2024-03-28T19:02:54Z
https://ijas.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=10915
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1400
52
2
ترکیب شیمیایی، ویژگیهای کیفی و پایداری اکسیداتیو گوشت برههای تغذیه شده با سطوح مختلف گیاه دارویی خرفه
صادق
میاحی
کمال
شجاعیان
مرتضی
چاجی
قاسم
جلیلوند
هدف این پژوهش مطالعه آثار استفاده از گیاه خرفه به عنوان یک منبع آنتیاکسیدان گیاهی بر ویژگیهای لاشه، کیفیت و پایداری اکسیداتیو گوشت در برههای پرواری نژاد عربی بود. تعداد 21 راس بره نر با میانگین وزن 5/1±۲۴ کیلوگرم و سن تقریبی 15±150 روز با یکی از تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه (شاهد)، جیره حاوی 5/7 درصد و جیره حاوی 15 درصد گیاه خرفه، به مدت 84 روز تغذیه شدند. ویژگیهای کیفی گوشت شامل pH، ترکیبات شیمیایی، کیفیت رنگ و پایداری اکسیداتیو در ماهیچه راسته اندازهگیری شد. اکسیداسیون لیپید گوشت، پس از 1، 7 و 30 روز ذخیرهسازی در محیط یخچال، با استفاده از اسید تیوباربیتوریک (TBARS) تعیین شد. زاویه رنگ یا هیو (Hue) و اشباع شدگی آن یا کروما (Chroma) در تیمارهای حاوی خرفه نسبت به تیمار شاهد پایینتر بود (05/0>P). شاخص روشنایی (L) در جیرههای حاوی خرفه بالاترین مقدار بود (05/0>P). بالاترین غلظت خاکستر و کمترین رطوبت گوشت در تیمار 15 درصد خرفه مشاهده شد (05/0P <). مقدار pH گوشت در تیمار شاهد، یک ساعت پس از کشتار کمتر از سایر تیمارها بود (05/0P <)، اما در ساعت ۲۴ تفاوتی نداشتند. در هر دو گروه تیماری، تغذیه برهها با خرفه نسبت به شاهد باعث کاهش معنیدار غلظت مالون دیآلدئید گوشت برهها شد (05/0P <). نتایج نشان داد که تغذیه گیاه خرفه با بهبود ویژگیهایی نظیر رنگ و افزایش میزان پایداری اکسیداتیو گوشت، باعث بهبود کیفیت آن شده که شاید بتواند منجر به افزایش ارزش غذایی آن از نظر سلامتی انسان شود.
ترکیبات فنلی
خرفه
خواص آنتیاکسیدانی
رنگ گوشت
گوسفند
2021
08
23
79
90
https://ijas.ut.ac.ir/article_83732_a3ebecf28e212b5a3d7f989a34029d2f.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1400
52
2
اثر راهکارهای تغذیهای کاهش سطوح نشاسته بر توان تولیدی، متابولیتها سرمی و عملکرد کبدی در گاوهای هلشتاین تازهزا
نجمه
اسلامیان فارسونی
حمید
امانلو
طاهره
امیرآبادی فراهانی
هدف از اجرای پژوهش حاضر ارزیابی آثار کاهش درصد نشاسته با حفظ سطح فیبر حاصل از شوینده خنثی در جیره به وسیله جایگزین کردن دانه جو، سیلاژ ذرت و یا هر دو بر ماده خشک مصرفی، عملکرد شیردهی، غلظت متابولیتها، شاخص عملکرد کبد (LFI) و شاخص کمی حساسیت به انسولین تجدیدنظرشده (RQUICKI) در جیره گاوهای تازهزا بود. سیوشش رأس گاو چند بار زایش بر اساس تولید شیر پیشین و امتیاز وضعیت بدنی بلوکبندی شدند و بهطور تصادفی به یکی از 4 تیمار آزمایشی از روز زایش تا 21 روز پس از زایش اختصاص یافتند. جیرههای آزمایشی یک جیره با سطح نشاسته بالا حاوی دانه جو (CO؛ 9/24 درصد نشاسته و صفر درصد تفاله چغندرقند) و 3 جیره با سطوح نشاسته پایین که در آنها تفاله چغندرقند بهجای دانه جو آسیاب شده (BB؛ 6/19 درصد نشاسته و 7 درصد تفاله چغندرقند)، سیلاژ ذرت (BC؛ 6/20 درصد نشاسته و 12 درصد تفاله چغندرقند) و مخلوطی از دانه جو و سیلاژ ذرت (BCB؛ 3/20 درصد نشاسته و 12 درصد تفاله چغندرقند) جایگزین شد. ماده خشک مصرفی برای BC (2/1 کیلوگرم در روز) و BCB (1 کیلوگرم در روز) نسبت به گاوهای تیمار CO بالاتر بودند، درحالیکه در گروه BB پایینتر (1/1 کیلوگرم در روز) بود. مطابق با نتایج ماده خشک مصرفی، تولید شیر تمایل داشت تا 5/2 و 4/2 کیلوگرم در گروه BC و BCB نسبت به گروه CO، بالاتر باشد؛ درحالیکه گاوها در BB 4/2 کیلوگرم در روز شیر کمتری نسبت به CO تولید کردند. در مقایسه باCO، گاوهای تغذیهشده با BB دارای غلظت سرمی گلوکز پایینتری بودند، درحالیکه گاوهای تغذیهشده با BC و BCB دارای گلوکز سرم بالاتری بودند. غلظت انسولین سرم برای گاوهای BB کمتر از سایر جیرههای آزمایشی بود. در مقایسه باCO، غلظت سرمی NEFA و BHB برای BC و BCB کمتر بود، اما بین BB و CO مشابه بود. گاوهای COو BC در مقایسه با گاوهای BB، شاخص کمی حساسیت به انسولین تجدید نظر شده پایینتری داشتند و گاوهای BCB تمایل به داشتن RQUICKI کمتر در مقایسه با BB طی دوره پسزایش داشتند. غلظت گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) در گاوهای BC و BCB نسبت به گاوهای CO و BB پایینتر بود. گاوهای تغذیه با CO و BB، غلظت بیلیروبین سرم بیشتری نسبت به گاوهای تغذیهشده با BC و BCB داشتند. گاوهای BC دارای شاخص عملکرد کبد بالاتری نسبت به گاوهای BB بودند و تمایل داشتند LFI بیشتری نسبت به گاوهای CO داشته باشند. بهطورکلی، کاهش نشاسته غذایی با جایگزینی سیلاژ ذرت (BC) یا ترکیبی از سیلاژ ذرت و دانه جو (BCB) در مقایسه با زمانی که تفاله چغندرقند بهجای دانه جو (BB) بهمنظور کاهش نشاسته استفاده شد منجر به بهبود در ماده خشک مصرفی، تولید شیر، متابولیسم انرژی و عملکرد کبدی در طول 21 روز اول شیردهی گردید.
الیاف غیر علوفهای
جیره کم نشاسته
گاوهای تازهزا
متابولیتهای سرمی
2021
08
23
91
107
https://ijas.ut.ac.ir/article_83733_120c580386812ba3e2c09ba50bc5903e.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1400
52
2
تأثیر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله سیاهدانه بر فراسنجههای خونی، گوارشپذیری، عملکرد و خصوصیات لاشه برههای پرواری زندی
یاسمن
کریمی
محمد علی
نوروزیان
احمد
افضل زاده
این مطالعه به منظور تعیین ترکیب شیمیایی کنجاله سیاهدانه و تأثیر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله سیاهدانه بر فراسنجههای خونی، گوارشپذیری مواد مغذی، عملکرد و خصوصیات لاشه برههای پرواری زندی انجام شد. در ابتدا ترکیب شیمیایی نمونه کنجاله سیاهدانه مورد استفاده تعیین شد. سپس هجده رأس بره نر از شیر گرفته شده با متوسط وزن 5/1± 5/23 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه گروه شش رأسی در جایگاههای انفرادی با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. جیرههای آزمایشی شامل 1) شاهد (جیره پایه با 12 درصد کنجاله سویا و بدون کنجاله سیاهدانه)، 2) جیره حاوی 6 درصد کنجاله سویا و 9 درصد کنجاله سیاهدانه و 3) جیره حاوی 18 درصد کنجاله سیاهدانه و بدون کنجاله سویا بود. مقدار ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، نیتروژن نامحلول در شونده اسیدی و خاکستر کنجاله سیاهدانه به ترتیب 53/97، 26/31، 16/15، 95/25، 2/14، 69/0، 07/5 درصد ماده خشک بود. جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله سیاهدانه در جیره برههای پرواری تأثیری بر وزن نهایی، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، درصد و خصوصیات لاشه و میزان دنبه نداشت. آلبومین و پروتئین کل خون برههای تغذیه شده با جیره حاوی 18 درصد کنجاله سیاهدانه بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0P). مقدار گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول و نیتروژن اورهای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. گوارشپذیری ماده خشک، ماده آلی، چربی و پروتئین جیره در بین تیمارهای آزمایشی مشابه بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از کنجاله سیاهدانه در جیره برههای پرواری تا سطح 18 درصد تأثیر منفی بر عملکرد و گوارشپذیری مواد مغذی جیره نداشت.
خاکستر نامحلول در اسید
رشد
صفات لاشه
کلسترول
کنجاله سیاهدانه
2021
08
23
109
115
https://ijas.ut.ac.ir/article_83734_ab93083ed9503b0dfcb95de093f97181.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1400
52
2
بررسی میزان آلودگی به کنههای سخت در تکسمیهای منطقه ترکمنصحرا، شمال شرق ایران
محمدرضا
صداقت
فرناز
ملکی فرد
بیژن
ٍاسمعیل نژاد
کنهها یکی از مهمترین انگلهای خارجی میباشند که میتوانند بر صنعت پرورش تکسمیها در ایران وجهان ازنظر اقتصادی تأثیرگذار باشند. هدف از این مطالعه، تعیین گونههای کنههای سخت تکسمیها در منطقه ترکمنصحرا بود. این مطالعه در طی سال 1399-1398 در منطقه ترکمنصحرا صورت گرفت. درمجموع تعداد 357 کنه سخت از 240 رأس تکسمی جدا شد. کنههای سخت از سطح بدن تکسمیها جداشده و مورد شناسایی قرار گرفت. فراوانی آلودگی در این مطالعه 08/42 درصد (101 رأس تکسمی شامل 91 رأس اسب (91/37 درصد) و 10 رأس الاغ (16/4 درصد) بود. بیشترین فراوانی آلودگی کنههای سخت در تکسمیهای سه سال و بیشتر بود. ارتباط معنیداری بین فراوانی آلودگی کنههای سخت با گروههای سنی مختلف تکسمیها وجود داشت. کنههای سخت شناساییشده چهار گونه از سه جنس هیالوما، رپی سفالوس و درماسنتور بودند، شامل هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم (26/65 درصد)، رپی سفالوس بورسا (12/22 درصد)، هیالوما مارژیناتوم (64/10 درصد) و درماسنتور مارژیناتوس (96/1 درصد) بودند. شاخص تعداد کنه به تکسمیها 53/3 بود. فراوانی آلودگی کنهای در فصول مختلف سال معنیدار بود و بیشترین میزان شیوع کنهها در فصل بهار بود. نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی به کنههای سخت در تکسمیهای منطقه شایع میباشد.
کنه سخت
تکسمی
ترکمنصحرا
2021
08
23
117
122
https://ijas.ut.ac.ir/article_83941_c23556d35c191053022952c79e4ce9b9.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1400
52
2
بررسی منحنیهای شیردهی استاندارد و نامتعارف گاوهای سیمنتال و جرسی در ایران
مخنارعلی
عباسی
رستم
پهلوان
محمدرضا
افرازنده
مزدک
کاظمی
علیرضا
حسنی بافرانی
علی
کاظمی
نگین
جمالی
از عوامل مؤثر بر تنوع در تولید شیر، طول دوره شیردهی میباشد که عموماً بهکمک مدلهای برازش منحنی به استاندارد 305 روز برای مباحث مدیریتی وارزیابیهای ژنتیکی تصحیح میشود. منحنیهای انفرادی در همه موارد، شکل استاندارد ندارند و برحسب عواملی نظیر تفاوتهای فردی، نوع مدل وغیره، امکان انحراف از الگوی استاندارد وجود دارد. الگوهای نامتعارف (متفاوت از استاندارد)، حاصل برآوردهای ناصحیح پارامترهای مرحلهی افزایشی(b) و کاهشی(c) میباشند و عبارتند از پیوسته افزایشی یا کاهشی و معکوس استاندارد. نژادهای سیمنتال و جرسی بخشی از گاوهای شیری ایران هستند. این تحقیق، با هدف بررسی منحنیهای نامتعارف و اهمیت آنها در محاسبه تولید 305 روز، بر اساس 7659 و 6692 رکورد روزآزمون شیر زایش اوّل متعلّق به 977 و 776 رأس گاو سیمنتال و جرسی، طی سالهای 1399-1386، از طریق برازش دو مدل پولوت و وود، بااستفاده از نرمافزار R انجام شد. الگوهای مختلف، بر اساس ترکیب پارامترهای b و c منحنیهای انفرادی محاسبه گردید. تعداد منحنی استاندارد حاصل از مدلهای پولوت و وود در گاوهای سیمنتال، به ترتیب 5/85% و 2/62% و در جرسی به ترتیب 1/83% و 6/70% بودند. در هر دو نژاد در مدل پولوت، فقط منحنی نامتعارف پیوسته افزایشی (8/14% در سیمنتال و 9/16% در جرسی) و مدل وود، هر 3 نوع منحنی نامتعارف مشاهده شد که بیشترین آن مربوط به گروه معکوس استاندارد بود (3/22% و 5/16% بهترتیب در گاوهای سیمنتال و جرسی). بر اساس یافتهها، در زمان تعیین مدل مناسب برای استانداردسازی تولید شیر (ارزیابیهای ملی)، نیاز است به منحنیهای نامتعارف و تصمیمگیری برای حذف یا تصحیح آنها توجه شود.
تولید شیر
شکل منحنی نامتعارف
جرسی
سیمنتال
2021
08
23
123
131
https://ijas.ut.ac.ir/article_83942_47052b7b5adf7504cc7ffa2b28923d4a.pdf
علوم دامی ایران
2008-4773
2008-4773
1400
52
2
اثر دمای منی رقیقشده و غلظت اسپرم بر نرخ نفوذ اسپرم، باروری و جوجهدرآوری مرغهای مادر گوشتی مسن
حسین
شریده
مجتبی
زاغری
سید جعفر
میربهبهانی
هدف از این پژوهش بهینهسازی تلقیح مصنوعی در مرغهای مادر گوشتی مسن در قالب دو آزمایش بود. در آزمایش نخست، اثر دو دمای متفاوت منی رقیقشده (5 و 25 درجه سلسیوس) خروس هوبارد (40 خروس، سن 58 هفته) بر باروری، جوجه درآوری و نرخ نفوذ اسپرم (SP) به لایه فراویتلین مرغ هوبارد (180 مرغ، سن 58 هفته) بررسی شد. در آزمایش دو، سه غلظت متفاوت اسپرم (100 (C100)، 200 (C200) و 400 (C400) میلیون اسپرم در 25/0 میلیلیتر (بهازای هر مرغ)، از خروسهای هوبارد (40 خروس، سن 62 هفته) بر باروری، جوجه درآوری و SP در 270 مرغ بررسی شد. در آزمایش نخست، یافتهها نشان دادند دمای 5 درجه سلسیوس منی رقیقشده نسبت به دمای 25 درجه سلسیوس سبب افزایش درصد جوجهدرآوری کل، جوجهدرآوری تخممرغهای بارور و SP و کاهش مرگ و میر جنینی اولیه شد. یافتههای آزمایش دو نشان دادند، بیشترین درصد باروری و SP در تیمار C400 گزارش شد. همچنین در این آزمایش بیشترین جوجهدرآوری کل و جوجهدرآوری تخممرغهای بارور و کمترین میزان مرگ و میر جنینی اولیه در تیمارهای C200 و C400 گزارش شد. نسبت هزینه به فایده برای تیمارهای C200 و C400 بهترتیب تقریباً برابر است با 9/2 و 4/1 محاسبه شد. به طور کلی یافتههای این پژوهش نشان دادند که برای بهینهسازی تلقیح مصنوعی در مرغهای مسن (با توجه به نسبت هزینه به فایده و جوجهدرآوری) میتوان از غلظت تلقیحی 200 تا 400 میلیون در 25/0 میلیلیتر بهازای هر مرغ در دمای 5 درجه سلسیوس استفاده کرد.
باروری
دمای رقیقکننده
خروس
جوجه درآوری
نرخ نفوذ اسپرم
2021
08
23
133
140
https://ijas.ut.ac.ir/article_84027_8a1dfc7efbb7ed21a1ddfa94577bf958.pdf