تعیین وزن بهینه کشتار بر اساس ویژگی‌های لاشه در بره‌های نر نژادهای قزل و مهربان

نویسندگان

1 مربی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

2 استادیار، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

چکیده

در این پژوهش، برای تعیین وزن بهینه کشتار بر اساس ویژگی‌های لاشه در بره‌های نر نژادهای قزل و مهربان، تعداد 174 راس بره نر از شیر گرفته شده نژاد قزل و 130 راس بره نر از شیر گرفته شده نژاد مهربان استفاده شد. بره‌های هر نژاد به طور کاملاً تصادفی به سه وزن کشتار 30، 40 و50 کیلوگرم منتسب شدند و تا زمان رسیدن به وزن کشتار مورد نظر، پروار شدند. میانگین افزایش وزن روزانه در دوره پروار (88/54±) 82/185 گرم برآورد شد و این صفت در هر دو نژاد با افزایش وزن کشتار افزایش معنی‌دار (05/0P<) یافت. بره‌های نژاد قزل در مقایسه با بره‌های نژاد مهربان افزایش وزن روزانه بیشتری نشان دادند و به تعداد روزهای کمتری برای رسیدن به وزن کشتار نیاز داشتند. بازده لاشه، وزن لاشه گرم و سرد، وزن و درصد برش‌های لاشه در هر دو نژاد با افزایش وزن کشتار، افزایش نشان دادند. میانگین بازده لاشه (3/3±) 06/48 درصد برآورد شد و بین (31/0±) 78/45 درصد در نژاد قزل در وزن کشتار 30 کیلوگرم تا (41/0±) 36/51 درصد در نژاد مهربان کشتار شده در وزن 50 کیلوگرم متغیر بود. چربی‌های داخل بطنی در هر دو نژاد با افزایش وزن کشتار، افزایش نشان داد و بره‌های نژاد مهربان در وزن کشتار 50 کیلوگرم دارای چربی‌های داخل بطنی بیشتری در مقایسه با بره‌های قزل در وزن مشابه بودند. میانگین ضخامت چربی پشت در بره‌های نژاد قزل و مهربان کشتار شده در وزن 50 کیلوگرم به ترتیب (21/0±) 63/4 و (28/0±) 64/6 میلی‌متر بود. بر اساس یافته‌های این پژوهش، استنباط می‌شود که بره‌های قزل را می‌توان برای وزن بیش از 50 کیلوگرم پروار کرد اما در بره‌های مهربان، وزن کشتار 50 کیلوگرم مناسب می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Determination of the Optimal Slaughter Weight, Based on Carcass Characteristics for Ghezel and Mehraban Male Lambs

نویسندگان [English]

  • Jamshid Izadifard 1
  • Hadi Atashi 2
1
2
چکیده [English]

One hundred and seventy four Ghezel and 130 Mehraban weaned male lambs were utilized to study the effect of on post weaning growth on slaughter weight and carcass traits. The lambs in each breed were randomly assigned to predetermined slaughter weight groups of 30, 40 or 50 Kg and were so far fattened as to reach their assigned slaughter weights. The average post weaning daily gain was estimated to be 185.82 (±54.88) grams, increasing significantly (p<0.05) with as increase in slaughter weight. Ghezel male lambs showed a significantly (p<0.05) more average daily gain, needing less time to reach their assigned slaughter weights than Mehraban ones. The dressing out percentage, hot carcass, cold carcass, carcass cuts' weights as well as cuts' percentages increased significantly (p<0.05) with increasing slaughter weight in both the examined breeds. The mean of dressing out was estimated to be 48.06 (±3.3) and varied between 45.78 (±0.31) and 51.36 (±0.41). All non-carcass fats and back fat thicknesses increased (p<0.05) significantly with increase in slaughter weight. The mean back fat depth varied from 2.56 (±0.217) to 6.64 (±0.286) mm for Ghezel slaughtered at a weight of 30 Kg and Mehraban slaughtered at weight of 50 Kg, respectively. Based on the obtained results, it can be concluded that the lambs of Ghezel can be fattened for more than 50 Kg, but slaughter weight of 50 Kg seems to be a proper target weight for Mehraban lambs at which to be slaughtered.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fat-tail weight
  • Fattening
  • Ghezel
  • Mehraban.
  • Slaughter weight