2024-03-29T15:26:18Z
https://ijas.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=7002
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
بررسی حساسیت ژنتیکی گاوهای بومی و هلشتاین ایران به جنون گاوی
صابر
محمد مقصودی
سید رضا
میرائی آشتیانی
حسن
مهربانی یگانه
محمد حسین
بنابازی
در مطالعات سالهای اخیر، ارتباط بین چندشکلی ناحیۀ پروموتور (حذف و درج 23 جفت بازی) و اینترون 1 (حذف و درج 12 جفت بازی) ژن PRNP (ژن کدکنندۀ پروتئین پریون) و حساسیت به جنون گاوی اثبات شده است. درج این جایگاهها مقاومت به جنون گاوی کلاسیک را در گاوها افزایش میدهد، در حالیکه حذف این جایگاهها باعث حساسیت بیشتر به جنون گاوی میشود. در این مطالعه فراوانیهای آللی، ژنوتیپی، و هاپلوتیپی چندشکلیهای ناحیۀ پروموتور و ناحیۀ اینترون 1 ژن PRNP در 3 نژاد هلشتاین ایران (50=n)، گلپایگانی (62=n)، و سیستانی (60=n) برآورد شد. استحصال DNA به روش استخراج نمکی تغییرشکلیافته انجام شد. ژنهای مورد نظر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر، و جایگاههای ذکرشده روی ژل پلیآکریلآمید تعیین ژنوتیپ شدند. دادههای آللی به روش دقیق فیشر و دادههای ژنوتیپی و هاپلوتیپی به روش مربع کای آزمون شدند. نتایج این تحقیق نشان داد هر 3 نژاد برای هر کدام از جایگاهها بهصورت مستقل در تعادل هاردی-واینبرگ بودند. فراوانیهای آللی و ژنوتیپی هاپلوتیپی پلیمورفیسم حذف و درج 12 جفت بازی و 23 جفت بازی بین نژادهای مطالعهشده و گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقایسه شد. براساس یافتههای این تحقیق این نتیجه حاصل شد که گاوهای گلپایگانی، از گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقاومت بیشتری در برابر جنون گاوی دارند.
پلیمورفیسم
جنون گاوی
سیستانی
گلپایگانی
مقاومت ژنتیکی
PRNP
2014
07
23
89
97
https://ijas.ut.ac.ir/article_51811_3bf7774e9001a23719a0e31729de92dc.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
مقایسۀ اثر رزماری، آویشن، بره موم، آنتی بیوتیک، و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی
مسعود
طاهر
شعبان
رحیمی
محمد امیر
کریمی ترشیزی
عباس
عاشوری
بهمنظور مقایسۀ اثر دو نوع عصارۀ گیاهی، آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، و برهموم بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، خصوصیات لاشه، و ریختشناسی رودۀ باریک جوجه های گوشتی چالشیافته با سالمونلا انتریتیدیس این آزمایش بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی انجام شد. 420 قطعه جوجۀ گوشتی یکروزۀ نر شامل 7 تیمار با 4 تکرار و 15 پرنده در هر تکرار گروهبندی و بهمدت 6 هفته پرورش داده شدند. در روز 10 به جز گروه کنترل منفی بقیۀ گروهها با باکتری Salmonella Enteritidis ازطریق دهانی تلقیح شدند. نتایج نشان داد که جیرۀ حاوی آنتی بیوتیک ضمن تأثیر بر وزن نسبی سینه، باعث بالارفتن وزن نسبی لاشه در مقایسه با سایر گروههای آزمایش شد (05/0P<). این مطالعه نشان داد عصاره های گیاهی افزون بر تأثیر بر چربی محوطۀ بطنی و کاهش آن میتوانند باعث افزایش ارتفاع پرزها و عمق کریپتهای رودۀ باریک شوند و سطح وسیعتری برای جذب فراهم کنند (05/0P<). بیشترین میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن در گروه های حاوی بره موم مشاهده شد(05/0P<).
عصاره گیاهی
روده باریک
سالمونلا انتریتیدیس
2014
07
23
99
106
https://ijas.ut.ac.ir/article_51812_23d2b1165d481fd6762d44ef58b5c959.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
اثر مکمل کروممتیونین و منبع انرژی جیره بر تولید و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای هلشتاین در دورۀ قبل و بعد از زایش
مهدی
افتخاری
ابوالفضل
زالی
مهدی
دهقان بنادکی
مهدی
گنج خانلو
در این مطالعه از 32 رأس گاو چندشکم زایش هلشتاین برای بررسی اثر مکمل کروممتیونین و منبع انرژیبر تولید و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای هلشتاین در طول دورۀ قبل و پس از زایش استفاده شد. گاوها با جیرۀ کاملاً مخلوط از 28 روز قبل از زایش تا 28 روز پس از زایش تغذیه گردیدند. این مطالعه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و بهصورت آرایۀ فاکتوریل 2×2 (دو منبع انرژی و دو سطح مکمل کروم متیونین) اجرا گردید. منابع انرژی قبل از زایش شامل روغن ماهی و غله، و پس از زایش شامل پودر چربی پالم و روغن ماهی بودند. مکمل کروممتیونین در سطح صفر یا 08/0 میلیگرم بهازای هرکیلوگرم از وزن متابولیکی بدن تغذیه گردید. نتایج نشان داد که در دورۀ قبل از زایش استفاده از روغن ماهی اثری بر مادۀ خشک مصرفی نداشت، ولی پس از زایش استفاده از آن تمایل به کاهش مادۀ خشک مصرفی داشت (1/0P<). مکمل کروممتیونین سبب افزایش معنیدار مادۀ خشک مصرفی در دورۀ قبل و پس از زایش گردید (p<0.05). شیر تولیدی گاوها تحت تأثیر نوع تیمارها قرار نگرفت. بهجز درصد چربی شیر که تحت تأثیر استفاده از روغن ماهی کاهش معنیداری پیدا کرد (p<0.05)، سایر ترکیبات شیر تحت تأثیر نوع تیمارها قرار نگرفتند. استفاده از مکمل کروممتیونین اثری روی قابلیت هضم مواد مغذی در دورۀ قبل یا پس از زایش نداشت. استفاده از روغن ماهی نیز اثری بر قابلیت هضم مواد مغذی در این دوره نداشت، ولی پس از زایش سبب کاهش قابلیت هضم مادۀ خشک، مادۀ آلی، و پروتئین خام شد (p<0.05). نتایج حاصل از این آزمایش بین مکمل کروم و منبع انرژی اثر متقابلی نشان نداد.
روغن ماهی
شیر
قابلیت هضم
کروم
گاو
2014
07
23
107
115
https://ijas.ut.ac.ir/article_51813_79bd203965c3238eecf1530ae1344c36.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
اثر اسیدآمینۀ متیونین بر تخمک ریزی در خوکچۀ هندی
رسول
کریمی
ملک
شاکری
مهدی
ژندی
هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی اثر اسیدآمینۀ متیونین بر میزان تخمکریزی در خوکچۀ هندی بود. 60 سر خوکچه در طرح کاملاً تصادفی تحت تأثیر چهار تیمار غذایی ازنظر سطح متیونین قرار گرفتند (تیمارها برحسب صفر، 2، 4 ، و 6 درصد متیونین بر کیلوگرم خوراک در نظر گرفته شد). پس از دو هفته دورۀ تطبیقی بهمدت دو دورۀ فحلی خوکچهها براساس تیمارهای آزمایشی تغذیه شدند و سپس خوکچهها بهوسیلۀ کلوپروستنول ml/kg) 6/0) ازطریق تزریق ماهیچهای در دو نوبت با فاصلۀ یازده روز همزمانسازی فحلی شدند. پس از کشتار خوکچهها تعداد فولیکولهای بالغ آنها با میکروسکوپ استریو شمارش شد. نتایج نشان داد تعداد فولیکولهای بالغ با افزایش مقدار متیونین در جیرۀ غذایی بهطور معنیداری (05/0P<) افزایش یافت، ولی میانگین وزن تخمدان راست و چپ تفاوت معنیداری (05/0P<) نداشت. بهطورکلی، به نظر میرسد افزایش مقدار متیونین خوراک خوکچۀ هندی- با درنظرگرفتن استانداردهای تنظیم جیره - موجب افزایش تخمکریزی میشود و ارتباطی با وزن بدن و تخمدان در خوکچۀ هندی ندارد.
تخمکریزی
خوکچۀ هندی
متیونین
2014
07
23
117
124
https://ijas.ut.ac.ir/article_51814_43b005df8f8f43ec116c9fba5e371d70.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
مطالعۀ اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-1 بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی
رضا
مسعودی
احمد
زارع شحنه
آرمین
توحیدی
حمید
کهرام
عباس
اکبری شریف
محسن
شرفی
وحید
زاهدی
هدف از این پژوهش بررسی اثر تزریق هورمونهای استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین (ریلاکسیمول)، و شیاف واژنی پروستاگلندین ای-1 (میزوپروستول) بر بازشدن سرویکس، زمان بازماندن سرویکس، و بهبود درصد آبستنی حاصل از تلقیح مصنوعی در گوسفند نژاد زندی در انتهای فصل تولید مثل بوده است. در این مطالعه از 80 میش سه تا چهارساله با میانگین وزنی 5/2±55 کیلوگرم استفاده شد. در آزمایش اول میشها به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروهها بهترتیب 100 میکرولیتر استرادیول بهصورت تزریق درونوریدی، 100 واحد اکسیتوسین، 5 میلیلیتر ریلاکسیمول بهصورت تزریق درونعضلانی، و 200 میکروگرم شیاف واژنی میزوپروستول دریافت کردند. پس از اعمال تیمار در چهار زمان بازشدن و بازماندن سرویکس معاینه شد. تزریق هورمون استرادیول تأثیر معنیداری بر بازشدن و بازماندن سرویکس نداشت. استفاده از اکسیتوسین، ریلاکسیمول، و میزوپروستول منجر به بازشدن و بازماندن سرویکس شد (05/0> P). در آزمایش دوم میشها برای همزمانی فحلی در انتهای فصل تولید مثلی بهمدت 12 روز سیدرگذاری شدند و هنگام سیدربرداری به همۀ میشها مقدار 500 واحد هورمون eCG تزریق شد و به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول بهعنوان گروه شاهد انتخاب شد و تیمار بازکنندۀ سرویکس دریافت نکرد. سه گروه دیگر بهترتیب 100 واحد اکسیتوسین، 5 میلیلیتر ریلاکسیمول، و 200 میکروگرم شیاف میزوپروستول دریافت کردند و با توجه به بهترین زمان بازبودن سرویکس در آزمایش اول، بهترتیب در زمانهای 20 و 40 دقیقه و 5 ساعت پس از اعمال تیمار، 54 ساعت پس از تزریق eCG، بهصورت ترانس سرویکال تلقیح شدند. روز 50 پس از تلقیح با اولتراسونوگرافی درصد آبستنی تشخیص داده شد. درصد آبستنی در گروه دریافتکنندۀ اکسیتوسین از گروههای دریافتکنندۀ میزوپروستول و ریلاکسیمول بالاتر بود (60 درصد در مقابل 25 و 10 درصد، 05/0> P) ولی با گروه شاهد (50 درصد) اختلاف معنیدار نبود (05/0< P). درنتیجۀ تزریق اکسیتوسین باعث بازشدن سرویکس و افزایش درصد آبستنی در میشهای زندی میشود و میتوان از آن بهعنوان ابزاری برای بهبود درصد آبستنی حاصل از تلقیح مصنوعی استفاده کرد.
استرادیول
اکسیتوسین
درصد آبستنی
ریلاکسیمول
سرویکس
میزوپروستول
2014
07
23
125
133
https://ijas.ut.ac.ir/article_51815_8e62a3355aa3a029258f3c8a5c14ce08.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
تأثیر ناقصبودن شجرۀ پدری بر پیشبینی ارزشهای اصلاحی و برآورد روند ژنتیکی صفات وزن ازشیرگیری و افزایش وزن روزانه در گوسفند
مختارعلی
عباسی
صفت کمّی وزن ازشیرگیری و افزایش وزن روزانه از تولد تا هنگام ازشیرگیری با وراثتپذیری 15/0 و 3/0 و همبستگیهای فنوتیپی، ژنتیکی، و محیطی بین دو صفت 5/0 شبیهسازی شدند. فایلهای دادهشده و شجره با درصدهای متفاوت شجرۀ پدر گمشده با مدل حیوان دوصفتی تجزیه و تحلیل شدند.
با حذف تصادفی 10 درصد شمارۀ پدرها، میانگین ارزش اصلاحی برای صفت وزن ازشیرگیری از 61/1 به 55/0 کیلوگرم و برای صفت افزایش وزن روزانه از 48/69 به 68/24 گرم تقلیل یافت. این در حالی است که در روش حذف متوالی، میانگین ارزش اصلاحی این دو صفت به 47/1 و 67/63 تقلیل یافت. کاهش روند ژنتیکی صفت افزایش وزن روزانه در حالت حذف تصادفی و متوالی 10 درصد شمارۀ پدرها، بهترتیب 32/61 و66/0 درصد بود. این کاهش برای صفت وزن ازشیرگیری بهترتیب 43/63 و صفر درصد به دست آمد. نقصان شجرۀ پدری تأثیر زیادی بر برآورد ارزش اصلاحی و روند ژنتیکی دارد و برحسب میزان نقصان شجره بخشی از دقت در پیشبینی ارزش اصلاحی از دست میرود. از این رو روندهای ژنتیکی برآوردشده از دادههای واقعی باید با توجه به میزان کاملبودن شجرۀ پدر تحلیل شود.
پیشرفت ژنتیکی
شبیه سازی رایانهای
شجرۀ پدری گمشده
2014
07
23
135
141
https://ijas.ut.ac.ir/article_51816_7e0e66bbcf4292b4f0f021fbf6f30863.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
تعیین ارزش غذایی علف مورچه (Cressa Cretica) در مراحل گوناگون فنولوژیک رشد با روشهای برونتنی، درونتنی، و کیسههای نایلونی در سیستان
تقی
نجفی
محمد رضا
دهقانی
مصطفی
یوسف الهی
هدف از این پژوهش تعیین ترکیبات ارزش غذایی علف مورچه ( (Cressa creticaبا روش تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی، تعیین قابلیت هضم در شرایط درونتنی، و تعیین مقادیر تجزیهپذیری با روش کیسههای نایلونی، در سه مرحلۀ فنولوژیکی (رویشی، گلدهی، و بذردهی) بود. مقدار پروتئین در مرحلۀ بذردهی بهصورت معنیداری کاهش یافت (01/0P<). اما مقادیر الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی و الیاف نامحلول در شویندۀ اسیدی در مرحلۀ بذردهی افزایش یافت (01/0P<). با پیشرفت در مراحل فنولوژیکی رشد، میزان تجزیهپذیری مادۀ خشک و بخش سریعتجزیۀ (a) و کندتجزیۀ (b) مادۀ خشک کاهش یافت (01/0P<). در مرحلۀ بذردهی تولید گاز در مقایسه با مرحلۀ رویشی و گلدهی افزایش یافت (01/0P<). میزان گوارشپذیری ظاهری مادۀ آلی در شرایط برونتنی برای سه مرحلۀ فنولوژیکی رویشی، گلدهی، و بذردهی بهترتیب 34/56، 04/58، و 44/58 درصد و انرژی قابل دگرگشت بهترتیب 40/8، 71/8، و 69/8 مگاژول در کیلوگرم بود (01/0P<). گوارشپذیری ظاهری الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی و الیاف نامحلول در شویندۀ اسیدی این گیاه با افزایش لیگنینیشدن دیوارۀ سلولی در مرحلۀ گلدهی و بذردهی در گوسفند ازنظر عددی کاهش یافت. نتایج این پژوهش تأثیر معنیدار مراحل گوناگون رشد بر ارزش غذایی علف مورچه را نشان داد. با توجه به نتایج آزمایشهای انجامشده در ارتباط با ترکیب شیمیایی، میزان تولید گاز، و آزمایش گوارشپذیری ظاهری، مرحلۀ رویشی علف مورچه ارزش غذایی بالاتری در مقایسه با مراحل گلدهی و بذردهی دارد. با وجود این لازم است علاوه بر بررسی میزان مواد ضد تغذیهای این گیاه، مرحلۀ اقتصادی برداشت، و تأثیر روشهای گوناگون مصرف بر ارزش غذایی این گیاه در پژوهشهای آتی تعیین شود.
تجزیهپذیری
تولید گاز
علف مورچه
گوارشپذیری
مرحلۀ فنولوژیکی
2014
07
23
143
152
https://ijas.ut.ac.ir/article_51817_d909f53f67ac953ff706179cb645eb5e.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
تأثیر تزریق روغن زیتون به درون کیسۀ زرده بر عملکرد رشد و توسعه سینه در جوجۀ گوشتی متأثر از تنش گرسنگی پس از تفریخ
زهرا
خرمی
حشمت اله
خسروی نیا
آرش
آذرفر
اکبر
چراغی
این آزمایش با هدف بررسی اثر تزریق روغن زیتون (0 و 7/0 میلیلیتر) به درون کیسۀ زرده بر عملکرد تولیدی و افزایش حجم سینه در جوجههای گوشتی متأثر از تنش گرسنگی پس از تفریخ (0، 12، 24، 36، و 48 ساعت) اجرا شد. تعداد 800 قطعه جوجۀ گوشتی یکروزه، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار، استفاده شد. وزن زندۀ جوجههای متأثر از 24 و 36 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، در مقایسه با جوجههای گروه شاهد بهطور معنیداری کمتر بود (P<0.05). طولانیشدن گرسنگی پس از تفریخ تا 48 ساعت، موجب رشد جبرانی در جوجهها شد. تزریق روغن زیتون درون کیسۀ زرده، میزان تلفات را بهطور معنیداری افزایش داد و بر شاخص راندمان تولید نیز اثر منفی داشت (P<0.05). در 28روزگی، گرسنگی و تزریق روغن زیتون اثر معنیداری بر ابعاد ظاهری سینه و وزن عضلات بزرگ و کوچک سینه نداشت (P<0.05). 24 و 36 ساعت گرسنگی پس از تفریخ تأثیر منفی بر عملکرد جوجه های گوشتی داشت و تزریق 7/0 میلیلیتر روغن زیتون درون کیسۀ زرده عملکرد جوجه های گوشتی متأثر از گرسنگی پس از تفریخ را بهبود نداد.
تغذیۀ اولیه
تنش پس از تفریخ
جوجۀ گوشتی
روغن زیتون
2014
07
23
153
161
https://ijas.ut.ac.ir/article_51818_59892883a629143a4c22c7c3dc25d523.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
تأثیرافزودن تفالۀ اسانسگیریشده مرزۀ خوزستانی به جیرۀ برههای پرواری بر پویایی تولید گاز به روش آزمایشگاهی
سیده سهیلا
نوشادی
آرش
آذرفر
داریوش
علیپور
حشمتالله
خسروی نیا
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر جایگزینی تفالۀ اسانسگیریشدۀ مرزۀ خوزستانی بهجای یونجه در سطوح صفر (تیمار شاهد)، 25، 50، 75، و 100 در جیرۀ برۀ پرواری بر پویایی تولید گاز به روش آزمایشگاهی بود. جیرههای آزمایشی براساس 20 درصد علوفه و 80 درصد کنسانتره تنظیم گردید. جایگزینی تفالۀ مرزه بهجای یونجه تأثیر معنیداری بر تولید گاز در ساعات گوناگون انکوباسیون و فراسنجههای پویایی آن نداشت (05/0<P). غلظت آمونیاک بهطور معنیداری با جایگزینی تفالۀ مرزۀ بهجای یونجه در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت (05/0>P). جیرههای آزمایشی تأثیری بر غلظت کل اسیدهای چرب فرّار نداشت (05/0<P). اگرچه جایگزینی تفالۀ مرزه در سطوح 75 و 100 درصد قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک را در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش داد (05/0>P)، ولی تأثیر معنیداری بر قابلیت هضم واقعی مادۀ خشک در شرایط آزمایشگاهی نداشت (05/0<P). جایگزینی تا سطح 75 درصد، تولید و بازده تولید تودۀ میکروبی را بهطور عددی افزایش داد (1/0>P). نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تفالۀ اسانسگیریشدۀ مرزه در جیرۀ برۀ پرواری میتواند با کاهش میزان تولید نیتروژن آمونیاکی بازدهی استفاده از نیتروژن را بهبود بخشد.
برۀ پرواری
پویایی تولید گاز
تفالۀ اسانسگیریشدۀ مرزۀ خوزستانی
2014
07
23
163
171
https://ijas.ut.ac.ir/article_51819_341f06d1b0bdc16a046634ab625cddc4.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1393
45
2
برازش مدلهای آماری بهمنظور توصیف منحنی تغییرات صفات تولید شیر و وزن بدن در طی دورۀ شیردهی در بزهای مهابادی
عبداله
رضاقلی وند لاهرود
محمد
مرادی شهربابک
عباس
پاکدل
بهمنظور توصیف منحنی تغییرات صفات تولید شیر و وزن بدن در طی دورۀ شیردهی بزهای نژاد مهابادی، مدلهای آماری گوناگون برازش شدند. بدین منظور از 1665 رکورد درخصوص صفات تولید شیر، درصد چربی، مقدار چربی، درصد پروتئین، مقدار پروتئین، درصد لاکتوز، و SNF و 833 رکورد مربوط به وزن بدن که بهصورت روزانه از 123 بز در طی سالهای 1391-1392 جمعآوری شده بودند، استفاده شد. بهمنظور انتخاب بهترین مدل از معیارهای ضریب تبین، آمارۀ دوربینـواتسون، انحراف معیار ماندهها، و معیار اطلاع آکایک استفاده شد. در بین توابع استفادهشده در مطالعۀ حاضر، تفاوتی در برازش منحنی تولید شیر و مقدار ترکیبات آن وجود نداشت. لیکن توابع علی و شفر و نارشین تاکمای 1 در برازش منحنی درصد چربی و SNF و همچنین، توابع چندجملهای معکوس و گمپرتز در برازش منحنی درصد پروتئین و لاکتوز، در مقایسه با توابع دیگر نتیجۀ بهتری داشتند (ضریب تبین بالا و انحراف استاندارد ماندهها پایین). با توجه به نتایج تحقیق حاضر، طی دورۀ شیردهی، وزن بدن بزهای موجود در این تحقیق، روند کاهشی داشت. در بزهای بررسیشده، میانگین تولید روزانه، 1 کیلوگرم در روز، زمان رسیدن به اوج تولید شیر، 22 روز پس از زایش، مقدار تولید در زمان اوج تولید، 22/1 کیلوگرم در روز، کل تولید شیر در یک دورۀ 120روزه، 120 کیلوگرم، و تداوم شیردهی، 59/5 برآورد شد.
بز مهابادی
تداوم شیردهی
توابع شیردهی
صفات تولید شیر
2014
07
23
173
184
https://ijas.ut.ac.ir/article_51820_4806ca25ba2a7821ec21f9077be4ae49.pdf