فائزه شهبازی؛ مهدی کاظمی بن چناری؛ امیرحسین خلت آبادی فراهانی؛ حامد خلیلوندی
چکیده
تأثیر فرآوری گاودانه با اسید استیک و اتوکلاو بر تجزیه‌پذیری مواد مغذی، برخی فراسنجه‌های شکمبه‌ای، شمارش پروتوزوآ، و بخش‌بندی پروتئین بر اساس سیستم کرنل با استفاده از سه راس گوسفند دارای فیستولای شکمبه‌ای در آزمایش فاکتوریل 3 در 3 (دوره‌های 21 روزه) مورد بررسی قرار گرفت. سه تیمار آزمایشی شامل؛ 1) گاودانه خام؛ 2) گاودانه فرآوریشده ...
بیشتر
تأثیر فرآوری گاودانه با اسید استیک و اتوکلاو بر تجزیه‌پذیری مواد مغذی، برخی فراسنجه‌های شکمبه‌ای، شمارش پروتوزوآ، و بخش‌بندی پروتئین بر اساس سیستم کرنل با استفاده از سه راس گوسفند دارای فیستولای شکمبه‌ای در آزمایش فاکتوریل 3 در 3 (دوره‌های 21 روزه) مورد بررسی قرار گرفت. سه تیمار آزمایشی شامل؛ 1) گاودانه خام؛ 2) گاودانه فرآوریشده به روش شیمیایی (اسید استیک 8 درصد) و 3) گاودانه فرآوری شده به روش فیزیکی (اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتیگراد و فشار 117 کیلوپاسکال) بود. انکوباسیون کیسه‌ها به منظور انجام آزمایش تجزیه‌پذیری در ساعت‌های 2، 4، 8، 16، 24 و 48 انجام گردید. بر اساس نتایج بهدستآمده در آزمایش کیسه‌گذاری پروتئین قابل متابولیسم تیمارها نیز محاسبه گردید. هر دو نوع فرآوری قابلیت تجزیه‌پذیری ماده خشک و پروتئین خام گاودانه را در شکمبه کاهش دادند. علیرغم اینکه فرآوری‌ها سبب تغییر روند تجزیه‌پذیری در شکمبه گردیدند اما بر محتوی پروتئین قابل متابولیسم تأثیر نداشتند. اتوکلاو سبب کاهش بخش های پروتئینی A وB1 شد و بخش های کند تجزیه را افزایش داد (05/0>P). نیتروژن آمونیاکی شکمبه تحت تأثیر هر دو روش فرآوری نسبت به گاودانه خام متمایل به کاهش بود (06/0=P). جمعیت پروتوزوآی شکمبه در دام‌هایی که گاودانه اتوکلاو شده مصرف کرده بودند در مقایسه با دیگر تیمارها بیشتر بود (04/0=P). نتایج نشان داد که فرآوریهای فیزیکی (اتوکلاو) و شیمیایی (اسید استیک) سبب کاهش تجزیه‌پذیری پروتئین در شکمبه میگردد که در این میان تأثیر فرآوری اتوکلاو بر عبوری کردن پروتئین از شکمبه بیشتر بوده است.
زهرا امینی فرد؛ مرتضی چاجی؛ طاهره محمدآبادی
چکیده
این آزمایش برای شناخت خصوصیات تغذیه‌ای برگ درخت پستة وحشی (خنجوک) با هدف استفاده از آن در جیرة گوسفند انجام شد. در آغاز خصوصیات شیمیایی برگ خنجوک اندازه‌گیری شد. آنگاه جیره‌هایی برای گوسفند حاوی 0، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد برگ خنجوک تهیه شدند. برای تعیین بهترین مقدار جایگزینی آن با سیلاژ ذرت با روش تولید گاز، خصوصیات هضم و تخمیر جیره‌ها ...
بیشتر
این آزمایش برای شناخت خصوصیات تغذیه‌ای برگ درخت پستة وحشی (خنجوک) با هدف استفاده از آن در جیرة گوسفند انجام شد. در آغاز خصوصیات شیمیایی برگ خنجوک اندازه‌گیری شد. آنگاه جیره‌هایی برای گوسفند حاوی 0، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد برگ خنجوک تهیه شدند. برای تعیین بهترین مقدار جایگزینی آن با سیلاژ ذرت با روش تولید گاز، خصوصیات هضم و تخمیر جیره‌ها بررسی شد. در مرحلة بعد، تأثیر جیره‌های برگزیده‌شده از مرحلة آزمایشگاهی (جیره با و بدون 30 درصد برگ خنجوک) بر مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های شکمبه‌ای و خونی ده رأس گوسفند نر عربی در قالب طرح کامل تصادفی بررسی شد. غلظت پروتئین خام، NDF، ADF و تانن برگ خنجوک به ترتیب 88/9، 95/47، 02/39 و 9۰/3 درصد بود. با افزایش درصد برگ خنجوک در جیره، تولید گاز روند کاهشی داشت؛ اما تولید تودة میکروبی و بازدة تولید تودة میکروبی روند افزایشی داشت (05/0P<). مصرف مادة خشک در گوسفندان تغذیه‌شده با جیرة دارای برگ خنجوک افزایش یافت. تیمارها از نظر قابلیت هضم ظاهری مادة خشک، NDF، ADF و غلظت گلوکز و کلسترول خون اختلاف معنی‌داری نداشتند (05/0P>). قابلیت هضم پروتئین خام، غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه و نیتروژن اوره‌ای خون در جیرة حاوی برگ خنجوک پایین‌تر بود (05/0P<). به‌طورکلی استفاده از برگ خنجوک تا 30 درصد مادة خشک جیره به‌صورت جایگزین با سیلاژ ذرت تأثیر منفی بر هضم ظاهری، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و خونی گوسفندان عربی نداشت.
