زکریا قدیری؛ محمد مرادی شهربابک؛ حسین مرادی شهربابک؛ قدرت اله رحیمی
چکیده
چند شکلی پروتئینهای آلبومین، هموگلوبین و ترانسفرین در 300 راس گوسفند نژاد کرمانی از جمعیت ایستگاه اصلاح‌نژاد گوسفند کرمانی در شهربابک تعیین شد. جهت تعیین چند شکلی پروتئین هموگلوبین از الکتروفورز افقی استات سلولز با بافر پیوسته و جهت تعیین چند شکلی پروتئینهای آلبومین و ترانسفرین از الکتروفورز افقی ژل پلی‌آکریل آمید با بافر ناپیوسته ...
بیشتر
چند شکلی پروتئینهای آلبومین، هموگلوبین و ترانسفرین در 300 راس گوسفند نژاد کرمانی از جمعیت ایستگاه اصلاح‌نژاد گوسفند کرمانی در شهربابک تعیین شد. جهت تعیین چند شکلی پروتئین هموگلوبین از الکتروفورز افقی استات سلولز با بافر پیوسته و جهت تعیین چند شکلی پروتئینهای آلبومین و ترانسفرین از الکتروفورز افقی ژل پلی‌آکریل آمید با بافر ناپیوسته استفاده شد. الکتروفورز پروتئین هموگلوبین دو آللA وB این پروتئین را به ترتیب با فراوانی 5/26 و 5/73 درصد مشخص کرد که به صورت سه ژنوتیپAA، AB و BBبا فراوانی6/4، 8/43 و 6/51 وجود داشتند. فراوانی آللA هموگلوبین در گوسفند کرمانی نسبت به سایر نژادهای مطالعه شدهی ایران بیشتر بود. از مجموع 11 آلل شناخته شدهی ترانسفرین 8 آلل A, G, B, L, C, D, E, Q به ترتیب با فراوانی 55/0، 01/2، 16/9، 11/27، 37/0، 7/46، 28/1و 82/12 درصد مشاهده شد که 19 ژنوتیپ را تشکیل داده بودند و ژنوتیپ BC بیشترین و ژنوتیپهایAL, LL کمترین فراوانی را داشتند. الکتروفورز آلبومین در جمعیت مورد مطالعه دو ژنوتیپSS وSW را بهترتیب با فراوانی 98 و 2 درصد مشخص کرد. سپس ارتباط پروتئینها با وزن بدن در سنین مختلف، اضافه وزن روزانه و تولید پشم بررسی شد که اثر هموگلوبین و ترانسفرین بر روی وزن 12 ماهگی معنیدار بدست آمد(05/0P
آمنه محمدی فر؛ محمدرضا محمدآبادی
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 337-344
چکیده
گوسفند کرمانی یکی از نژادهای اصلی گوسفند در ایران، به ویژه در استان کرمان است که تاکنون از طریق نشانگرهای ریزماهواره ویژه کروموزوم Y مطالعه نشده است. در این پژوهش وضعیت تکثیر 17 نشانگر ریزماهواره ویژه کروموزوم Y گاوی در گوسفند کرمانی مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد صد قوچ و 20 میش غیرخویشاوند به طور تصادفی انتخاب و خون‌گیری انجام شد. استخراج ...
بیشتر
گوسفند کرمانی یکی از نژادهای اصلی گوسفند در ایران، به ویژه در استان کرمان است که تاکنون از طریق نشانگرهای ریزماهواره ویژه کروموزوم Y مطالعه نشده است. در این پژوهش وضعیت تکثیر 17 نشانگر ریزماهواره ویژه کروموزوم Y گاوی در گوسفند کرمانی مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد صد قوچ و 20 میش غیرخویشاوند به طور تصادفی انتخاب و خون‌گیری انجام شد. استخراج DNA با استفاده از کیت DNA Purification Kit انجام شد. واکنشهای PCR با تمام آغازگرها با موفقیت انجام شد. همه آغازگرها، یعنی UMN2303، UMN0929، UMN0907، INRA124، INRA189، INRA057، BM861، UMN0108، UMN0307، UMN2405، UMN0301، UMN2706، UMN3008، UMN0406، UMN0504، UMN2713 و UMN0803 چندشکل بودند. در مجموع 102 آلل در این 17 ریزماهواره شناسایی شد که بیشترین و کمترین باندهای مشاهده شده به ترتیب مربوط به جایگاههای INRA124 (16 باند) و UMN2303 (5 باند) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که میتوان از ریزماهوارههای ویژه کروموزوم Y گاوی به منظور تعیین تنوع ژنتیکی در گوسفند استفاده کرد.
مرتضی ستایی مختاری؛ امیر رشیدی؛ محمدرضا محمد آبادی؛ حسین مرادی شهر بابک
دوره 40، شماره 1 ، خرداد 1388
چکیده
در این پژوهش از داده‌های 2332 بره حاصل از 815 میش و 61 قوچ که در طی سال‌های 1372 تا 1383 در ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند کرمانی جمع آوری شده بود، برای برآورد روند فنوتیپی، ژنتیکی و محیطی وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی استفاده شد. وراثت پذیری صفات در تجزیه تک صفتی با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده بی نیاز از مشتق‌گیری ...
بیشتر
در این پژوهش از داده‌های 2332 بره حاصل از 815 میش و 61 قوچ که در طی سال‌های 1372 تا 1383 در ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند کرمانی جمع آوری شده بود، برای برآورد روند فنوتیپی، ژنتیکی و محیطی وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی استفاده شد. وراثت پذیری صفات در تجزیه تک صفتی با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده بی نیاز از مشتق‌گیری و برازش شش مدل حیوانی مختلف با افزودن و حذف آثار ژنتیکی افزایشی مادری و محیطی دائمی مادری، برآورد شدند. آزمون نسبت درستنمایی نشان داد که مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و ژنتیکی افزایشی مادری، بدون در نظر گرفتن کوواریانس بین آنها، برای وزن تولد، مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و محیطی دائمی مادری برای وزن‌های شیرگیری، شش ماهگی و نه ماهگی و مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم برای وزن یک سالگی مناسب بودند. همبستگی های فنوتیپی، ژنتیکی و محیطی با تجزیه چند صفتی و با مدل مناسب برای هر صفت برآورد شدند. ارزش های اصلاحی با استفاده از مدل حیوانی مناسب هر صفت با تجزیه تک صفتی و چند صفتی برآورد گردیدند. روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی به ترتیب از تابعیت میانگین ارزش اصلاحی، میانگین فنوتیپی و تفاوت میانگین ارزش اصلاحی از میانگین فنوتیپی بر سال تولد محاسبه شدند. روند ژنتیکی مستقیم برای صفات وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی در تجزیه تک صفتی و چند صفتی به ترتیب 30/0±53/0 و 14/1±84/0، 27/18±41/96 و 41/37±29/101، 11/26±24/88 و 34/48±51/90، 68/10±35/24 و 49/11±76/29، 43/10±53/31 و 58/12± 18/35 گرم در سال بود. روند ژنتیکی افزایشی مادری وزن تولد در تجزیه تک صفتی و چند صفتی به ترتیب 21/1±07/3 و 67/1±91/2 گرم در سال برآورد گردید.
