش، غلظت تستوسترون، کورتیکوسترون، مالون‌دی‌آلدهید (MDA)، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی (TAC)، فعالیت آنزیم‌های کبدی (ALT و AST)، اسید اوریک، پروتئین تام، آلبومین، فراسنجه‌های چربی و گلوکز پلاسما هر دو هفته یک‌بار ارزیابی شدند. فعالیت آنزیم‌های کبدی و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، TAC، غلظت اسید اوریک، پروتئین تام، آلبومین و گلوکز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0>P). تزریق دگزامتازون غلظت پلاسمایی کلسترول تام، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL) و پایین (LDL) و MDA را در گروه PC نسبت به گروه NC افزایش داد (05/0>P)؛ با این حال، oSe این اثرات منفی Dexa بهبود بخشید (05/0> P). به‌طورکلی، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که oSe اثرات منفی Dexa بر برخی از فراسنجه‌های خونی در خروس‌های تحت چالش با دگزامتازون را بهبود می‌دهد.
زهرا نجم آبادی؛ حمید دلدار؛ زربخت انصاری پیر سرای؛ عیسی دیرنده
چکیده
در مطالعهی حاضر، تأثیر اسید وانیلیک بر ویژگی‌های منی قوچ نژاد زل برای نگهداری کوتاهمدت و بلندمدت، مورد مطالعه قرار گرفت. گروههای آزمایشی شامل گروه شاهد، غلظتهای مختلف اسید وانیلیک (1، 10 و 100 میکروگرم در میلی‌لیتر)، مخلوط آلفاتوکوفرول و اسید آسکوربیک (5 میلی‌مولار+ 5 میلی‌مولار) و تیمار دی‌متیل‌سولفوکساید (DMSO، حلال آلفاتوکوفرول-5 ...
بیشتر
در مطالعهی حاضر، تأثیر اسید وانیلیک بر ویژگی‌های منی قوچ نژاد زل برای نگهداری کوتاهمدت و بلندمدت، مورد مطالعه قرار گرفت. گروههای آزمایشی شامل گروه شاهد، غلظتهای مختلف اسید وانیلیک (1، 10 و 100 میکروگرم در میلی‌لیتر)، مخلوط آلفاتوکوفرول و اسید آسکوربیک (5 میلی‌مولار+ 5 میلی‌مولار) و تیمار دی‌متیل‌سولفوکساید (DMSO، حلال آلفاتوکوفرول-5 میکرولیتر) بودند. فراسنجه‌های اسپرم در شرایط مایع در زمانهای صفر، 24، 48 و 72 ساعت پس از نگهداری در دمای یخچال و نیز پس از انجماد- یخگشایی بررسی شدند. نتایج نشان دادند که در غلظتهای 1 و 10 میکروگرم در میلی‌لیتر اسید وانیلیک در مقایسه با گروههای شاهد و ویتامین E+C، پس از زمانهای مختلف سردسازی، صفات کیفی اسپرم (جنبایی، درصد اسپرم‌های زنده و یکپارچگی غشا) و فعالیت میتوکندری افزایش معنیداری داشتند (05/0P<). پس از انجماد-یخگشایی نتایج نشان داد که جنبایی کل و درصد اسپرم‌های زنده در غلظت 1 میکروگرم در میلی‌لیتر اسید وانیلیک نسبت به گروه شاهد و ویتامین E+C بیشتر بود (05/0P<). یکپارچگی غشاء و مورفولوژی اسپرم در غلظتهای 1 و 10 میکروگرم در میلی‌لیتر اسید وانیلیک نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). غلظت 1 میکروگرم در میلی‌لیتر اسید وانیلیک نسبت به تیمار ویتامین E+C بیشترین فعالیت میتوکندری را از خود نشان داد (05/0P<). یافته‌های حاضر نشان داد که افزودن اسید وانیلیک (غلظتهای 1 و 10 میکروگرم در میلی‌لیتر اسید وانیلیک) به رقیق‌کننده موجب بهتر شدن کیفیت اسپرم در طول زمان نگهداری شد.
