الهام دارسی آرانی؛ مجتبی زاغری؛ مسعود برزگر
چکیده
این پژوهش با هدف مطالعه تأثیر ویژگیهای فیزیکی اکسید روی بر تغییرات سرمی اینترلوکین6، عامل نکروزه‌کننده تومورآلفا و اوکلودنس1 در مرغ مادر گوشتی انجام شد. برای انجام این پژوهش از 200 قطعه مرغ مادر سویه راس 308، در سن 54 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در این پژوهش، دو سطح روی (70 ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مطالعه تأثیر ویژگیهای فیزیکی اکسید روی بر تغییرات سرمی اینترلوکین6، عامل نکروزه‌کننده تومورآلفا و اوکلودنس1 در مرغ مادر گوشتی انجام شد. برای انجام این پژوهش از 200 قطعه مرغ مادر سویه راس 308، در سن 54 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در این پژوهش، دو سطح روی (70 و 100 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو نوع منبع اکسید روی (اکسید روی معمولی و اکسید روی فعال‌شده) استفاده شد. عملکرد تولیدی پرندهها و در پایان آزمایش غلظت اینترلوکین6(IL-6) ، عامل نکروزه‌کننده تومورآلفا(TNFα) و اوکلودنس1(ZO-1) در سرم خون، مورد سنجش قرار گرفت. تامین 70 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره در هر دو شکل ساده و فعال‌شده خود، غلظت TNFαو ZO-1را افزایش داد (01/0P<). در مقابل افزودن 100 میلیگرم اکسید روی از هر دو منبع موجب کاهش فاکتورهای پیشالتهابی و کاهش غلظت ZO-1 در خون شد (01/0P<). نتایج این پژوهش نشان داد غلظت فاکتورهای التهابی و غلظت پروتئینهای اتصالات محکم سرم خون در مرغهای مادر که احتمالاً به دلیل مصرف یک وعده خوراک در روز در معرض التهاب روده هستند با مصرف سطوح بالاتر روی کاهش مییابد و تغییر فاکتورهای التهابی و مقدار پروتئینهای اتصالات محکم نیز در یک راستا بودند. مصرف 100 میلیگرم اکسید روی فعال نسبت به 70 میلیگرم موجب کاهشIL-6 شد (01/0P<). بنابراین چنین نتیجهگیری میشود که تغییر ویژگیهای فیزیکی، عملکرد اکسید روی را بهبود بخشیده است.
