علوم دامی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

بررسی میزان آلودگی به هپاتوزئون کنیس در سگ‌های شهرستان ارومیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته دکتری عمومی دامپزشکی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

2 استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

3 استادیار، گروه بیماری‌های درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

4 استاد، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی سگ‌های شهرستان ارومیه به عفونت مزمن حاصل از تک یاخته‌ای هپاتوزئون کنیس بود. در طی سالهای 1397-1398، نمونه‌های خون اخذ شده از سگ‌های شهرستان به وسیله روش‌های ریزبینی و مولکولی مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین تاثیر سن، جنس، نوع زندگی و آلودگی به کنه به‌عنوان عوامل خطر در میزان ابتلا به بیماری، مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع تعداد 246 نمونه خون از ورید وداجی (۱۰۳ قلاده سگ ولگرد، ۹۹ قلاده سگ نگهبان، ۴۴ قلاده سگ خانگی) گرفته شد. کنه‌ها طی بازرسی بدنی سگ‌ها جداسازی و گونه‌های آن شناسایی گردید. در بررسی ریزبینی، 5 نمونه (03/2 درصد) از گسترش‌های خونی آلوده به هپاتوزئون کنیس بودند. در بررسی مولکولی، ۲۳ عدد از ۲۴۶ (34/9 درصد) نمونه خون گرفته شده آلوده به هپاتوزئون کنیس بودند. در این مطالعه اختلاف معنی‌داری در میزان آلودگی سگ‌های نر و ماده و در سنین مختلف دیده نشد، در حالی که میزان آلودگی در سگ‌های ولگرد نسبت به حیوانات خانگی و سگ‌های نگهبان بیشتر بود. توالی تکثیر شده ژن 18SrRNA هپاتوزئون کنیس در این مطالعه، در بانک اطلاعاتی ژن با شماره دسترسیMT810118  ثبت گردید. بررسیBLAST توالی‌های جدا شده از سگ‌ها در این مطالعه، موید ۱۰۰درصد شباهت توالی‌های جدا شده در این مطالعه با توالی ژنی 18S rRNA هپاتوزئون کنیس در بانک ژن داشت. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، هپاتوزئون کنیس در سگ‌های منطقه مورد مطالعه می تواند باعث ایجاد بیماری شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Study on Hepatozoon canis in dogs in Urmia region

نویسندگان [English]

  • MohammadReza Zeinali 1
  • Farnaz Malekifard 2
  • Alaleh Rakhshanpour 3
  • Mohammad Yakhchali 4

1 D.V.M. Graduate, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, ‎Urmia, Iran

2 Assistant Professor, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran

3 Assistant Professor, Department of Internal Diseases and Clinical Pathology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, ‎Urmia, Iran

4 Professor, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran

چکیده [English]

The aim of the present study was to detect Hepatozoon canis infection in dogs in Urmia municipality, northwestern Iran. The effects of age, sex, lifestyle, and tick infestation as risk factors in the incidence of the disease were studied. During years 2018 and 2019, a total of 246 whole blood samples were taken from the jugular vein of each examined dog (103 stray dogs, 99 shelter dogs, and 44 pets) and subjected to microscopic and molecular examinations. Ixodid ticks were also collected from the body surface and identified. Microscopically, infected neutrophils with Hepatozoon spp. were detected in 5 of 246 (2/03%) thin stained blood smears. Molecularly, 23 out of 246 (9.34%) blood samples were found to be infected with H. canis. There was no significant difference in different age groups and the sex of sampled dogs. However, stray dogs had a higher significant infection rate than pets and shelter ones. In body inspection, all ticks were belonging to the specie of Rhipicephalus sanguineus. The obtained sequence was transferred to GenBank/NCBI (samples accession numbers MT001887). BLAST analysis of obtaining sequences isolated from dogs indicated a 100% similarity with H. canis 18S rRNA gene sequences in GenBank. Based on our results canine hepatozoonosis was common in dogs in the study area.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dog
  • Hepatozoon canis
  • PCR
  • Tick
  • Urmia‎
مراجع
  1. Aktas, M., Özübek, S., Altay, K., Balkaya, I., Utuk, A. E., Kırbas, A., ... & Dumanlı, N. (2015). A molecular and parasitological survey of Hepatozoon canis in domestic dogs in Turkey. Veterinary Parasitology, 209(3-4), 264-267.
  2. Allen, K. E., Li, Y., Kaltenboeck, B., Johnson, E. M., Reichard, M. V., Panciera, R. J., & Little, S. E. (2008). Diversity of Hepatozoon species in naturally infected dogs in the southern United States. Veterinary Parasitology, 154(3-4), 220-225.
  3. Amoli, A. R., Khoshnegah, J., & Razmi, G. (2012). A preliminary parasitological survey of Hepatozoon infection in dogs in Mashhad, Iran. Iranian Journal of Parasitology, 7(4), 99.
  4. Azmi, K., Al-Jawabreh, A., Nasereddin, A., Abdelkader, A., Zaid, T., Ereqat, S., ... & Abdeen, Z. (2017). Detection and molecular identification of Hepatozoon canis and Babesia vogeli from domestic dogs in Palestine. Parasitology, 144(5), 613-621.
  5. Baneth, G. (2011). Perspectives on canine and feline hepatozoonosis. Veterinary Parasitology, 181(1), 3-11.
  6. Barati, A., & Razmi, G. R. (2018). A parasitologic and molecular survey of Hepatozoon canis infection in stray dogs in Northeastern Iran. Journal of Parasitology, 104(4), 413-417.
  7. De Miranda, R. L., O'Dwyer, L. H., De Castro, J. R., Metzger, B., Rubini, A. S., Mundim, A. V., ... & Baneth, G. (2014). Prevalence and molecular characterization of Hepatozoon canis in dogs from urban and rural areas in Southeast Brazil. Research in Veterinary Science, 97(2), 325-328.
  8. El-Dakhly, K. M., Goto, M., Noishiki, K., El-Nahass, E. S., Hirata, A., Sakai, H., ... & Yanai, T. (2013). Prevalence and diversity of Hepatozoon canis in naturally infected dogs in Japanese islands and peninsulas. Parasitology Research, 112(9), 3267-3274.
  9. Estrada-Peña, A. (2004). Ticks of domestic animals in the Mediterranean region: a guide to identification of species. University of Zaragoza.
  10. Hornok, S., Tánczos, B., de Mera, I. G. F., de la Fuente, J., Hofmann-Lehmann, R., & Farkas, R. (2013). High prevalence of Hepatozoon-infection among shepherd dogs in a region considered to be free of Rhipicephalus sanguineus. Veterinary Parasitology, 196(1-2), 189-193.
  11. Inokuma, H., Okuda, M., Ohno, K., Shimoda, K., & Onishi, T. (2002). Analysis of the 18S rRNA gene sequence of a Hepatozoon detected in two Japanese dogs. Veterinary Parasitology, 106(3), 265-271.
  12. Jittapalapong, S., Rungphisutthipongse, O., Maruyama, S., Schaefer, J. J., & Stich, R. W. (2006). Detection of Hepatozoon canis in stray dogs and cats in Bangkok, Thailand. Annals of The New York Academy of Sciences, 1081(1), 479-488.
  13. Kahl, O., Gern, L., Eisen, L., & Lane, R. S. (2002). Ecological research on Borrelia burgdorferi sensu lato: terminology and some methodological pitfalls. Lyme Borreliosis: Biology, Epidemiology and Control, 29-46.
  14. Karagenc, T. I., Pasa, S., Kirli, G., Hosgor, M., Bilgic, H. B., Ozon, Y. H., ... & Eren, H. (2006). A parasitological, molecular and serological survey of Hepatozoon canis infection in dogs around the Aegean coast of Turkey. Veterinary Parasitology, 135(2), 113-119.
  15. Khoshnegah, J., Mohri, M., Movassaghi, A. R., & Mehrjerdi, H. K. (2009). The first report of Hepatozoon canis infection of a dog in Iran. Comparative Clinical Pathology, 18(4), 455-458.
  16. Mitková, B., Hrazdilová, K., Steinbauer, V., D’Amico, G., Mihalca, A. D., & Modrý, D. (2016). Autochthonous Hepatozoon infection in hunting dogs and foxes from the Czech Republic. Parasitology Research, 115(11), 4167-4171.
  17. O’dwyer, L. H., Massard, C. L., & de Souza, J. C. P. (2001). Hepatozoon canis infection associated with dog ticks of rural areas of Rio de Janeiro State, Brazil. Veterinary Parasitology, 94(3), 143-150.
  18. Otranto, D., Dantas-Torres, F., Weigl, S., Latrofa, M. S., Stanneck, D., Decaprariis, D. ... & Baneth, G. (2011). Diagnosis of Hepatozoon canis in young dogs by cytology and PCR. Parasites & Vectors, 4(1), 1-6.
  19. Qamar, M., Malik, M. I., Latif, M., Ain, Q. U., Aktas, M., Shaikh, R. S., & Iqbal, F. (2017). Molecular detection and prevalence of Hepatozoon canis in dogs from Punjab (Pakistan) and hematological profile of infected dogs. Vector-Borne and Zoonotic Diseases, 17(3), 179-184.
  20. Rubini, A. S., dos Santos Paduan, K., Lopes, V. V. A., & O’Dwyer, L. H. (2008). Molecular and parasitological survey of Hepatozoon canis (Apicomplexa: Hepatozoidae) in dogs from rural area of Sao Paulo State, Brazil. Parasitology Research, 102(5), 895-899.
  21. Singh, K., Singh, H., Singh, N. K., Kashyap, N., Sood, N. K., & Rath, S. S. (2017). Molecular prevalence, risk factors assessment and haemato-biochemical alterations in hepatozoonosis in dogs from Punjab, India. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases, 55, 53-58.
  22. Soltani, R., & Dalimi, A. (2018). A Molecular Study on Hepatozoon canis Infection in Dogs in Tehran (Iran). Archives of Razi Institute, 73(4), 257-263.
  23. Spolidorio, M. G., Labruna, M. B., Zago, A. M., Donatele, D. M., Caliari, K. M., & Yoshinari, N. H. (2009). Hepatozoon canis infecting dogs in the State of Espírito Santo, southeastern Brazil. Veterinary Parasitology, 163(4), 357-361.
  24. Tavassoli, M., Dalir-Naghadeh, B., & Esmaeili-Sani, S. (2010). Prevalence of gastrointestinal parasites in working horses. Polish Journal of Veterinary Science, 13(2), 319-324.
  25. Vargas-Hernandez, G., André, M. R., Munhoz, T. D., Faria, J. M., Machado, R. Z., & Tinucci-Costa, M. (2012). Molecular characterization of Hepatozoon canis in dogs from Colombia. Parasitology Research, 110(1), 489-492.
علوم دامی ایران
دوره 52، شماره 4
بهمن 1400
صفحه 253-260
فایل ها
سابقه مقاله
  • تاریخ دریافت: 16 شهریور 1400
  • تاریخ بازنگری: 10 مهر 1400
  • تاریخ پذیرش: 14 مهر 1400
  • تاریخ اولین انتشار: 01 بهمن 1400
اشتراک گذاری
ارجاع به این مقاله
آمار