محمد رکوعی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ محمد مرادی شهر بابک؛ مهدی سر گلزائی؛ اندرس سورنس کریستین
دوره 42، شماره 1 ، تیر 1390، ، صفحه 1-10
چکیده
اثر هم‌خونی بر برآورد پارامترهای ژنتیکی، ارزشهای اصلاحی و روند ژنتیکی صفات تولیدی (شیر، چربی و پروتئین)، صفات تولیدمثل (سن در اولین زایش، فاصله اولین تلقیح تا تلقیح منجر به آبستنی، فاصله گوساله‌زائی، فاصله بین زایش تا اولین تلقیح، و آسان‌زائی) و ماندگاری گاوهای هلشتاین در ایران، مورد مطالعه قرار گرفت. ضریب هم‌خونی هر حیوان با ...
بیشتر
اثر هم‌خونی بر برآورد پارامترهای ژنتیکی، ارزشهای اصلاحی و روند ژنتیکی صفات تولیدی (شیر، چربی و پروتئین)، صفات تولیدمثل (سن در اولین زایش، فاصله اولین تلقیح تا تلقیح منجر به آبستنی، فاصله گوساله‌زائی، فاصله بین زایش تا اولین تلقیح، و آسان‌زائی) و ماندگاری گاوهای هلشتاین در ایران، مورد مطالعه قرار گرفت. ضریب هم‌خونی هر حیوان با استفاده از شجره 29844 گاو نر و 822599 گاو ماده موجود در کشور، پس از تکمیل اطلاعات آنها از طریق شجره گاوهای نر بین اللملی متولد شده بعد از سال 1883میلادی، محاسبه شد. رکورد کلیه حیواناتی که حداقل معیار کامل بودن شجره آنها برای 5 نسل اخیر، بزرگتر یا مساوی 70/0 بود، در نظر گرفته شد. میانگین معیار کامل بودن شجره رکوردهای مورد استفاده در این تحقیق برای کلیه صفات بزرگتر از 90/0 بود. پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات مورد مطالعه و ارزشهای اصلاحی حیوانات با استفاده از دو مدل حیوانی تک صفتی، با و بدون برازش هم‌خونی برآورد شدند. اگرچه تفاوت بین مؤلفههای واریانس و پارامترهای ژنتیکی حاصل از دو مدل برای صفات مختلف اندک بود اما برازش هم‌خونی در مدل باعث تغییر معنی داری در ارزشهای اصلاحی برآورد شده و روند ژنتیکی آنها شد. برای تمامی صفات به استثنای صفت آسان‌زائی، اختلاف رتبه‌ای حیوانات نر بر اساس ارزشهای اصلاحی بیشتر از حیوانات ماده بود. همبستگی‌های رتبه‌ای ارزشهای اصلاحی حیوانات براساس دو مدل، برای حیوانات نر در دامنه 966/0 تا 994/0، به ترتیب، برای شیر و چربی تولیدی، و برای حیوانات ماده در دامنه 953/0 تا 997/0، به ترتیب، برای فاصله گوساله‌زائی و سن در اولین زایش، قرار داشت. این برآوردها، که به طور معنی داری کمتر از یک بودند، نشان میدهد برازش هم‌خونی در مدلهای ارزیابی حیوانات به جهت تصحیح رکوردها لازم و ضروری است.
زهرا حسینی نژادد؛ مصطفی یوسف الهی؛ حسن فضائلی
چکیده
از پنج گونه از گیاهان شورپسند غالب در منطقه سیستان شامل علف شور (Salsola griffithii) ، سلمه تره(Chenopodium album) ، بونی (Aeluropus logopoidies) ، دم روباهی (Alopecurus textillis) و ازمک (Cardaria draba) در اواخر مرحله رویشی نمونه برداری شد. نمونه ها در شرایط سایه خشک و سپس آسیاب شدند و ترکیبات شمیایی آن ها شامل: ماده خشک، ماده آلی، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، دیواره سلولی و ...
بیشتر
از پنج گونه از گیاهان شورپسند غالب در منطقه سیستان شامل علف شور (Salsola griffithii) ، سلمه تره(Chenopodium album) ، بونی (Aeluropus logopoidies) ، دم روباهی (Alopecurus textillis) و ازمک (Cardaria draba) در اواخر مرحله رویشی نمونه برداری شد. نمونه ها در شرایط سایه خشک و سپس آسیاب شدند و ترکیبات شمیایی آن ها شامل: ماده خشک، ماده آلی، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز در آزمایشگاه اندازه گیری شد. تجزیه پذیری ماده خشک به روش in situ ، گوارش پذیری ماده آلی (OMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) به روش تولیدگاز برآورد گردید. نتایج نشان داد که در بین گونه های مورد مطالعه از نظر ترکیبات شیمیایی اختلافات معنی دار وجود داشت (05/0>p). میزان پروتئین خام بین 93/5 تا 73/14 درصد ، دیواره سلولی بین 30/34 تا 82/66 درصد و دیواره سلولی منهای همی سلولز بین 64/13 تا 46/41 درصد در ماده خشک متغیر بود. میزان خاکستر در علف شور بسیار بالا (87/46 درصد) و در گونه های دیگر بین 63/12 تا 18/16 درصد متغیر بود. میزان گوارش پذیری ماده آلی بین 13/66 تا 24/76 درصد بود که بیشترین آن مربوط به گونه علف شور و کمترین آن مربوط به گونه ازمک بود در حالی که میزان ماده آلی قابل گوارش در ماده خشک در علف شور (به دلیل خاکستر زیاد) کمترین حد (51/40درصد) و انرژی قابل متابولیسم آن نیزنسبت به گونه های دیگر پایین تر (95/6 در مقابل 47/9 تا 37/10 مگا ژول در کیلو گرم) بود (05/0p
مسعود برزگر؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
چکیده
در این آزمایش اثر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای بر پایه گندم و سویا از سن 22 تا 42 روزگی روی بستر بررسی شد. این آزمایش با 400 قطعه پرنده به صورت طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار و 10 پرنده به ازای هر تکرار صورت گرفت. تیمارهای این آزمایش شامل سطوح مختلف مکمل ویتامینی و روزهای ...
بیشتر
در این آزمایش اثر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای بر پایه گندم و سویا از سن 22 تا 42 روزگی روی بستر بررسی شد. این آزمایش با 400 قطعه پرنده به صورت طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار و 10 پرنده به ازای هر تکرار صورت گرفت. تیمارهای این آزمایش شامل سطوح مختلف مکمل ویتامینی و روزهای مختلف دسترسی به مکمل بوده است به صورتیکه، تیمار یک جیره فاقد مکمل ویتامینی، تیمارهای 2، 3 و 4 جیرههای حاوی 33/33% مکمل ویتامینی، تیمارهای 5، 6 و 7 جیرههای حاوی 66/66% مکمل ویتامینی و تیمارهای 8، 9 و 10 جیرههای حاوی 100% مکمل ویتامینی، که تیمارهای 2، 5 و 8 فقط از روزهای 22 تا 28، تیمارهای 3، 6 و 9 از روزهای 22 تا 35 و تیمارهای 4، 7 و 10 فقط از روزهای 22 تا 42 در دسترس پرنده ها قرار گرفت. در پایان دوره آزمایش وزن پرندهها در هر تکرار، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. همچنین در پایان 42 روزگی از هر تکرار دو پرنده انتخاب و کشتار شد تا فراسنجههای مربوط به لاشه (بازده لاشه، درصد سینه، درصد ران، درصد قلب، درصد کبد، درصد چربی شکمی) اندازهگیری شود. نتایج نشان داد که بین تیمارها تفاوت معنیداری در میانگین افزایش وزن روزانه، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی و همچنین خصوصیات لاشه وجود نداشت. بنابراین توصیه میشود که میتوان مکمل ویتامینی را از سه هفته آخر دوره پرورش (42-22 روزگی) از جیرهها حذف نمود.
ایمان یوسفیان؛ احمد زارع شحنه؛ مهدی ژندی؛ مجید بحرینی؛ غزاله ایزدپناه؛ رضا نوعی؛ مجتبی امام وردی
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر غلظت‌های گوناگون ویتامین E (VitE) بر کیفیت اسپرم اسبچۀ خزر پس از نگهداری منی در دمای 5 درجۀ سانتی‌گراد بود. پس از جمعآوری منی، حدوداً 90 درصد پلاسمای آن به‌وسیلۀ سانتریفیوژ با نیروی ×g600 حذف شد. پلیت‌ها با هم مخلوط و به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. سپس با رقیق‌کننده‌های حاوی غلظت‌های صفر (شاهد منفی)، 5، ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر غلظت‌های گوناگون ویتامین E (VitE) بر کیفیت اسپرم اسبچۀ خزر پس از نگهداری منی در دمای 5 درجۀ سانتی‌گراد بود. پس از جمعآوری منی، حدوداً 90 درصد پلاسمای آن به‌وسیلۀ سانتریفیوژ با نیروی ×g600 حذف شد. پلیت‌ها با هم مخلوط و به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. سپس با رقیق‌کننده‌های حاوی غلظت‌های صفر (شاهد منفی)، 5، و 10 میلیمول VitE و DMSO (شاهد مثبت، بهعنوان حلال VitE) رقیق شدند تا غلظت نهایی 106×50 اسپرم در هر میلی‌لیتر به‌دست آید. برای هر تیمار جنبایی، زندهمانی، یکپارچگی غشا، ناهنجاری کل، و پراکسیداسیون لیپیدی در زمانهای صفر، 6، 24، و 48 ارزیابی شد. نتایج نشان داد افزودن VitE بر جنبایی کل و پیشرونده تأثیر نداشت (05/0<P). یکپارچگی غشا و زندهمانی در تیمار حاوی 5 میلیمول VitE در زمان 48، به‌طور معنیداری در مقایسه با شاهد بیشتر بود (05/0>P). طی مدت نگهداری اسپرم، ناهنجاری کل بین تیمارها تفاوت معنیداری نداشت (05/0<P). پراکسیداسیون لیپید در زمان 48، در تیمار حاوی 5 میلیمول VitE به‌طور معنیداری در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). از بین غلظت‌های بالا، غلظت 5 میلیمول VitE موجب حفظ کیفیت اسپرم اسبچۀ خزر طی نگهداری سرد میشود.
حامد خلیل وندی بهروزیار؛ مهدی دهقان بنادکی؛ محمد غفارزاده؛ کامران رضایزدی
چکیده
هدف از انجام این آزمایش بررسی تأثیر افزودن الگوهای مختلف اسیدهای چرب بر گوارش‌پذیری شکمبهای مواد مغذی، برخی فراسنجههای شکمبهای و جمعیت میکروبی شکمبه بر پایۀ استفاده از روشهای مولکولی در شرایط برونتنی بود. به این منظور، روغنهای مختلف بهعنوان منابع اولئیک، لینولئیک، لینولنیک، دکوزاهگزانوئیک و ایکوزاپنتانوئیک استفاده ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش بررسی تأثیر افزودن الگوهای مختلف اسیدهای چرب بر گوارش‌پذیری شکمبهای مواد مغذی، برخی فراسنجههای شکمبهای و جمعیت میکروبی شکمبه بر پایۀ استفاده از روشهای مولکولی در شرایط برونتنی بود. به این منظور، روغنهای مختلف بهعنوان منابع اولئیک، لینولئیک، لینولنیک، دکوزاهگزانوئیک و ایکوزاپنتانوئیک استفاده شد. برای تأمین اسید پالمتیک از یک مکمل تجاری (برگافت تی-300) حاوی درصد بالایی از اسید پالمتیک به‌صورت گلیسریدی استفاده شد. نتایج این بررسی نشان‌دهندۀ کاهش ضریب‌های گوارش‌پذیری و کاهش جمعیت شکمبهای باکتری‌های سلولولایتیک، قارچ‌های بی‌هوازی و پروتوزوآ درنتیجۀ افزودن منابع اسیدهای چرب غیراشباع بود (05/0˂P). روغن ماهی هم‌زمان با کاهش باکتری‌های سلولولایتیک سبب افزایش جمعیت باکتری‌های پروتئولتیک و آمیلولتیک شد (05/0˂P). روغن نخل (پالم) باوجود کاهش برخی از باکتری‌های سلولولایتیک تأثیری بر ضریب‌های گوارش‌پذیری دیوارۀ یاخته‌ای، مقدار و الگوی اسیدهای چرب فرار تولیدی نداشت (05/0P>). همۀ منابع روغنی مورداستفاده به‌استثنای روغن نخل سبب کاهش معنیدار متانوژنها نسبت به گروه شاهد شدند، درحالی‌که افزودن روغن نخل، سبب افزایش متانوژنها شد (05/0˂P). منابع اسیدهای چرب غیراشباع ازجمله روغن ماهی سبب کاهش جمعیت باکتری‌های مسئول در مراحل مختلف هیدروژنه کردن زیستی (بیوهیدروژناسیون) شدند (05/0˂P). افزودن منابع مختلف اسیدهای چرب غیراشباع سبب کاهش غلظت کل اسیدهای چرب فرار و اسید استیک شد. بیشترین میزان کاهش در غلظت اسیدهای چرب غیراشباع نسبت به گروه شاهد مربوط به روغن ماهی بود (9/103 در برابر0/74 میلیمول در لیتر به ترتیب برای گروه شاهد و روغن ماهی).
آزاده بوستان؛ الهام رضوان نژاد؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ نعمت هدایت ایوریق؛ رضا سید شریفی
چکیده
یکی از پرسش‌های مطرح در زمینة ارزیابی ژنگانی (ژنومیک)، تأثیرگذاری یا تأثیرگذار نبودن استفاده از حیوانات برتر بهعنوان گروه مرجع، بر درستی ارزش اصلاحی برآوردی کاندیدای انتخاب است. در این تحقیق درستی ارزیابی ژنگانی در شرایطی که تنها حیوانات برتر در جمعیت مرجع بودند (راهبرد1) با شرایطی که حیوانات گروه مرجع نمونه‌ای تصادفی از جمعیت ...
بیشتر
یکی از پرسش‌های مطرح در زمینة ارزیابی ژنگانی (ژنومیک)، تأثیرگذاری یا تأثیرگذار نبودن استفاده از حیوانات برتر بهعنوان گروه مرجع، بر درستی ارزش اصلاحی برآوردی کاندیدای انتخاب است. در این تحقیق درستی ارزیابی ژنگانی در شرایطی که تنها حیوانات برتر در جمعیت مرجع بودند (راهبرد1) با شرایطی که حیوانات گروه مرجع نمونه‌ای تصادفی از جمعیت بودند (راهبرد2) و شرایطی که این گروه از بین برترین و ضعیف‌ترین حیوانات انتخاب شده بودند (راهبرد3) مقایسه شد. برای برآورد اثرات نشانگرها از مدل بهترین پیش‌بینی نااریب خطی استفاده شد. نتایج نشان داد که به کار بردن تنها حیوانات برتر بهعنوان جمعیت مرجع میتواند باعث کاهش درستی ارزیابی ژنگانی شود. اگر نسبت حیوانات در گروه مرجع کم باشد (به‌طور مثال 10درصد)، تفاوت بین راهبرد1 و دیگر راهبرد‌ها بیشتر از شرایطی است که این نسبت زیاد باشد (به‌طور مثال 50درصد). به‌عنوان‌مثال در شرایطی که 10درصد حیوانات نسل چهارم (نسل پیش از گروه تأیید) بهعنوان جمعیت مرجع استفاده شدند، درستی ارزشهای اصلاحی برآوردی راهبرد3، 34/0 بیشتر از راهبرد1 بود ولی تفاوت این دو راهبرد هنگامی‌که 50درصد حیوانات در جمعیت مرجع بودند، تنها 04/0 بود. نتایج نشان داد افزون بر حیوانات برتر که ارزش اصلاحی برآوردی سنتی با درستی بالا دارند، تعیین ژنوتیپ شماری از حیواناتی که از نظر ژنتیکی برتر نیستند و قرار گرفتن آنها در جمعیت مرجع، میتواند باعث افزایش درستی ارزیابی ژنگانی شود.
مرتضی ستائی مختاری؛ محمد مرادی شهربابک؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ گیلرمه جی ام روزا
چکیده
در این پژوهش با استفاده از داده‌های گردآوری‌شدۀ مربوط به صفات گوساله‌زایی شامل سخت‌زایی، وزن تولّد گوساله و طول دورۀ آبستنی در نخستین زایش 29950 رأس گاو هلشتاین ایران که در سالهای 1383 تا 1393 در 131 گلۀ تحت پوشش مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور گردآوری‌شده بودند، ساختار علّی بین صفات گوساله‌زایی با استفاده از الگوریتم جستجوی ...
بیشتر
در این پژوهش با استفاده از داده‌های گردآوری‌شدۀ مربوط به صفات گوساله‌زایی شامل سخت‌زایی، وزن تولّد گوساله و طول دورۀ آبستنی در نخستین زایش 29950 رأس گاو هلشتاین ایران که در سالهای 1383 تا 1393 در 131 گلۀ تحت پوشش مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور گردآوری‌شده بودند، ساختار علّی بین صفات گوساله‌زایی با استفاده از الگوریتم جستجوی IC بررسی شد. در ساختار علّی شناسایی‌شده ضریب‌های ساختاری مربوط به تأثیر علّی صفات وزن تولّد گوساله (002/0±060/0) و طول دورۀ آبستنی (002/0±007/0) بر صفت سخت‌زایی معنیدار بودند. تأثیر طول دورۀ آبستنی بر وزن تولّد گوساله (005/0±219/0) معنیدار بود. با در نظر گرفتن این ساختار علّی یک مدل سه صفتی یک‌سویه مبتنی بر مدلهای معادله‌های ساختاری تدوین و با استفاده از معیار انحراف اطلاعات (DIC) و قابلیت پیش‌بینی (ارزیابی‌شده با معیارهای میانگین مربعات خطا و همبستگی بین مقادیر پیشبینیشده و مشاهده‌شده) با مدل سه صفتی استاندارد متناظر مقایسه شد. نتایج نشان دادند، صفت سخت‌زایی تحت تأثیر علّی وزن تولّد گوساله و طول دورۀ آبستنی گاو قرار دارد و مدل سه صفتی یک‌طرفه نسبت به مدل سه صفتی استاندارد برتری دارد و در نظر گرفتن رابطه‌های علّی یادشده در ارزیابی ژنتیکی صفات گوساله‌زایی اهمیت دارد.
علی جلیل سرقلعه؛ محمد مرادی شهربابک؛ حسین مرادی شهربابک؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ مهدی ساعتچی
چکیده
در سیستم تولیدی نشخوارکنندگان، هر حیوان روزانه 500-250 لیتر متان تولید میکند به‌طوری‌که تخمین زده شده است میزان مشارکت نشخوراکنندگان در گرمای جهان معادل با 10-8 درصد در طول 100-50 سال آینده میباشد. هدف از این تحقیق بررسی مقدار همبستگی میزان متان (پیشبینیشده از طریق اسیدهای چرب فرار) با صفات تولید شیر، اجزای متشکل آن و ارزشهای ...
بیشتر
در سیستم تولیدی نشخوارکنندگان، هر حیوان روزانه 500-250 لیتر متان تولید میکند به‌طوری‌که تخمین زده شده است میزان مشارکت نشخوراکنندگان در گرمای جهان معادل با 10-8 درصد در طول 100-50 سال آینده میباشد. هدف از این تحقیق بررسی مقدار همبستگی میزان متان (پیشبینیشده از طریق اسیدهای چرب فرار) با صفات تولید شیر، اجزای متشکل آن و ارزشهای اصلاحی این صفات در گاوهای هلشتاین ایران میباشد. در این راستا مایع شکمبه از دو زیر جمعیت 75 راسی به روش لوله مری جمعآوری گردید (زیر جمعیتها از نظر ارزش اصلاحی تولید شیر با یکدیگر متفاوت بودند). آنالیز دادهها در محیط R.3.3.0 انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که مقدار متان پیشبینیشده به‌ازای یک واحد شیر و چربی در دو زیر جمعیت تفاوت بسیار معنیداری با یکدیگر دارند (0001/0P <). همچنین در این پژوهش مشخص گردید که ارزش اصلاحی صفات مرتبط با تولید و ترکیب شیر با میزان متان تولید شده به‌ازای یک واحد محصول دارای همبستگی منفی ضعیف تا متوسط میباشند (05/0P <). بیشترین مقدار همبستگی میان تولید روزانه چربی با میزان متان تولیدی به‌ازای یک کیلوگرم چربی (79/0-) و تولید روزانه شیر با میزان متان تولیدی به‌ازای یک گیلوگرم شیر (62/0-) بود. این نتایج نشان میدهد که احتمالا میزان متان تولیدی را میتوان به‌طور غیر مستقیم و از طریق صفات که دارای همبستگی بالا با این انتشار متان هستند (مانند تولید روزانه چربی یا شیر) در هر نسل کاهش داد.
مجتبی امام وردی؛ احمد زارع شحنه؛ مهدی ژندی؛ مجتبی زاغری؛ داریوش مینایی تهرانی
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، تولید مخمر غنی از سلنیوم و تعیین سطح مطلوب آن بر فراسنجههای ریخت‌شناسی و بیومتری اندامهای داخلی و تولیدمثلی مرغهای مادر گوشتی در مقایسه با سلنیوم آلی تجاری سلمکس و سدیم سلنیت معدنی بود. این طرح در قالب دو بخش انجام شد: در آزمایش اول، مخمر غنی از سلنیوم تولید شد. در آزمایش دوم، از 150 قطعه مرغ مادر گوشتی ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، تولید مخمر غنی از سلنیوم و تعیین سطح مطلوب آن بر فراسنجههای ریخت‌شناسی و بیومتری اندامهای داخلی و تولیدمثلی مرغهای مادر گوشتی در مقایسه با سلنیوم آلی تجاری سلمکس و سدیم سلنیت معدنی بود. این طرح در قالب دو بخش انجام شد: در آزمایش اول، مخمر غنی از سلنیوم تولید شد. در آزمایش دوم، از 150 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه راس در سن 49 هفتگی در 6 تیمار، 5 تکرار و 5 پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل 1- گروه شاهد (فاقد مکمل سلنیوم)، 2- SY0.15، 3- SY0.3، 4- SY0.45 (به‌ترتیب مخمر غنی از سلنیوم تولیدی با سطوح 15/0، 3/0 و 45/0)، 5- گروه Selemax (سلنیوم آلی تجاری سلمکس با سطح 3/0) و 6- گروه SS(سدیم سلنیت با سطح 3/0) میلیگرم در کیلوگرم جیره بود. در پایان آزمایش از هر تکرار سه قطعه مرغ کشتار شدند. مقدار سلنیوم در هر کیلوگرم مخمر خشک در آزمایش اول، به‌طور میانگین 2823 میلیگرم به‌دست آمد. در آزمایش دوم، تعداد فولیکول‌های بزرگ، در تیمار SY0.45 نسبت به تیمارهای شاهد، SY0.15 و SS به‌طور معنیداری بیشتر بود. وزن چربی حفره بطنی در تیمار SY0.45 نسبت به تیمار شاهد به‌طور معنیداری کمتر بود. بنابراین، استفاده از 45/0 میلیگرم در کیلوگرم از سلنیوم آلی تولیدی در جیره مرغ مادر تعداد فولیکول‌های بزرگ را افزایش و چربی حفره بطنی را کاهش داد .البته نیاز است که سایر فراسنجههای عملکردی و تولیدمثلی در مطالعات آتی نیز بررسی گردد.
صابر محمد مقصودی؛ سید رضا میرائی آشتیانی؛ حسن مهربانی یگانه؛ محمد حسین بنابازی
چکیده
در مطالعات سالهای اخیر، ارتباط بین چندشکلی ناحیۀ پروموتور (حذف و درج 23 جفت بازی) و اینترون 1 (حذف و درج 12 جفت بازی) ژن PRNP (ژن کدکنندۀ پروتئین پریون) و حساسیت به جنون گاوی اثبات شده است. درج این جایگاهها مقاومت به جنون گاوی کلاسیک را در گاوها افزایش میدهد، در حالی‌که حذف این جایگاهها باعث حساسیت بیشتر به جنون گاوی میشود. در ...
بیشتر
در مطالعات سالهای اخیر، ارتباط بین چندشکلی ناحیۀ پروموتور (حذف و درج 23 جفت بازی) و اینترون 1 (حذف و درج 12 جفت بازی) ژن PRNP (ژن کدکنندۀ پروتئین پریون) و حساسیت به جنون گاوی اثبات شده است. درج این جایگاهها مقاومت به جنون گاوی کلاسیک را در گاوها افزایش میدهد، در حالی‌که حذف این جایگاهها باعث حساسیت بیشتر به جنون گاوی میشود. در این مطالعه فراوانی‌های آللی، ژنوتیپی، و هاپلوتیپی چندشکلیهای ناحیۀ پروموتور و ناحیۀ اینترون 1 ژن PRNP در 3 نژاد هلشتاین ایران (50=n)، گلپایگانی (62=n)، و سیستانی (60=n) برآورد شد. استحصال DNA به روش استخراج نمکی تغییر‌شکل‌یافته انجام شد. ژنهای مورد نظر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر، و جایگاههای ذکرشده روی ژل پلیآکریلآمید تعیین ژنوتیپ شدند. داده‌های آللی به روش دقیق فیشر و داده‌های ژنوتیپی و هاپلوتیپی به روش مربع کای آزمون شدند. نتایج این تحقیق نشان داد هر 3 نژاد برای هر کدام از جایگاهها به‌صورت مستقل در تعادل هاردی-واینبرگ بودند. فراوانی‌های آللی و ژنوتیپی هاپلوتیپی پلیمورفیسم حذف و درج 12 جفت بازی و 23 جفت بازی بین نژادهای مطالعه‌شده و گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقایسه شد. براساس یافتههای این تحقیق این نتیجه حاصل شد که گاوهای گلپایگانی، از گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقاومت بیشتری در برابر جنون گاوی دارند.
مهدی مخبر؛ محمد مرادی شهربابک؛ مصطفی صادقی؛ حسین مرادی شهربابک؛ جواد رحمانی نیا
چکیده
بهمنظور یافتن نشانههای انتخاب بر روی ژنوم گاومیش از 287 رأس گاومیش رودخانهای شامل 260 رأس آذری و 27 رأس مازندرانی استفاده شد. ژنوتیپ نمونهها بهوسیله آرایههای ژنومی Axiom® Buffalo Genotyping 90K تعیین شد و برآوردگر نااریب FST (θ) برای یافتن نشانههای انتخاب مورد استفاده قرار گرفت. در مجموع 14 منطقه که نشانگرهای SNP آنها بالاتر ...
بیشتر
بهمنظور یافتن نشانههای انتخاب بر روی ژنوم گاومیش از 287 رأس گاومیش رودخانهای شامل 260 رأس آذری و 27 رأس مازندرانی استفاده شد. ژنوتیپ نمونهها بهوسیله آرایههای ژنومی Axiom® Buffalo Genotyping 90K تعیین شد و برآوردگر نااریب FST (θ) برای یافتن نشانههای انتخاب مورد استفاده قرار گرفت. در مجموع 14 منطقه که نشانگرهای SNP آنها بالاتر از 1/0 درصد حد بالای توزیع تجربی FST بودند، بهعنوان نشانههای انتخاب شناسایی شدند. بعد از انطباق مناطق ژنومی انتخاب شده با مناطقژنومی متناظر آن روی ژنوم گاو (UMD3.1 Bos Taurus Genome)، 105 ژن و 28 QTL شناسایی شد. از مجموع 105 ژن شناسایی شده در مناطق ژنومی تحت انتخاب، 27 ژن مربوط به گیرندههای بویایی بودند. همچنین یکسری از ژنهای شناسایی شده در رشد و توسعه بافتهای بدنی، مرگومیر سلولی، سیستم ایمنی بدن و توسعه بافتهای پستانی نقش دارند. بررسیها همچنین نشان داد که QTLهای شناسایی شده در این مطالعه عمدتاً با صفات مربوط به رشد از قبیل وزن بدن در تولد، شیرگیری و بلوغ، چربی زیرپوستی، تولید گوشت لخم و وزن لاشه ارتباط دارد. QTLهای مرتبط با تولید شیر، فقط با کیفیت شیر و تعداد سلولهای شیر ارتباط دارند. در هر صورت، توصیه میشود جهت شناسایی نقش دقیق این ژنها و QTLها بایستی مطالعات ارتباطی انجام گیرد.
علیرضا صفامهر؛ سجاد یعقوب زاده؛ علی نوبخت
دوره 42، شماره 2 ، مهر 1390، ، صفحه 95-106
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک در جیرههای غذایی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمائی به روش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار (540 قطعه جوجه‌گوشتی سویه راس) به مدت 42 روز بر عملکرد و سیستم ایمنی انجام گردید. برای این منظور تعداد 9 جیره غذایی بر اساس احتیاجات گزارش شده توسط انجمن ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک در جیرههای غذایی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمائی به روش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار (540 قطعه جوجه‌گوشتی سویه راس) به مدت 42 روز بر عملکرد و سیستم ایمنی انجام گردید. برای این منظور تعداد 9 جیره غذایی بر اساس احتیاجات گزارش شده توسط انجمن تحقیقات ملّی تهیه شد که حاوی سه سطح پروتئین 90% ، 100% و 110% NRC و سه سطح پروبیوتیک (200 و400 ppm) بودند. پرندگان روزانه 8 ساعت (از ساعت 10 تا 18) تحت تنش گرمائی (C°3±34) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش وزن بدن در جوجههای گوشتی تغذیه شده با سطوح پروتئین NRC و 110% NRC، به طور معنیداری نسبت به جوجههای گوشتی تغذیه شده با پروتئین 90% NRC، بیشتر بود (05/0P
ملیحه امیرآبادی فراهانی؛ پویا زمانی
چکیده
در این پژوهش بهمنظور برآورد اجزای واریانس و وراثتپذیری تعداد بره در هر زایش گوسفند مهربان با استفاده از مدلهای رگرسیون تصادفی، از 5558 رکورد زایش مربوط به 2245 رأس میش طی سالهای 1374 تا 1389 استفاده گردید. شناسایی عوامل ثابت مؤثر بر صفت مورد بررسی با مدل خطی تعمیم یافته و نرمافزار SASانجام شد که گله- سال- فصل و سن میش هنگام زایش ...
بیشتر
در این پژوهش بهمنظور برآورد اجزای واریانس و وراثتپذیری تعداد بره در هر زایش گوسفند مهربان با استفاده از مدلهای رگرسیون تصادفی، از 5558 رکورد زایش مربوط به 2245 رأس میش طی سالهای 1374 تا 1389 استفاده گردید. شناسایی عوامل ثابت مؤثر بر صفت مورد بررسی با مدل خطی تعمیم یافته و نرمافزار SASانجام شد که گله- سال- فصل و سن میش هنگام زایش (ماه)اثرات معنیداری داشتند. اجزای واریانس بر اساس مدلهای رگرسیون تصادفی بیاسپلاین خطی و درجه دو و تعداد گرههای 4 تا 6بانرمافزار WOMBAT برآورد شدند. مقایسه مدلها با کمک شاخصهای AIC و BICانجام شد که در این میان مـدل QLL4 (درجه دو برای رگرسیون ثابت، خطی برای اثرات ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی با تعداد گره 4) بهتر از مدلهای دیگر بود. بر اساس این مدل، واریانسهای ژنتیکی افزایشی، محیط دائمی و فنوتیپی به‌ترتیب در دامنه 01/0 تا 24/1، 00/0 تا 09/4 و 34/0 تا 98/5 برآورد شدنـــد. همچنیـن بـرآورد وراثتپـذیری این صفت در دامنه 02/0 تا 30/0 قـرار داشـت. وراثتپذیری تعداد بره در هر زایش در سنین 60 تا72ماهگی،بالاتر از سنین دیگر بود.
سلیمه ترکاشون؛ محمدمهدی طباطبایی؛ حسن علی عربی؛ علی اصغر بهاری؛ داریوش علیپور
چکیده
جهت بررسی اثر سطوح مختلف مکمل‌های آلی روی و مس بر عملکرد، وضعیت روی و مس پلاسما، فعالیت آلکالین‌فسفاتاز، سرولوپلاسمین و غلظت ویتامین A سرم از 25 رأس بره نر 6-5 ماهه مهربان با میانگین وزن 47/3±64/30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار غذایی استفاده شد. تیمارها شامل: 1)شاهد(جیر? پایه بدون افزودن مکمل‌های پروتئینات روی و پروتئینات ...
بیشتر
جهت بررسی اثر سطوح مختلف مکمل‌های آلی روی و مس بر عملکرد، وضعیت روی و مس پلاسما، فعالیت آلکالین‌فسفاتاز، سرولوپلاسمین و غلظت ویتامین A سرم از 25 رأس بره نر 6-5 ماهه مهربان با میانگین وزن 47/3±64/30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار غذایی استفاده شد. تیمارها شامل: 1)شاهد(جیر? پایه بدون افزودن مکمل‌های پروتئینات روی و پروتئینات مس) 2)جیره پایه+20 میلیگرم در کیلوگرم روی+10 میلیگرم در کیلوگرم مس، 3)جیره پایه+20 میلیگرم در کیلوگرم روی+20 میلیگرم در کیلوگرم مس، 4)جیره پایه+40 میلیگرم در کیلوگرم روی+10 میلیگرم در کیلوگرم مس، 5)جیره پایه+40 میلیگرم در کیلوگرم روی+20 میلیگرم در کیلوگرم مس بودند. هر تیمار شامل 5 تکرار بود. افزودن مکمل روی و مس تأثیر معنیداری بر عملکرد نداشت،اما سبب افزایش معنیدار غلظت روی و مس پلاسما گردید(0001/0=P)، که البته بین تیمارهای دریافت کننده مکمل اختلاف آماری معنیدار مشاهده نشد. فعالیت سرولوپلاسمین با وجود افزایش عددی، اختلاف آماری معنیداری نداشت. علیرغم افزایش عددی، در فعالیت آلکالین فسفاتاز میان تیمارها از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. غلظت ویتامینA سرم بطور معنیداری افزایش یافت (041/0=P). سطوح بیشتر روی و مس به ترتیب با افزایش بیشتر غلظت روی و مس پلاسما، بیشترین غلظت ویتامینA را موجب شدند(تیمار5).
زهرا عزیزی؛ حسین مرادی شهر بابک؛ محمد مرادی شهر بابک
چکیده
اطلاع از ساختار ژنتیکی جمعیت دام‌ها در راستای اجرای بهتر برنامههای اصلاح نژادی و حفظ ذخایر ژنتیکی آنها بسیار ارزشمند است. داده‌های ژنگانی (ژنومی) فرصتی برای حل پیچیدگی تاریخچة تکاملی جمعیتها و بازسازی رویدادهای تاریخی نادر، را فراهم میآورند. در این پژوهش برای ارزیابی ساختار جمعیتی گاومیش‌های ایران روشهای تجزیه‌وتحلیل ...
بیشتر
اطلاع از ساختار ژنتیکی جمعیت دام‌ها در راستای اجرای بهتر برنامههای اصلاح نژادی و حفظ ذخایر ژنتیکی آنها بسیار ارزشمند است. داده‌های ژنگانی (ژنومی) فرصتی برای حل پیچیدگی تاریخچة تکاملی جمعیتها و بازسازی رویدادهای تاریخی نادر، را فراهم میآورند. در این پژوهش برای ارزیابی ساختار جمعیتی گاومیش‌های ایران روشهای تجزیه‌وتحلیل مؤلفههای اصلی (PCA) و تجزیه‌وتحلیل جداسازی مؤلفههای اصلی (DAPC) اجرا شد. از شمار 404 گاومیش از سه نژاد شمالی، آذری و خوزستانی خون‌گیری شد و تعیین ژنوتیپ با تراشه‌های اسنیپ 90k توسط شرکت پادانو در کشور ایتالیا انجام شد. نتایج به‌دست‌آمده از تجزیة مؤلفههای اصلی و تجزیة جداسازی مؤلفههای اصلی، جداسازی سه نژاد را به‌خوبی نشان داد و هر دو تصویر آشکاری از ساختار ژنتیکی جمعیت‌های مورد بررسی را نشان دادند. در روش DAPC، برای ارزیابی شمار بهینة خوشه با معیار ارزیابی BIC، K=3 بهترین نتیجه را نشان داد. نتایج اعتبارسنجی متقابل برای نگه‌داشتن شمار مؤلفة اصلی بهینه برای تجزیه‌وتحلیل تشخیصی، 50 مؤلفة اول MSE کمتری نسبت به مؤلفههای دیگر داشت. در این بررسی روش DAPC احتمال عضویت افراد جمعیتها را با درستی 100 درصد پیش‌بینی کرد ولی روش PCA قادر به ارزیابی گروهها نبوده و برای به دست آوردن تصویر روشن از واریانس بین جمعیتها DAPC مناسب‌تر از PCA عمل میکند. روش DAPC در بررسی ساختار جمعیتی نسبت به روش PCA به دلیل افزایش واریانس بین گروهها و کاهش واریانس درون گروهها و همچنین ارائة تصویر آشکاری از ساختار جمعیتی کارآمد بود و میتواند در کنترل کیفیت و تصحیح لایه‌بندی جمعیتی در بررسی‌های ارتباطی جایگزینی برای PCA باشد.
فاطمه صائمی؛ احمد زارع شحنه؛ مهدی ژندی؛ امیر اخلاقی؛ شریف رستمی
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر پرکاری درازمدت غدۀ تیروئید بر وزن بدن و تولید تخم‌مرغ بود. همچنین ارتباط بین پرکاری تیروئید و برخی فراسنجههای تولیدمثلی بررسی شد. در این آزمایش 70 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ کاب 500 در سن 47 هفتگی به شیوۀ تصادفی به دو گروه تیمار (پنج تکرار شامل هفت پرنده) تقسیم شدند. تیروکسین به مدت صد روز متوالی به شیوۀ دهانی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر پرکاری درازمدت غدۀ تیروئید بر وزن بدن و تولید تخم‌مرغ بود. همچنین ارتباط بین پرکاری تیروئید و برخی فراسنجههای تولیدمثلی بررسی شد. در این آزمایش 70 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ کاب 500 در سن 47 هفتگی به شیوۀ تصادفی به دو گروه تیمار (پنج تکرار شامل هفت پرنده) تقسیم شدند. تیروکسین به مدت صد روز متوالی به شیوۀ دهانی به گروه پرکار تجویز شد (3/0 میلیگرم به ازای هر پرنده در روز)، وزن بدن و تولید تخم‌مرغ به شیوۀ هفتگی محاسبه شدند. تأثیر پرکاری تیروئید بر غلظت پلاسمایی T4معنیدار بود؛ اما غلظت T3تحت تأثیر قرار نگرفت. نتایج نشان دادند، هورمونهای تیروئیدی تأثیر کاهشی قابل توجهی بر وزن بدن داشتند. هورمونهای تیروئیدی بر تولید تخم‌مرغ تأثیر نداشتند، اما اثر برهمکنش تیمار و زمان (هفته) بر تولید تخم‌مرغ معنیدار بود. وزن تخمدان و اویداکت بین مرغهای گروه شاهد و پرکار تفاوت نداشتند. تجویز تیروکسین به مرغهای مادر سبب کاهش قطر فولیکول‌های F1شد.
ابراهیم قاسمی؛ محمد حسین صفری فروشانی؛ مسعود علیخانی؛ جواد شیرانی شمس آبادی
چکیده
در این پژوهش، تفاوتهای متابولیک و وضعیت ضداکسیداتیو، تغییرات وزن و عملکرد تولیدی شمار 12 راس ﮔﺎو هلشتاین یکبار زایش (وزن زایش 48±643) در مقایسه با 15 راس گاو چندبار زایش (وزن زایش 65±773) طی دوره انتقال بررسی شدند. نمونه خون جهت تجزیه فراسنجههای متابولیک و ضداکسیداتیو در روزهای 14-، 1+ و 21+ (نسبت به زایمان)، وزن بدن و نمره ...
بیشتر
در این پژوهش، تفاوتهای متابولیک و وضعیت ضداکسیداتیو، تغییرات وزن و عملکرد تولیدی شمار 12 راس ﮔﺎو هلشتاین یکبار زایش (وزن زایش 48±643) در مقایسه با 15 راس گاو چندبار زایش (وزن زایش 65±773) طی دوره انتقال بررسی شدند. نمونه خون جهت تجزیه فراسنجههای متابولیک و ضداکسیداتیو در روزهای 14-، 1+ و 21+ (نسبت به زایمان)، وزن بدن و نمره بدنی در روزهای 21-، 1+ و 21+، مصرف خوراک در کل دوره و تولید شیر اندازهگیری شد. خوراک مصرفی بین دو گروه پیش از زایمان مشابه بود ولی پس از زایمان، مصرف خوراک، تولید شیر و راندمان تولید شیر در گاوهای چندبار زایش بیشتر از گاوهای یکبار زایش بود. وزن بدن و نمره بدنی در هر دو گروه گاوهای یکبار و چندبار زایش روندی کاهشی در طی دوره انتقال داشتند ولی گاوهای چندبار زایش شدت توازن منفی انرژی (02/0P=) و تمایل (07/0P=) به کاهش وزن بیشتری پس از زایمان داشتند. غلظت اسیدهای چرب غیراستریفه، بتاهیدروکسی بوتیرات و کلسترول در هر دو گروه مشابه بود، هرچند سطح گلوکز خون گاوهای یکبار زایش بیشتر از گاوهای چندبار زایش بود. از لحاظ وضعیت ضداکسیداتیو، غلظت مالون دی آلدهید زمان زایمان بیشتر و کل ظرفیت آنتی اکسیدانی پس از زایمان کمتری برای گاوهای یکبار زایش نسبت به چندبار زایش مشاهده شد. از نظر ارتباط بین فراسنجههای مختلف با عملکرد، سطح مالون دیآلدهید خون همبستگی معنیدار بالایی با توازن انرژی و همچنین عملکرد تولیدی گاوها داشت. نتایج نشان میدهد گاوهای یکبار زایش تحت شرایط تنش اکسیداتیو بیشتری نسبت به گاوهای چندبار زایش هستند ولی شدت بار متابولیک و توازن منفی انرژی کمتری طی دوره انتقال دارند.
مهدی خدایی مطلق؛ ناصر زمانی میاندشتی؛ امیرحسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد یحیایی
چکیده
افزایش بازده تولید مثلی از عوامل اساسی افزایش بازده اقتصادی و بقای دامداران متوسط و خرده‌پاست. تحقق این مهم مستلزم تحقیقات مشارکتی و برنامههای ترویجی با همکاری دامداران است. در تحقیق توصیفی-همبستگی حاضر، وضعیت همة دامداران هدف طرح همزمان‌سازی فحلی (دام سبک) در استان‌های مرکزی (11نفر) و فارس (12 نفر) از نظر دانش و نگرش دربارة این فناوری ...
بیشتر
افزایش بازده تولید مثلی از عوامل اساسی افزایش بازده اقتصادی و بقای دامداران متوسط و خرده‌پاست. تحقق این مهم مستلزم تحقیقات مشارکتی و برنامههای ترویجی با همکاری دامداران است. در تحقیق توصیفی-همبستگی حاضر، وضعیت همة دامداران هدف طرح همزمان‌سازی فحلی (دام سبک) در استان‌های مرکزی (11نفر) و فارس (12 نفر) از نظر دانش و نگرش دربارة این فناوری مطالعه شد. برای جمعآوری داده‌های مورد نیاز از ابزار پرسشنامه و نیز مصاحبة عمیق استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که دانش فنی دامداران هدف طرح دربارة همزمان‌سازی فحلی در حد متوسط قرار داشت. همچنین نگرش عاطفی، کاربردی و معرفتی مشارکتکنندگان دربارة فناوری همزمان‌سازی فحلی در سطح مطلوبی بود و پایینترین مطلوبیت، مربوط به دانش کاربردی پاسخگویان بود. وجود مسائلی مانند رعایتنکردن برخی نکات از سوی دامداران (مانند تعداد ناکافی قوچ در زمان جفتگیری، تغذیة ناقص در زمان فحلی)، برگزارنشدن دورة آموزشی از سوی مجریان، نبود شاخص مناسب در انتخاب دامدار و مکملنبودن برنامههای آموزشی با اجرایی در برنامة طرح مانع گسترش مطلوب این فناوری در بین دامداران شد.
علی صادقی سفیدمزگی؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ محمد مرادی شهربابک؛ سید رضا میرائی آشتیانی؛ پیتر آر ایمر
دوره 42، شماره 3 ، دی 1390، ، صفحه 189-197
چکیده
هدف این مطالعه محاسبه بیان‌های ژنتیکی تنزیل‌یافته برای گروه‌های مختلف صفات در گاوهای هلشتاین ایران بود. با استفاده از اصول جریان ژنی تنزیل‌یافته، میزان بیان‌های ژنتیکی تنزیل‌یافته به ازای هر گوساله متولد شده برای پدران حیوانات ماده جایگزین و حیوانات ماده جایگزین محاسبه شد. شرایط پایه یعنی در طی 4 نسل با آستانه سن حذف 10 سال، نرخ ...
بیشتر
هدف این مطالعه محاسبه بیان‌های ژنتیکی تنزیل‌یافته برای گروه‌های مختلف صفات در گاوهای هلشتاین ایران بود. با استفاده از اصول جریان ژنی تنزیل‌یافته، میزان بیان‌های ژنتیکی تنزیل‌یافته به ازای هر گوساله متولد شده برای پدران حیوانات ماده جایگزین و حیوانات ماده جایگزین محاسبه شد. شرایط پایه یعنی در طی 4 نسل با آستانه سن حذف 10 سال، نرخ تنزیل صفر و افق زمانی20 سال برای سرمایه گذاری، مقادیر نسبی بیان‌های ژنتیکی تنزیل‌یافته پدران حیوانات ماده جایگزین به ازای یک گاو در سال برای صفات سالانه گاو ماده، صفات گوساله هنگام تولد و کشتار، صفات تلیسه و گاوهای حذفی ترتیب 1، 96/0، 40/0، 44/0 و 43/0 میباشند. مقادیر مورد نظر برای حیوانات ماده جایگزین به ترتیب 1، 50/0، 21/0، 44/0 و 44/0 میباشند. با استفاده از آنالیز حساسیت، اثر عوامل مختلف بر میزان بیان‌های ژنتیکی تنزیل‌یافته بررسی شد. نتایج این تحقیق اطلاعات ارزشمندی را جهت وزندهی مناسب به صفات در تدوین شاخص انتخاب ملی هلشتاین ایران و آنالیزهای هزینه فایده راهکارهای اصلاح نژادی فراهم میآورد.
رضا مسعودی؛ حمید کهرام؛ احمد زارع‌شحنه؛ عباس اکبری شریف
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثر استرادیول و تزریق درون¬عضلانی و درون¬وریدی دوزهای مختلف اکسی¬توسین بر باز شدن سرویکس و درصد آبستنی میش¬های نژاد زندی در انتهای فصل تولید مثلی (اوایل فروردین) بود. در این مطالعه از 63 میش سه تا چهار ساله با میانگین وزنی 55 کیلوگرم استفاده شد. در آزمایش اول به همه میش¬ها مقدار 100 میکرولیتر استرادیول تزریق ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی اثر استرادیول و تزریق درون¬عضلانی و درون¬وریدی دوزهای مختلف اکسی¬توسین بر باز شدن سرویکس و درصد آبستنی میش¬های نژاد زندی در انتهای فصل تولید مثلی (اوایل فروردین) بود. در این مطالعه از 63 میش سه تا چهار ساله با میانگین وزنی 55 کیلوگرم استفاده شد. در آزمایش اول به همه میش¬ها مقدار 100 میکرولیتر استرادیول تزریق شد، 12 ساعت پس از آن میشها به هفت گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه شاهد انتخاب شد و هورمون اکسیتوسین دریافت نکرد. شش گروه دیگر به دو دسته تزریق درونعضلانی و تزریق درونوریدی تقسیم شدند و میش¬ها در هر دسته در سه سطح 60، 80 و 100 واحد هورمون اکسی¬توسین را دریافت کردند. میزان نفوذ به سرویکس قبل از تزریق، ده دقیقه و 12 ساعت پس از تزریق استرادیول (قبل از تزریق اکسی¬توسین) و همچنین 15 دقیقه پس از تزریق اکسی¬توسین با پیپت مدرج تلقیح مصنوعی اندازهگیری شد. آزمایش دوم مانند آزمایش اول بود با این تفاوت که به میش¬ها استرادیول تزریق نشد و فقط اثر اکسی¬توسین بر باز شدن سرویکس تعیین شد.
فرزاد غفوری؛ مصطفی صادقی؛ ابوالفضل بهرامی؛ سید رضا میرائی آشتیانی
چکیده
امروزه انتخاب ژنتیکی برای افزایش رشد و تولید پروتئین حیوانی با کیفیت بالا در جوجههای گوشتی (Gallus gallus domesticus)، معمولاً منجر به افزایش وزن بیش از حد خواهد شد که نتیجۀ آن تأثیر منفی بر راندمان مصرف خوراک و کیفیت لاشه مانند افزایش چربی محوطه بطنی میشود. هدف این مطالعه استفاده از پروفایل ترانسکریپتوم بافت چربی دو دسته جوجههای ...
بیشتر
امروزه انتخاب ژنتیکی برای افزایش رشد و تولید پروتئین حیوانی با کیفیت بالا در جوجههای گوشتی (Gallus gallus domesticus)، معمولاً منجر به افزایش وزن بیش از حد خواهد شد که نتیجۀ آن تأثیر منفی بر راندمان مصرف خوراک و کیفیت لاشه مانند افزایش چربی محوطه بطنی میشود. هدف این مطالعه استفاده از پروفایل ترانسکریپتوم بافت چربی دو دسته جوجههای گوشتی با چربی زیاد و کم در محوطۀ بطنی، بهمنظور شناسایی ژنهای مؤثر در متابولیسم و ذخیره چربی میباشد. در تجزیه داده‌های ریزآرایه و RNA-seq برای بیان تفاوت ژنی به‌ترتیب 2914 و 1867 ژن استخراج شد که در مجموع با مقایسه ژنهای شناسایی‌شده که تفاوت بیانی معنیداری داشتند (000001/0P<)، 1835 ژن شناسایی شد. سپس با مقایسه تعداد ژن مربوطه در میان پروفایلهای ترانسکریپتوم، ژنهای مشترک مرتبط شامل THBS1، COLEC12، ANXA7، RGS19، TMEM258 و HTR7L بودند که در فرآیند اصلی مسیرهای کنترل سنتز، متابولیسم و ذخیره چربی و مسیر سیگنالینگ غدد درونریز فعال شده توسط آدیپوکینها دارای نقش میباشند. تجزیه و تحلیل ترانسکریپتوم مرتبط با ذخیره چربی محوطه بطنی میتواند بیانکننده نقش آن بهعنوان یک اندام متابولیک و درونریز در جوجههای گوشتی باشد.
محمود وطن خواه؛ مهراب فرجی
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 285-296
چکیده
در این مطالعه به منظور بررسی عملکرد صفات تولیدی، تولیدمثلی و اقتصادی گاوداری‌های سنتی کوچک از رکوردگیری تعداد 495 واحد گاوداری کوچک در 52 روستای شهرستان‌های مختلف استان چهار محال و بختیاری شامل 1321 راس گاو مولد و 2811 راس کل گله طی زمستان 1388 تا تابستان 1389 استفاده شد. نحوه جمعآوری دادهها به صورت پرسشنامه‌ای و استفاده از اطلاعات یک سال ...
بیشتر
در این مطالعه به منظور بررسی عملکرد صفات تولیدی، تولیدمثلی و اقتصادی گاوداری‌های سنتی کوچک از رکوردگیری تعداد 495 واحد گاوداری کوچک در 52 روستای شهرستان‌های مختلف استان چهار محال و بختیاری شامل 1321 راس گاو مولد و 2811 راس کل گله طی زمستان 1388 تا تابستان 1389 استفاده شد. نحوه جمعآوری دادهها به صورت پرسشنامه‌ای و استفاده از اطلاعات یک سال گذشته گاودار، رکوردهای یاداشت شده، رکوردگیری مستقیم و مصاحبه با گاودار بود. واحدهای گاوداری مورد مطالعه شامل تعداد 441 واحد کوچک (09/89%) و 54 واحد متوسط (91/10%) با ترکیب ژنوتیپی 11 واحد بومی (22/2%)، 327 واحد آمیخته (06/66%) و 157 واحد اصیل (72/31%) بودند. متوسط کل شیر تولیدی و فروخته شده هر واحد به ترتیب 56/30 و 21/22 کیلوگرم (معادل 75/62% کل شیر تولیدی) و تولید شیر روزانه هر راس گاو 30/13 کیلوگرم بود. میانگین کل عملکرد صفات تولیدمثلی به صورت 07/30 ماه برای سن در اولین گوساله‌زائی، 77/15 ماه برای فاصله گوساله‌زائی، 96/335 روز برای طول دوره شیردهی و 99/6% برای تلفات گوساله‌ها تا سن یک سالگی بودند. میانگین خوراک مصرفی روزانه هر راس گاو 85/15 کیلوگرم با نسبت کنسانتره 69/25 درصد برآورد شد. میانگین کل هزینه خوراک روزانه و درآمد حاصل از فروش شیر به ترتیب 35786 و 45765 ریال و نسبت هزینه خوراک به درآمد شیر و نسبت قیمت شیر به هزینه هر واحد خوراک نیز به ترتیب 76/75% و 159% به دست آمد. متوسط تعداد کل گاو در هر واحد 86/5 راس شامل، 21/2 گاو شیرده، 67/2 گاو بالغ و مابقی گوساله‌های نر و ماده بودند. همچنین نسبت گاو شیرده به کل گاوها و کل گله نیز به ترتیب 83/84% و 66/42% برآورد شد. برای اغلب صفات مورد بررسی تنوع قابل ملاحظه‌ای بین فصول، شهرستان و نژادهای مختلف مشاهده شد.
مرضیه رحمانی؛ محمدامیر کریمی ترشیز؛ رسول واعظ ترشیزی
چکیده
این طرح به منظور بررسی تاًثیر انواع برنامههای نوری بر سیستم ایمنی همورال و سلولی جوجههای گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تأثیر چهار برنامه نوری شامل: نور دائم (متداول)، کاهش- افزایش ناگهانی، کاهش- افزایشی تدریجی و متناوب (1 ساعت روشنایی: 3 ساعت تاریکی)، بر 320 قطعه جوجه خروس گوشتی (آرین 386) بررسی شد. به منظور سنجش پاسخ ایمنی همورال ...
بیشتر
این طرح به منظور بررسی تاًثیر انواع برنامههای نوری بر سیستم ایمنی همورال و سلولی جوجههای گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تأثیر چهار برنامه نوری شامل: نور دائم (متداول)، کاهش- افزایش ناگهانی، کاهش- افزایشی تدریجی و متناوب (1 ساعت روشنایی: 3 ساعت تاریکی)، بر 320 قطعه جوجه خروس گوشتی (آرین 386) بررسی شد. به منظور سنجش پاسخ ایمنی همورال از تزریق گلبول قرمز گوسفند (14 و 32 روزگی) و تلقیح واکسن نیوکاسل (11روزگی) و جهت سنجش سیستم ایمنی سلولی از تماس ماده دی نیتروکلروبنزن با پوست پرنده استفاده شد. عیار پادتن کل علیه گلبول قرمز گوسفند در گروه افزایشی ناگهانی به طور معنیداری پایین‌تر از سایر گروهها بود (05/0>P). در نوبت اول میزان عیار پادتن مقاوم به 2-مرکاپتواتانل در گروه متناوب به طور معنیداری از گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). در نوبت دوم عیار پادتن حساس به 2مرکاپتواتانل گروه های افزایشی تدریجی و ناگهانی به طور معنی داری پایین‌تر از گروه های شاهد و متناوب بود (05/0>P). عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل در گروه افزایشی تدریجی به طور معنیداری بیشتر از گروه شاهد و سایر گروهها بود (05/0>P). در نوبت اول آغشته سازی پوست به دی نیتروکلروبنزن، تغییر ضخامت پوست در گروه متناوب و افزایشی تدریجی به طور معنیداری بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). نسبت هتروفیل به لمفوسیت در گروه‌های متفاوت نسبت به شاهد به طور معنیداری پایین‌تر بود (05/0>P). وزن بورس در گروه افزایشی ناگهانی به طور معنی داری بیشتر از شاهد و سایر گروهها بود (05/0>P). با توجه به نتایج، میتوان گفت که برنامه های نوری بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی موثرند و استفاده از برنامه نوری افزایشی تدریجی نسبت به سایر برنامه ها می تواند ضمن حفظ بازده تولید و کاهش مصرف انرژی، بر بهبود پاسخ های ایمنی همورال و سلولی موثر باشد.
فاطمه شاکرمی؛ مرتضی چاجی؛ موسی اسلامی؛ طاهره محمدآبادی؛ محمد بوجارپور
چکیده
این مطالعه به منظور مقایسة قابلیت هضم پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده توسط قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاو و گاومیش انجام شد. قابلیت هضم مادة خشک (DM)، الیاف نامحلول در شویندة خنثی (NDF) و الیاف نامحلول در شویندة اسیدی (ADF) پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده توسط کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌های شکمبة گاو و گاومیش به روش هضم دو مرحله‌ای، تکنیک ...
بیشتر
این مطالعه به منظور مقایسة قابلیت هضم پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده توسط قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاو و گاومیش انجام شد. قابلیت هضم مادة خشک (DM)، الیاف نامحلول در شویندة خنثی (NDF) و الیاف نامحلول در شویندة اسیدی (ADF) پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده توسط کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌های شکمبة گاو و گاومیش به روش هضم دو مرحله‌ای، تکنیک تولید گاز و کشت اختصاصی قارچ‌های شکمبه اندازهگیری و مقایسه شد. قابلیت هضم آزمایشگاهی مادة خشک، NDF و ADF پیت نیشکر توسط کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاومیش (به ترتیب 62، 31/32 و 22 درصد) بیشتر از گاو (به ترتیب 13/50، 07/27 و 25/16 درصد) بود (05/0P<). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم قابلیت هضم مادة خشک NDF و ADF توسط گاومیش (13/54، 51/27 و 86/19 درصد) بیشتر از گاو (69/49، 54/24 و 67/14 درصد) بود (05/0P<). پتانسیل تولید گاز پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده در حضور کل میکروارگانیسم‌های مایع شکمبة گاو از نظر عددی بیشتر از گاومیش بود (05/0P>). نرخ تولید گاز توسط کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌های شکمبة گاومیش به طور معناداری بیشتر از گاو بود (05/0P<). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم، نرخ تولید گاز پیت نیشکر در گاومیش به طور معناداری بیشتر از گاو بود (05/0P<)؛ برعکس پتانسیل تولید گاز در گاو اندکی بیشتر بود (05/0P>). صرف نظر از نوع دام، قابلیت هضم و توان تولید گاز برای کل میکروارگانیسم‌ها بیشتر از قارچ‌ها بود (05/0P<)، اما برای نرخ تولید گاز بین آنها تفاوتی وجود نداشت. در محیط کشت اختصاصی قارچ‌های شکمبه، قابلیت هضم مادة خشک پیت نیشکر توسط قارچ‌ها در گاومیش در روز دوازدهم به‌طور معناداری بیشتر از گاو بود (05/0P<). تراکم قارچ‌ها در هر میلی‌لیتر مایع شکمبة گاو بیشتر از گاومیش بود (05/0P<). در کل، با وجود تعداد بیشتر قارچ‌های شکمبة گاو، میتوان گفت که توان قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاومیش در آزمایش حاضر بیشتر از گاو بود. بنابراین، نتایج برتری گاومیش به گاو هلشتاین در استفاده از مواد فیبری کم‌کیفیت را نشان داد.
محسن بیات؛ حسن علی¬عربی؛ محمدمهدی طباطبایی؛ علی اصغر ساکی؛ داریوش علیپور؛ پویا زمانی؛ احمد احمدی؛ زهرا زمانی؛ امیر حسین دزفولیان
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 299-307
چکیده
این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف ویتامین E و روغن سویا بر عملکرد و سلامت غده پستان در گاوهای هلشتاین طراحی شد. 8 راس گاو هلشتاین در اواسط مرحله شیردهی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین ناقص تکرار شده با سه دوره21 روزه استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از: 1) تیمار شاهد (بدون روغن سویا و بدون ویتامین E)، 2) 3 درصد روغن سویا بدون ...
بیشتر
این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف ویتامین E و روغن سویا بر عملکرد و سلامت غده پستان در گاوهای هلشتاین طراحی شد. 8 راس گاو هلشتاین در اواسط مرحله شیردهی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین ناقص تکرار شده با سه دوره21 روزه استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از: 1) تیمار شاهد (بدون روغن سویا و بدون ویتامین E)، 2) 3 درصد روغن سویا بدون ویتامین E، 3) بدون روغن سویا- 8000 واحد بینالمللی ویتامین E، 4) 3 درصد روغن سویا- 8000 واحد بینالمللی ویتامین E. در پایان دوره، نمونهگیری از شیر و خون حیوانات انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش ویتامین E خوراک، چربی شیر را افزایش داد. روغن سویا لاکتوز شیر را افزایش و چربی شیر را کاهش داد. روغن سویا و همچنین اثر متقابل روغن سویا و ویتامین Eتأثیری بر شمار سلولهای بدنی و بار میکروبی شیر نداشتند. حیوانات تغذیه شده با ویتامین E شمار سلولهای بدنی و بار میکروبی شیر کمتری نسبت به حیواناتی که با ویتامین E تغذیه نشده بودند داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف ویتامین E در سطوح بالا شمار سلولهای بدنی شیر را کاهش و سلامت غده پستان را در گاوهای شیرده افزایش میدهد.
