مهدی عابدی ده شیخ؛ مصطفی محقق دولت آبادی
چکیده
گیرندة ملانوکورتین-1 که توسط جایگاه گسترش کد میشود، نقش مهمی در تنوع رنگ پوشش در دام‌های اهلی بازی می‌کند. در این بررسی، قطعه‌ای به طول840 جفت باز از ناحیة 5َ کناری و قسمت اعظم توالی کدکنندة ژن MC1R گوسفندی در پانزده رأس گوسفند لری بختیاری با فنوتیپ متفاوت تعیین توالی شد. نتایج تعیین توالی شمار هشت چندشکلی تک نوکلئوتیدی را نشان داد که ...
بیشتر
گیرندة ملانوکورتین-1 که توسط جایگاه گسترش کد میشود، نقش مهمی در تنوع رنگ پوشش در دام‌های اهلی بازی می‌کند. در این بررسی، قطعه‌ای به طول840 جفت باز از ناحیة 5َ کناری و قسمت اعظم توالی کدکنندة ژن MC1R گوسفندی در پانزده رأس گوسفند لری بختیاری با فنوتیپ متفاوت تعیین توالی شد. نتایج تعیین توالی شمار هشت چندشکلی تک نوکلئوتیدی را نشان داد که شامل پنج جهش هممعنی (c.464G.A, c.557G>C, c.635c>T, c.692C>T and c.932C>T) و سه جهش غیر هممعنی (c.128G>C, p.Phe>Tyr, c.638G>A, p.Arg>Gln and c.653G>A, p.Arg>His) بودند. بر پایة نتایج بهدستآمده، در میان سه جهش دوم، جهش c.128G>C که منجر به تغییر اسید آمینة فنیل آلانین به تیروزین در برگیرندة ملانوکورتین-1 شده میتواند بر عملکرد پروتئین مورد نظر نقش مهمی داشته باشد. افزون بر این، این چندشکلی در جایگاه 128 تنها در یکی از فنوتیپها مشاهده شد. اگرچه، دو جهش دیگر در جایگاههای 638 و 653 منجر به تغییر اسیدآمینه شدند ولی این جهشها تأثیری بر عملکرد پروتئین مربوطه نداشتند. بنابراین، نتایج پیشنهاد می‌کند که جهشهای ژن MC1R در گوسفند میتواند با رنگ پوشش در گوسفند لری بختیاری در ارتباط باشد.
سیدسعید موسوی؛ حمید امانلو؛ علی نیکخواه؛ علی مصطفی تهرانی؛ حمید رضا میرزایی الموتی
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کاهش پروتئین قابل سوخت‌وساز (متابولیسم) همراه با افزایش لیزین و متیونین محافظت‌شدۀ شکمبه‌ای در پنج هفتۀ آخر آبستنی بر عملکرد و فراسنجههای خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 25 رأس میش یک‌بار زایش در قالب طرح کامل تصادفی نامتعادل با جیرههای غذایی محتوای پروتئین قابل سوخت‌وساز کم همراه با لیزین ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کاهش پروتئین قابل سوخت‌وساز (متابولیسم) همراه با افزایش لیزین و متیونین محافظت‌شدۀ شکمبه‌ای در پنج هفتۀ آخر آبستنی بر عملکرد و فراسنجههای خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 25 رأس میش یک‌بار زایش در قالب طرح کامل تصادفی نامتعادل با جیرههای غذایی محتوای پروتئین قابل سوخت‌وساز کم همراه با لیزین و متیونین محافظت‌شدۀ شکمبه‌ای (LMP+LMRP) و زیاد (HMP) به ترتیب 20 درصد کمتر و معادل توصیۀ NRC (2007) تغذیه شدند. نتایج نشان داد که مادۀ خشک مصرفی، وزن بدن میش در پایان دورۀ آبستنی، تغییرات وزن بدن از آغاز آزمایش تا هنگام زایش، وزن بدن بیست روز پس از زایش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). تغییر کاهشی وزن بدن در هنگام زایش در تیمار HMP نسبت به LMP+LMRP بیشتر و به معنیدار بودن نزدیک (10/0P
محمد ابراهیم نوریان سرور؛ محمد مهدی معینی
چکیده
در این آزمایش، تأثیر سطوح مختلف پودر میوۀ عناب (0، 30 و 60 میلیگرم) بر فراسنجههای تخمیر، جمعیت پروتوزوآیی کل و سه زیر خانوادۀ Entodiniinae، Ophryscolecinae، Diplodiniinae و یک خانوادۀ Isotrichdae و تولید گاز متان در شرایط برونتنی در قالب یک طرح کامل تصادفی ارزیابی شد. افزودن پودر میوۀ عناب سبب کاهش سرعت تخمیر (01/0˂P) و بهبود قابلیت (پتانسیل) تخمیر (a+b) در هر دو ...
بیشتر
در این آزمایش، تأثیر سطوح مختلف پودر میوۀ عناب (0، 30 و 60 میلیگرم) بر فراسنجههای تخمیر، جمعیت پروتوزوآیی کل و سه زیر خانوادۀ Entodiniinae، Ophryscolecinae، Diplodiniinae و یک خانوادۀ Isotrichdae و تولید گاز متان در شرایط برونتنی در قالب یک طرح کامل تصادفی ارزیابی شد. افزودن پودر میوۀ عناب سبب کاهش سرعت تخمیر (01/0˂P) و بهبود قابلیت (پتانسیل) تخمیر (a+b) در هر دو سطح 30 و 60 میلیگرم عناب به میزان 3 و 6 درصد (01/0˂P) شد. گاز کل تولیدشده 24 ساعت تحت تأثیر افزودنی قرار نگرفت ولی گاز متان بر اساس مادۀ خشک در هر دو سطح کاهش (05/0˂P) داشت. نیتروژن آمونیاکی نیز در هر دو سطح پودر عناب به ترتیب به میزان 85/20 و 85/43 درصد کاهش (01/0˂P) یافت. سطح 60 میلیگرم پودر عناب سبب کاهش درصد استات (05/0˂P) و افزایش پروپیونات (05/0˂P) شد و نسبت استات به پروپیونات از 6/2 به 2/2 کاهش (01/0˂P) یافت. جمعیت کل پروتوزوآ (01/0˂P) و شمار زیر خانوادۀ انتودینینه (05/0˂P) نیز کاهش یافت. هرچند که جمعیت افریواسکالاسینه افزایش داشت (05/0˂P). نتایج کلی نشان داد که عناب توانایی بهبود قابلیت تخمیر تا 6 درصد افزایش، کاهش گاز متان تا 4/17 درصد، کاهش نیتروژن آمونیاکی تا 8/43 درصد و کاهش نسبت استات به پروپیونات تا ضریب 2/0 و جمعیت پروتوزوآیی کل را دارد.
کوروش صوفیه؛ حامد رضایی؛ حمید کهرام
چکیده
یکی از محدودیت‌ها در تلقیح مصنوعی گوسفند ساختار ویژة سرویکس گوسفند است که دارای تفاوت‌های چشمگیری است. موفقیت در تلقیح مصنوعی با مورفولوژی سرویکس گوسفند ارتباط تنگاتنگی دارد. هدف از این پژوهش مطالعة ساختار آناتومی سرویکس و مقایسة آن در گوسفندهای نژاد ماکویی، کردی و افشاری است. در این پژوهش 300 دستگاه تولید مثلی گوسفند ماده از نژادهای ...
بیشتر
یکی از محدودیت‌ها در تلقیح مصنوعی گوسفند ساختار ویژة سرویکس گوسفند است که دارای تفاوت‌های چشمگیری است. موفقیت در تلقیح مصنوعی با مورفولوژی سرویکس گوسفند ارتباط تنگاتنگی دارد. هدف از این پژوهش مطالعة ساختار آناتومی سرویکس و مقایسة آن در گوسفندهای نژاد ماکویی، کردی و افشاری است. در این پژوهش 300 دستگاه تولید مثلی گوسفند ماده از نژادهای یادشده (از هر نژاد 100 رأس) در فصل تولید مثل از کشتارگاه استان تهران و استان البرز جمع‌آوری شد. شکل خارجی، دهانه، طول و قطر سرویکس، مقدار نفوذ، نوع و تعداد رینگ بررسی گردید. بیشترین فراوانی در شکل خارجی دهانة نوک پستانی و سرویکس با طول 3 تا 4 سانتی‌متر مشاهده شد. شکل غالب دهانة سرویکس در نژادهای کردی و افشاری نوک پستانی بود، ولی در گوسفند ماکویی شکل فلپ غالب است. نتایج نشان داد میانگین قطر سرویکس برای کل داده‌ها 7/1±34/9 میلی‌متر است. میانگین تعداد رینگ در بین نژادهای مورد مطالعه 8/0±59/5 عدد بود. بیشترین فراوانی آرایش و طرز قرارگرفتن رینگ‌ها در کانال سرویکس، آرایش دستة دوم را نشان داد. همبستگی طول سرویکس با تعداد رینگ 24/0 (001/0p<) و همبستگی طول با قطر سرویکس 25/0 (001/0p<) محاسبه شد. طول سرویکس با زاویة رینگ، شکل دهانة سرویکس و سن همبستگی معناداری نشان نداد (05/0<p). طول سرویکس، قطر و تعداد رینگ، در بین نژادهای مورد بررسی تفاوت معناداری نشان نداد (05/0<p). میانگین نفوذ گان تلقیح به درون کانال سرویکس برای کل داده‌های سرویکس 5/2±92/3 میلی‌متر و به طور میانگین برابر با 2/2±24/4، 1/1±46/3 و 5/2±84/3 برای نژادهای ماکویی، کردی و افشاری بود. مقدار نفوذ گان تلقیح به سرویکس، تحت تأثیر قطر سرویکس قرار گرفت (001/0p<). چرخة فحلی بر عمق نفوذ تأثیر معناداری داشت، به طوری که عمق نفوذ گان تلقیح در گامة لوتیال به درون سرویکس کمتر و در زمانی که تخمدان فاقد جسم زرد باشد بیشتر است. مقدار نفوذ گان تلقیح تحت تأثیر تعداد رینگ قرار داشت، به طوری که سرویکس‌های با تعداد رینگ بیشتر، نفوذ کمتری داشتند. فراسنجههای بررسی‌شده، به جز شکل خارجی دهانة سرویکس در بین سه نژاد مورد مطالعه تفاوتی نداشت.
محمد ابراهیم نوریان سرور؛ یوسف روزبهان
چکیده
در این مطالعه تأثیر سه سطح برگ اکالیپتوس (0، 65/28 و 31/57 میلیگرم) که به سه روش هوا، آون و برودت-خشک، خشک شده بودند، بر خصوصیات تخمیر شکمبة گوسفند به روش برونتنی و آزمون گاز بررسی شد. مقادیر گاز کل تولیدی و متان تولیدی، نیتروژن آمونیاکی، تجزیه‌پذیری آزمایشگاهی مادة آلی، شاخص بازده سنتز پروتئین میکروبی (PF) (میلیگرم مادة آلی تجزیه‌شده ...
بیشتر
در این مطالعه تأثیر سه سطح برگ اکالیپتوس (0، 65/28 و 31/57 میلیگرم) که به سه روش هوا، آون و برودت-خشک، خشک شده بودند، بر خصوصیات تخمیر شکمبة گوسفند به روش برونتنی و آزمون گاز بررسی شد. مقادیر گاز کل تولیدی و متان تولیدی، نیتروژن آمونیاکی، تجزیه‌پذیری آزمایشگاهی مادة آلی، شاخص بازده سنتز پروتئین میکروبی (PF) (میلیگرم مادة آلی تجزیه‌شده بخش بر میلی‌لیتر گاز تولیدی) و غلظت اسیدهای چرب فرار فراسنجه‌هایی بود که مطالعه شد. همچنین سه زیرخانوادة Entodiniinae، Ophryscolecinae، Diplodiniinae و یک خانوادة Isotrichdae و جمعیت پروتوزوآیی کل شناسایی و شمارش شدند. برگ اکالیپتوس تهیه شده به روش‌های هوا - خشک (خطی 01/0>P) و برودت-خشک (غیرخطی 01/0>P) مقدار اسیدهای چرب فرار کل را کاهش داند. اما، تنها روش آون-خشک، اسید پروپیونیک را افزایش (خطی 05/0>P) داد. افزودن برگ اکالیپتوس، فراسنجههای گاز تولیدی از بخش نامحلول (01/0>P، خطی)، گاز تولیدی در زمان‌های 24 و 54 ساعت (01/0>P، خطی و غیرخطی)، گاز متانتولیدی (05/0>P، خطی)، نیتروژن آمونیاکی (01/0>P، خطی) و اسیدهای چرب فرار کل را کاهش (01/0>P، خطی) داد. اما شاخص PF تنها درسطح 31/57 برگ اکالیپتوس بهبود یافت (01/0>P، خطی). همچنین، این گیاه دارای فعالیت ضد پروتوزوآیی بوده و سبب کاهش جمعیت پروتوزوآیی کل، زیر خانوادة Entodiniinae (01/0>P، خطی) و خانوادة Isotrichdae (01/0>P، خطی) شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که برگ اکالیپتوس توانایی بهبود تخمیر شکمبه‌ای در شرایط برونتنی را دارد و روش آون- خشک مؤثرتر از دو روش دیگر بوده است.
محمد جواد ابرقوئی؛ یوسف روزبهان
چکیده
این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیرات سطوح گوناگون عصارۀ تفالۀ انگور بر تولید گاز به‌روش آزمایشگاهی و برخی پارامترهای تخمیر شکمبه مانند سوبسترای تجزیه‌شده، اسیدهای چرب فرّار، و تولید پروتئین میکروبی با استفاده از شیرابۀ شکمبه گوسفند انجام شد. برای تهیۀ عصاره، تفالۀ انگور خشک با نسبت وزنی مساوی با آب مقطر مخلوط گردید و در سطوح صفر، ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیرات سطوح گوناگون عصارۀ تفالۀ انگور بر تولید گاز به‌روش آزمایشگاهی و برخی پارامترهای تخمیر شکمبه مانند سوبسترای تجزیه‌شده، اسیدهای چرب فرّار، و تولید پروتئین میکروبی با استفاده از شیرابۀ شکمبه گوسفند انجام شد. برای تهیۀ عصاره، تفالۀ انگور خشک با نسبت وزنی مساوی با آب مقطر مخلوط گردید و در سطوح صفر، 15، و 30 میلیگرم ترکیبات فنولیک کل به‌ازای گرم مادۀ خشک به جیرۀ پایه اضافه شد. جیرۀ پایه شامل علف یونجه خشک، کنجالۀ سویا، و دانۀ جو بود. تولید گاز در زمان‌های 3، 6،8، 12، 16، 24، 48، 72، 96، و120 ساعت بعد ازانکوباسیون ثبت گردید. بعد از 24 ساعت، انکوباسیون متوقف و سوبسترای تجزیه‌شدۀ واقعی تعیین شد. پارامترهای تخمیر شکمبه مانند Partitioning factor (PF24)، تولید گاز در 24 ساعت، قابلیت هضم آزمایشگاهی مادۀ آلی، انرژی متابولیسم‌پذیر، و تولید پروتئین میکروبی محاسبه گردید. استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بر مقادیر تولید گاز مجانب (A)، زمان تاخیر (L)، سوبسترای تجزیه‌شدۀ واقعی، تولید گازدر 24 ساعت، قابلیت هضم مادۀ آلی، و انرژی متابولیسم‌پذیر تأثیری نداشت. ولی تولید پروتئین میکروبی (005/0=Q) و مقدار PF24 (023/0=L و 004/0=Q) افزایش یافت. استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بر مقادیر کل اسیدهای چرب فرّار و استات اثر معنیداری نداشت. مقدار پروپیونات با افزودن عصاره افزایش یافت (048/0=Q) و مقدار بوتیرات (004/0=L) و نسبت استات به پروپیونات (001/0=Q) در دو سطح عصاره در مقایسه با جیرۀ شاهدکاهش یافت. مقدار آمونیاک (0001/0P<) در دو سطح عصارۀ اضافه‌شده در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت. مقادیر کل پروتوزوآ و زیرخانوادۀ انتودینینه در زمان‌های 3، 12 ، و 24 ساعت بعد از انکوباسیون در دو سطح عصاره در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت. دو جنس ایزوتریچا (0001/0>L و 0001/0>Q) و داسیتریچا (003/0=L و 030/0=Q) و زیرخانوادههای دیپلودینینه (0009/0=L و 012/0=Q) و افریوسکالسینه (0001/0>L و 0001/0>Q) نیز در ساعت 24 بعد از افزودن عصاره کاهش نشان داد. در کل، استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بدون تأثیر منفی بر قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی را افزایش و مقدار آمونیاک و پروتوزوآ را کاهش داد.
ابراهیم نوریان سرور؛ یوسف روزبهان
چکیده
تعداد 48 رأس بره¬ شش ماهه نر مهربان با میانگین وزن اولیه 9/3 ± 1/32 کیلوگرم برای بررسی تأثیر عصاره گل گاوزبان بر متابولیت¬های پلاسمای خون و گاز متان مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از دو هفته سازگاری با جیره کاملاً مخلوط (با نسبت 60 به 40 کنسانتره و علوفه)، بره¬ها بر اساس وزن اولیه به صورت تصادفی به چهار گروه 12 رأسی در قالب یک طرح کاملاً ...
بیشتر
تعداد 48 رأس بره¬ شش ماهه نر مهربان با میانگین وزن اولیه 9/3 ± 1/32 کیلوگرم برای بررسی تأثیر عصاره گل گاوزبان بر متابولیت¬های پلاسمای خون و گاز متان مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از دو هفته سازگاری با جیره کاملاً مخلوط (با نسبت 60 به 40 کنسانتره و علوفه)، بره¬ها بر اساس وزن اولیه به صورت تصادفی به چهار گروه 12 رأسی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی تقسیم بندی شدند. گروه اول (شاهد) فقط جیره کامل، گروه دوم، سوم وچهارم به ترتیب جیره پایه به علاوه 3/0، 5/1 و 3 میلی¬لیتر عصاره به ازای کیلوگرم ماده خشک مصرفی در یک دوره 90 روزه دریافت کردند. عصاره گل گاو زبان در وعده اول تغذیه¬صبح بر روی جیره غذایی بره¬ها افزوده ¬شد. نمونه¬های خون بره¬ها در طی دو زمانروزهای 37 (دوره اول رشد) و 72 (دوره دوم رشد) دوره پروار از ورید گردن تهیه گردید. غلظت متابولیت¬های پلاسما شامل پروتئین کل، آلبومین،کراتینین، اوره خون، گلوکز، تری¬گلیسرید و کلسترول بود. همبستگی بین این متابولیت¬ها نیز محاسبه گردید. مقادیر گاز متان و دی اکسیدکربن نیز بر اساس اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه برآورد گردیــد. نتایج نشـان داد کــه در روز 37 نمونه¬گیری، کراتینین، اوره خون(0001/0p
علی محرری؛ سیدحسن نوریان
چکیده
در این آزمایش از هشت رأس گوسفند نر لری بختیاری با میانگین سن 11 ماه و وزن متوسط 5/2 ± 5/32 کیلوگرم استفاده شد. گوسفندان تحت آزمون به دو دسته تقسیم شدند و یک گروه به عنوان شاهد و گروه دیگر به عنوان گروه دریافت کننده مکمل موننسین در نظر گرفته شد. به گروهی که از مکمل موننسین استفاده میکرد روزانه به میزان 22 میلیگرم به ازای هر رأس موننسین همراه ...
بیشتر
در این آزمایش از هشت رأس گوسفند نر لری بختیاری با میانگین سن 11 ماه و وزن متوسط 5/2 ± 5/32 کیلوگرم استفاده شد. گوسفندان تحت آزمون به دو دسته تقسیم شدند و یک گروه به عنوان شاهد و گروه دیگر به عنوان گروه دریافت کننده مکمل موننسین در نظر گرفته شد. به گروهی که از مکمل موننسین استفاده میکرد روزانه به میزان 22 میلیگرم به ازای هر رأس موننسین همراه با خوراک مصرفی داده میشد. ارتباط بین جیرههای دریافتی و نیتروژن دفعی از طریق ادرار و یا مدفوع، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از متغیرهای انرژی قابل متابولیسم و نیتروژن مصرفی و به کمک معادلات غیر خطی، نیتروژن میکروبی تولیدی تخمین زده شد. نتایج آزمایش نشان داد که مکمل نمودن جیره با موننسین تأثیری بر ماده خشک مصرفی، میانگین اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک مصرفی و فراسنجههای خونی ندارد (05/0P>). اما جمعیت پروتوزوآ موجود در شکمبه، اسیدیته ادرار و شیرابه شکمبه، کلیرانس کرآتینین و میزان فیلتراسیون کلیوی بطور معنیداری تحت تأثیر مکمل نمودن جیره با موننسین قرار گرفت (05/0P<).نیتروژن متابولیکی مدفوع از 124 تا 181 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی تغییرات نشان داد و مقدار آن با افزایش سطح مصرف ماده آلی قابل هضم، افزایش پیدا میکرد (79/0 = r). نیتروژن با منشاء داخلی موجود در ادرار، وضعیت متضاد با آنچه در مورد نیتروژن متابولیکی مدفوع گفته شد، نشان داد و مقدار آن از 158 تا 215 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی برآورد گردید. عاملی مانند باز چرخش اوره در روده بزرگ که با افزایش سطح ماده آلی قابل تخمیر در روده بزرگ، تقویت میشود، میتواند به عنوان دلیلی بر تغییرات سطح نیتروژن ادراری قلمداد شود. نتایج این تحقیق نشان داد که موننسین نمیتواند عملکرد حیوان (افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل) و قابلیت هضم مواد مغذی جیره را تغییر دهد. همچنین میانگین کل نیتروژن با منشاء داخلی در گوسفندان تحت آزمون 339 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی محاسبه شد که این رقم با عدد 350 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی توصیه شده توسط شورای تحقیقات کشاورزی و شیلات بریتانیا (AFRC, 1992) قرابت زیادی دارد
محمدعلی طالبی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر انتخاب بر کاهش اندازه دنبه در برههای لری‌بختیاری به مدت پنج سال در محل ایستگاه توسعه، پرورش و اصلاح‌نژاد گوسفند لری‌بختیاری انجام گرفت. برآورد وزن دنبه براساس معادله تابعیت وزن دنبه از اندازه ابعاد ظاهری دنبه در سن شش ماهگی بدست آمد. عمق بافت نرم در نقطه 12 سانتی‌متری از خط وسط پشتی بدن روی دنده دوازدهم ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر انتخاب بر کاهش اندازه دنبه در برههای لری‌بختیاری به مدت پنج سال در محل ایستگاه توسعه، پرورش و اصلاح‌نژاد گوسفند لری‌بختیاری انجام گرفت. برآورد وزن دنبه براساس معادله تابعیت وزن دنبه از اندازه ابعاد ظاهری دنبه در سن شش ماهگی بدست آمد. عمق بافت نرم در نقطه 12 سانتی‌متری از خط وسط پشتی بدن روی دنده دوازدهم در سن شش ماهگی با استفاده از دستگاه اسکنر حیوانی مدل 480، تعیین شد. مؤلفه‌های (کو)واریانس و پارامترهای ژنتیکی برای صفات مورد بررسی با استفاده از روش حداکثر درستنمائی محدود شده، تحت مدل حیوانی و به صورت تجزیه چندصفتی برآورد گردید. انتخاب براساس شاخص انتخاب اقتصادی که از ضرب ارزش‌های اصلاحی صفات در بردار ضرایب اقتصادی صفات است، انجام گرفت. از ضرایب 1 و 4- برای ارزش اقتصادی صفات وزن بدن و برآورد وزن دنبه استفاده شد. روند فنوتیپی و ژنتیکی صفات نیز بوسیله تابعیت میانگین فنوتیپی و ارزش‌های اصلاحی صفات بر سال تولد حیوان برآورد گردید. نتایج نشان داد میانگین برآورد وزن دنبه در سن شش ماهگی در برههای لری‌بختیاری 37/2 کیلوگرم بود. ضریب وراثت پذیری و خطای معیار وزن دنبه برآوردی در سن شش ماهگی 05/0±33/0 بود. روند ژنتیکی صفت وزن بدن در شش ماهگی 160 گرم بود. روند ژنتیکی وزن دنبه با توجه به معادله برازش شده 40- گرم و با ضریب تعیین بالا (94/0) بود. عمق بافت نرم حاصل از اولتراسوند در شش ماهگی نیز روند ژنتیکی منفی (024/0- میلی‌متر) داشت. روند تغییرات فنوتیپی وزن بدن و عمق بافت نرم حاصل از اولتراسوند مثبت و بیشتر از تغییرات ژنتیکی بود. ولی روند فنوتیپی کاهشی وزن دنبه در مقایسه با روند ژنتیکی آن کمتر بود.
حمیدرضا انصاری رنانی؛ حمیدرضا باقرشاه؛ سپهر مرادی؛ سیدمجتبی سیدمومن
چکیده
این تحقیق به منظور مقایسه خصوصیات الیاف و فولیکول های تولید کننده الیاف گوسفندان انجام گرفت. 40 رأس میش غیر شیرده (16 رأس کیوسی، 12 رأس آرخامرینوس*مغانی و 12 رأس سافولک*مغانی) با میانگین سنی مشابه (22 ماه)، در یک دوره آزمایشی 50 روزه مورد استفاده قرار گرفت. پس از اتمام دورة آزمایش، از هر گوسفند به مقدار 50 گرم پشم و یک قطعه پوست نمونه برداری شد. ...
بیشتر
این تحقیق به منظور مقایسه خصوصیات الیاف و فولیکول های تولید کننده الیاف گوسفندان انجام گرفت. 40 رأس میش غیر شیرده (16 رأس کیوسی، 12 رأس آرخامرینوس*مغانی و 12 رأس سافولک*مغانی) با میانگین سنی مشابه (22 ماه)، در یک دوره آزمایشی 50 روزه مورد استفاده قرار گرفت. پس از اتمام دورة آزمایش، از هر گوسفند به مقدار 50 گرم پشم و یک قطعه پوست نمونه برداری شد. نمونه های پشم و پوست به منظور اندازه گیری خصوصیات الیاف و فولیکول مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بررسی نشان داد که راندمان، طول دسته الیاف و درصد الیاف مدولایی در گوسفندان سافولک*مغانی بیشتر از گوسفندان کیوسی و آرخامرینوس*مغانی بود (01/0P
آرمین توحیدی؛ فرهاد صمدیان؛ حمید کهرام؛ مهدی انصاری
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 361-367
چکیده
هدف از این پژوهش، مقایسه ترکیب اسیدهای چرب لیپیدهای اسپرم در مهمترین نشخوارکنندگان اهلی ایران شامل گاو، گوسفند و بز بود. به این منظور از 28 رأس گاو نر هلشتاین، 12 رأس گوسفند نر شال و 7 رأس بز نر مهابادی نمون? منی جمع‌آوری شد. حیوانات در طی آزمایش با جیره استاندارد تغذیه شدند. نمونه منی در دمای C°37 به آزمایشگاه منتقل و لیپیدهای اسپرم استخراج ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، مقایسه ترکیب اسیدهای چرب لیپیدهای اسپرم در مهمترین نشخوارکنندگان اهلی ایران شامل گاو، گوسفند و بز بود. به این منظور از 28 رأس گاو نر هلشتاین، 12 رأس گوسفند نر شال و 7 رأس بز نر مهابادی نمون? منی جمع‌آوری شد. حیوانات در طی آزمایش با جیره استاندارد تغذیه شدند. نمونه منی در دمای C°37 به آزمایشگاه منتقل و لیپیدهای اسپرم استخراج و اسیدهای چرب آن استریفه شدند. سپس نمونهها به دستگاه کروماتوگرافی گازی تزریق و درصد اسیدهای چرب در منحنیهای حاصله محاسبه شد. نتایج نشان داد که درصد اسید چرب C16:1 و C18:0 در اسپرم گاو نسبت به اسپرم بز و قوچ به طور معنیداری بیشتر بود. اسیدهای چرب C20:4(n-6)، 20:2(n-6) و C20:5(n-6) تنها در لیپید اسپرم گاو، درصدی را به خود اختصاص داد. در گاو نسبت بالایی از DHA (3/19 درصد) در مقایسه با دو گونه بز و گوسفند (به ترتیب 85/3 و 14/3 درصد) وجود داشت. همچنین نسبت اسید چرب بلند زنجیر C24:0 در لیپید اسپرم گاو نسبت به قوچ بالاتر بود، در حالی این اسید چرب در اسپرم بز مشاهده نشد. نسبت اسیدهای چرب n-3/n-6 در اسپرم گاو (56/2) به طور معنیداری نسبت به بز (53/0) و قوچ (21/0) بیشتر بود. در نتیجه ترکیب اسیدهای چرب در گونههای مختلف نشخوارکنندگان متفاوت است.
سعید حسنی؛ امید امام وردی؛ سعید زره داران؛ مجتبی آهنی آذری؛ همایون فرهنگ فر
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 343-349
چکیده
داده‌های مورد استفاده در مطالعه حاضر مربوط به صفات وزن تولد، وزن در سنین 1، 3، 6، 9 و 12 ماهگی و درجه پوست بود که طی سالهای 1373 تا 1381 در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند قرهگل سرخس جمع‌آوری شده بود. بهترین پیش بینی نااریب خطی از ارزش‌های اصلاحی پیشبینی و روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی به ترتیب از طریق تابعیت میانگین ارزش اصلاحی بر سال ...
بیشتر
داده‌های مورد استفاده در مطالعه حاضر مربوط به صفات وزن تولد، وزن در سنین 1، 3، 6، 9 و 12 ماهگی و درجه پوست بود که طی سالهای 1373 تا 1381 در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند قرهگل سرخس جمع‌آوری شده بود. بهترین پیش بینی نااریب خطی از ارزش‌های اصلاحی پیشبینی و روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی به ترتیب از طریق تابعیت میانگین ارزش اصلاحی بر سال تولد، میانگین ارزش فنوتیپی بر سال تولد و تفاوت حاصل از روندهای فنوتیپی و ژنتیکی برآورد شد. پیشبینی ارزش اصلاحی بر اساس مدل دام تک صفتی و با روش معادلات مختلط انجام گرفت. روند ژنتیکی برای وزنهای تولد، 1، 3، 6، 9 و 12 ماهگی و درجه پوست به ترتیب 001/0±013/0، 004/0±034/0، 010/0±119/0، 013/0±087/0، 018/0±127/0 و 019/0±119/0 کیلوگرم در سال و 019/0±257/0 امتیاز در سال به دست آمد. همچنین برای صفات فوق روند فنوتیپی به ترتیب 005/0±151/0-، 023/0±116/0-، 035/0±268/0، 052/0±185/0، 065/0±443/0 و 078/0±559/0 کیلوگرم در سال و 048/0±235/0- امتیاز در سال و روند محیطی به ترتیب 004/0±164/0-، 019/0±151/0-، 025/0±149/0، 039/0±098/0، 047/0±316/0 و 059/0±440/0کیلوگرم در سال و 029/0±492/0- امتیاز در سال برآورد شد.
محمدعلی طالبی؛ سید رضا میرایی آشتیانی؛ محمد مرادی شهر بابک؛ اردشیر نجاتی جوارمی
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
به منظور بررسی ارتباط بین صفات رشد و لاشه، اطلاعات صفات رشد (6240 رأس) و لاشه برههای لری بختیاری ایستگاه توسعه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری بختیاری مورد استفاده قرار گرفت. بره ها در سن 5±90 روزگی از شیر گرفته شدند و پس از طی دوره رشد بعد از شیرگیری (سن 193 روزگی) تعداد 454 رأس بره کشتار و لاشه 264 رأس از آنها تجزیه شد. پارامترهای ژنتیکی صفات ...
بیشتر
به منظور بررسی ارتباط بین صفات رشد و لاشه، اطلاعات صفات رشد (6240 رأس) و لاشه برههای لری بختیاری ایستگاه توسعه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری بختیاری مورد استفاده قرار گرفت. بره ها در سن 5±90 روزگی از شیر گرفته شدند و پس از طی دوره رشد بعد از شیرگیری (سن 193 روزگی) تعداد 454 رأس بره کشتار و لاشه 264 رأس از آنها تجزیه شد. پارامترهای ژنتیکی صفات رشد و لاشه به وسیله روش حداکثر درستنمایی محدود شده تحت مدل حیوانی به صورت تجزیه چند صفتی برآورد گردید. وراثت پذیری مستقیم صفات وزن تولد، وزن شیرگیری، وزن شش ماهگی، افزایش وزن روزانه از تولد تا شیرگیری، افزایش وزن روزانه از تولد تا شش ماهگی، نسبت کلیبر شیرگیری و شش ماهگی، وزن بدن در زمان کشتار، وزن لاشه سرد، وزن گوشت، وزن استخوان، وزن دنبه و چربی لاشه به ترتیب 32/0، 22/0، 29/0، 20/0، 28/0، 14/0، 26/0، 32/0، 26/0، 41/0، 30/0، 33/0 و 27/0 بود. وراثت پذیری مادری صفات قبل از شیرگیری به استثنای وزن تولد پائین بود. همبستگی ژنتیکی بین صفات قبل از شیرگیری و پس از شیرگیری از متوسط تا بالا بود. همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی بین صفات رشد قبل و بعد از شیرگیری با صفات لاشه از پائین تا بالا (32/0 تا 98/0) برآورد شد. همبستگی فنوتیپی و ژنتیکی بین صفات لاشه نیز از پائین تا بالا بود. همبستگی ژنتیکی بین میزان گوشت و چربی لاشه اگرچه مثبت ولی پائین بود.
