2024-03-29T17:28:11Z
https://ijas.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=7609
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
استفاده از خیساب مایع ذرت در تغذیۀ مرطوب جوجه های گوشتی
منصور
یزدانیار
محمد امیر
کریمی ترشیزی
فرید
شریعتمداری
سطوح خیساب مایع ذرت در تغذیۀ مرطوب جوجۀ گوشتی بر عملکرد و وزن نسبی اندامهای داخلی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل: 1. شاهد-خشک: جیرۀ پایۀ بدون آب و خیساب مایع ذرت، 2. شاهد-مرطوب: جیرۀ پایه با آب و بدون خیساب، 3. جیرۀ مرطوب حاوی 10 درصد خیساب ذرت، 4. جیرۀ مرطوب حاوی 20 درصد خیساب ذرت، 5. جیرۀ مرطوب حاوی 30 درصد خیساب ذرت و 6. جیرۀ مرطوب حاوی 40 درصد خیساب ذرت بودند. در کل دوره افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی با استفاده از خیساب مایع ذرت بهصورت خطی و درجۀ دو تغییر کرد (01/0>P) و در سطوح بیش از 10 درصد خیساب مایع ذرت عملکرد کاهش یافت (05/0>P). با افزایش سطح خیساب مایع ذرت در جیرههای مرطوب، وزن نسبی جگر، بورس فابریسیوس و سنگدان بهطور معناداری کاهش یافت (01/0>P). بر اساس نتایج، استفاده از خیساب مایع ذرت در جیرههای مرطوب تا سطح 10 درصد جیرۀ غذایی جوجههای گوشتی توصیه میشود.
تغذیۀ مرطوب
جوجۀ گوشتی
خیساب ذرت
عملکرد رشد
2015
12
22
351
359
https://ijas.ut.ac.ir/article_56820_9511108582ec9dfbaea5f3f4ee794b81.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
مطالعۀ چندشکلی ژن ACACA و ارتباط آن با صفات رشد و تولید شیر در بزهای نژاد مهابادی با روش PCR-SSCP
رضا
فرجی
مصطفی
صادقی
محمد
مرادی شهربابک
این پژوهش با هدف مطالعۀ چندشکلی ژن ACACA و ارتباط آن با صفات شیر در بزهای نژاد مهابادی انجام گرفت. به این منظور برای 150 رأس بز شیری نژاد مهابادی، خونگیری و استخراج DNA از خون به روش نمکی بهینهیافته صورت گرفت. قطعۀ اینترون 44 ژن ACACA، به کمک واکنشهای زنجیرهای پلیمراز تکثیر شد. برای بررسی چندشکلی قطعات تکثیرشده، از روش چندشکلی فضایی تکرشتهای DNA (SSCP) استفاده شد. در نهایت هفت الگوی متفاوت به دست آمد که با همردیفی و مقایسۀ توالیها با یکدیگر و با توالی ژن ACACA بز با شمارۀ دسترسی NC_022311، در مجموع هفت جهش در جمعیت بز مهابادی در موقعیتهای 154503(تغییر باز T به G)، 154518(تغییر باز G به A)، 154577(تغییر باز G به A)، 154640(تغییر باز T به C)، 154712(تغییر باز C به A)، 154928(تغییر باز T به C)، 154956(تغییر باز C به T) مشاهده شد. ارتباط هر SNP با صفات تولید شیر (مقدار تولید، درصد چربی و پروتئین و تعداد سلولهای بدنی) با نرمافزار SAS 9.1 بررسی شد و نتایج حاکی از اثر معنادار SNP دوم (05/0P=)، سوم (05/0P=) و پنجم (01/0>P) بر تولید شیر و SNP اول (017/0P=)، ششم (017/0P=) و هفتم (01/0>P) بر درصد چربی شیر بود.
بز مهابادی
چندشکلی
صفات تولید شیر
ACACA
PCR-SSCP
2015
12
22
361
369
https://ijas.ut.ac.ir/article_56821_d5a4776e3dd85a2fb74456247803bdcf.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
تأثیر پودر رازیانه در جیره استارتر بر عملکرد، سیستمایمنی و پارامترهای بیومتریک گوسالههای شیری هلشتاین
سارا
سعیدی
امید
دیانی
امین
خضری
رضا
طهماسبی
بهمنظور بررسی تأثیر افزودن پودر رازیانه (Foeniculum vulgare) در جیرۀ استارتر بر عملکرد، سیستم ایمنی و پارامترهای بیومتریک گوسالههای شیری هلشتاین از 30 رأس گوساله هلشتاین (15 رأس نر و 15 رأس ماده) با میانگین وزن تولد 5/0 ± 40 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل: 1. استارتر بدون پودر رازیانه (شاهد)، 2. استارتر دارای 4/0 درصد پودر رازیانه و 3. استارتر دارای 8/0 درصد پودر رازیانه بود. میانگین مصرف مادۀ خشک در گوسالهها در کل دوره با اضافهکردن پودر رازیانه افزایش یافت (05/0>P). میانگین افزایش وزن روزانۀ گوسالهها با 4/0 درصد پودر رازیانه، حداکثر بود (05/ >P). گوسالههای تغذیهشده با جیرههای آزمایشی دارای پودر رازیانه در مقایسه با گروه شاهد میانگین، سن از شیرگیری کمتری داشتند و شیر کمتری مصرف کردند (05/0>P). اثر جیرههای آزمایشی بر میانگین قوام مدفوع در دورۀ پیش از شیرگیری، پس از شیرگیری و کل دوره معنادار بود (05/0>P). در دو هفته پس از ازشیرگیری، ائوزینوفیل خون گوسالهها تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار گرفت (05/0 >P). در نتیجه افزودن 4/0 درصد پودر رازیانه در جیرۀ آغازین گوسالههای شیری هلشتاین سبب کاهش سن از شیرگیری، بهبود عملکرد و کاهش ائوزینوفیلها شد.
پودر رازیانه
گوسالۀ هلشتاین
عملکرد
2015
12
22
371
378
https://ijas.ut.ac.ir/article_56822_1bcb361cf7fe18339c16b7f8221f8e0c.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
پیش بینی انرژی قابل سوخت و ساز ارقام رایج گندم کشت شده در منطقۀ استان البرز با استفاده از معادلات رگرسیون چند متغیره
جمشید
نورقدیمی
حسین
مروج
فاطمه
غازیانی
رسول
اکبری
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی پیشبینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیحشده برای ازت (AMEn) در 12 رقم گندم رایج (مهدوی، چمران، سبلان، سپاهان، سیوند، الموت، شعله، نیشابور، پیشتاز، بهار، شیراز و شاهپسند) کشتشده در استان البرز اجرا شد. انرژی قابل سوختوساز با اکسید کروم به عنوان نشانگر اندازهگیری شد. هریک از جیرههای آزمایشی نیز حاوی 40 درصد گندم بهعنوان جایگزین ذرت و سویا در جیرۀ پایه بودند. همۀ دادههای حاصل از آنالیز شیمیایی و اندازهگیری اکسید کروم در نمونههای خوراک و فضولات، با نرمافزار SPSS و رویۀEnter تحلیل و بررسی شدند. نتایج رگرسیون چندگانه بیانگر این بود که مؤلفههای نشاسته (STA) و فیبر خام (CF) برای معادلۀ تخمین انرژی قابل سوختوساز مناسب هستند. میانگین تفاوت انرژی قابل سوختوساز اندازهگیریشده به روش بیولوژیک و تخمین با استفاده از معادلۀ پیشبینی، kcal/kg 51/39 بود. این آنالیز نشان داد که معادلۀ رگرسیونی پیشبینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیحشده برای ازت با ضریب تبیین (1/99%= R2) (000/0 P<)، به صورت زیر است:
AMEn wheat (Kcal/Kg of DM ) = 69 STA - 1028 CF
آنالیز شیمیایی
اکسید کروم
انرژی ظاهری
فیبر خام
نشاسته
2015
12
22
379
388
https://ijas.ut.ac.ir/article_56823_243a90e149d7a2d5abf16fa55d051003.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
مطالعۀ ژنتیکی شمارۀ سلولهای سوماتیک با مدل تابعیت تصادفی روزآزمون در گاوهای شیری ایران
محمد
رزم کبیر
خبات
خیرآبادی
پارامترهای ژنتیکی صفت شمارۀ سلولهای سوماتیک جمعیت گاوهای شیری، با استفاده از رکوردهای روزآزمون جمعآوریشده توسط مرکز اصلاح نژاد دام ایران در سالهای 1380 تا 1389 برآورد شد. دادهها شامل 222923 رکورد روزآزمون دورة اول شیردهی، متعلق به 29668 حیوان در 100 گلۀ مختلف بود. برآوردها با روش نمونهگیری گیبس و بر اساس یک مدل روزآزمون با تابعیت تصادفی انجام گرفت. منحنی شیردهی براساس چندجملهایهای لژاندر از روز شیردهی در مدل منظور شد. بهمنظور تصحیح اثر ناهمگنی واریانس باقیمانده، دورۀ شیردهی (5 تا 365 روز شیردهی) به 10 گروه با فواصل نامساوی دستهبندی شد. براساس نتایج، واریانس باقیمانده در ابتدای دوره بیشترین مقدار را داشت و از ماه دوم تا پایان دورۀ شیردهی روند کاهشی جزئی در این پارامتر مشاهده شد. کمبودن واریانسهای باقیمانده و محیط دائمی و زیادبودن واریانس ژنتیکی، به افزایش وراثتپذیری در انتهای دوره انجامید. کمترین و بیشترین مقدار وراثتپذیری به ترتیب در روزهای 68 (031/0) و 365 (098/0) شیردهی مشاهده شد. همبستگی ژنتیکی بین رکوردهای روزآزمون با افزایش فاصلۀ بین آنها کاهش یافت. با استفاده از ضرایب تابعیت پیشبینیشده برای هر حیوان، ارزش اصلاحی روزانه و در نتیجه منحنی ژنتیکی در امتداد روزهای شیردهی ترسیم شد. روندهای ژنتیکی و فنوتیپی صفت نمرۀ سلولهای سوماتیک، به ترتیب 0025/0- و 1075/- برآورد شدند (P<0.01). این نتایج نشاندهندۀ بهبودی مطلوب برای صفت نمرۀ سلولهای سوماتیک در سطوح ژنتیکی و فنوتیپی است.
شمار سلولهای سوماتیک
روند ژنتیکی
مدل تابعیت تصادفی
وراثتپذیری
2015
12
22
389
397
https://ijas.ut.ac.ir/article_56824_7e3812c70726c6843c82c9cd1c33501f.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
تعیین ویژگی توالی و تنوع ژن هورمون رشد در شترهای دوکوهانه و یککوهانۀ ایران
نعمت
هدایت ایوریق
سید رضا
میرائی آشتیانی
محمد
مرادی شهر بابک
صابر محمد
مقصودی
شتر گونهای بسیار مقاوم در برابر خشکی است که در سختترین شرایط آبوهوایی، محصولاتی مانند شیر و گوشت تولید میکند. با توجه به اینکه تعداد شترهای ایران در حال کاهش است، برای حفظ و بهبود تولیدات این گونه، مطالعات کاربردی ژنتیکی ضروری است. یکی از جایگاههای مهمی که اثر آن در سایر گونهها روی صفات اقتصادی مشخص شده، جایگاه ژن کدکنندۀ هورمون رشد است که در تحقیق حاضر بررسی شده است. در پژوهش حاضر از 25 نمونه شتر دوکوهانه (ایستگاه جهادآباد) و 50 نمونه شتر تککوهانۀ مناطق مختلف، به ترتیب 15، 20، 15 نمونه از ایستگاه یزد، ایستگاه طرود و شترهای تککوهانۀ سمنان جهت تکثیر ژن هورمون رشد با استفاده از پرایمرهای اختصاصی استفاده شد. با مطالعۀ توالییابی نمونههایی از هر گروه ژنتیکی پس از همردیفی آنها در 7 جایگاه از این ژن جهش مشاهده گردید که 2 جهش به تغییر اسیدآمینه در ساختار پروتئین هورمون رشد منجر میشدند. آنالیز فاصلۀ ژنتیکی این جایگاه نشان داد که فاصلۀ ژنتیکی بین شتر تککوهانه و دوکوهانه بیشترین بود. در جمعیتهای تککوهانه نیز دو جمعیت یزد و سمنان دارای بیشترین فاصله بودند و جمعیت طرود فاصلۀ کمتری با هر دو جمعیت یادشده داشت.
جهش
شترهای تککوهانه
شترهای دوکوهانه
فاصلۀ ژنتیکی
هورمون رشد
2015
12
22
399
406
https://ijas.ut.ac.ir/article_56825_0b93447306c23fe6e2f8ad05499e61e2.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
مقایسۀ مدلهای تابعیت تصادفی لژاندر و بیاسپلاین در برآورد اجزای واریانس میانگین وزن تولد برهها در هر زایش در گوسفند مهربان
پویا
زمانی
ملیحه
امیرآبادی فراهانی
حسن
علی عربی
مصطفی
ملکی
پژوهش حاضر به منظور مقایسۀ مدلهای مختلف رگرسیون تصادفی برای برآورد اجزای واریانس میانگین وزن تولد برهها در هر زایش در گوسفندان مهربان انجام گرفت. اطلاعات استفادهشده شامل 5559 رکورد میانگین وزن تولد برهها در هر زایش برای 2244 رأس میش مهربان بود. مدلهای رگرسیون تصادفی شامل اثر ثابت گله- سال- فصل زایش، یک رگرسیون ثابت برای برازش میانگین تغییرات در جمعیت و دو رگرسیون تصادفی برای برازش آثار تصادفی ژنتیکی افزایشی و محیطی دائمی بودند. این مدلها دارای توابع بیاسپلاین خطی و درجۀ دو، یا توابع لژاندر درجۀ دو یا درجۀ سه، همگی با واریانسهای باقیمانده ناهمگن بودند. اجزای واریانس با الگوریتم میانگین اطلاعات بیشترین درستنمایی محدودشده (AI-REML) برآورد شدند. بر اساس معیارهای اطلاعات آکایک و بیزی، مدل BS212 با توابع بیاسپلاین درجۀ دو، خطی و درجۀ دو، بهترتیب برای رگرسیون ثابت و رگرسیونهای تصادفی ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی بهعنوان بهترین مدل برای برازش دادهها در نظر گرفته شد. با کمک مدل BS212 بیشترین و کمترین وراثتپذیری میانگین وزن برهها در هر زایش بهترتیب، در سن 12 ماهگی (62/0± 74/0) و سنین 31 تا 66 ماهگی میش (08/0± 03/0) برآورد شدند و ضرایب محیط دائمی در همۀ سنین نزدیک به صفر بودند. مقادیر برآوردشده در سنین میانی دقیقتر از سنین آغازین و پایانی بودند. نتایج این بررسی نشان داد که رکوردهای بهدستآمده از زایشهای نخست احتمالاً اهمیت بیشتری در برنامههای اصلاحنژادی دارند.
اجزای واریانس
بیاسپلاین
لژاندر
میانگین وزن تولد برهها در هر زایش
2015
12
22
407
415
https://ijas.ut.ac.ir/article_56826_b4a2a4bb6d611db5fedeaf7194fefb4f.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
تأثیرات استفاده از سبوس برنج، آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و متابولیتهای خون در مرغهای تخمگذار
علی
نوبخت
بهزاد
حسینی فرد
این تحقیق به منظور تعیین تأثیرات استفاده از سبوس برنج، آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی و سلولهای خون مرغهای تخمگذار انجام گرفت. آزمایش با 384 قطعه مرغ تخمگذار سویههای لاین W36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2×2×2) با دو سطح سبوس برنج (صفر و 10 درصد)، دو سطح مولتیآنزیم کمبو فیتاز (صفر و 05/0 درصد) و دو سطح پروبیوتیک پروتکسین (صفر و 005/0 درصد) در 8 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار، از سن 65 تا 76 هفتگی انجام گرفت. سبوس برنج و پروبیوتیک بهطور معناداری عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و پارامترهای بیوشیمیایی خون را تحت تأثیر قرار داد (05/0>P). 10 درصد سبوس برنج باعث بهبود وزن تخممرغ، درصد تولید و تودۀ تخممرغهای تولیدی، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رنگ زرده و HDL خون شد، اما بر مقدار خوراک مصرفی و سطوح سلولهای خون اثری نداشت (05/0> P). مولتیآنزیم تأثیرات معناداری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و متابولیتهای خون مرغها نداشت (05/0> P). پروتکسین بدون اینکه تأثیر معناداری بر صفات کیفی تخممرغ و متابولیتهای خون مرغها داشته باشد، موجب بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (05/0>P). سبوس برنج به همراه مولتیآنزیم و پروبیوتیک باعث بهبود عملکرد تخمگذاری، صفات کیفی تخممرغهای تولیدی و افزایش HDL خون شد، ولی بر مقدار خوراک مصرفی و متابولیتهای خون مرغها اثری نداشت (05/0> P). بهطور کلی در مرغهای تخمگذار، استفاده از 10 درصد سبوس برنج به همراه آنزیم و پروبیوتیک میتواند عملکرد، کیفیت تخممرغ و HDL خون را بهبود دهد.
شاخص رنگ زرده
ضریب تبدیل
عملکرد
متابولیتهای خون
مرغ تخمگذار
2015
12
22
417
427
https://ijas.ut.ac.ir/article_56827_7f56f0eba5f66e2cd841977519812b36.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
اثر اسپرس بهعنوان منبع تانن و نسبت علوفه به کنسانتره بر قابلیت هضم، تخمیر شکمبه، تولید و ترکیب شیرمیشهای شیرده
بهروز
یاراحمدی
مرتضی
چاجی
محمد
بوجارپور
خلیل
میرزاده
مرتضی
رضایی
آزمایش با هدف بررسی اثر علوفۀ اسپرس بهعنوان یک منبع تانن و نیز نسبت علوفه به کنسانتره بر مصرف و قابلیت هضم، خصوصیات تخمیر شکمبهای، فراسنجههای خونی، مقدار تولید و ترکیبات شیر میشهای شیرده انجام گرفت. بدین منظور از 8 رأس میش شیرده نژاد لری بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح مربع لاتین 4×4 تکرارشونده استفاده شد. تیمارها با دو سطح کنسانتره و دو سطح نوع علوفۀ مصرفی شامل چهار جیرۀ به صورتکامل مخلوط با نسبتهای علوفه به کنسانترۀ 65:35 (پرکنسانترۀ بدون اسپرس)، 35:65 (کمکنسانترۀ بدون اسپرس)، 65:35 (پرکنسانترۀ با اسپرس) و 35:65 (کمکنسانترۀ با اسپرس) فرموله و تهیه شد. مقدار کل ترکیبات فنولی، تانن کل و تانن متراکم تیمارهای آزمایشی معنادار بود (05/0P<). نتایج نشان داد قابلیت هضم مادۀ خشک و مادۀ آلی در تیمار پرکنسانترۀ با اسپرس در مقایسه با بقیۀ تیمارها بیشتر بود (05/0P<). مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در تیمارهای پرکنسانترۀ با اسپرس و بدون اسپرس در مقایسه با تیمار کمکنسانترۀ بدون اسپرس کمتر بود. اثر سطح کنسانتره بر مقدار کل اسیدهای چرب فرار شکمبهای معنادار شد (05/0P<). بر این اساس نسبت استات به پروپیونات در تیمارهای پرکنسانترۀ با اسپرس و بدون اسپرس کمترین مقدار را داشت. نتایج نشان داد تولید شیر در تیمارهای پرکنسانترۀ با و بدون اسپرس بیشتر از سایر تیمارها بود. اثر سطح کنسانتره بر چربی، لاکتوز، مواد جامد بدون چربی و پروتئین شیر معنادار بود (05/0P<). درمجموع، اضافهکردن اسپرس بهعنوان یک منبع تانن به جیرۀ پرکنسانتره (65 درصد) موجب افزایش قابلیت هضم مادۀ آلی و الیاف، افزایش پروپیونات جیره و در نتیجه افزایش تولید شیر و پروتئین آن میشود.
اسپرس
تانن
تخمیر شکمبه
تولید و ترکیب شیر
نسبت علوفه به کنسانتره
2015
12
22
429
443
https://ijas.ut.ac.ir/article_56828_8ae842181decab344bffeeb2976d2f29.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
کارایی گاوداریهای شیری سنتی: پیامدها و راهکارهای ارتقای آنها در استان مازندران (کاربرد تحلیل پوششی دادههای فازی)
ساسان
ترابی
محمد
قربانی
دامداریهای سنتی میتوانند یکی از متولیان اصلی تولید شیر در کشور به شمار روند. با توجه به محدودیتهای مربوط به تغذیۀ دام و همچنین افزایش قیمت نهادههای مورد نیاز دامداران و نبود امکان دسترسی کافی و مناسب به این نهادهها، برنامۀ افزایش کارایی واحدهای دامپروری میتواند از بهترین برنامهها در این حوزه باشد که علاوه بر کاهش هزینهها و سودآوری بیشتر، سبب افزایش قدرت رقابتی واحدهای تولیدی نیز میشود. با توجه به این مهم در این پژوهش کارایی واحدهای گاوداری شیری سنتی در استان مازندران با استفاده از مدل تحلیل پوششی دادههای فازی و با استفاده از اطلاعات 64 گله که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدهاند، در سال 1393 ارزیابی شده است. نتایج بیانگر متفاوتبودن کارایی دامداران به ازای مقادیر مختلف α در گروههای سهگانۀ اندازۀ دامداری، است. نتایج برآورد مدل نشان داد که کارایی دامداران گروه دوم (بین 6 تا 10 رأس دام) از همه بیشتر و کارایی دامداران گروه اول (کمتر از 6 رأس دام) از همه کمتر است و کارایی دامداران گروه سوم (بیش از 10 رأس دام) در حد متوسط قرار دارد. این نتایج نشاندهندۀ استفادۀ بهینهتر گروه دوم از نهادههای در دسترس، در مقایسه با دو گروه دیگر است. با توجه به اینکه مشکلات مالی دامداران برای استفاده از نهادهها و همچنین قیمت کم شیر از دلایل اصلی عدم کارایی تولید شیر است، اعطای یارانه به شیر تولیدی و نیز خرید تضمینی شیر به برنامهریزان این عرصه پیشنهاد شده است.
دادههای فازی
رهیافت پوششی
عدم کارایی
گاوداریهای سنتی
مازندران
2015
12
22
445
456
https://ijas.ut.ac.ir/article_56829_3b0e74e72aa5e5cf81d614540ea38c34.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
تأثیر غلظتهای مختلف ژل رویال در رقیقکننده بر برخی از فراسنجههای کیفی و کمی اسپرم بز مهابادی
طاهره
محمدیان
مهدی
خدایی مطلق
احمد
زارع شحنه
هدف از این پژوهش، مقایسۀ اثر افزودن غلظتهای متفاوت ژل رویال به رقیقکنندۀ منی، بر ویژگیهای حیاتی اسپرم بز پس از انجماد بود. هفتهای دو بار از چهار بز نر بالغ با استفاده از مهبل مصنوعی اسپرمگیری شد و سپس نمونههای مناسب با هم مخلوط شدند. نمونههای اسپرم در چهار گروه دارای ژل رویال با غلظت (5/0، 1، 5/1 و 2 درصد) و در شش تکرار در معرض بخار ازت منجمد و در تانک ازت نگهداری شدند. نمونههای اسپرم پس از انجماد-یخگشایی از نظر جنبایی، درصد زندهمانی و یکپارچگی غشا بررسی شدند. میانگین جنبایی کل و زندهمانی در غلظت 1 درصد ژل رویال از گروه شاهد و سایر گروههای تیماری بیشتر بود (05/0>P). تفاوت معناداری از نظر درصد خطیبودن جنبایی اسپرم (LIN) و یکپارچگی غشای پلاسمایی بین گروههای تیماری با گروه شاهد مشاهده نشد (05/0<P). کاهش معناداری در سایر فراسنجههای سرعت در محیطهای دارای ژل رویال با گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). بنابراین استفاده از ژل رویال در رقیقکنندۀ منی بز سبب بهبود برخی فراسنجههای اسپرم پس از فرایند انجماد میشود.
اسپرم بز
انجماد-یخگشایی
رقیقکننده
ژل رویال
2015
12
22
457
463
https://ijas.ut.ac.ir/article_56830_51807c6f88c1b6b9a1dbf4817b037573.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1394
46
4
تأثیر موننسین و متافیکس بر قابلیت هضم ظاهری موادمغذی، تولید و ترکیب شیر و الگوی اسیدهای چرب شیر گاوهای شیرده هلشتاین
احمد
قاسمی
آرش
آذرفر
علی
کیانی
حشمتاله
خسروی نیا
به منظور بررسی تأثیر مکمل جیرهای موننسین با متافیکس یا بدون متافیکس (ترکیبی از اسیدهای دی کربوکسیلیک آلی مالات و فومارات) بر قابلیت هضم مواد مغذی، تولید و ترکیب شیر و الگوی اسیدهای چرب شیر، از 4 رأس گاو شیرده هلشتاین چند شکمزا با میانگین وزنی 12 ± 657 کیلوگرم و روزهای شیردهی 133 ± 41روز در قالب یک طرح مربع لاتین 4×4 استفاده شد. گاوها بهطور تصادفی به تیمارهای آزمایشی اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل جیرۀ پایه بدون افزودنی (بهعنوان شاهد)، جیرۀ پایه به علاوه 24 میلیگرم موننسین در هرکیلوگرم مادۀ خشک، جیرۀ پایه به علاوه 5 گرم متافیکس در هرکیلوگرم مادۀ خشک و جیرۀ پایه به علاوه 24 میلیگرم در کیلوگرم موننسین و 5 گرم در کیلوگرم مادۀ خشک متافیکس بودند. افزودن موننسین با متافیکس یا بدون متافیکس بهطور معناداری مادۀ خشک مصرفی را کاهش و تولید و بازده شیر را افزایش داد (05/0 > P). میانگین درصد چربی، پروتئین، لاکتوز، مواد جامد بدون چربی و کل مواد جامد تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت. افزودن مکمل موننسین بهتنهایی یا همراه با متافیکس قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی، کربوهیدراتهای غیرالیافی و مادۀ آلی را بهطور معناداری کاهش داد (05/0 > P). افزودن موننسین به تنهایی یا همراه با مکمل متافیکس به جیرۀ گاوهای شیری محتوی اسید لینولئیک کونژوگه (سیس-9، ترانس-11( شیر را به طور معناداری افزایش داد (05/0>P). نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن مکمل موننسین و متافیکس به جیرههای گاوهای شیرده در اواسط دورۀ شیردهی باعث افزایش تولید شیر شد ولی تأثیر معناداری بر ترکیبات شیر نداشت. افزودن مکمل موننسین و متافیکس بهتنهایی یا به صورت مخلوط تأثیری بر ترکیب بیشتر اسیدهای چرب شیر نداشت، ولی محتوی اسید لینولئیک کونژوگه (سیس-9، ترانس-11( چربی شیر در نتیجۀ افزودن موننسین افزایش یافت.
الگوی اسیدهای چرب شیر
تولید شیر
متافیکس
موننسین
2015
12
22
465
476
https://ijas.ut.ac.ir/article_56831_f0621ffff763cc05cbc4cf2949edc698.pdf