میلاد منافی؛ فاطمه محبی؛ مهدی هدایتی؛ مجتبی یاری
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر برخی افزودنیهای خوراکی در مقایسه با پادزیست (آنتیبیوتیک) محرک رشد فلاوومایسین، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تیمار، پنج تکرار و بیست قطعه مرغ در هر تکرار با استفاده از 300 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سفید، سویه های-لاین W-36 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، پادزیست محرک رشد فلاوومایسین به میزان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر برخی افزودنیهای خوراکی در مقایسه با پادزیست (آنتیبیوتیک) محرک رشد فلاوومایسین، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تیمار، پنج تکرار و بیست قطعه مرغ در هر تکرار با استفاده از 300 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سفید، سویه های-لاین W-36 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، پادزیست محرک رشد فلاوومایسین به میزان 05/0 درصد جیره و ترکیب افزودنی خوراکی شامل عصارههای گیاهی آویشن و پونۀ کوهی، اسید پروپیونیک و مکمل روی به میزان 1/0 درصد جیره بود که در سه دورۀ متوالی دو هفته‌ای درمجموع به مدت 42 روز برای تغذیه در اختیار مرغهای تخمگذار قرار داده شدند. نتایج این بررسی نشان دادند، استفاده از ترکیب افزودنی خوراکی سبب بهبود معنیداری در ضریب تبدیل خوراک، درصد تولید تخممرغ و عیار پادتن (تیتر آنتی‌بادی) علیه آنفلوانزا و لیپوپروتئین با چگالی پایین در سرم خون نسبت به گروه شاهد شد (05/0≥P). مقادیر شاخصهای پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) سرم خون شامل غلظت سلنیوم، ویتامین E، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در مرغهای تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی ترکیب افزودنی خوراکی نسبت به دو گروه تیماری دیگر به‌صورت معنیداری افزایش یافت (05/0≥P). تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر صفات کیفی تخممرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی خون به غیر از لیپوپروتئین با چگالی پایین نداشتند (05/0≤P). بنابر نتایج این آزمایش به نظر میرسد که افزودنی خوراکی مورد بررسی میتواند به‌عنوان جایگزین پادزیست محرک رشد در جیرۀ غذایی مرغهای تخمگذار استفاده شود.
محمد خواجه بمی؛ محسن افشارمنش
چکیده
این پژوهش به‌منظور ارزیابی تأثیر نانوذرات اکسید روی و ریزاندامگان سلامت‌بخش (پروبیوتیک) بر عملکرد، جمعیت میکروبی و فراسنجههای خون جوجه‌های خروس (راس 308) انجام شد. این آزمایش با 288 قطعه جوجه در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و دوازده جوجه در هر تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل: 1) شاهد حاوی میزان استاندارد اکسید روی ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور ارزیابی تأثیر نانوذرات اکسید روی و ریزاندامگان سلامت‌بخش (پروبیوتیک) بر عملکرد، جمعیت میکروبی و فراسنجههای خون جوجه‌های خروس (راس 308) انجام شد. این آزمایش با 288 قطعه جوجه در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و دوازده جوجه در هر تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل: 1) شاهد حاوی میزان استاندارد اکسید روی (100 میلیگرم در کیلوگرم)، 2) شاهد + 100 میلیگرم در کیلوگرم ریزاندامگان سلامت‌بخش، 3 و 4) جیرۀ پایه به اضافه 25 و 50 میلیگرم در کیلوگرم نانو اکسید روی، 5 و6) جیرۀ پایه به اضافه 25 و 50 میلیگرم در کیلوگرم نانو اکسید روی و 100 میلیگرم ریزاندامگان سلامت‌بخش، بودند. درکل دورۀ آزمایش استفاده از نانو‌اکسید روی با ریزاندامگان سلامت‌بخش سبب افزایش وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی جوجه‌های گوشتی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0P <). شمار باکتری‌های کلی فرم و لاکتوباسیل روده در جوجه‌های تغذیه‌شده با 50 میلیگرم در کیلوگرم نانو‌اکسید روی به همراه ریزاندامگان سلامت‌بخش به ترتیب کمتر و بیشتر از جوجه‌های مربوط به گروه شاهد بودند (05/0P <). میزان پروتئین کل و آلبومین سرم در جوجه‌های تغذیه‌شده با 50 میلیگرم در کیلوگرم نانو اکسید روی به همراه ریزاندامگان سلامت‌بخش از جوجه‌های مربوط به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0P <). به‌طورکلی استفاده از نانوذرات اکسید روی به همراه ریزاندامگان سلامت‌بخش سبب بهبود عملکرد و تعدیل جمعیت میکروبی شد.
حسن علی عربی؛ مهدی بایروند؛ علی اصغر بهاری؛ پویا زمانی؛ امیر فدایی فر؛ رضا علیمحمدی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر قرص آهستة رهش حاوی روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و فراسنجههای خونی بزهای نر مرخز به مدت شصت روز انجام شد. شمار هجده رأس بز نر مرخز با میانگین سن پانزده ماه و میانگین وزن بدن 1/5±4/24 کیلوگرم، به‌طور تصادفی به دو گروه 9 رأسی شامل: 1) گروه شاهد (دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی و بدون قرص آهستة ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر قرص آهستة رهش حاوی روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و فراسنجههای خونی بزهای نر مرخز به مدت شصت روز انجام شد. شمار هجده رأس بز نر مرخز با میانگین سن پانزده ماه و میانگین وزن بدن 1/5±4/24 کیلوگرم، به‌طور تصادفی به دو گروه 9 رأسی شامل: 1) گروه شاهد (دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی و بدون قرص آهستة رهش) و 2) گروه قرص (دریافتکنندة جیرة پایه افزون بر یک عدد قرص آهستة رهش) تقسیم شدند. میزان مادة خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و بازدة خوراک تعیین شد. فراسنجههای خونی در روزهای 30 و 60 آزمایش اندازهگیری شد. مصرف خوراک روزانه بین تیمارهای آزمایشی یکسان بود. در گروه شاهد، میزان افزایش وزن روزانه (41/37 گرم در روز)، غلظت ویتامین 12B (05/185 واحد در لیتر) و روی (86/0 میلیگرم در لیتر) پلاسما، فعالیت آنزیمهای آلکالین فسفاتاز (31/167واحد در لیتر) سرم و گلوتاتیون پراکسیداز خون کامل (28/261 واحد در گرم هموگلوبین) و غلظت هورمون 3T سرم (35/1 نانو مول بر لیتر) در مقایسه با گروه دریافتکنندة قرص کمتر بود (05/0>P). همچنین فعالیت آنزیم کراتین فسفوکیناز و غلظت 4T سرم در تیمار دریافتکنندة قرص در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). به‌طورکلی، نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از قرص آهستة رهش روی، سلنیوم و کبالت میتواند عملکرد و وضعیت گلوتاتیونپراکسیداز، ویتامین 12B و تری یدوتیرونین (3T) خون را در بزهای مرخز در مقایسه با گروه دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی بهبود دهد.
فردین فرهادی؛ ارمین توحیدی؛ ملک شاکری
چکیده
هدف از این پژوهش، مقایسة اثر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیق‌کنندة منی بر ویژگی‌های حیاتی اسپرم پس از انجماد در گاو بود. اسپرم‌گیری از چهار گاو نر هلشتاین هفته‌ای دو بار انجام شد و سپس نمونه‌های مناسب با هم مخلوط شدند. نمونه‌های اسپرم (در پنج تکرار) به چهار گروه شامل سطوح صفر، 50، 100 و 150 میکرومول روی (Zn-0, Zn-50-Zn-100, Zn-150) اختصاص داده و منجمد ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، مقایسة اثر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیق‌کنندة منی بر ویژگی‌های حیاتی اسپرم پس از انجماد در گاو بود. اسپرم‌گیری از چهار گاو نر هلشتاین هفته‌ای دو بار انجام شد و سپس نمونه‌های مناسب با هم مخلوط شدند. نمونه‌های اسپرم (در پنج تکرار) به چهار گروه شامل سطوح صفر، 50، 100 و 150 میکرومول روی (Zn-0, Zn-50-Zn-100, Zn-150) اختصاص داده و منجمد شدند. نمونه‌های اسپرم بعد از انجماد از نظر جنبایی و ریختشناختی، زندهمانی، یکپارچگی غشا، سلامت آکروزوم، پراکندگی کروماتین اسپرم و تولید مالوندیالدئید بررسی شدند. اختلاف معناداری در درصد جنبایی و ریختشناسی اسپرم در محیطهای دارای روی با گروه شاهد وجود نداشت. گروههای Zn-100 و Zn-150 دارای درصد بیشتری از اسپرمهای با آکروزوم سالم در مقایسه با شاهد بودند (005/0 p<). زندهمانی و یکپارچگی غشا در گروه Zn-100 از گروه شاهد بهتر بود (05/0P< و 01/0 P<). درصد اسپرمهای با DNA آسیبدیده در گروه Zn-150 در گروه مقایسه با گروههای دیگر بیشتر بود (005/0 p<). درصد تولید مالوندیآلدهید در گروه Zn-100 و Zn-150 از بقیة گروهها کمتر بود (05/0 P<). بنابراین استفاده از روی در رقیق‌کنندة منی گاو سبب بهبود برخی فراسنجههای اسپرم بعد از فرایند انجماد میشود.
