ندا شیخ؛ حسین مروج؛ محمود شیوا زاد؛ آرمین توحیدی
چکیده
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی از 5 تا 41 روزگی، آزمایشی به روش فاکتوریل 5 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 40 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. برای این منظور تعداد 15 جیره غذایی حاوی 3 سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2800, 2900 و 3000 کیلوکالری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی از 5 تا 41 روزگی، آزمایشی به روش فاکتوریل 5 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 40 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. برای این منظور تعداد 15 جیره غذایی حاوی 3 سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2800, 2900 و 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم) و 5 سطح پروتئین خام (22, 23, 24, 25 و 26 درصد) تهیه شد. خونگیری در پایان آزمایش، جهت اندازهگیری غلظت تیروکسین (T4)، ترییودوتیرونین (T3) و کلسترول انجام شد. نتایج نشان داد بین سطوح انرژی و پروتئین اثر متقابل وجود ندارد (05/0 P>). افزایش وزن روزانه در مورد سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم نسبت به دو سطح دیگر بالاتر بود (001/0 P<). همچنین وزن نهایی بدن با افزایش سطح انرژی قابل سوخت و ساز، افزایش پیدا کرد (05/0 P<). ضریب تبدیل غذایی مربوط به سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز در مقایسه با سطح 2800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز کمتر بود (05/0 P<). انرژی قابل سوخت و ساز جیره بر خوراک مصرفی تاثیر معنیدار نداشت (05/0 P>). غلظت T4 در نرها در مورد سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز نسبت به دو سطح دیگر بالاتر بود (01/0 P<). از سویی دیگر غلظت T3 در نرها در مورد سطح 2800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز نسبت به دو سطح دیگر کمتر بود (001/0 P<). همچنین با افزایش انرژی قابل سوخت و ساز از 2800 به 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم، غلظت T4 در مادهها و کلسترول خون در هر دو جنس افزایش پیدا کرد (05/0 P<). هیچ یک از صفات به غیر از غلظت T4 تحت تاثیر سطوح پروتئین قرار نگرفتند (05/0 P>). غلظت تیروکسین در نرها در مورد جیرههای حاوی 26 درصد پروتئین خام نسبت به جیرههای حاوی 22 و 23 درصد پروتئین خام بالاتر بود (05/0 P<). همچنین بلدرچینهای مادهای که جیرههای حاوی 25 و 26 درصد پروتئین خام را دریافت کرده بودند نسبت به بلدرچینهایی که با جیرههای حاوی 22 و 23 درصد پروتئین خام تغذیه شده بودند غلظت تیروکسین بالاتری داشتند (01/0 P<).
علی عباسی آغوی؛ محمد سالار معینی
چکیده
در این مطالعه دو آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز و بررسی اثر ضایعات انجیر (با و بدون آنزیم ناتوزیم پلاس) بر عملکرد جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. در آزمایش اول انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای تعادل نیتروژن به روش جمع آوری کل فضولات با استفاده از خروس های بالغ لگهورن تعیین شد. در آزمایش دوم تاثیر استفاده از 3 سطح ضایعات ...
بیشتر
در این مطالعه دو آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز و بررسی اثر ضایعات انجیر (با و بدون آنزیم ناتوزیم پلاس) بر عملکرد جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. در آزمایش اول انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای تعادل نیتروژن به روش جمع آوری کل فضولات با استفاده از خروس های بالغ لگهورن تعیین شد. در آزمایش دوم تاثیر استفاده از 3 سطح ضایعات انجیر (صفر، 5 و 10 درصد) و 2 سطح آنزیم (صفر و 04/0 درصد) بر عملکرد جوجه خروس های گوشتی سویه راس تا سن 42 روزگی، در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×2، مورد مطالعه قرار گرفت. به هر کدام از 6 جیره آزمایشی، 4 تکرار متشکل از 10 قطعه جوجه خروس اختصاص یافت. در سن 42 روزگی یک پرنده از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب شد و پس از توزین و خونگیری، ذبح گردید. سپس وزن اندامهای مختلف شامل ران، سینه، پانکراس، قلب، کبد و طحال و همچنین طول دستگاه گوارش اندازهگیری شد. در آزمایش اول میزان انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن انجیر ضایعاتی 2640 کیلوکالری در کیلوگرم تعیین شد. نتایج حاصل از آزمایش دوم نشان داد که استفاده از ضایعات انجیر تا سطح 10 درصد تاثیر منفی بر عملکرد جوجه‌های گوشتی ندارد. به عبارت دیگر استفاده از سطوح مختلف انجیر در جیره اثر معنی‌داری روی وزن زنده، مصرف خوراک، ضریب تبدیل و وزن نسبی قطعات لاشه و اندامهای داخلی در سنین مختلف نداشت. استفاده از آنزیم نیز تاثیر قابل توجهی بر پارامترهای فوق نداشت (05/0p). با افزایش سطح انجیر در جیره‌ها سطح کلسترول و LDL کاهش و سطح HDL افزایش یافت.
