پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222The Effect of Tannins Available in Different Parts of Raisin Co-Products on their Nutritional Valueاثر تانن موجود در بخشهای گوناگون پسماند کشمش بر ارزش غذایی آنها3053125037210.22059/ijas.2013.50372FAزهراسلطانیکارشناس ارشد،گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدانداریوشعلیپوراستادیار، گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان0000-0003-0133-788XJournal Article20130421In an experiment, chemical composition, phenolics and fermentation parameters of different parts of Raisin Co-products (RC) were determined using <em>in vitro </em>gas production with or without PolyEthylene Glycol (PEG). Different parts of RC included rejected raisins, pedicle, rachis, mixture of raisins, pedicle and rachis, and Shekarak (a powder product obtained following sorting of raisins for packing). Also, the effect of bound tannin on gas production was evaluated. The chemical composition and phenolic content of different parts of RC were varied. The highest crude protein content, neutral detergent fiber and ash were recorded for rachis, while rejected raisins contained the lowest levels of these parameters. Pedicle bore the greatest total phenolics (12.68% of DM) and condensed tannins (3.96% of DM). Addition of PEG enhanced gas production, <em>in vitro </em>apparent dry matter digestibility, organic matter digestibility as well as metabolizable energy in RC. Bound tannins indicated biological activity and somehow decreased gas production in all the treatments, except for Shekarak. Overall, the results revealed that different parts of RC contain varying levels of phenolics which influence the nutritional value thereof. Further research is needed to more accurately assess the influence of RC and their phenolics upon performance of faltening as well as dairy cattle.در تحقیق حاضر، آزمایش ترکیبات شیمیایی، ترکیبات فنولیک، و فراسنجههای تخمیر در بخشهای متفاوت پسماند کشمش بااستفاده از آزمون تولید گاز با و بدون پلیاتیلن گلیکول (PEG) انجام شد. بخشهای گوناگون پسماند کشمش شامل کشمشهای وازده، دم، ساقه، مخلوط کشمشـدمـساقه، و شکرک (محصول پودریشکل که پس از سورت کردت کشمش بهدست میآید) بود. همچنین تأثیر تانن باندهشده بر تولید گاز بررسی شد. ترکیبات شیمیایی و ترکیبات فنولیک در بخشهای گوناگون پسماند کشمش متفاوت بود (01/0P<). بیشترین مقدار پروتئین خام، دیوارۀ سلولی نامحلول در شویندۀ خنثی، و خاکستر در ساقه مشاهده شد، درحالیکه کشمش مقدار کمتری از این فراسنجهها داشت. بیشترین مقدار ترکیبات فنولیک کل (68/12 درصد) و تانن متراکم (96/3 درصد) در دم دیده شد. افزودن پلیاتیلن گلیکول مقدار تولید گاز، توان هضم ظاهری مادۀ خشک، توانایی هضم مادۀ آلی و انرژی متابولیسمپذیر را افزایش داد. بهاستثنای شکرک، تانن باندشده در سایر تیمارها فعالیت بیولوژیک داشت و تولید گاز را کاهش داد. بهطورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که بخشهای متفاوت پسماند کشمش ترکیبات فنولیک متفاوتی دارند که بر ارزش غذایی این بخشها تأثیر میگذارد و آزمایشهای بیشتری لازم است تا اثر این پسماندها و ترکیبات فنولیک موجود در آنها بر عملکرد دام زنده (پرواری و شیرده) بررسی شود.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Effect of Divergent Selection for Body Weight on Egg Production and other Reproduction Traits in Japanese Quailاثر انتخاب واگرا برای وزن بدن بر میزان تولید تخم و سایر صفات تولیدمثلی در بلدرچین ژاپنی3133205037410.22059/ijas.2013.50374FAراحلهصادقیکارشناس ارشد، علوم دامیـژنتیک و اصلاح نژاد دام، دانشگاه تهرانعباسپاکدلدانشیار، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانمحمدمرادی شهر بابکاستاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران0000-0003-1560-7641Journal Article20121201The aim followed in the present research was to investigate the effect of nine generations of divergent selection on some reproductive and egg production traits in Japanese quail. The results indicated that selection for 4-week body weight, increased the age at sexual maturity of HW and of LW lines, in comparison with control, for about 7 and 3 days, respectively (P<0.05). At the ages of sexual maturity, there weren’t significant differences observed within the selected lines (P<0.05), but these lines were significantly different from control. Body weight at sexual maturity was higher in HW line than in LW and in C. The differences between lines were significant (P<0.05). Body weight at sexual maturity and average egg weight at different productive stages increased in HW in comparison with control (P<0.05). This was while, percentage egg lying at the point of sexual maturity was higher in LW than in control (P<0.05). Total number of eggs laid was higher in LW than in HW and in control while the difference being significant only with HW. The highest percentage of egg-laying was recorded within 3-6 pm in any of the three lines. Peak egg production occurred during the second month. It can finally be concluded that because of the interrelated response between body weight and reproductive traits, it’s important to consider the reproductive and safety traits beside growth traits in selection programs.در پژوهش حاضر، تأثیر 9 نسل انتخاب واگرا برای وزن بدن در چهارهفتگی، بر میزان تولید تخم و سایر صفات تولیدمثلی بلدرچین ژاپنی بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که انتخاب برای وزن بدن در چهارهفتگی، سن بلوغ جنسی را در لاینهای انتخابشده برای افزایش (HW) و کاهش وزن بدن (LW) در مقایسه با لاین کنترل بهطور متوسط بهترتیب 7 و 3 روز افزایش داده است (05/0P≥). اگرچه تفاوت بین لاینهای انتخابشده برای سن بلوغ جنسی در هر دو جهت معنیدار نبود، در مقایسه با لاین کنترل، تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0P≥). متوسط وزن بلوغ جنسی در لاین HW بیشتر از لاین C و LW بود (05/0P≥). همچنین وزن بلوغ جنسی و متوسط وزن تخم در مراحل گوناگون تولیدی در لاین HW در مقایسه با لاین کنترل بالاتر بود (05/0P≥)، این درحالی است که درصد تخمگذاری در زمان بلوغ جنسی در لاین LW در مقایسه با لاین کنترل بیشتر بود (05/0P≥). تعداد تخم تولیدی نیز در لاین LW از لاین کنترل وHW بالاتر بود، بهنحوی که این اختلاف با لاین HW معنیدار (05/0P≥)، ولی با لاین کنترل این تفاوت ازنظر آماری معنیدار نبود. بیشترین درصد تخمگذاری در هر سه لاین بین ساعات 3 تا 6 بعدازظهر و اوج تولید تخم نیز در ماه دوم پرورش مشاهده شد. باتوجه به نتایج این تحقیق میتوان گفت انتخاب واگرا برای وزن بدن به تغییرات همبستهای برای صفات تولیدمثلی میانجامد. ازاینرو، توصیه میشود حتماً در برنامههای انتخاب، به صفات تولیدمثلی نیز توجه شود.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222The Effect of Different Levels of Dietary Energy and Protein on Performance and Blood Factors in Japanese Quailارزیابی اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی3213275037510.22059/ijas.2013.50375FAنداشیخدانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی گرایش تغذیه طیورحسینمروجدانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران0000-0002-8746-999Xمحمودشیوا زاداستاد، گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایرانآرمینتوحیدیدانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران0000-0002-3288-1709Journal Article20120306The present study was conducted to evaluate the effect of feeding of different levels of metabolizable energy and of different crude protein levels on the performance and blood factors in Japanese quails in their 5 to 41d old. The experiment was conducted as a 3×5 factorial arrangement, in a completely randomized design of four replicates with 40 quails per replicate. The fifteen dietary treatments consisted of three levels of dietary energy (2800, 2900 and 3000 kcal ME kg<sup>−1</sup>) times five levels of crude protein (22, 23, 24, 25 and 26%). Blood samples were collected towards the end of the study to determine Thyroxine (T4), Triiodothyronine (T3) and cholesterol content. There was no interaction observed between the two factors (P>0.05). Daily weight gain of quails fed diets containing 3000 Kcal ME kg<sup>−</sup><sup>1</sup> was significantly higher than thoseted at the other levels (P< 0.001). Also, final body weight increased with increasing ME level (P<0.05). Feed conversion ratio was lower in diets of 3000 kcal ME kg<sup>−1 </sup>content in comparison with 2800 kcal ME kg<sup>−1</sup> (P< 0.05). ME level did not significantly influence feed intake (P> 0.05). T4 concentration for males fed 3000 kcal ME kg<sup>−</sup><sup>1</sup> diet was significantly higher than T<sub>4</sub> in the other two treatments level (P<0.01). On in the other hand, T3 coentration in males declined using diets containing 2800 kcal ME kg<sup>−1 </sup>(P<0.0001). Also T4 concentration in females and cholesterol concentration in both sex enhanced significantly with increasing ME level from 2800 to 3000 kcal ME kg<sup>−1 </sup>(P<0.05). In spite of T4 concentration, none of the measured characters had been influenced by protein levels (P>0.05). T4 concentration of males was higher in diets 26% crude protein in comparison with diets containing 22% and 23% crude protein (P<0.05). Also, female quails fed with diets containing 25% and 26% crude protein had higher T4 concentration than those fed with other diets (P<0.01). به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی از 5 تا 41 روزگی، آزمایشی به روش فاکتوریل 5 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 40 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. برای این منظور تعداد 15 جیره غذایی حاوی 3 سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2800, 2900 و 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم) و 5 سطح پروتئین خام (22, 23, 24, 25 و 26 درصد) تهیه شد. خونگیری در پایان آزمایش، جهت اندازهگیری غلظت تیروکسین (T4)، ترییودوتیرونین (T3) و کلسترول انجام شد. نتایج نشان داد بین سطوح انرژی و پروتئین اثر متقابل وجود ندارد (05/0 P>). افزایش وزن روزانه در مورد سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم نسبت به دو سطح دیگر بالاتر بود (001/0 P<). همچنین وزن نهایی بدن با افزایش سطح انرژی قابل سوخت و ساز، افزایش پیدا کرد (05/0 P<). ضریب تبدیل غذایی مربوط به سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز در مقایسه با سطح 2800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز کمتر بود (05/0 P<). انرژی قابل سوخت و ساز جیره بر خوراک مصرفی تاثیر معنیدار نداشت (05/0 P>). غلظت T4 در نرها در مورد سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز نسبت به دو سطح دیگر بالاتر بود (01/0 P<). از سویی دیگر غلظت T3 در نرها در مورد سطح 2800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز نسبت به دو سطح دیگر کمتر بود (001/0 P<). همچنین با افزایش انرژی قابل سوخت و ساز از 2800 به 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم، غلظت T4 در مادهها و کلسترول خون در هر دو جنس افزایش پیدا کرد (05/0 P<). هیچ یک از صفات به غیر از غلظت T4 تحت تاثیر سطوح پروتئین قرار نگرفتند (05/0 P>). غلظت تیروکسین در نرها در مورد جیرههای حاوی 26 درصد پروتئین خام نسبت به جیرههای حاوی 22 و 23 درصد پروتئین خام بالاتر بود (05/0 P<). همچنین بلدرچینهای مادهای که جیرههای حاوی 25 و 26 درصد پروتئین خام را دریافت کرده بودند نسبت به بلدرچینهایی که با جیرههای حاوی 22 و 23 درصد پروتئین خام تغذیه شده بودند غلظت تیروکسین بالاتری داشتند (01/0 P<).پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Effect of Fish Oil and Thyme Essence on Fattening Performance and Carcass Traits of Mahabadi Kidsاثر روغن ماهی و اسانس آویشن برعملکرد پروار و خصوصیات لاشۀ بزغالههای مهابادی3293355037610.22059/ijas.2013.50376FAامینهژیریکارشناس ارشد گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانمهدیگنج خانلواستادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران0000-0002-1854-321Xابوالفضلزالیدانشیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران0000-0001-9654-2063علیامامیدانشجوی دکتری تغذیۀ دام گروه علوم دامی دانشگاه بیرجندامیراکبری افنجانیدانشجوی دکتری تغذیۀ دام گروه علوم دامی دانشگاه زنجانJournal Article20140224The present study was carried out to determine the effects of fish oil long-chain fatty acids and thyme essence supplementation on performance and carcass traits in Mahabadi goat kids. Twenty-eight Mahabadi goat kids (average initial BW of 17/8 ± 2/8 kg, 4-5mo) were randomly assigned to four treatments of: 1. control (basal diet), 2. 0.2% thyme essence, 3. 2% fish oil, and 4. 2% fish oil +0.2% thyme essence addition to the basal diet. Animals were kept in individual pens with self-mangers for 84d. The kids were weighed at 21 day intervals and finally slaughtered at the end of the trial. Dry matter intake, average daily gain and feed conversion ratios were not found affected by fish oil and thyme essence. Addition of 2% fish oil increased fat depth on the 12th rib (P<0.05). Dressing percentage, eye muscle area, carcass length, liver and kidney weight, abdominal and kidney fat were not affected by the treatments (P>0.05). Percentages or weights of ribs, dissected muscle, fat and bone, and as well, the percentages of wholesale cuts of the carcass were not affected by fish oil and thyme essence additions (P> 0.05). The results finally indicated that supplementation of goat kids’ diets with fish oil and thyme essence did not influence carcass traits and growth performance but, back fat thickness increased through fish oil supplementation.در این مطالعه اثر روغن ماهی و اسانس آویشن بر عملکرد و خصوصیات لاشۀ بزغالههای نر مهابادی بررسی شد. برای این منظور 28 رأس بزغاله نژاد مهابادی 4 تا 5 ماهه با میانگین وزن اولیۀ 8/2±8/17 کیلوگرم بهطور تصادفی با یکی از چهار جیرۀ: 1. شاهد، 2. 2/0 درصد اسانس آویشن، 3. 2درصد روغنماهی؛ و 4. 2درصد روغنماهی+2/0درصد اسانس آویشن، بهصورت انفرادی و به مدت 84 روز تغذیه شدند. بزغالهها هر 21 روز وزنکشی شدند و در انتهای آزمایش کشتار شدند. میانگین مادۀ خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر روغن ماهی و اسانس آویشن قرار نگرفت (05/0<P). افزودن 2 درصد روغن ماهی (تیمار 3) به جیره، بهطور معنیداری ضخامت چربی روی دندۀ 12 را افزایش داد (05/0>P)، اما وزن نهایی، وزن لاشۀ گرم، بازده لاشه، مساحت عضلۀ چشمی، طول لاشه، وزن کبد و کلیه، چربی احشایی، و چربی کلیه تحت تأثیر اسانس آویشن و روغن ماهی قرار نگرفت (05/0>P). درصد و وزن قطعات متفاوت لاشه، و همچنین عضله، چربی، و استخوان تفکیکشده از دندهها تحت تأثیر روغن ماهی و اسانس آویشن قرار نگرفت (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان میدهد که مکملسازی جیرۀ بزغالههای مهابادی با روغن ماهی و اسانس آویشن تأثیر چندانی روی عملکرد و صفات لاشه ندارد، ولی روغن ماهی باعث افزایش ضخامت چربی پشتی میشود.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Effect of Chemical (NaOH) Treatment on the Nutritive Value and Digestion Characteristics of some Lignocellulosic Materialsتأثیر فرآوری شیمیایی با سود بر ارزش تغذیهای و فراسنجههای گوارشی چوب صنوبر و چوب انگور3373465037710.22059/ijas.2013.50377FAالنازباباییکارشناس ارشد گروه علوم دامی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه ارومیهرسولپیرمحمدیدانشیار گروه علوم دامی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه ارومیهJournal Article20120215To evaluate the nutritive value in some lignocellulosic materials, 3 sets of experiments were conducted on aspen, and grape woods. To enhance the digestibility, the woods were treated with 5% NaOH. Throughout the first trial, chemical composition and digestibility coefficients of dry matter, organic matter and NDF of experimental feeds, pH of rumen, as well as palatability were evaluated while four rumen fistulated Makui rams being employed as test specimens. The results of the first set of experiments indicated the average of dry matter digestibility for raw aspen wood, treated aspen wood, raw grape wood vs treated grape wood as equal to 40.19, 59.47, 34.2, 59.11% respectively, average organic matter digestibility equal to 42.56, 60.4, 35.9, 60.15% respectively and average NDF digestibility amounting to 29.64, 46.72, 27.15, and 44.26% respectively. Also, the pH of rumen in all the treatments and at early hours of feeding was at its lowest and then increased. The palatability values for treated grape wood and treated aspen wood were higher than those for raw grape wood and raw aspen wood. Throughout the second trial, the degradability of dry matter, organic matter and NDF of the experimental feeds were evaluated through four rumen fistulated Holstein steer specimens. The results indicated the average dry matter effective degradability (0.03%) for raw aspen wood equal to 5.8%, for raw grape wood is equal to 11.5% for treated aspen wood equal to 36.1% and for treated grape wood equal to 37.1%., the average organic matter effective degradability (0.03%) for raw aspen wood was equal to 9.3%, for raw grape wood equal to 16%, for treated aspen wood equal to 33.2% and for treated grape wood is equal to 33%. The average NDF effective degradability (0.03%) for raw aspen wood was equal to 4.5%, for raw grape wood was equal to 6.2%, for treated aspen wood equal to 21.5%, and for treated grape wood equal to 16.2%. In the third set of trials, physical properties of the experimental diets were evaluated. The bulk density values for raw grape wood were higher than those for raw aspen wood. The water holding capacity values for raw aspen wood were higher than those for raw grape wood. The DM (of solution) values for raw aspen wood were higher than those for raw grape wood. It was finally concluded that chemical treatment of the woods (with NaOH 5%) positively affects the nutritive values of the woods.بهمنظور بررسی ارزش تغذیهای برخی مواد لیگنوسلولزی سه آزمایش انجام گرفت. برای افزایش گوارشپذیری، چوب صنوبر شیرین و چوب انگور با سود 5 درصد عملآوری شدند. در آزمایش اول ترکیبات شیمیایی، ضرایب گوارشی، اسیدیتۀ مایع شکمبه، و خوشخوراکی 4 رأس گوسفند نر نژاد ماکوئی اندازهگیری شد. میانگین گوارشپذیری مادۀ خشک برای صنوبر خام و عملآوریشده و انگور خام و عملآوریشده بهترتیب برابر با 19/40، 47/59، 2/34، و 11/59 درصد، مادۀ آلی 56/42، 4/60، 9/35، و 15/60 درصد و دیوارۀ سلولی 64/29، 72/46، 15/27، و 26/44 درصد بود. اسیدیتۀ مایع شکمبه در تمام تیمارها در ساعات اولیه کمترین مقدار را داشت و پس از آن افزایش یافت. خوشخوراکی چوب انگور و صنوبر عملآوریشده بیشتر از انگور و صنوبر خام بود. در آزمایش دوم تجزیهپذیری مادۀ خشک، مادۀ آلی، و دیوارۀ سلولی در 4 رأس گوساله نر نژاد هلشتاین بررسی شد. میانگین تجزیهپذیری مؤثر در سطح 03/0 مادۀ خشک صنوبر خام برابر با 8/5 درصد، انگور خام 5/11 درصد، صنوبر عملآوریشده 1/36 درصد، و انگور عملآوریشده 1/37 درصد بود. مادۀ آلی صنوبر خام برابر با 3/9 درصد، انگور خام 16 درصد، صنوبر عملآوریشده 2/33 درصد، و انگور عملآوریشده 33 درصد بود. دیوارۀ سلولی در صنوبر خام برابر با 5/4 درصد، انگور خام 2/6 درصد، صنوبر عملآوریشده 5/21 درصد، و انگور عملآوریشده 2/16 درصد بود. در آزمایش سوم خصوصیات فیزیکی اندازهگیری شد. نتایج بهدستآمده از آزمایشها نشان داد که دانسیتۀ تودهای انگور خام بیشتر از صنوبر خام، ظرفیت نگهداری آب صنوبر خام بیشتر از انگور خام، و مادۀ خشک محلول صنوبر خام نیز بیشتر از انگور خام بود. در حالت کلی میتوان به این نتیجه رسید که عملآوری چوبها با سود، تأثیر مثبت زیادی بر ارزش غذایی آنها داشته است.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Applications of Principal Component Analysis to Prediction of Fat-Tail and Carcass Weight Traits in Makooei Lambsکاربرد روش تحلیل مؤلفۀ اصلی برای پیشبینی وزن دنبه و وزن لاشه در برههای ماکوئی3473545037810.22059/ijas.2013.50378FAمهدیمخبردانشجوی دکتری ژنتیک و اصلاح نژاد، گروه مهندسی علوم دامی دانشگاه تهران، کرج، ایرانحسینمرادی شهربابکاستادیار گروه مهندسی علوم دامی دانشگاه تهران، کرج، ایران0000-0002-6680-7662امیر حسینخلت آبادی فراهانیاستادیار گروه مهندسی علوم دامی دانشگاه اراک، اراک، ایرانJournal Article20130410The objective followed in the present study was to survey the relationship between 18 body trait measurements (live weight, height at wither, paunch girth, neck diameter, body length, girth around the body, width of fat tail at above, below and midpoint of fat tail, fat tail length lowers right and left sides, fat tail gap length, fat tail depth at the above, below, and midpoint, and girth around fat tail at the above, mid and down point ) and the traits of fat tail weight and carcass (weight with and without fat tail) in Makooei Sheep and to Predict these traits, performance though multivariate Linear Regression Method Based on Principal Component Analysis. Sex showed significant effects on all the measured traits expect fat tail, depth at above, midpoint and down point, fat tail length towards right side plus gap length, width of fat tail at the above and below point of tail. Means and standard error for each trait were evaluated by sex. Multicollinearity was detected through a survey of the relationship among these traits, variance inflation factor and tolerance value. Principal component analysis was employed to resolve multicollinearity problem among independent variables and for a clearer explanation of the results. R2 range for different regression models varied between 0.973 for carcass weight without tail in male sex and 0.561 for carcass weight with fat tail in female sex of Makooei lambs.هدف از این مطالعه بررسی ارتباط 18 صفت وزن زنده، ارتفاع جدوگاه، محیط دور سینه، محیط دور گردن، طول بدن حیوان، محیط دور حفرۀ بطنی، عرض بالای دنبه، عرض وسط دنبه، عرض پایین دنبه، طول طرف راست دنبه، طول شکاف دنبه، طول طرف چپ دنبه، قطر بالای دنبه، قطر وسط دنبه، قطر پایین دنبه، محیط بالای دنبه، محیط وسط و پایین دنبه با صفات اوزان لاشه با دنبه، لاشه، و دنبه و پیشبینی عملکرد این صفات با روش تابعیت خطی چندمتغیره برحسب تحلیل مؤلفۀ اصلی بود. عامل جنس بهجز صفات قطر دنبه در ناحیۀ بالا، پایین، و وسط، طول شکاف و طرفراست دنبه و عرض دنبه در ناحیۀ بالا و پایین، معنیدار بود و عملکردها اکثراً در نرها بیشتر از مادهها بود. بنابراین میانگین عملکرد صفات بههمراه انحراف معیار بهطور جداگانهای برای نرها و مادهها بهدست آمد. سپس وجود همراستایی چندگانه با بررسی همبستگی بین متغیرهای مستقل، عامل تحمل، و عامل تورم واریانس تأیید شد. بهمنظور ازبینبردن همراستایی چندگانۀ مشاهدهشده در بین متغیرهای ورودی و تفسیر بهتر نتایج مدل تابعیت از روش تحلیل مؤلفۀ اصلی استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مشکل همراستایی چندگانۀ موجود در بین متغیرهای مستقل صفات مطالعهشده بااستفاده از روش تابعیت مؤلفۀ اصلی حلشدنی است. ضریب تبیین برای صفات بررسیشده در دامنۀ 973/0 برای صفت وزن لاشه بدون دنبه در برههای نر ماکوئی تا 561/0در صفت لاشه با دنبۀ برههای مادۀ ماکوئی، متغیر بود.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Effect of a Reduction of Dietary Protein on Milk Production and on Blood Components of Lactating Holstein Cows during Heat Stressاثر کاهش پروتئین جیرۀ غذایی بر عملکرد تولیدی و فراسنجههای خونی گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی3553655037910.22059/ijas.2013.50379FAوحیدغلامیکارشناس ارشد، دانشگاه زنجانحمیدامانلودانشیار، دانشگاه زنجان0000-0002-5631-125XJournal Article20130209 The aim followed in the present research was to study the effects of reduction in dietary crude protein on milk production and on blood components in lactating Holstein dairy cows when in heat stress. A number of 63 Holstein dairy cows (71 ± 16.5 DIM) were chosen to be made use of in a randomized complete block design. The cows were randomly assigned to any one of the three experimental rations (18.5, 17.5, 16.5% CP). Diets were formulated based upon rumen undegradable to degradable protein ratio in all the treatments as equal to 39 to 61%. Ideal proportions of essential amino acids (Lys to Met) were adjusted between 2.9 and 3.2. Results indicated that Dry Mater Intake, 3.5% Fat-Corrected Milk (FCM), percentage of milk protein and milk fat were not affected by experimental rations (P<0.05). In conclusion, a reduction of the level of crude protein in the diet (in comparison with the NRC (2001) recommendations) and an increase in the ratio of rumen undegradable protein as well as an ideal proportion of essential amino acids (during heat stress) could maintain production levels, and as well reduces production costs. It could also reduce the environmental hazards arising from the emission of animal husbandry produced nitrogen into the air which in turn would be beneficial to the environment.هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر کاهش پروتئین جیرۀ غذایی بر عملکرد تولیدی و فراسنجههای خونی گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی بود. در این پژوهش از 63 رأس گاو شیرده هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 5/16 ± 71 در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 3 جیره و بهمدت 65 روز در ماههای تابستان استفاده گردید. گاوها بهطور تصادفی به یکی از 3 جیرۀ آزمایشی (حاوی 5/18، 5/17، و 5/16 درصد پروتئین خام) اختصاص داده شدند. نسبت پروتئین تجزیهناپذیر در شکمبه به پروتئین تجزیهپذیر در شکمبه در کلیۀ تیمارها برابر با 39 به 61 درصد و نسبت بهینۀ آمینواسیدهای ضروری (لیزین به متیونین) در هر سه تیمار با استفاده از متیونین محافظتشده، در حدود 3 به 1 بود. نتایج نشان داد که مادۀ خشک مصرفی شیر تصحیحشده براساس 5/3 درصد چربی، ترکیبات شیر، و میزان شیر تولیدی بهازای هر کیلوگرم مادۀ خشک مصرفی (بازده تولید)، تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نمیگیرد. این تحقیق نشان داد که کاهش سطح پروتئین خام در مقایسه با مقادیر توصیهشدۀ شورای تحقیقات ملی (NRC, 2001) و تأمین نسبت بهینه در آمینواسیدهای محدودکننده در شرایط تنش گرمایی میتواند در حفظ تولید، بهبود بازده نیتروژن، کاهش هزینههای تولیدی، و کاهش خطرات زیستمحیطی ناشی از دفع نیتروژن اضافی به محیط در گاوهای تحت تنش گرمایی، سودمند باشد.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Sexual Dimorphism in Cellular and Humoral Immune Responses in two Strains of Commercial Iranian Arian vs Western Azarbaijan Native Fowlsدوشکلی جنسی در پاسخ ایمنی سلولی و خونی دوسویه از طیور تجاری لاین آرین و بومی آذربایجان غربی3673745038010.22059/ijas.2013.50380FAعلیمقصودیدانشجوی دکتری ژنتیک و اصلاح دامرسولواعظ ترشیزیدانشیار گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران0000-0003-2781-7558علی اکبرمسعودیاستادیار گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهرانمحمد امیرکریمی ترشیزیاستادیار گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهرانJournal Article20140308The aim followed in the present study was an evaluation of the adaptive immune traits (cellular and humoral) of both males and females in Iranian commercial vs Azarbayijan native fowls. Information obtained from cellular and humoral responses of 49 birds of Arian broiler line. 79 Azarbayijan native birds were made used of. Total antibody titration, Immunoglobulin Y titration (IgY), and Immunoglobulin M titration (IgM) were determined with in the birds<sup>, </sup>22 and 50 weeks of age following a challenging of the birds with sheep red blood cells. Moreover, the cellular immune responses of the birds were determined following a challenging of the birds with phytohemaglutinin. For the 22 weeks of age birds, the total antibody and IgY titres were significantly higher in the native strain than in those of the Arian strain. As for Arian strain, sexual dimorphism was observed within 22 and 50 weeks of age birds for total antibody and IgY titres, while, for humoral immune responses no significant difference was observed for native strains. Unlike humoral immunity, in native strains<sup>,</sup> sexual dimorphism was found for cellular immunity. As for Arian strain there were no significant differences observed for cellular immune response between males and females.هدف این مطالعه، مقایسۀ صفات ایمنی اکتسابی (ایمنی سلولی و خونی) در دو جنس نر و ماده، در پرندگان لاین گوشتی آرین و بومی آذربایجان غربی بود. در این آزمایش از اطلاعات صفات ایمنی خونی 49 پرندۀ سنگین وزن لاین گوشتی آرین و 79 مرغ بومی استفاده شد. با چالش پرندگان با گلبول قرمز گوسفند، عیار پادتن کل، عیار ایمونوگلوبولین Y (IgY)، و عیار ایمونوگلوبولین M (IgM) در 22 و 50هفتگی تعیین شد. همچنین با چالش پرندگان با فیتوهماگلوتینین، پاسخ ایمنی سلولی محاسبه شد. عیار پادتن کل و IgY در 22هفتگی در سویۀ بومی به شکل معنیداری بیشتر از سویۀ آرین بود، درحالیکه این دو صفت در 50هفتگی تفاوتی با یکدیگر نشان ندادند. برای صفات عیار پادتن کل و IgY در 22هفتگی در سویۀ آرین دوشکلی جنسی مشاهده شد، درصورتیکه پاسخهای ایمنی خونی در سویۀ بومی تفاوت معنیداری نداشت. برخلاف ایمنی خونی، در سویۀ بومی برای ایمنی سلولی تفاوت معنیدار مشاهده شد، درصورتیکه در سویۀ آرین پاسخهای ایمنی در دو جنس نر و ماده تفاوتی با یکدیگر نداشتند.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Influence of Grape Pomace Extract on in vitro Gas Production Kinetics and on Ruminal Unicellular Population of Inoculum in Sheepتأثیر عصارۀ تفالۀ انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تکیاختههای شکمبه با استفاده از شیرابۀ شکمبه گوسفند3753845038110.22059/ijas.2013.50381FAمحمد جوادابرقوئیدانشآموختۀ دکتری تغذیۀ دام گروه علوم دامی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تربیت مدرسیوسفروزبهانعضو هیئت علمی گروه علوم دامی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تربیت مدرسJournal Article20130218Different levels of Grape pomace Extract (GE) were evaluated for their effect on <em>in vitro</em> gas production and as well on some such ruminal fermentation parameters as apparent degraded substrate, Volatile Fatty Acids (VFA), and microbial protein production, in sheep, as ruminal inoculum donor. As for extraction, dried grape pomace and distilled water were mixed in an equal weight ratio. GE was added at three levels of 0, 15 and 30 mg of total phenolics content per gram of DM of basal diet. The basal diet was composed of alfalfa hay, soybean meal and barley grain. <em>In vitro </em>Gas Production (GP) was recorded at 3, 6, 8, 12, 16, 24, 48, 72, 96 and 120h of incubation. After 24h past, incubation was stopped, filtered and the apparent degraded substrate determined. Such ruminal fermentation parameters as 24 h Partitioning Factor (PF<sub>24</sub>), Gas Yield (GY<sub>24</sub>), <em>In Vitro</em> Organic Matter Disappearance (IVOMD), Metabolizable Energy (ME) and Microbial Protein MP were also estimated. The addition of pomegranate extract did not affect the asymptotic GP (<em>A</em>), Lag time(<em>L</em>), ADS, GP<sub>24</sub>, GY<sub>24</sub> IVOMD and ME, but MP (Q=0.005) and PF<sub>2 </sub>(L=0.023, Q=0.004) values got increased. There was no influence observed on the total VFA and on the molar proportion of acetate, but propionate value (Q=0.048) increased and while butyrate (L=0.004) and the acetate to propionate ratio (Q=0.001) decreased (at two levels of GE) as compared with control. With both levels of extracts, NH<sub>3</sub>-N concentration (P<0.0001) decreased in comparison with control. Total protozoa counts and subfamily of <em>Entodiniinae</em> decreased in comparison with control, at times of 3, 12 and 24h past of incubation. Addition of GE deceased <em>Isotricha</em> (L<0.0001, Q<0.0001), <em>dasytricha</em> (L=0.003, Q=0.030), subfamily of <em>Diplodiniinae </em>(L=0.0009, Q=0.012) and <em>Ophrioscolecinae </em>(L<0.0001, Q<0.0001). In total, GE with no effect on IVOMD, increased microbial protein production, and decreased NH<sub>3</sub>-N, as well as protozoa population.این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیرات سطوح گوناگون عصارۀ تفالۀ انگور بر تولید گاز بهروش آزمایشگاهی و برخی پارامترهای تخمیر شکمبه مانند سوبسترای تجزیهشده، اسیدهای چرب فرّار، و تولید پروتئین میکروبی با استفاده از شیرابۀ شکمبه گوسفند انجام شد. برای تهیۀ عصاره، تفالۀ انگور خشک با نسبت وزنی مساوی با آب مقطر مخلوط گردید و در سطوح صفر، 15، و 30 میلیگرم ترکیبات فنولیک کل بهازای گرم مادۀ خشک به جیرۀ پایه اضافه شد. جیرۀ پایه شامل علف یونجه خشک، کنجالۀ سویا، و دانۀ جو بود. تولید گاز در زمانهای 3، 6،8، 12، 16، 24، 48، 72، 96، و120 ساعت بعد ازانکوباسیون ثبت گردید. بعد از 24 ساعت، انکوباسیون متوقف و سوبسترای تجزیهشدۀ واقعی تعیین شد. پارامترهای تخمیر شکمبه مانند Partitioning factor (PF<sub>24</sub>)، تولید گاز در 24 ساعت، قابلیت هضم آزمایشگاهی مادۀ آلی، انرژی متابولیسمپذیر، و تولید پروتئین میکروبی محاسبه گردید. استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بر مقادیر تولید گاز مجانب (A)، زمان تاخیر (L)، سوبسترای تجزیهشدۀ واقعی، تولید گازدر 24 ساعت، قابلیت هضم مادۀ آلی، و انرژی متابولیسمپذیر تأثیری نداشت. ولی تولید پروتئین میکروبی (005/0=Q) و مقدار PF<sub>24</sub> (023/0=L و 004/0=Q) افزایش یافت. استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بر مقادیر کل اسیدهای چرب فرّار و استات اثر معنیداری نداشت. مقدار پروپیونات با افزودن عصاره افزایش یافت (048/0=Q) و مقدار بوتیرات (004/0=L) و نسبت استات به پروپیونات (001/0=Q) در دو سطح عصاره در مقایسه با جیرۀ شاهدکاهش یافت. مقدار آمونیاک (0001/0P<) در دو سطح عصارۀ اضافهشده در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت. مقادیر کل پروتوزوآ و زیرخانوادۀ انتودینینه در زمانهای 3، 12 ، و 24 ساعت بعد از انکوباسیون در دو سطح عصاره در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت. دو جنس ایزوتریچا (0001/0>L و 0001/0>Q) و داسیتریچا (003/0=L و 030/0=Q) و زیرخانوادههای دیپلودینینه (0009/0=L و 012/0=Q) و افریوسکالسینه (0001/0>L و 0001/0>Q) نیز در ساعت 24 بعد از افزودن عصاره کاهش نشان داد. در کل، استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بدون تأثیر منفی بر قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی را افزایش و مقدار آمونیاک و پروتوزوآ را کاهش داد.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222The Influence of Golpar (Heracleum persicum) on In Vitro Rumen Fermentation Parameter, Sand on Methane Productionبررسی تأثیر گیاه گلپر بر فراسنجههای تخمیر شکمبۀ گوسفند و تولید گاز متان بهروش درونشیشهای3853955038210.22059/ijas.2013.50382FAابراهیمنوریان سروردانشآموختۀ دکتری تغذیۀ دام گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانیوسفروزبهانعضو هیأت علمی گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانJournal Article20121128The effect of three levels (0, 28.65, 57.31mg /200mg substrate) of Golpar (<em>Heracleum persicum: </em>HP) on <em>in vitro </em>rumen ecosystem and on methane production was assessed. Gas Production (GP) was recorded from 1 to 54h past of incubation. The parameters studied were <em>In Vitro</em> Gas Production (IVGP), methane production, ammonia-N concentration (NH<sub>3</sub>-N),<em> In Vitro</em> Organic Matter Degradability (IVOMDe), Partitioning Factor (PF), microbial mass, and total Volatile Fatty Acids (VFAs) concentration. The effect of different Golpar levels on the total protozoa population, subfamilies of <em>Entodiniinae</em>, <em>Ophryscolecinae</em>, <em>Diplodiniinae</em>, and <em>Isotrichdae</em> family were also studied. The secondary Haracleum persicum (HP) metabolites significantly decreased rate of fermentation, gas production from insoluble fraction (b), and as well gas production at 24 and 54 h Past of incubation. At first and second levels of application of HP, methane gas production decreased by 17.3 and 11.6 present, respectively. The inclusion of HP plant while reducing NH<sub>3</sub>-N concentration improved PF index. The addition of HP increased microbial mass at the two levels of qpplication by 17 and 18 percent, respectively. The introduction of this medical plant decreased the concentration of VFAs and as well, the acetic acid concentration.The reduction in total protozoa population, <em>Entodiniinae</em> subfamily and <em>Isotrichdae</em> family, also, revealed an antiprotozoal effect of HP. It can finally be suggested that HP plant bears the potential to positively manipulate <em>in vitro</em> ruminal fermentation through NH<sub>3</sub>-N concentrationreduction microbial mass production promotion and reduction in methane gas production.تأثیر سه سطح گیاه گلپر (Heracleum persicum) (صفر (شاهد)، 65/28، و 31/57 میلیگرم بهازای 200 میلیگرم جیرۀ پایه) بر فراسنجههای تخمیر شکمبۀ گوسفند و تولید گاز متان بهروش درونشیشهای بررسی شد. تولید گاز در تخمیر 1 تا 54 ساعته ثبت شد. فراسنجههای مطالعهشده عبارت از کل گاز تولیدی، گاز متان، نیتروژن آمونیاکی (NH<sub>3</sub>-N)، تجزیهپذیری آزمایشگاهی مادۀ آلی، شاخص تفکیکپذیری (Partitining Factor=PF)، تودۀ میکروبی، و غلظت اسیدهای چرب فرّار بودند. همچنین، اثر سطوح متفاوت گیاه گلپر بر جمعیت پروتوزوآیی کل و سه زیرخانوادۀ Entodiniinae، Ophryscolecinae، Diplodiniinae، و خانوادۀ Isotrichdae نیز بررسی گردید. ترکیبات ثانویۀ گیاه گلپر (اسانسدار)، سرعت تخمیر (033/0P=، غیرخطی)، گاز حاصل از بخش نامحلول (b) (001/0P=، خطی)، گاز تولیدی در زمانهای 24 (001/0P=، خطی) و 54 ساعت (016/0P=، خطی) تخمیر را کاهش داد. ترکیبات مؤثر گیاه گلپر، گاز متان تولیدی بهازای مادۀ آلی تجزیهشده را در دو سطح اول و دوم (65/28 و 31/57 میلیگرم) بهترتیب 3/17 و 6/11 درصد کاهش داد (029/0P=، غیر خطی).گیاه دارویی گلپر ضمن کاهش غلظت نیتروژن آمونیاکی در هر دو سطح استفادهشده (001/0P=، خطی)، شاخص PF را در هر دوسطح گیاه، بهبود داد (018/0P=، خطی).اسانس گیاه گلپر توانسته است تودۀ میکروبی را در هر دو سطح گیاه دارویی بهترتیب 17 و 18 درصد افزایش دهد (001/0P=، غیر خطی).در کنار این گیاه دارویی، اسیدهای چرب فرّار کل و غلظت اسیداستیک کاهش یافت. همچنین، کاهش جمعیت پروتوزوآیی کل (033/0P=، غیرخطی)، زیرخانوادۀ Entodiniinae(019/0P=، غیر خطی) و خانوادۀ Isotrichdae (026/0P=، خطی) مؤید تأثیرات ضد پروتوزوآیی ترکیبات مؤثر گیاه گلپر است. نتایج این مطالعه نشان داد که گیاه گلپر توانایی بهبود تخمیر شکمبهای از طریق کاهش نیتروژن آمونیاکی، افزایش راندمان تولید پروتئین میکروبی، و کاهش گاز متان در شرایط درونشیشهای را دارد.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222The Effects of Different Levels of Dried Lemon Pulp in Corn- Based Diets on Performance and Blood Metabolites of Aged laying Hensتأثیرات استفاده از سطوح گوناگون تفالۀ لیموترش خشک بر عملکرد و متابولیتهای خون مرغهای تخمگذار مسن با جیرههای بر پایۀ ذرت3974045038310.22059/ijas.2013.50383FAعلینوبختعضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغهJournal Article20121212This experiment was conducted to evaluate the effects of different levels of dried lemon pulp in corn- soybean meal diets on egg production, egg traits and as well as blood metabolites of laying hens. Throughout the experiment, 144 Hi- line (W36) laying hens from 65 to 76 weeks of age were assigned to 4 treatments of 3 replicates each, with 12 hens per replicate. A completely randomized design was employed. Experimental groups included: 1. control, 2. the group with 2% lemon pulp, 3. group with 4% lemon pulp, and finally, 4. group with 6% lemon pulp. Use of lemon pulp has proved to have significant effects on performance, egg traits and blood biochemical parameters in laying hens (P<0.05). The highest egg production the highest egg mass and feed intake, the most proper feed conversion, and the lowest feed cost for production per kilogram of eggs were observed through a use of 4% lemon pulp. The highest egg specific gravity along with the highest egg yolk color index was obtained through a use of 6% lemon pulp. Use of dried lemon pulp significantly increased the level of blood Albumin. Use of different levels of lemon pulp did not significantly affect the level of blood immunity cells. The overall results indicated that in laying hens, use of 4% dried lemon pulp, improves. The performance, promotes the egg yolk color index, decreases the feed cast per kilogram of egg production, and as well increases the blood Albumin level. این آزمایش به منظور ارزیابی تأثیرات استفاده از سطوح گوناگون تفالۀ لیموترش خشک با جیرههای بر پایۀ ذرتـکنجالۀ سویا بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، فراسنجههای بیوشیمیایی، و سطح سلولهای ایمنی خون مرغهای تخمگذار مسن انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه مرغ تخمگذار سویةهای لاین (W36) از سن 65 تا 76هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه مرغ) استفاده شدند. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1. تیمار شاهد، 2. جیرۀ حاوی 2 درصد تفالۀ لیمو، 3. جیرۀ حاوی 4 درصد تفالۀ لیمو؛ و 4. جیرۀ حاوی 6 درصد تفالۀ لیمو. استفاده از تفالۀ لیموی خشک در جیرههای غذایی مرغهای تخمگذار تأثیرات معنیداری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و فراسنجههای خونی مرغها داشت (05/0>p). بالاترین درصد تولید تخممرغ، بیشترین مقادیر تولید تودهای و خوراک مصرفی، بهترین ضریب تبدیل غذایی، و کمترین هزینۀ خوراک بهازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی با 4 درصد تفالۀ لیمو بهدست آمد. بیشترین وزن مخصوص تخممرغ و بالاترین شاخص رنگ زرده با استفاده از 6 درصد تفالۀ لیمو مشاهده شد. تفالۀ لیمو باعث افزایش سطح آلبومین خون شد. تفالۀ لیمو تأثیرات معنیداری بر سطح سلولهای ایمنی خون مرغها نداشت. بهطورکلی در مرغهای تخمگذار با جیرههای بر پایة ذرت استفاده از 4 درصد تفالۀ لیموی خشک باعث بهبود عملکرد، افزایش شاخص رنگ زرده، کاهش هزینۀ خوراک بهازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی میشود و سطح آلبومین خون را افزایش میدهد.پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانعلوم دامی ایران2008-477344420131222Effect of Deep-Stacking at Different Levels of Moisture Conternt and at Different depths on Safety of Broiler Litterاثر فراوری دپوکردن در سطوح گوناگون رطوبت و عمقهای متفاوت بر سالمسازی بستر جوجۀ گوشتی4054125038410.22059/ijas.2013.50384FAحسینبلوچ قراییکارشناس ارشد گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.یوسفروزبهاندانشیار گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.حسنفضائلیاستاد و عضو هیأت علمی مؤسسۀ تحقیقات علوم دامی، کرج، ایران.جوادرضاییدانشآموختۀ دکتری گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.Journal Article20120723The present study was conducted to investigate the effects of deep-stacking process on temperature and pathogenic bacterial survival of Broiler Litter (BL). Broiler litter, deep-stacked to 3 depths (30, 60 or 120 cm) and at 3 moisture levels (15, 25 or 35%) was made use of in a split plot design, experiment last for 21 days. Daily temperature of the deep-stacked BL at different depths and at different ambient temperatures were recorded. At the finite temperature of the deep-stacked BLs, representative samples were taken from different depths for later bacterial analysis. The effect of depth on temperature of deep-stacked BL was significant among the day’s 2 to 13 (P<0.05). Higher moisture level increased the temperature of deep-stacked BL on days 1-4 and 9-21 (P<0.05). The interaction effect of depth × moisture on temperature of deep stacked BL was significant (P<0.05). Total count of bacteria in the deep-stacked BL treatments decreased as compared with the control treatment (P<0.05) with the exception of the depth of 30 cm of 15% moisture and as well the depth of 120 cm of 25% moisture. Mean populations of Coliform bacteria in the depth of 30 cm with 25% moisture and in the depth 30 and 60 cm of 35% moisture amounted to zero. There were no Escherichia coli populations found in at the different depths of deep-stacked BL of 35% moisture. Mean populations of Salmonella in depths of 30 and 60 cm with 25 and 35% moisture contents and at the depth of 120 cm with 35% moisture content were recorded as zero. Overall, deep-stacking BL with 35% of moisture for 9 days (to reach the final destined temperature) decreased the total count of bacteria and other Coliforms and as well eliminated the pathogenic bacteria (Escherichia coli and Salmonella).این پژوهش بهمنظور بررسی اثر روش دپوکردن بر تغییرات دمایی و زندهمانی باکتریهای بیماریزای بستر جوجۀ گوشتی انجام گرفت. بدین منظور کود بستر با سه عمق (30، 60، و 120 سانتیمتر) و سه سطح رطوبت (15، 25، و 35 درصد) در قالب طرح کرتهای خردشده بهمدت 21 روز دپو گردید. دمای روزانه در اعماق گوناگون بستر جوجۀ گوشتی دپوشده و دمای محیط آزمایش ثبت گردید. نمونهگیری از دپو در اعماق متفاوت با رسیدن دما به مقدار بیشینۀ خود، صورت گرفت و کشت و شمارش جمعیت باکتریایی انجام شد. اثر عمق بر دمای دپو بین روزهای 2 تا 13 آزمایش معنیدار بود (05/0P<). سطح رطوبت بیشتر در روزهای 1 تا 4 و 9 تا 21 باعث افزایش دمای دپو شد (05/0P<). اثر متقابل عمق×رطوبت بر دمای دپو معنیدار بود (05/0P<). جمعیت کل باکتریایی در تیمارهای دپوشده (بهجز عمق 30 سانتیمتر با رطوبت 15 درصد و عمق 120 سانتیمتر با رطوبت 25 درصد) در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0P<). میانگین جمعیت کلیفرمها در عمق 30 سانتیمتری با رطوبت 25 درصد، و عمقهای 30 و 60 سانتیمتر با رطوبت 35 درصد به صفر رسید. در عمقهای متفاوت با 35 درصد رطوبت هیچگونه کلنی از جمعیت اشریشیاکلی مشاهده نشد. میانگین جمعیت سالمونلا در عمقهای 30 و 60 با رطوبت 25 و 35 درصد و عمق 120 با رطوبت 35 درصد صفر بود. در مجموع، دپوکردن بستر جوجۀ گوشتی با 35 درصد رطوبت، با رسیدن حرارت به سطح مناسب طی 9 روز، سبب کاهش جمعیت کل باکتریها و سایر کلیفرمها و حذف کامل باکتریهای بیماریزای بستر (اشریشیاکلی و سالمونلا) گردید.