مطالعه اثر استفاده از نشانگرهای متراکم نزدیک به مکانهای مشخص ژنهای موثر بر صفات بر صحت ارزیابی ژنومیک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

2 ، دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

3 استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

4 دانش آموخته پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

چکیده

در این تحقیق تاثیر تخمین ارزشهای اصلاحی ژنومیک با استفاده از نشانگرهای نزدیک به ژنهای موثر بر صفت در مقایسه با استفاده از نشانگرهای قرارگرفته بر روی همه قسمتهای ژنوم و همچنین اثر تغییر تعداد افراد گروه مرجع بر صحت ارزیابی ژنتیکی مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی ژنومیک از روش BLUP استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از نشانگرهایی که نزدیک به ژنهای موثر بر صفات هستند و افزایش تعداد افراد گروه مرجع، صحت تخمین ارزشهای اصلاحی را افزایش می دهد. استفاده از فنوتیپ افراد گروه مرجع نسبت به استفاده از ارزش اصلاحی آنها، باعث افزایش تفاوت صحت برآورد ارزشهای اصلاحی با استفاده از نشانگرهای نزدیک به ژنهای موثر بر صفت در مقایسه با استفاده از کل نشانگرهای ژنوم می شود. همچنین افزایش تعداد نسل بین گروه مرجع و گروه تایید باعث کاهش صحت برآورد ارزشهای اصلاحی می شود.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Study of the Effect of Using Dense Markers Close to the Known Loci of Trait Affecting Genes on Genomic Evaluation Accuracy

نویسندگان [English]

  • Azadeh BOOSTAN 1
  • Ardeshir NEJATI-JAVAREMI 2
  • Mahammad MORADI SHAHRBABAK 3
  • Mehdi SAATCHI 4
1 Postgraduate Student, University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran
2 Associate Professor,University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran
3 Professor University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran
4 Former Graduate Student, University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran
چکیده [English]

Throughout the present study the effect of using markers close to genes affecting a trait, as
compared with the use of all the markers of a genome, and also the effect of on increase in the
number of reference groups, on the accuracy of a genetic evaluation, was investigated. Genomic
evaluation was done using BLUP method. The results indicated that use of markers close to genes
affecting a trait and on increase in the number of reference groups would enhance the accuracy in
an evaluation of the Estimated Breeding Values (EBVs). Use of phenotypic records (in
comparison with breeding values of reference group) would result in an increase in the accuracy of
estimating the breeding values by use of markers close to the effective genes on the trait as
compared with the use of all the markers of a genome. Increase in number of generations between
reference and validation groups would result in a decrease of the accuracy of EBVs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Reference Group
  • Validation group
  • Genomic breeding value