بهزاد صدیقی؛ محمود شیوازاد؛ مجتبی زاغری
چکیده
در این آزمایش تأثیر سه روش خوراکدهی در چهار تکرار شامل: 1- بدون محدودیت خوراک؛ 2- محدودیت خوراک شش ساعت از 21-7 روزگی و چهار ساعت از 28-21 روزگی؛3- محدودیت خوراک شش ساعت از 14-7 روزگی و چهار ساعت از 21-14 روزگی بر عملکرد و پیشگیری از عارضۀ آسیت شصت قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ آرین در طول شش هفته با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی بررسی شد. در ...
بیشتر
در این آزمایش تأثیر سه روش خوراکدهی در چهار تکرار شامل: 1- بدون محدودیت خوراک؛ 2- محدودیت خوراک شش ساعت از 21-7 روزگی و چهار ساعت از 28-21 روزگی؛3- محدودیت خوراک شش ساعت از 14-7 روزگی و چهار ساعت از 21-14 روزگی بر عملکرد و پیشگیری از عارضۀ آسیت شصت قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ آرین در طول شش هفته با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و شاخص کارایی تولید تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجههای خونی اندازهگیری شد. در پایان آزمایش ویژگیهای لاشه و نسبت بطن راست به‌کل بطن تعیین و مقایسه شد. محدودیت غذایی افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را در کل دوره تحت تأثیر قرار نداد. محدودیت خوراک 21-7 روزگی شاخص تولید را بهبود داد (05/0>P). درصد تلفات ناشی از آسیت با اعمال محدودیت خوراک کاهش یافت (05/0>P). اعمال محدودیت خوراک تفاوت معنیداری بر مقادیر هموگلوبین، گلبول‌های قرمز خون و هماتوکریت نداشت ولی سطح کورتیکوسترون را افزایش داد (05/0>P). هورمون T3 تحت تأثیر محدودیت خوراک قرار نگرفت ولی محدودیت خوراک 21-7 روزگی بیشترین میزان T4 را نسبت به محدودیت 14-7 روزگی داشت (05/0>P) و همچنین نسبت T3 به T4 با اعمال محدودیت خوراک کاهش یافت (05/0>P). با توجه به نتایج محدودیت خوراک شش ساعت از 21-7 روزگی و چهار ساعت از 28-22 روزگی کمترین میزان تلفات ناشی از آسیت را داشت و از سوی دیگر افزایش وزن بدن در کل دورۀ تفاوت معنیداری با گروه شاهد نداشت.
بهزاد صدیقی شیخ حسن؛ محمود شیوازاد؛ مجتبی زاغری
چکیده
در این آزمایش با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی تأثیر سه سطح انرژی در چهار تکرار شامل؛ 1-سطح انرژی جیره برابر راهنمای سویۀ آرین، 2-کاهش سطح انرژی جیره به میزان 100 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 150 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀ آرین، 3- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 200 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 300 کیلوکالری در دورۀ ...
بیشتر
در این آزمایش با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی تأثیر سه سطح انرژی در چهار تکرار شامل؛ 1-سطح انرژی جیره برابر راهنمای سویۀ آرین، 2-کاهش سطح انرژی جیره به میزان 100 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 150 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀ آرین، 3- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 200 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 300 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀ آرین بر عملکرد و پیشگیری از عارضۀ آسیت 60 قطعه جوجۀ گوشتی نر در طول شش هفته بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و شاخص تولید تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجههای خونی اندازهگیری شد. در پایان آزمایش ویژگیهای لاشه و نسبت بطن راست به کل بطن تعیین و مقایسه شد. کاهش سطح انرژی جیره افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را افزایش داد (05/0>P). هزینۀ خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0>P). کاهش انرژی جیره مقادیر هموگلوبین، و هماتوکریت را کاهش داد (05/0>P) و سطح کورتیکواسترون افزایش یافت (05/0>P). هورمون T3 تحت تأثیر کاهش انرژی جیره قرار نگرفت ولی T4 با کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت (05/0>P) و همچنین نسبت T3 به T4 با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0>P). با توجه به نتایج کاهش سطح انرژی جیره به‌صورت تیمار شمارۀ 2 (یادشده در بالا) از لحاظ عملکرد و شاخص‌های مرتبط به آسیت بهتر از دو گروه دیگر بود.
علی اصغر ساکی؛ مجتبی حقیقت؛ اعظم یوسفی؛ میلاد منافی
چکیده
به منظور بررسی اثر اسیدهای چرب غیراشباع بر ابتلا به آسیت، آزمایشی با استفاده از 136 قطعه جوجه خروس با 2 تیمار و 4 تکرار و 17 جوجه در هر تکرار اجرا شد. تیمارها شامل 1. جیرۀ دارای 4 درصد روغن سویا (نسبت اسیدهای چرب امگا 3 به امگا 6 برابر 112/0) و 2. جیره‌ای با 5/5 درصد روغن طیور (نسبت اسیدهای چرب امگا 3 به امگا 6 برابر 201/0) بود. به منظور القای آسیت از بیست‌و‌یکمین ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر اسیدهای چرب غیراشباع بر ابتلا به آسیت، آزمایشی با استفاده از 136 قطعه جوجه خروس با 2 تیمار و 4 تکرار و 17 جوجه در هر تکرار اجرا شد. تیمارها شامل 1. جیرۀ دارای 4 درصد روغن سویا (نسبت اسیدهای چرب امگا 3 به امگا 6 برابر 112/0) و 2. جیره‌ای با 5/5 درصد روغن طیور (نسبت اسیدهای چرب امگا 3 به امگا 6 برابر 201/0) بود. به منظور القای آسیت از بیست‌و‌یکمین روز دمای سالن به 1±15 درجۀ سانتیگراد کاهش یافت. در روز بیستویکم و چهلوهشتم پرورش از 2 پرنده در هر تکرار خونگیری شد. در 42 و 48 روزگی از هر تکرار دو پرنده کشتار شد و بعد از خارجکردن قلب، کبد و سرخرگ ششی، نسبت بطن راست به کل بطنها به دست آمد. نتایج نشان داد که جیرۀ حاوی 5/5 درصد روغن طیور ویسکوزیتۀ خون را بهطور معناداری کاهش داده است (05/0P<) اما مقدار تیروکسین، دمای مقعد و فعالیت آنزیم گلوتامات دهیدروژناز که نشاندهندۀ افزایش سرعت متابولیسم است، در تیمار دارای 5/5 درصد روغن طیور افزایش یافت (05/0P<). از طرفی مالوندیآلدئید بهعنوان شاخص استرس اکسیداتیو در تیمار دارای 5/5 درصد روغن طیور افزایش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد روغن طیور با نسیت بالای اسید چرب امگا 3 به امگا 6 نتوانسته است تلفات ناشی از آسیت را در مقایسه با روغن سویا کاهش دهد.
فریبرز خواجعلی؛ فریدون خواجعلی
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 355-360
چکیده
آزمایشی با استفاده از 100 جوجه گوشتی انجام گرفت که طی آن با انجام الکتروکاردیوگرافی در سن 42 روزگی، 15 قطعه جوجه سالم و 15 قطعه جوجه مبتلا به آسیت تحت بالینی شناسایی شد. در همان روز، از این جوجه‌ها خونگیری انجام گرفت. هر دو گروه جوجه سالم و مبتلا به آسیت تحت بالینی به طور جداگانه تا سن 49 روزگی (انتهای آزمایش) نگهداری شدند و سپس تمامی جوجه‌ها ...
بیشتر
آزمایشی با استفاده از 100 جوجه گوشتی انجام گرفت که طی آن با انجام الکتروکاردیوگرافی در سن 42 روزگی، 15 قطعه جوجه سالم و 15 قطعه جوجه مبتلا به آسیت تحت بالینی شناسایی شد. در همان روز، از این جوجه‌ها خونگیری انجام گرفت. هر دو گروه جوجه سالم و مبتلا به آسیت تحت بالینی به طور جداگانه تا سن 49 روزگی (انتهای آزمایش) نگهداری شدند و سپس تمامی جوجه‌ها به منظور تعیین وزن نسبی بطنهای قلب کشتار گردید. دمای سالن در هفته های اول، دوم و سوم پرورش به 25، 20 و 15 درجه سلسیوس رسید و تا پایان دوره (49 روزگی) در این حد حفظ گردید. نتایج آزمایش امواج عمیق تر (منفی تر) S در جوجه‌های مبتلا به آسیت تحت بالینی را در مقایسه با جوجه‌های سالم نشان داد. هموگلوبین، هماتوکریت، نسبت هتروفیل به لنفوسیت، وزن مطلق و نسبی بطن راست و نسبت وزنی بطن راست به دو بطن در جوجه‌های مواجه با آسیت تحت بالینی بالاتر از جوجه‌های سالم بود. با وجود این، اختلاف دو گروه برای هموگلوبین و نسبت هتروفیل به لنفوسیت معنیدار نبود. میانگین غلظت هموگلوبین در گویچههای قرمز در جوجه‌های مواجه با آسیت تحت بالینی کمتر از جوجه‌های سالم بود.
