شهرزاد جزقاسمی؛ حمید امانلو؛ مهدی دهقان بنادکی؛ T.G. Nagaraja
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی بروز آبسۀ کبدی در گاوهای شیری هلشتاین و تأثیر آن بر برخی فراسنجههای خونی و بافت‌شناسی یاخته‌های کبدی بود. کبد 577 رأس گاو شیرده و خشک در زمان کشتار در دو کشتارگاه در ایران برای تشخیص آبسۀ کبدی بررسی شدند. خون‌گیری از گاوها در زمان نزدیک به کشتار انجام شد. 60 رأس گاو سالم یعنی به شمار گاوهای دارای آبسۀ کبدی، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی بروز آبسۀ کبدی در گاوهای شیری هلشتاین و تأثیر آن بر برخی فراسنجههای خونی و بافت‌شناسی یاخته‌های کبدی بود. کبد 577 رأس گاو شیرده و خشک در زمان کشتار در دو کشتارگاه در ایران برای تشخیص آبسۀ کبدی بررسی شدند. خون‌گیری از گاوها در زمان نزدیک به کشتار انجام شد. 60 رأس گاو سالم یعنی به شمار گاوهای دارای آبسۀ کبدی، (که هیچ نوع مشکل از لحاظ کالبدگشایی و بازبینی امعاءواحشاء نداشتند) برابر با گله و شمار زایش به‌عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. بی‌درنگ پس از کشتار، کبد گاوها به چهار گروه کبد بدون آبسه امتیاز 0، کبد با یک یا دو آبسۀ کوچک یا آسیب بافتی امتیاز A-، کبد با یک یا دو آبسه به‌خوبی تشکیل‌شده امتیاز A و کبد با یک یا چند آبسۀ باز بزرگ، با یا بدون چسبندگی امتیاز A+ طبقه‌بندی شدند. بررسی کشتارگاهی نشان داد، 4/10 (60 رأس) درصد از گاوها آبسۀ کبدی داشتند (25، 7/31 و 3/43 درصد به ترتیب برایA-، A و A+). داده‌های به‌دست‌آمده از بررسی‌های بافت‌شناختی نشان داد، کبدهای آبسه دار در مقایسه با کبد گاوهای سالم، یاخته‌های هپاتوسیت نزدیک به سینوزوئیدها تغییر شکل یافته و بافت مرده (نکروزه)شده داشتند و شمار یاخته‌های کاپفر در کبدهای درگیر آبسه افزایش‌یافته بودند. غلظت آنزیم‌های کبدی آسپارتات آمینوترنسفراز (AST)، آلانین آمینوترنسفراز (ALT) و گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) در سرم خون گاوهای دارای آبسۀ کبدی با امتیاز (اسکور)های A-، A و A+ در مقایسه با گاوهای سالم بالاتر بودند (01/0P≤)؛ درحالی‌که غلظت آنزیم کراتینکیناز (CK) در گاوهای درگیر آبسۀ کمتر از گروه سالم بود (01/0P≤). گاوهای دارای آبسۀ کبدی با اسکورهای A-، A و A+ غلظت‌های پایینتری از آلبومین و کلسترول سرم در مقایسه با گاوهای سالم داشتند (01/0P≤). نتایج این پژوهش نشان داد، غلظت بالاتر آنزیم‌های کبدی و غلظت پایین آلبومین و کلسترول سرم خون در گاوهای مبتلا به آبسۀ کبدی ممکن است درنتیجۀ تخریب یاخته‌های کبدی و التهاب باشد. درمجموع نتیجه‌گیری می‌شود که، برخی فراسنجههای خونی می‌توانند به‌عنوان شاخصی برای بررسی وضعیت آبسۀ کبدی استفاده شوند.
شهرزاد جزقاسمی؛ حمید امانلو؛ مهدی دهقان بنادکی؛ T.G. Nagaraja
چکیده
با هدف بررسی تأثیر تزریق تایلوزین به گاوهای شیری در دورۀ خشکی بر توان تولیدی، ترکیب‌های شیر و برخی از فراسنجههای خونی در دورۀ شیردهی بعدی، 120 رأس گاو هلشتاین با میانگین وزن 20±720 کیلوگرم در زمان خشک کردن به تیمارهای آزمایشی بدون تزریق تایلوزین (تیمار 1: تیمار شاهد)، تزریق 025/0 (تیمار 2: LT ) و 05/0 ( تیمار 3: HT) میلی‌لیتر تایلوزین 20 درصد ...
بیشتر
با هدف بررسی تأثیر تزریق تایلوزین به گاوهای شیری در دورۀ خشکی بر توان تولیدی، ترکیب‌های شیر و برخی از فراسنجههای خونی در دورۀ شیردهی بعدی، 120 رأس گاو هلشتاین با میانگین وزن 20±720 کیلوگرم در زمان خشک کردن به تیمارهای آزمایشی بدون تزریق تایلوزین (تیمار 1: تیمار شاهد)، تزریق 025/0 (تیمار 2: LT ) و 05/0 ( تیمار 3: HT) میلی‌لیتر تایلوزین 20 درصد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز به مدت سه روز پس از خشک کردن گاو، اختصاص داده شدند. نمونه‌های خون برای تعیین فراسنجههای بیوشیمیایی در زمان خشک کردن گاو، روز زایش و 7، 14 و 21 روز پس از زایش گردآوری شدند. اطلاعات مربوط به تولید و ترکیب‌های شیر تا 4 ماه پس از زایش گردآوری شدند. تفاوت در غلظت پروتئین کل سرم بین تیمارها تمایل به معنی‌داری داشت (051/0P=). فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکالاین فسفاتاز (ALP) در گروه شاهد کمتر بود (05/0P<). فعالیت کراتین کیناز (CK) با تزریق تایلوزین تمایل به معنی‌داری داشت (053/0P=). تولید و ترکیب‌های شیر، شمار یاخته‌های بدنی (SCC)، فراسنجههای گوساله‌زایی و ناهنجاریهای مرتبط با زایمان تحت تأثیر تزریق تایلوزین قرار نگرفتند (05/0P>). رخداد ورم پستان در گاوهایی که به آن‌ها تایلوزین تزریق شده بود، به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). نتایج نشان داد، تایلوزین تغییر قابل‌توجهی در فراسنجههای سرم ایجاد نمی‌کند ولی در کاهش رخداد ورم پستان مؤثر بوده و تأثیر منفی بر زایمان و ناهنجاریهای حین زایمان و تلفات گوساله تا دوماهگی نداشته است.
صفورا یوسفی نژاد؛ فرشید فتاح نیا؛ مهدی رشنوادی؛ سید غلامرضا موسوی؛ گلناز تأسلی
چکیده
این آزمایش برای بررسی تأثیر مرحلة بلوغ و زمان برداشت بر ترکیب شیمیایی و محتوای پروتئین قابل‌دسترس علوفة یونجه برای گاوهای شیری انجام شد. علوفة یونجه در دو مرحلة بلوغ (پیش از گلدهی و اوایل گلدهی) و در دو زمان (صبح و عصر) برداشت شد. پروتئین قابل‌دسترس با مدل NRC (2001) و مدل هلندی (DVE/OEB) پیشبینی شد. در مدل NRC (2001)، علوفة یونجة برداشت‌شده در ...
بیشتر
این آزمایش برای بررسی تأثیر مرحلة بلوغ و زمان برداشت بر ترکیب شیمیایی و محتوای پروتئین قابل‌دسترس علوفة یونجه برای گاوهای شیری انجام شد. علوفة یونجه در دو مرحلة بلوغ (پیش از گلدهی و اوایل گلدهی) و در دو زمان (صبح و عصر) برداشت شد. پروتئین قابل‌دسترس با مدل NRC (2001) و مدل هلندی (DVE/OEB) پیشبینی شد. در مدل NRC (2001)، علوفة یونجة برداشت‌شده در پیش از گلدهی و عصر، تولید پروتئین میکروبی از انرژی و پروتئین میکروبی قابلجذب بالاتر و تعادل پروتئین قابلتجزیه در شکمبه پایینتر داشت (05/0>P). اما محتوای پروتئین قابل سوختوساز (متابولیسم) تحت تأثیر مرحلة بلوغ و زمان برداشت قرار نگرفت (05/0<P). در مدل DVE/OEB، علوفة یونجة برداشت‌شده پیش از گلدهی و عصر، مادة آلی قابل تخمیر، تولید پروتئین میکروبی از مادة آلی و پروتئین میکروبی قابلجذب بیشتر و تعادل پروتئین قابلتجزیه در شکمبه کمتر داشت (05/0>P). بهطورکلی، یونجة برداشت‌شده در پیش از گلدهی و عصر پروتئین قابل‌دسترس بیشتری برای گاوهای شیری داشت.
محسن بیات؛ حسن علی¬عربی؛ محمدمهدی طباطبایی؛ علی اصغر ساکی؛ داریوش علیپور؛ پویا زمانی؛ احمد احمدی؛ زهرا زمانی؛ امیر حسین دزفولیان
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 299-307
چکیده
این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف ویتامین E و روغن سویا بر عملکرد و سلامت غده پستان در گاوهای هلشتاین طراحی شد. 8 راس گاو هلشتاین در اواسط مرحله شیردهی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین ناقص تکرار شده با سه دوره21 روزه استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از: 1) تیمار شاهد (بدون روغن سویا و بدون ویتامین E)، 2) 3 درصد روغن سویا بدون ...
بیشتر
این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف ویتامین E و روغن سویا بر عملکرد و سلامت غده پستان در گاوهای هلشتاین طراحی شد. 8 راس گاو هلشتاین در اواسط مرحله شیردهی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین ناقص تکرار شده با سه دوره21 روزه استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از: 1) تیمار شاهد (بدون روغن سویا و بدون ویتامین E)، 2) 3 درصد روغن سویا بدون ویتامین E، 3) بدون روغن سویا- 8000 واحد بینالمللی ویتامین E، 4) 3 درصد روغن سویا- 8000 واحد بینالمللی ویتامین E. در پایان دوره، نمونهگیری از شیر و خون حیوانات انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش ویتامین E خوراک، چربی شیر را افزایش داد. روغن سویا لاکتوز شیر را افزایش و چربی شیر را کاهش داد. روغن سویا و همچنین اثر متقابل روغن سویا و ویتامین Eتأثیری بر شمار سلولهای بدنی و بار میکروبی شیر نداشتند. حیوانات تغذیه شده با ویتامین E شمار سلولهای بدنی و بار میکروبی شیر کمتری نسبت به حیواناتی که با ویتامین E تغذیه نشده بودند داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف ویتامین E در سطوح بالا شمار سلولهای بدنی شیر را کاهش و سلامت غده پستان را در گاوهای شیرده افزایش میدهد.
مهدی کاظمی بن چناری؛ کامران رضایزدی؛ علی نیکخواه؛ حمید کهرام؛ مهدی دهقان بنادکی؛ محمدرضا امامی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه‌ای و سنتز نیتروژن میکروبی از 3 راس گاو شیری چند بار زایش کرده دارای فیستولای دائم شکمبه‌ای با وزن بدن 13 ± 682 کیلوگرم و روزهای شیردهی20±210 روز در قالب طرح چرخشی با سه دوره 21 روزه (14 روز اول آن به منظور دوره عادتدهی و 7 روز آخر به منظور جمعآوری نمونهها) ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه‌ای و سنتز نیتروژن میکروبی از 3 راس گاو شیری چند بار زایش کرده دارای فیستولای دائم شکمبه‌ای با وزن بدن 13 ± 682 کیلوگرم و روزهای شیردهی20±210 روز در قالب طرح چرخشی با سه دوره 21 روزه (14 روز اول آن به منظور دوره عادتدهی و 7 روز آخر به منظور جمعآوری نمونهها) استفاده گردید. جیرههای آزمایشی حاوی جیره پایه به همراه سه سطح متفاوت کازئینات سدیم به عنوان منبع پپتیدی (سطوح صفر، 50 و 100 گرم در روز به ترتیب به عنوان جیرههای 1، 2 و 3) بودند. جیره پایه توسط نرمافزار CPM-Dairy متوازن گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که غلظت نیتروژن آمونیاکی و نیتروژن پپتیدی حدود 3 ساعت پس از مصرف خوراک به حداکثر رسید و اثر معنی‌داری بر روی این فراسنجهها با مصرف کازئینات سدیم مشاهده شد (01/0P
