2024-03-29T11:23:58Z
https://ijas.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=6840
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
اثر تانن موجود در بخشهای گوناگون پسماند کشمش بر ارزش غذایی آنها
زهرا
سلطانی
داریوش
علیپور
در تحقیق حاضر، آزمایش ترکیبات شیمیایی، ترکیبات فنولیک، و فراسنجههای تخمیر در بخشهای متفاوت پسماند کشمش بااستفاده از آزمون تولید گاز با و بدون پلیاتیلن گلیکول (PEG) انجام شد. بخشهای گوناگون پسماند کشمش شامل کشمشهای وازده، دم، ساقه، مخلوط کشمشـدمـساقه، و شکرک (محصول پودریشکل که پس از سورت کردت کشمش بهدست میآید) بود. همچنین تأثیر تانن باندهشده بر تولید گاز بررسی شد. ترکیبات شیمیایی و ترکیبات فنولیک در بخشهای گوناگون پسماند کشمش متفاوت بود (01/0P<). بیشترین مقدار پروتئین خام، دیوارۀ سلولی نامحلول در شویندۀ خنثی، و خاکستر در ساقه مشاهده شد، درحالیکه کشمش مقدار کمتری از این فراسنجهها داشت. بیشترین مقدار ترکیبات فنولیک کل (68/12 درصد) و تانن متراکم (96/3 درصد) در دم دیده شد. افزودن پلیاتیلن گلیکول مقدار تولید گاز، توان هضم ظاهری مادۀ خشک، توانایی هضم مادۀ آلی و انرژی متابولیسمپذیر را افزایش داد. بهاستثنای شکرک، تانن باندشده در سایر تیمارها فعالیت بیولوژیک داشت و تولید گاز را کاهش داد. بهطورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که بخشهای متفاوت پسماند کشمش ترکیبات فنولیک متفاوتی دارند که بر ارزش غذایی این بخشها تأثیر میگذارد و آزمایشهای بیشتری لازم است تا اثر این پسماندها و ترکیبات فنولیک موجود در آنها بر عملکرد دام زنده (پرواری و شیرده) بررسی شود.
in vitro gas production
polyethylene glycol
raisin by-products
Tannins
2013
12
22
305
312
https://ijas.ut.ac.ir/article_50372_15eca2bd6f75a9fa3dfb88e820d98833.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
اثر انتخاب واگرا برای وزن بدن بر میزان تولید تخم و سایر صفات تولیدمثلی در بلدرچین ژاپنی
راحله
صادقی
عباس
پاکدل
محمد
مرادی شهر بابک
در پژوهش حاضر، تأثیر 9 نسل انتخاب واگرا برای وزن بدن در چهارهفتگی، بر میزان تولید تخم و سایر صفات تولیدمثلی بلدرچین ژاپنی بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که انتخاب برای وزن بدن در چهارهفتگی، سن بلوغ جنسی را در لاینهای انتخابشده برای افزایش (HW) و کاهش وزن بدن (LW) در مقایسه با لاین کنترل بهطور متوسط بهترتیب 7 و 3 روز افزایش داده است (05/0P≥). اگرچه تفاوت بین لاینهای انتخابشده برای سن بلوغ جنسی در هر دو جهت معنیدار نبود، در مقایسه با لاین کنترل، تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0P≥). متوسط وزن بلوغ جنسی در لاین HW بیشتر از لاین C و LW بود (05/0P≥). همچنین وزن بلوغ جنسی و متوسط وزن تخم در مراحل گوناگون تولیدی در لاین HW در مقایسه با لاین کنترل بالاتر بود (05/0P≥)، این درحالی است که درصد تخمگذاری در زمان بلوغ جنسی در لاین LW در مقایسه با لاین کنترل بیشتر بود (05/0P≥). تعداد تخم تولیدی نیز در لاین LW از لاین کنترل وHW بالاتر بود، بهنحوی که این اختلاف با لاین HW معنیدار (05/0P≥)، ولی با لاین کنترل این تفاوت ازنظر آماری معنیدار نبود. بیشترین درصد تخمگذاری در هر سه لاین بین ساعات 3 تا 6 بعدازظهر و اوج تولید تخم نیز در ماه دوم پرورش مشاهده شد. باتوجه به نتایج این تحقیق میتوان گفت انتخاب واگرا برای وزن بدن به تغییرات همبستهای برای صفات تولیدمثلی میانجامد. ازاینرو، توصیه میشود حتماً در برنامههای انتخاب، به صفات تولیدمثلی نیز توجه شود.
divergent selection
egg traits
interrelated response
Japanese quail
Reproductive traits
2013
12
22
313
320
https://ijas.ut.ac.ir/article_50374_2595321afe634a9571031b575931a2f4.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
ارزیابی اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی
ندا
شیخ
حسین
مروج
محمود
شیوا زاد
آرمین
توحیدی
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی از 5 تا 41 روزگی، آزمایشی به روش فاکتوریل 5 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 40 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. برای این منظور تعداد 15 جیره غذایی حاوی 3 سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2800, 2900 و 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم) و 5 سطح پروتئین خام (22, 23, 24, 25 و 26 درصد) تهیه شد. خونگیری در پایان آزمایش، جهت اندازهگیری غلظت تیروکسین (T4)، ترییودوتیرونین (T3) و کلسترول انجام شد. نتایج نشان داد بین سطوح انرژی و پروتئین اثر متقابل وجود ندارد (05/0 P>). افزایش وزن روزانه در مورد سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم نسبت به دو سطح دیگر بالاتر بود (001/0 P<). همچنین وزن نهایی بدن با افزایش سطح انرژی قابل سوخت و ساز، افزایش پیدا کرد (05/0 P<). ضریب تبدیل غذایی مربوط به سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز در مقایسه با سطح 2800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز کمتر بود (05/0 P<). انرژی قابل سوخت و ساز جیره بر خوراک مصرفی تاثیر معنیدار نداشت (05/0 P>). غلظت T4 در نرها در مورد سطح 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز نسبت به دو سطح دیگر بالاتر بود (01/0 P<). از سویی دیگر غلظت T3 در نرها در مورد سطح 2800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز نسبت به دو سطح دیگر کمتر بود (001/0 P<). همچنین با افزایش انرژی قابل سوخت و ساز از 2800 به 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم، غلظت T4 در مادهها و کلسترول خون در هر دو جنس افزایش پیدا کرد (05/0 P<). هیچ یک از صفات به غیر از غلظت T4 تحت تاثیر سطوح پروتئین قرار نگرفتند (05/0 P>). غلظت تیروکسین در نرها در مورد جیرههای حاوی 26 درصد پروتئین خام نسبت به جیرههای حاوی 22 و 23 درصد پروتئین خام بالاتر بود (05/0 P<). همچنین بلدرچینهای مادهای که جیرههای حاوی 25 و 26 درصد پروتئین خام را دریافت کرده بودند نسبت به بلدرچینهایی که با جیرههای حاوی 22 و 23 درصد پروتئین خام تغذیه شده بودند غلظت تیروکسین بالاتری داشتند (01/0 P<).
cholesterol
Metabolizable energy
thyroxine
triiodothyronine
2013
12
22
321
327
https://ijas.ut.ac.ir/article_50375_786b0bcdf1cdfe58c79a41bf95d0ca12.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
اثر روغن ماهی و اسانس آویشن برعملکرد پروار و خصوصیات لاشۀ بزغالههای مهابادی
امین
هژیری
مهدی
گنج خانلو
ابوالفضل
زالی
علی
امامی
امیر
اکبری افنجانی
در این مطالعه اثر روغن ماهی و اسانس آویشن بر عملکرد و خصوصیات لاشۀ بزغالههای نر مهابادی بررسی شد. برای این منظور 28 رأس بزغاله نژاد مهابادی 4 تا 5 ماهه با میانگین وزن اولیۀ 8/2±8/17 کیلوگرم بهطور تصادفی با یکی از چهار جیرۀ: 1. شاهد، 2. 2/0 درصد اسانس آویشن، 3. 2درصد روغنماهی؛ و 4. 2درصد روغنماهی+2/0درصد اسانس آویشن، بهصورت انفرادی و به مدت 84 روز تغذیه شدند. بزغالهها هر 21 روز وزنکشی شدند و در انتهای آزمایش کشتار شدند. میانگین مادۀ خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر روغن ماهی و اسانس آویشن قرار نگرفت (05/0<P). افزودن 2 درصد روغن ماهی (تیمار 3) به جیره، بهطور معنیداری ضخامت چربی روی دندۀ 12 را افزایش داد (05/0>P)، اما وزن نهایی، وزن لاشۀ گرم، بازده لاشه، مساحت عضلۀ چشمی، طول لاشه، وزن کبد و کلیه، چربی احشایی، و چربی کلیه تحت تأثیر اسانس آویشن و روغن ماهی قرار نگرفت (05/0>P). درصد و وزن قطعات متفاوت لاشه، و همچنین عضله، چربی، و استخوان تفکیکشده از دندهها تحت تأثیر روغن ماهی و اسانس آویشن قرار نگرفت (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان میدهد که مکملسازی جیرۀ بزغالههای مهابادی با روغن ماهی و اسانس آویشن تأثیر چندانی روی عملکرد و صفات لاشه ندارد، ولی روغن ماهی باعث افزایش ضخامت چربی پشتی میشود.
back fat
Carcass traits
fish oil
thyme essence
2013
12
22
329
335
https://ijas.ut.ac.ir/article_50376_26cea0c9b264dfe0fcc75ebea9b346f7.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
تأثیر فرآوری شیمیایی با سود بر ارزش تغذیهای و فراسنجههای گوارشی چوب صنوبر و چوب انگور
الناز
بابایی
رسول
پیرمحمدی
بهمنظور بررسی ارزش تغذیهای برخی مواد لیگنوسلولزی سه آزمایش انجام گرفت. برای افزایش گوارشپذیری، چوب صنوبر شیرین و چوب انگور با سود 5 درصد عملآوری شدند. در آزمایش اول ترکیبات شیمیایی، ضرایب گوارشی، اسیدیتۀ مایع شکمبه، و خوشخوراکی 4 رأس گوسفند نر نژاد ماکوئی اندازهگیری شد. میانگین گوارشپذیری مادۀ خشک برای صنوبر خام و عملآوریشده و انگور خام و عملآوریشده بهترتیب برابر با 19/40، 47/59، 2/34، و 11/59 درصد، مادۀ آلی 56/42، 4/60، 9/35، و 15/60 درصد و دیوارۀ سلولی 64/29، 72/46، 15/27، و 26/44 درصد بود. اسیدیتۀ مایع شکمبه در تمام تیمارها در ساعات اولیه کمترین مقدار را داشت و پس از آن افزایش یافت. خوشخوراکی چوب انگور و صنوبر عملآوریشده بیشتر از انگور و صنوبر خام بود. در آزمایش دوم تجزیهپذیری مادۀ خشک، مادۀ آلی، و دیوارۀ سلولی در 4 رأس گوساله نر نژاد هلشتاین بررسی شد. میانگین تجزیهپذیری مؤثر در سطح 03/0 مادۀ خشک صنوبر خام برابر با 8/5 درصد، انگور خام 5/11 درصد، صنوبر عملآوریشده 1/36 درصد، و انگور عملآوریشده 1/37 درصد بود. مادۀ آلی صنوبر خام برابر با 3/9 درصد، انگور خام 16 درصد، صنوبر عملآوریشده 2/33 درصد، و انگور عملآوریشده 33 درصد بود. دیوارۀ سلولی در صنوبر خام برابر با 5/4 درصد، انگور خام 2/6 درصد، صنوبر عملآوریشده 5/21 درصد، و انگور عملآوریشده 2/16 درصد بود. در آزمایش سوم خصوصیات فیزیکی اندازهگیری شد. نتایج بهدستآمده از آزمایشها نشان داد که دانسیتۀ تودهای انگور خام بیشتر از صنوبر خام، ظرفیت نگهداری آب صنوبر خام بیشتر از انگور خام، و مادۀ خشک محلول صنوبر خام نیز بیشتر از انگور خام بود. در حالت کلی میتوان به این نتیجه رسید که عملآوری چوبها با سود، تأثیر مثبت زیادی بر ارزش غذایی آنها داشته است.
aspen wood
chemical treatment
grape wood
2013
12
22
337
346
https://ijas.ut.ac.ir/article_50377_ea098d0683f190e3616ac21234fd772e.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
کاربرد روش تحلیل مؤلفۀ اصلی برای پیشبینی وزن دنبه و وزن لاشه در برههای ماکوئی
مهدی
مخبر
حسین
مرادی شهربابک
امیر حسین
خلت آبادی فراهانی
هدف از این مطالعه بررسی ارتباط 18 صفت وزن زنده، ارتفاع جدوگاه، محیط دور سینه، محیط دور گردن، طول بدن حیوان، محیط دور حفرۀ بطنی، عرض بالای دنبه، عرض وسط دنبه، عرض پایین دنبه، طول طرف راست دنبه، طول شکاف دنبه، طول طرف چپ دنبه، قطر بالای دنبه، قطر وسط دنبه، قطر پایین دنبه، محیط بالای دنبه، محیط وسط و پایین دنبه با صفات اوزان لاشه با دنبه، لاشه، و دنبه و پیشبینی عملکرد این صفات با روش تابعیت خطی چندمتغیره برحسب تحلیل مؤلفۀ اصلی بود. عامل جنس بهجز صفات قطر دنبه در ناحیۀ بالا، پایین، و وسط، طول شکاف و طرفراست دنبه و عرض دنبه در ناحیۀ بالا و پایین، معنیدار بود و عملکردها اکثراً در نرها بیشتر از مادهها بود. بنابراین میانگین عملکرد صفات بههمراه انحراف معیار بهطور جداگانهای برای نرها و مادهها بهدست آمد. سپس وجود همراستایی چندگانه با بررسی همبستگی بین متغیرهای مستقل، عامل تحمل، و عامل تورم واریانس تأیید شد. بهمنظور ازبینبردن همراستایی چندگانۀ مشاهدهشده در بین متغیرهای ورودی و تفسیر بهتر نتایج مدل تابعیت از روش تحلیل مؤلفۀ اصلی استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مشکل همراستایی چندگانۀ موجود در بین متغیرهای مستقل صفات مطالعهشده بااستفاده از روش تابعیت مؤلفۀ اصلی حلشدنی است. ضریب تبیین برای صفات بررسیشده در دامنۀ 973/0 برای صفت وزن لاشه بدون دنبه در برههای نر ماکوئی تا 561/0در صفت لاشه با دنبۀ برههای مادۀ ماکوئی، متغیر بود.
Makooei lambs
multicollinearty
principal components analysis
2013
12
22
347
354
https://ijas.ut.ac.ir/article_50378_ad403b8709700d34d18009967532ebe7.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
اثر کاهش پروتئین جیرۀ غذایی بر عملکرد تولیدی و فراسنجههای خونی گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی
وحید
غلامی
حمید
امانلو
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر کاهش پروتئین جیرۀ غذایی بر عملکرد تولیدی و فراسنجههای خونی گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی بود. در این پژوهش از 63 رأس گاو شیرده هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 5/16 ± 71 در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 3 جیره و بهمدت 65 روز در ماههای تابستان استفاده گردید. گاوها بهطور تصادفی به یکی از 3 جیرۀ آزمایشی (حاوی 5/18، 5/17، و 5/16 درصد پروتئین خام) اختصاص داده شدند. نسبت پروتئین تجزیهناپذیر در شکمبه به پروتئین تجزیهپذیر در شکمبه در کلیۀ تیمارها برابر با 39 به 61 درصد و نسبت بهینۀ آمینواسیدهای ضروری (لیزین به متیونین) در هر سه تیمار با استفاده از متیونین محافظتشده، در حدود 3 به 1 بود. نتایج نشان داد که مادۀ خشک مصرفی شیر تصحیحشده براساس 5/3 درصد چربی، ترکیبات شیر، و میزان شیر تولیدی بهازای هر کیلوگرم مادۀ خشک مصرفی (بازده تولید)، تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نمیگیرد. این تحقیق نشان داد که کاهش سطح پروتئین خام در مقایسه با مقادیر توصیهشدۀ شورای تحقیقات ملی (NRC, 2001) و تأمین نسبت بهینه در آمینواسیدهای محدودکننده در شرایط تنش گرمایی میتواند در حفظ تولید، بهبود بازده نیتروژن، کاهش هزینههای تولیدی، و کاهش خطرات زیستمحیطی ناشی از دفع نیتروژن اضافی به محیط در گاوهای تحت تنش گرمایی، سودمند باشد.
crude protein
heat stress
milk urea nitrogen
nitrogen efficiency
2013
12
22
355
365
https://ijas.ut.ac.ir/article_50379_cae687090b6ead9bc19b6a7bf8db49d3.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
دوشکلی جنسی در پاسخ ایمنی سلولی و خونی دوسویه از طیور تجاری لاین آرین و بومی آذربایجان غربی
علی
مقصودی
رسول
واعظ ترشیزی
علی اکبر
مسعودی
محمد امیر
کریمی ترشیزی
هدف این مطالعه، مقایسۀ صفات ایمنی اکتسابی (ایمنی سلولی و خونی) در دو جنس نر و ماده، در پرندگان لاین گوشتی آرین و بومی آذربایجان غربی بود. در این آزمایش از اطلاعات صفات ایمنی خونی 49 پرندۀ سنگین وزن لاین گوشتی آرین و 79 مرغ بومی استفاده شد. با چالش پرندگان با گلبول قرمز گوسفند، عیار پادتن کل، عیار ایمونوگلوبولین Y (IgY)، و عیار ایمونوگلوبولین M (IgM) در 22 و 50هفتگی تعیین شد. همچنین با چالش پرندگان با فیتوهماگلوتینین، پاسخ ایمنی سلولی محاسبه شد. عیار پادتن کل و IgY در 22هفتگی در سویۀ بومی به شکل معنیداری بیشتر از سویۀ آرین بود، درحالیکه این دو صفت در 50هفتگی تفاوتی با یکدیگر نشان ندادند. برای صفات عیار پادتن کل و IgY در 22هفتگی در سویۀ آرین دوشکلی جنسی مشاهده شد، درصورتیکه پاسخهای ایمنی خونی در سویۀ بومی تفاوت معنیداری نداشت. برخلاف ایمنی خونی، در سویۀ بومی برای ایمنی سلولی تفاوت معنیدار مشاهده شد، درصورتیکه در سویۀ آرین پاسخهای ایمنی در دو جنس نر و ماده تفاوتی با یکدیگر نداشتند.
adaptive immunity
interaction
Sex
strain
2013
12
22
367
374
https://ijas.ut.ac.ir/article_50380_d91f1b3b758bd699c0d2699a976dc5ea.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
تأثیر عصارۀ تفالۀ انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تکیاختههای شکمبه با استفاده از شیرابۀ شکمبه گوسفند
محمد جواد
ابرقوئی
یوسف
روزبهان
این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیرات سطوح گوناگون عصارۀ تفالۀ انگور بر تولید گاز بهروش آزمایشگاهی و برخی پارامترهای تخمیر شکمبه مانند سوبسترای تجزیهشده، اسیدهای چرب فرّار، و تولید پروتئین میکروبی با استفاده از شیرابۀ شکمبه گوسفند انجام شد. برای تهیۀ عصاره، تفالۀ انگور خشک با نسبت وزنی مساوی با آب مقطر مخلوط گردید و در سطوح صفر، 15، و 30 میلیگرم ترکیبات فنولیک کل بهازای گرم مادۀ خشک به جیرۀ پایه اضافه شد. جیرۀ پایه شامل علف یونجه خشک، کنجالۀ سویا، و دانۀ جو بود. تولید گاز در زمانهای 3، 6،8، 12، 16، 24، 48، 72، 96، و120 ساعت بعد ازانکوباسیون ثبت گردید. بعد از 24 ساعت، انکوباسیون متوقف و سوبسترای تجزیهشدۀ واقعی تعیین شد. پارامترهای تخمیر شکمبه مانند Partitioning factor (PF24)، تولید گاز در 24 ساعت، قابلیت هضم آزمایشگاهی مادۀ آلی، انرژی متابولیسمپذیر، و تولید پروتئین میکروبی محاسبه گردید. استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بر مقادیر تولید گاز مجانب (A)، زمان تاخیر (L)، سوبسترای تجزیهشدۀ واقعی، تولید گازدر 24 ساعت، قابلیت هضم مادۀ آلی، و انرژی متابولیسمپذیر تأثیری نداشت. ولی تولید پروتئین میکروبی (005/0=Q) و مقدار PF24 (023/0=L و 004/0=Q) افزایش یافت. استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بر مقادیر کل اسیدهای چرب فرّار و استات اثر معنیداری نداشت. مقدار پروپیونات با افزودن عصاره افزایش یافت (048/0=Q) و مقدار بوتیرات (004/0=L) و نسبت استات به پروپیونات (001/0=Q) در دو سطح عصاره در مقایسه با جیرۀ شاهدکاهش یافت. مقدار آمونیاک (0001/0P<) در دو سطح عصارۀ اضافهشده در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت. مقادیر کل پروتوزوآ و زیرخانوادۀ انتودینینه در زمانهای 3، 12 ، و 24 ساعت بعد از انکوباسیون در دو سطح عصاره در مقایسه با جیرۀ شاهد کاهش یافت. دو جنس ایزوتریچا (0001/0>L و 0001/0>Q) و داسیتریچا (003/0=L و 030/0=Q) و زیرخانوادههای دیپلودینینه (0009/0=L و 012/0=Q) و افریوسکالسینه (0001/0>L و 0001/0>Q) نیز در ساعت 24 بعد از افزودن عصاره کاهش نشان داد. در کل، استفاده از عصارۀ تفالۀ انگور بدون تأثیر منفی بر قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی را افزایش و مقدار آمونیاک و پروتوزوآ را کاهش داد.
Gas production
pomegranate peel extract
Ruminal parameters
sheep
2013
12
22
375
384
https://ijas.ut.ac.ir/article_50381_a93182ecb1595b27f48d52511a53a970.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
بررسی تأثیر گیاه گلپر بر فراسنجههای تخمیر شکمبۀ گوسفند و تولید گاز متان بهروش درونشیشهای
ابراهیم
نوریان سرور
یوسف
روزبهان
تأثیر سه سطح گیاه گلپر (Heracleum persicum) (صفر (شاهد)، 65/28، و 31/57 میلیگرم بهازای 200 میلیگرم جیرۀ پایه) بر فراسنجههای تخمیر شکمبۀ گوسفند و تولید گاز متان بهروش درونشیشهای بررسی شد. تولید گاز در تخمیر 1 تا 54 ساعته ثبت شد. فراسنجههای مطالعهشده عبارت از کل گاز تولیدی، گاز متان، نیتروژن آمونیاکی (NH3-N)، تجزیهپذیری آزمایشگاهی مادۀ آلی، شاخص تفکیکپذیری (Partitining Factor=PF)، تودۀ میکروبی، و غلظت اسیدهای چرب فرّار بودند. همچنین، اثر سطوح متفاوت گیاه گلپر بر جمعیت پروتوزوآیی کل و سه زیرخانوادۀ Entodiniinae، Ophryscolecinae، Diplodiniinae، و خانوادۀ Isotrichdae نیز بررسی گردید. ترکیبات ثانویۀ گیاه گلپر (اسانسدار)، سرعت تخمیر (033/0P=، غیرخطی)، گاز حاصل از بخش نامحلول (b) (001/0P=، خطی)، گاز تولیدی در زمانهای 24 (001/0P=، خطی) و 54 ساعت (016/0P=، خطی) تخمیر را کاهش داد. ترکیبات مؤثر گیاه گلپر، گاز متان تولیدی بهازای مادۀ آلی تجزیهشده را در دو سطح اول و دوم (65/28 و 31/57 میلیگرم) بهترتیب 3/17 و 6/11 درصد کاهش داد (029/0P=، غیر خطی).گیاه دارویی گلپر ضمن کاهش غلظت نیتروژن آمونیاکی در هر دو سطح استفادهشده (001/0P=، خطی)، شاخص PF را در هر دوسطح گیاه، بهبود داد (018/0P=، خطی).اسانس گیاه گلپر توانسته است تودۀ میکروبی را در هر دو سطح گیاه دارویی بهترتیب 17 و 18 درصد افزایش دهد (001/0P=، غیر خطی).در کنار این گیاه دارویی، اسیدهای چرب فرّار کل و غلظت اسیداستیک کاهش یافت. همچنین، کاهش جمعیت پروتوزوآیی کل (033/0P=، غیرخطی)، زیرخانوادۀ Entodiniinae(019/0P=، غیر خطی) و خانوادۀ Isotrichdae (026/0P=، خطی) مؤید تأثیرات ضد پروتوزوآیی ترکیبات مؤثر گیاه گلپر است. نتایج این مطالعه نشان داد که گیاه گلپر توانایی بهبود تخمیر شکمبهای از طریق کاهش نیتروژن آمونیاکی، افزایش راندمان تولید پروتئین میکروبی، و کاهش گاز متان در شرایط درونشیشهای را دارد.
fermentation parameters
golpar (Heracleum persicum)
methane gas
PF
Protozoa
2013
12
22
385
395
https://ijas.ut.ac.ir/article_50382_4c49a45bbc4d7fdde13e62e1990800ff.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
تأثیرات استفاده از سطوح گوناگون تفالۀ لیموترش خشک بر عملکرد و متابولیتهای خون مرغهای تخمگذار مسن با جیرههای بر پایۀ ذرت
علی
نوبخت
این آزمایش به منظور ارزیابی تأثیرات استفاده از سطوح گوناگون تفالۀ لیموترش خشک با جیرههای بر پایۀ ذرتـکنجالۀ سویا بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، فراسنجههای بیوشیمیایی، و سطح سلولهای ایمنی خون مرغهای تخمگذار مسن انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه مرغ تخمگذار سویةهای لاین (W36) از سن 65 تا 76هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه مرغ) استفاده شدند. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1. تیمار شاهد، 2. جیرۀ حاوی 2 درصد تفالۀ لیمو، 3. جیرۀ حاوی 4 درصد تفالۀ لیمو؛ و 4. جیرۀ حاوی 6 درصد تفالۀ لیمو. استفاده از تفالۀ لیموی خشک در جیرههای غذایی مرغهای تخمگذار تأثیرات معنیداری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و فراسنجههای خونی مرغها داشت (05/0>p). بالاترین درصد تولید تخممرغ، بیشترین مقادیر تولید تودهای و خوراک مصرفی، بهترین ضریب تبدیل غذایی، و کمترین هزینۀ خوراک بهازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی با 4 درصد تفالۀ لیمو بهدست آمد. بیشترین وزن مخصوص تخممرغ و بالاترین شاخص رنگ زرده با استفاده از 6 درصد تفالۀ لیمو مشاهده شد. تفالۀ لیمو باعث افزایش سطح آلبومین خون شد. تفالۀ لیمو تأثیرات معنیداری بر سطح سلولهای ایمنی خون مرغها نداشت. بهطورکلی در مرغهای تخمگذار با جیرههای بر پایة ذرت استفاده از 4 درصد تفالۀ لیموی خشک باعث بهبود عملکرد، افزایش شاخص رنگ زرده، کاهش هزینۀ خوراک بهازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی میشود و سطح آلبومین خون را افزایش میدهد.
Blood metabolites
dried lemon pulp
Egg production
laying hens
performance
2013
12
22
397
404
https://ijas.ut.ac.ir/article_50383_8fbfbad3b739d0ee4c2c55aaeab704f3.pdf
Iranian Journal of animal Science
2008-4773
2008-4773
1392
44
4
اثر فراوری دپوکردن در سطوح گوناگون رطوبت و عمقهای متفاوت بر سالمسازی بستر جوجۀ گوشتی
حسین
بلوچ قرایی
یوسف
روزبهان
حسن
فضائلی
جواد
رضایی
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر روش دپوکردن بر تغییرات دمایی و زندهمانی باکتریهای بیماریزای بستر جوجۀ گوشتی انجام گرفت. بدین منظور کود بستر با سه عمق (30، 60، و 120 سانتیمتر) و سه سطح رطوبت (15، 25، و 35 درصد) در قالب طرح کرتهای خردشده بهمدت 21 روز دپو گردید. دمای روزانه در اعماق گوناگون بستر جوجۀ گوشتی دپوشده و دمای محیط آزمایش ثبت گردید. نمونهگیری از دپو در اعماق متفاوت با رسیدن دما به مقدار بیشینۀ خود، صورت گرفت و کشت و شمارش جمعیت باکتریایی انجام شد. اثر عمق بر دمای دپو بین روزهای 2 تا 13 آزمایش معنیدار بود (05/0P<). سطح رطوبت بیشتر در روزهای 1 تا 4 و 9 تا 21 باعث افزایش دمای دپو شد (05/0P<). اثر متقابل عمق×رطوبت بر دمای دپو معنیدار بود (05/0P<). جمعیت کل باکتریایی در تیمارهای دپوشده (بهجز عمق 30 سانتیمتر با رطوبت 15 درصد و عمق 120 سانتیمتر با رطوبت 25 درصد) در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0P<). میانگین جمعیت کلیفرمها در عمق 30 سانتیمتری با رطوبت 25 درصد، و عمقهای 30 و 60 سانتیمتر با رطوبت 35 درصد به صفر رسید. در عمقهای متفاوت با 35 درصد رطوبت هیچگونه کلنی از جمعیت اشریشیاکلی مشاهده نشد. میانگین جمعیت سالمونلا در عمقهای 30 و 60 با رطوبت 25 و 35 درصد و عمق 120 با رطوبت 35 درصد صفر بود. در مجموع، دپوکردن بستر جوجۀ گوشتی با 35 درصد رطوبت، با رسیدن حرارت به سطح مناسب طی 9 روز، سبب کاهش جمعیت کل باکتریها و سایر کلیفرمها و حذف کامل باکتریهای بیماریزای بستر (اشریشیاکلی و سالمونلا) گردید.
broiler litter
deep-stacking
Depth
moisture
pathogenic bacteria
2013
12
22
405
412
https://ijas.ut.ac.ir/article_50384_c0342368ffa0508a77040d1f573ab549.pdf