حسن علی عربی؛ مهدی بایروند؛ علی اصغر بهاری؛ پویا زمانی؛ امیر فدایی فر؛ رضا علیمحمدی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر قرص آهستة رهش حاوی روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و فراسنجههای خونی بزهای نر مرخز به مدت شصت روز انجام شد. شمار هجده رأس بز نر مرخز با میانگین سن پانزده ماه و میانگین وزن بدن 1/5±4/24 کیلوگرم، به‌طور تصادفی به دو گروه 9 رأسی شامل: 1) گروه شاهد (دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی و بدون قرص آهستة ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر قرص آهستة رهش حاوی روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و فراسنجههای خونی بزهای نر مرخز به مدت شصت روز انجام شد. شمار هجده رأس بز نر مرخز با میانگین سن پانزده ماه و میانگین وزن بدن 1/5±4/24 کیلوگرم، به‌طور تصادفی به دو گروه 9 رأسی شامل: 1) گروه شاهد (دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی و بدون قرص آهستة رهش) و 2) گروه قرص (دریافتکنندة جیرة پایه افزون بر یک عدد قرص آهستة رهش) تقسیم شدند. میزان مادة خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و بازدة خوراک تعیین شد. فراسنجههای خونی در روزهای 30 و 60 آزمایش اندازه‌گیری شد. مصرف خوراک روزانه بین تیمارهای آزمایشی یکسان بود. در گروه شاهد، میزان افزایش وزن روزانه (41/37 گرم در روز)، غلظت ویتامین 12B (05/185 واحد در لیتر) و روی (86/0 میلی‌گرم در لیتر) پلاسما، فعالیت آنزیمهای آلکالین فسفاتاز (31/167واحد در لیتر) سرم و گلوتاتیون پراکسیداز خون کامل (28/261 واحد در گرم هموگلوبین) و غلظت هورمون 3T سرم (35/1 نانو مول بر لیتر) در مقایسه با گروه دریافتکنندة قرص کمتر بود (05/0>P). همچنین فعالیت آنزیم کراتین فسفوکیناز و غلظت 4T سرم در تیمار دریافتکنندة قرص در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). به‌طورکلی، نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از قرص آهستة رهش روی، سلنیوم و کبالت می‌تواند عملکرد و وضعیت گلوتاتیونپراکسیداز، ویتامین 12B و تری یدوتیرونین (3T) خون را در بزهای مرخز در مقایسه با گروه دریافتکنندة جیرة پایه بدون هرگونه مکمل کانی بهبود دهد.
شهاب بیشه سری؛ حسن علی عربی؛ محمدمهدی طباطبایی
چکیده
دو آزمایش طراحی شد تا اثر سطوح مختلف کبالت جیره را بر عملکرد، غلظت ویتامین12B پلاسما و سنتز پروتئین میکروبی در بره‌های نر مهربان مورد بررسی قرار دهد. 28 رأس بره در آزمایش اول بطور تصادفی به چهارگروه تقسیم شدند و با جیره پایه حاوی 088/0 میلی‌گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک تغذیه شدند و مکمل کبالت را با سطوح صفر (شاهد)، 25/0، 5/0 یا 1 میلی‌گرم کبالت ...
بیشتر
دو آزمایش طراحی شد تا اثر سطوح مختلف کبالت جیره را بر عملکرد، غلظت ویتامین12B پلاسما و سنتز پروتئین میکروبی در بره‌های نر مهربان مورد بررسی قرار دهد. 28 رأس بره در آزمایش اول بطور تصادفی به چهارگروه تقسیم شدند و با جیره پایه حاوی 088/0 میلی‌گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک تغذیه شدند و مکمل کبالت را با سطوح صفر (شاهد)، 25/0، 5/0 یا 1 میلی‌گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک به مدت 70 روز دریافت کردند. بره ها، در روزهای صفر، 35 و 70 آزمایش توزین و میزان خوراک مصرفی روزانه ثبت شد تا راندمان تولید بدست آید. جهت تعیین غلظت ویتامین12B پلاسما در روزهای 1 و 68 آزمایش خونگیری انجام شد. برای آزمایش دوم، 4 بره از هر کدام از تیمارهای آزمایش اول بطور تصادفی به قفس‌های متابولیکی انتقال یافتند تا اثر کبالت بر سنتز پروتئین میکروبی اندازه‌گیری شود. این آزمایش شامل 12 روز با 6 روز عادت‌پذیری و 6 روز رکورد برداری از خوراک و ادرار بود. میانگین افزایش وزن روزانه، میانگین ماده خشک مصرفی و راندمان تولید با مکمل کردن کبالت بهبود یافت و میانگین افزایش وزن روزانه و راندمان تولید در تیمار 3 بیشترین مقدار را نشان داد (05/0>p). در روز 68 کمترین مقدار ویتامین 12B پلاسما مربوط به تیمار 1 بود (05/0p p). نتایج نشان داد افزودن کبالت تا سطح 5/0 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک خوراک به جیره پایه حاوی 088/0 میلی‌گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک مکمل‌دهی مطلوب برای عملکرد، تولید ویتامین12B، و سنتز پروتئین میکروبی در بره‌های نر مهربان می‌باشد.
