بررسی تأثیرات استفاده از جلبک دریایی گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیره بر عملکرد و غلظت سرمی TSH و هورمون‌های تیروئیدی بلدرچین تخم‌گذار ژاپنی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران

2 دانشیار، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران

چکیده

این آزمایش به منظور مطالعة تأثیر استفاده از جلبک دریایی گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیره بر عملکرد و غلظت سرمی TSH و هورمون‌های تیروئیدی بلدرچین تخم‌گذار ژاپنی با استفاده از 112 قطعه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت دوازده هفته انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌هایی با سطوح صفر (شاهد)، 1، 3 و 5 درصد جلبک بودند. تخم‌های تولیدی روزانه جمع‌آوری و توزین شد. درصد تولید بر اساس روز پرنده، تودة تخم، ضریب تبدیل غذا و میزان تولید تخم‌های غیرطبیعی برای دوره‌های 10-7، 14-11، 18-15 هفتگی و کل دورة آزمایش(18-7 هفتگی) محاسبه شد. در هفتة پایانی آزمایش غلظت سرمی هورمون‌های T3، T4، TSH در نمونه‌های خون دو پرنده از هر تکرار اندازه‌گیری شد. تفاوت معنا‌داری بین پرندگان مربوط به تیمارهای حاوی جلبک با پرندگان شاهد از نظر تعداد تخم‌گذاری، مصرف خوراک، ضریب تبدیل، وزن تخم، تودة تخم و درصد تخم غیرطبیعی مشاهده نشد. بیشترین تخم‌گذاری مربوط به پرندگانی بودکه جیرة حاوی 3درصد جلبک دریافت کردند و از این نظر با پرندگان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی 5 درصد جلبک تفاوت معناداری داشتند (05/0P<). اثر تیمارهای آزمایشی بر غلظت سرمی هورمون‌های T3، T4، TSH معنادار نبود. بر اساس نتایج این تحقیق می‌توان از جلبک دریایی گراسیلاریوپسیز پرسیکا تا سطح 3درصد در جیرة بلدرچین ژاپنی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effects of seaweed Gracilariopsis persica in the diet on performance and and thyroid hormones in laying Japanese quail

نویسندگان [English]

  • Behnam Abbaspour 1
  • Seyed Davoud Sharifi 2
1 Ph. D. Student, Department of Animal and Poultry, Aborayhan, University of Tehran
2 Associate Professor, Department of Animal and Poultry, Aborayhan, University of Tehran
چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the effects seaweeds Gracilariopsis persica in diets on performance and TSH, T3 and T4 hormones in serum of laying quail. A total of 112 laying quails were randomly allocated into four dietary treatments (diets containing 0, 1, 3 and 5% seaweed) with 4 replicates of 7 birds each. The birds were fed on experimental diets for 12 weeks. Eggs were collected daily and weighed. Then egg yield (based on hen day), egg mass, feed conversion ratio and the percent of abnormal eggs were calculated during the 7-10, 11-14, 15-18 and 7-18 weeks of age. At the end of the experiment, the blood samples were taken from two birds per each replicate and analyzed for T3, T4, TSH hormones. There were no significant differences in egg production, feed intake, feed conversion ratio, egg weight, egg mass and percentage of abnormal eggs between treatments. However, the highest egg production was belonged to birds fed 3% of seaweed in diets and had significant difference with birds fed on diets containing 5% seaweed (P<0.05). There were no significant differences in T3, T4, TSH of serum between treatments. As conclusion, Gracilariopsis persica can be include up to 3% in laying quail diets.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gracilariopsis persica
  • thyroid hormones
  • Japanese quail
  • performance
  1. OASMAF. (2010). Instruction manual of Planting, care and harvesting of Gracilariopsis persica. (In Farsi).
  2. Vosough Sharifi, O., Yaghoubfar, A., Sharifi, S. D., Mirzadeh, G. & Askari, F. (2012). Study on the possibility of Gracilariopsis persica utilization in layer diets. Journal of Animal Production, 14(1), 1-10. (In Farsi).
  3. Aguilera, M. M., Casas-Valdez, M., Carrillo, S., Gonzalez, B. & Pérez-Gil, F. (2005). Chemical composition and microbiological assay of marine algae Enteromorpha spp. as potential food source. Journal of Food Composition Anallaysis, 18, 79-88.
  4. Bellorin, A. M., Buriyo, A., Sohrabipour, J., Oliveira, M. C. & Oliveira E. C. (2008). Gracilariopsis mclachlanii sp.nov. and Gracilariopsis persica sp. Nov. of the Gracilariceae (Gracilariales, rhodophyceae) from the indian ocean. Journal of Phycology, 44, 1022-1032.
  5. Black, W. (1954). Seaweed as a poultry food. Institute of Seaweed Research, Inveresk, Midlothian, Scotland.
  6. Burtin, B. (2003). Nutritional value of seaweeds. EJEAFChe. 2(4):498-503.
  7. Cann, S. A., Van Netton, J. P. & Van Netten, C. (2000). Cancer, Cause Control, 11, 121-127.
  8. Carrillo, S., Lopez, E., Casas, M.M., Avila, E., Castillo, R. M., Carranco, M. E., Calvo, C. & Perez- Gil, F. (2008). Potential use of seaweeds in the laying hen ration to improve the quality of n-3 fatty acid enriched eggs. Journal of Applied Phycology, 20, 721-728.
  9. El-Deek, A. A. & Brikaa, M. A. (2009a). Nutritional and biological evaluation of marine seaweed as a feedstuff and as a pellet binder in poultry diet. International Journal of Poulty Sciemce, 8(9), 875-881.
  10. Fleurence, J. (1999). Seaweed proteins: biochemical, nutritional aspects and potential uses. Trends Food Science Technology, 10, 25-28.
  11. Ginzberg, A., Cohen, M., Sod- Moriah, U.A., Shany, S., Rosenshtrauch, A. & Arad (Malis), S. (2000). Chickens fed with biomass of the red microalga porphyridium sp. Have reduced blood cholesterol level and modified fatty acid composition in egg yolk. Journal of Applied Phycology, 12, 325-330.
  12. Jensen, A. (1956). Preliminary investigations of the carbohydrates of Laminaria digitata and Fucus serratus. Report of Norwegian Institute of Seaweed Research. No, 10.
  13. Kul, S. & Seker, I. (2004). Phenotypic correlation between some external and internal egg quality triats in the Japanese quail (coturnix coturnix Japonica). International Journal of Poultry Science, 3, 400-405.
  14. Nisizawa, K., Noda, H., Kikuchi, R. & Watanabe, T. (1987). The main seaweed foods in Japan. In Proceeding of International Seaweed Symposium, 12, 5-29.
  15. SAS. (2004). Institute, SAS user’s Guide: Statistics Version 9.2. SAS Institute Inc, Cary, NC.
  16. Shilo, S. & Hirsch, H. (1986). Iodin- induced hypethyroidism in a patient with normal thriod gland. Posgraduate Medical Journal, 62, 661-662.
  17. Suzuki, H., Higuchi T., Sawa, K., Ohtaki, S. & Tolli, J. (1965). Endemic coast goiter in Hokkaido, Japan. Acta Endocrinology, 50,161-176.
  18. Zamiri, M.J. (1998). Basic medical endocrinology. Shiraz University Press Shiraz 470Pages. (In Farsi)