پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
پیامدهای زیستی و اقتصادی تغییر در سیاستهای حذف اختیاری
347
354
FA
عفت
نصر اصفهانی
مربی، گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران
maryam.nasr1396@gmail.com
10.22059/ijas.2018.243483.653569
هدف از این بررسی، برآورد و مقایسۀ عملکرد زیستی (بیولوژیک) و اقتصادی گله در دو حالت تصمیم برای حذف اختیاری بهینه و نابهینه بود. به این منظور اطلاعات یکی از گاوداریهای صنعتی اصفهان در سالهای 1394 و 1395 گردآوری شد و با استفاده از رویههای مختلف نرمافزار آماری (NLIN, MEANS, LIFETEST) SAS، فراسنجههای زیستی گله اعم از شکل منحنی شیردهی، خطر حذف اجباری و احتمال آبستنی در دورههای مختلف شیردهی و ماههای مختلف پس از زایش برآورد شد. سپس با واردکردن فراسنجههای زیستی و اطلاعات مالی گله در یک مدل زیست-اقتصادی توسعهیافته در نرمافزار DairyVIP، وضعیت گله در شرایط مختلف شبیهسازی شد. مبنای تصمیم برای حذف بهینه و نابهینه به ترتیب کمینه کردن هزینۀ فرصت و رسیدن تولید شیر گاوهای غیر آبستن به کمتر از 20 کیلوگرم در روز بود. با اجرای سیاستهای بهینه، نرخ حذف سالیانه از 9/31 به 9/41 درصد افزایش یافت که این باعث افزایش 9650 هزار ریالی در هزینههای خرید تلیسه جایگزین شد. با این حال افزایش درآمد ناشی از فروش شیر، گاو حذفی و گوساله باعث شد که در کل سود خالص سالیانه به ازای یک رأس مولد، 3390 هزار ریال بهبود یابد. نتایج این تحقیق میتواند به تغییر نگرش دامداران نسبت به سیاست حذف و جایگزینی کمک کند.
حذف بهینه,سود خالص سالیانه,هزینۀ فرصت
https://ijas.ut.ac.ir/article_68767.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_68767_3aafbc6cb84b7126985598e6c8dffb0b.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت گاومیشهای آذری با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
355
360
FA
مهدیه
یوسفی دارستانی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد ژنتیک و اصلاح نژاد دام، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
m.yousefi.d@ut.ac.ir
سیدرضا
میرائی آشتیانی
0000-0003-3597-4385
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
ashtiani@ut.ac.ir
مصطفی
صادقی
0000-0002-7145-622x
دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
sadeghimos@ut.ac.ir
10.22059/ijas.2018.43867.653150
با توجه به اهمیت حفظ تنوع در نژادهای بومی و شناسایی ذخایر ژنتیکی کشور، تنوع ژنتیکی جمعیت گاومیش آذری با استفاده از ده نشانگر ریزماهوارهای (BoLA-DRB3، BM1818، BM1824، CSSM033، CSSM047، ILSTS017، ILSTS033، ILSTS058، ILSTS061 و ILSTS089) بررسی شد. شمار 70 نمونه مو از گاومیشهای آذری در سه منطقۀ شمالغربی کشور (استانهای اردبیل، آذربایجانشرقی و آذربایجانغربی) گردآوری شد. استخراج DNA ژنگانی (ژنومی) بهروش استخراج نمکی تغییریافته انجام و واکنشهای زنجیرهای پلیمراز برای همۀ آغازگرها بهینه شد. نتایج نشان داد، در این جمعیت، همۀ جایگاهها چندشکلی بالایی داشته و افزون بر این بهاستثنای جایگاه BoLA-DRB3، انحراف معنیداری از تعادل هاردی- واینبرگ نشان دادند (001/0p<). میانگین شمار آللهای مشاهدهشده و مورد انتظار بهترتیب برابر با 90/5 و 72/4 بود. افزون بر این میانگین ناخالصی (هتروزیگوسیتی) مشاهدهشده و مورد انتظار، محتوی اطلاعات چندشکلی و شاخص شانون، بهترتیب برابر با 87/0، 75/0، 71/0 و 57/1 بود. بنابراین، با توجه به این نتایج، تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت گاومیش آذری وجود دارد.
استخراج DNA از نمونۀ مو,اطلاعات چندشکلی,تنوع ژنتیکی,گاومیش,هتروزیگوسیتی
https://ijas.ut.ac.ir/article_68768.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_68768_b0083c1a465344f0bcd6357f84d0caac.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
تعیین سطح بهینه زرده تخممرغ در رقیقکننده انجماد اسپرم بز با ارزیابیهای برون تنی
361
370
FA
محمد
تار
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
mohammad.tar@ut.ac.ir
ارمین
توحیدی
0000-0002-3288-1709
استاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
atowhidi@ut.ac.ir
سعید
زین الدینی
0000-0001-5741-814X
دانشیار، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
zeinoaldini@ut.ac.ir
مهدی
ژندی
0000-0003-2886-9747
دانشیار، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
mzhandi@ut.ac.ir
محمدحسین
موذنی زاده
0000-0000-0000-0000
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
moazeni.mh@ut.ac.ir
10.22059/ijas.2018.244405.653572
به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف زرده تخممرغ بر انجمادپذیری اسپرم بز، آزمایشی با استفاده از چهار رأس بز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار انجام شد. نمونهها دو بار در هفته از حیوانات جمعآوری و در رقیقکننده بر پایه زرده در دو سطح 15 و 20 درصد رقیق و سپس منجمد شدند. پس از یخگشایی، فراسنجههای کیفی ازجمله ویژگیهای حرکتی اسپرم با کمک CASA، یکپارچگی غشا، درصد سلولهای اسپرم با غشای فعال، درصد سلولهای اسپرم با شکل طبیعی، وضعیت آپپتوز، یکپارچگی آکروزوم و قطعهقطعهشدن DNA مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از رویه GLM نرمافزارSAS آنالیز شدند. جنبایی کل و جنبایی پیشرونده، در رقیقکننده حاوی 20 درصد زرده (بهترتیب 69/1±00/69 و 29/1±57/52) در برابر 15 درصد زرده (بهترتیب 69/1±21/68 و 29/1±35/52) تفاوت معنیدار نداشت. همچنین درصد اسپرم زنده، اسپرم با غشای فعال و درصد سلولهای اسپرم طبیعی در رقیقکننده حاوی 20 درصد زرده (بهترتیب 08/1±88/83، 43/2±80/72 و 85/1±31/84) و در رقیقکننده حاوی 15 درصد زرده (بهترتیب 08/1±65/86، 43/2±37/72 و 85/1±25/79) اختلاف معنیداری نداشتند. درصد اسپرم با آکروزوم سالم و نرخ قطعهقطعهشدن DNA بین دو گروه آزمایشی تفاوت معنیداری نداشت. اما در آزمون آپپتوزیس، سلولهای اسپرم زنده بیشتری در گروه حاوی 20 درصد (17/0±18/46) نسبت به گروه حاوی 15درصد (17/0±52/45) زرده دیده شد (05/0>P). دادههای حاضر نشاندهنده بهبود نسبی انجمادپذیری اسپرم بز در رقیقکننده حاوی 20 درصد زرده تخممرغ است، اما برای اظهارنظر دقیقتر در خصوص سطح مناسب زرده در رقیقکننده، به مطالعات باروری درون تنی نیاز است.
بز,رقیقکننده,زرده تخممرغ,منی
https://ijas.ut.ac.ir/article_69367.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69367_2f751aa351e4111825f25faecdd47caa.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
اثر چرخه تخمدانی بر بیان گیرندههای زنگولهای شکل TLR4 در آمپولا و ایستموس اویداکت گاوهای شیری هلشتاین
371
379
FA
رسول
کوثر
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
rasoul_kowsarzar@yahoo.com
مرتضی
زهرازاده
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
m.zahrazadeh@gmail.com
علی
صادقی سفید مزگی
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
sadeghisefidmazgi.ali@gmail.com
10.22059/ijas.2018.259883.653643
هدف از مطالعه حاضر، بررسی الگوی بیان ژن <em>TLR4</em> در آمپولا و ایستموس اویداکت گاو در مراحل مختلف چرخه تخمدانی (پیش از تخمکریزی، پس از تخمکریزی و میانه چرخه) بود. مرحله چرخه تخمدانی با توجه به ظاهر، اندازه و رنگ جسم زرد و فولیکول چیره مشخص شد. بیان ژن <em>TLR4</em> در ایستموس و آمپولای 40 اویداکت بهروش qRT-PCR اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، که در اویداکتهای واقع در سمت تخمدان فعال (دارای فولیکول غالب یا جسم زرد)، میزان بیان ژن <em>TLR4</em> در ایستموس بهطور معنیداری بیشتر از آمپولا بود. همچنین، پیش از تخمکریزی، بیان ژن <em>TLR4</em> در آمپولا و ایستموس اویداکتهای واقع در سمت تخمدان فعال بهصورت معنیداری از دیگر مراحل چرخه تخمدانی و همچنین از آمپولا و ایستموس اویداکتهای مربوط به تخمدان غیرفعال (فاقد فولیکول غالب یا جسم زرد) بیشتر بود. بهطورکلی نتایج این مطالعه نشان داد که بیان ژن <em>TLR4</em> در اویداکت گاو تحت تأثیر وضعیت هورمونی (چرخه تخمدانی)، موقعیت قرارگیری آن نسبت به تخمدان فعال و ناحیه اویداکتی (آمپولا یا ایستموس) قرار دارد.
اویداکت,ایمنی ذاتی,چرخه فحلی,گاو شیری,TLR4
https://ijas.ut.ac.ir/article_69368.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69368_7500166f219bb4d07a75ad92b27e2ad0.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
تخمین نرخ همخونی با استفاده از رشتههای هموزیگوت ژنومی و بررسی روند تکاملی اندازه مؤثر جمعیت در برخی از نژادهای اسب آسیایی
381
392
FA
امیرحسین
خلت آبادی فراهانی
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
amfarahanikh2@gmail.com
محمدحسین
مرادی
0000-0001-5877-0866
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
moradi.hosein@gmail.com
10.22059/ijas.2018.259709.653646
هدف از این تحقیق محاسبه همخونی با استفاده از رشتههای هموزیگوت ژنومی و بررسی روند تکاملی اندازه مؤثر جمعیت (Ne) در برخی از نژادهای اسب آسیایی بود. به این منظور از اطلاعات ژنومی مجموع 99 نمونه حیوان شامل 19، 24، 18، 19 و 19 نمونه بهترتیب از نژادهای آخالتکه، عرب، کاسپین، مغولی و تروبرد استفاده شد که با بهکارگیری آرایههای Illumina SNP50K Beadchip تعیین ژنوتیپ شدهاند. این تحقیق با همکاری کنسرسیوم تنوع ژنتیکی اسب (EGDC) انجام شد. ضریب همخونی با استفاده از روش FROH بر پایه رشتههای هموزیگوت ژنومی (ROH) و اندازه مؤثر با بهکارگیری اطلاعات عدم تعادل پیوستگی در طی 5 تا 1000 نسل قبل محاسبه شد. نتایج آنالیز مؤلفههای اصلی (PCA) نشان داد که تمام نژادها با استفاده از دو مؤلفه اول از همدیگر مجزا میشوند. میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهدهشده در نژادهای مختلف بهترتیب در دامنه 294/0-278/0 و 308/0-278/0 بود. محاسبه ضریب همخونی بر پایه اطلاعات ژنومی نشان داد که مقادیر محاسبه شده بین 003/0 (نژاد مغولی) و 166/0 (نژاد تروبرد آمریکایی) در نوسان میباشد. نتایج حاصل از محاسبه اندازه مؤثر در نژادهای مختلف، نشاندهنده روند کاهش تدریجی Ne در طی 1000 سال گذشته تاکنون با یک شیب کاهشی زیاد در حدود 100 نسل قبل برای تمام نژادها بود. بیشترین Ne در نسلهای حاضر (5 نسل قبل) در نژاد عرب (53 رأس) و کمترین در نژادهای کاسپین و تروبرد (33-34 رأس) مشاهده شد. در مجموع، نتایج این تحقیق نشان داد که در بین نژادهای آسیایی، نژاد اسب کاسپین با وجود تنوع ژنتیکی مناسب و ضریب همخونی پایین، اندازه مؤثر آن نسبت به سایر نژادهای مورد مطالعه در این تحقیق کمتر میباشد که طراحی برنامههای مناسب برای حفاظت از حیوانات خالص باقیمانده این نژاد بومی کشور ضروری است.
اندازه مؤثر,رشتههای هموزیگوت ژنومی,نرخ همخونی,نژادهای اسب آسیایی
https://ijas.ut.ac.ir/article_69369.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69369_3369275eab197afeb106d763c9edbc67.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
تأثیر مکمل آلی عنصر روی بر عملکرد، پاسخ ایمنی، جمعیت میکروبی سکوم و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی پرورش یافته تحت تنش تراکم
393
404
FA
وریا
رسولی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
voryarasoli@yahoo.com
سمیه
سالاری
0000-0003-2202-2633
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
somayehsallary@yahoo.com
احمد
طاطار
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
tatar@ramin.ac.ir
10.22059/ijas.2018.252664.653620
بهمنظور بررسی مکمل آلی عنصر روی در تغذیه جوجههای گوشتی پرورش یافته در شرایط متفاوت تراکم، آزمایشی با استفاده از دو سطح تراکم (10 و16 قطعه پرنده در هر مترمربع) و 4 سطح عنصر روی (40، 80، 120 و 160 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2×4 انجام گردید. نتایج در 1 تا 21 روزگی نشان داد ، پرندگان پرورش یافته در تراکم بالا کمترین میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک را نسبت به تراکم نرمال و در 22 تا 42 روزگی پرندگان پرورش یافته در تراکم نرمال کمترین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک را داشتند (05/0>P). با افزایش سطح عنصر روی در جیره، جمعیت باکتریهای کلیفرم سکوم جوجهها در شرایط تراکم نرمال و بالا کاهش نشان داد (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی پروتئین با افزایش سطح عنصر روی در جیره در شرایط تراکم نرمال و بالا افزایش یافته است (05/0>P).یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که افزودن عنصر روی در شرایط پرورش متراکم نتوانست فراسنجههای عملکردی را تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه با افزایش سطح عنصر روی در جیره، قابلیت هضم ایلئومی پروتئین خام و ماده آلی افزایش و جمعیت میکروبی کلی فرم و ایکولای در سکوم جوجههای گوشتی کاهش یافت.
اضافه وزن,باکتریهای سکوم,تراکم بالا,جوجه گوشتی,قابلیت هضم ایلئومی
https://ijas.ut.ac.ir/article_69370.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69370_120d0d4e1bfcf5ecd5187428e08f3be2.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
تأثیر سطوح مختلف نانوامولسیون اسانس رازیانه بر نسبت بازده انرژی و پروتئین، کیفیت بستر و فضولات و ویژگی های رفاهی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی
405
414
FA
حدیث
میرزایی
دانشجوی دکتری تغذیه طیور، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
hadismirzae72@gmail.com
محمدرضا
قربانی
0000-0001-7244-3319
استادیار، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
ghorbani.mr2010@gmail.com
سمیه
سالاری
0000-0003-2202-2633
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
somayehsallary@yahoo.com
محمد امین
مهرنیا
استادیار، گروه صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
mamehrnia@yahoo.com
10.22059/ijas.2018.254413.653626
آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف نانوامولسیون اسانس رازیانه بر نسبت بازده انرژی و پروتئین، کیفیت بستر و فضولات و ویژگیهای رفاهی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی انجام شد. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به 5 تیمار و 4 تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (جیره پایه بدون هیچ افزودنی)، جیره پایه به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس و جیره پایه به همراه سطوح 50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس رازیانه بودند. نتایج این آزمایش نشان دادند که ترانس-آنتول، فنچون و لیمونن به ترتیب با 42/81، 16/7 و 98/4 درصد، از ترکیبات اصلی اسانس رازیانه بودند. نسبت بازده پروتئین و انرژی تحت تأثیر تیمارهای مختلف آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P>). pH فضولات به هنگام استفاده از نانوامولسیون در سطح 200 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت معنیداری کمتر از سطوح 50 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس رازیانه و گروه شاهد بود. رطوبت بستر به هنگام استفاده از جیره حاوی 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس رازیانه نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (05/0≥P). سوختگی مفصل خرگوشی و سینه به هنگام استفاده از نانوامولسیون اسانس رازیانه در سطح 50 میلیگرم بر کیلوگرم نسبت به سایر گروهها کمتر بود (05/0≥P). بر اساس نتایج این آزمایش به نظر میرسد که استفاده از نانوامولسیون اسانس رازیانه در شرایط تنش گرمایی میتواند با کاهش رطوبت بستر باعث بهبود ویژگیهای رفاهی جوجههای گوشتی شود.
تنش گرمایی,جوجههای گوشتی,نانوامولسیون اسانس رازیانه,ویژگیهای رفاهی
https://ijas.ut.ac.ir/article_69371.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69371_60a205b9d7917e312fdc31bf28be0919.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
اثر برخی پروبیوتیک های طیور تولیدی ایران بر مؤلفههای عملکردی، شاخصهای اقتصادی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی
415
425
FA
عارف
محمودتبار
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه پرورش و مدیریت طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
arefmahmoodtabar11@gmail.com
محمد امیر
کریمی ترشیزی
0000-0002-8141-4904
دانشیار، گروه پرورش و مدیریت طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
karimitm@modares.ac.ir
محسن
شرفی
استادیار، گروه پرورش و مدیریت طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
sharafi2000@gmail.com
ناهید
مژگانی
دانشیار، بخش بیوتکنولوژی، موسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
dnmoj@yahoo.com
10.22059/ijas.2018.249544.653602
این آزمایش با هدف مقایسه اثر برخی پروبیوتیکهای طیور تولید ایران بر مؤلفههای عملکردی، شاخصهای اقتصادی و ریختشناسی روده کوچک با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره پایه (شاهد) و جیره پایه به همراه پروبیوتیکهای 2- باکتوژن<sup>®</sup> 3- دیپرو<sup>®</sup> 4- هایپروتکت<sup>®</sup> و 5- پروبیتاز<sup>®</sup> بودند. در سنین 24 و 41 روزگی، یک قطعه پرنده جنس نر از هر واحد آزمایشی برای بررسی شاخصهای ریختشناسی روده کوچک کشتار گردید. مقایسات مستقل برای مقایسه اثر پروبیوتیک در مقابل شاهد انجام شد. نتایج این مطالعه نشان دادند که تیمارهای حاوی پروبیوتیک تأثیر معنیداری بر افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی نداشتند. مصرف پروبیوتیک هایپروتکت<sup>®</sup> موجب کاهش مصرف خوراک در کل دوره آزمایش نسبت به سایر تیمارهای حاوی پروبیوتیک شد (05/0≥P). وزن بدن نهایی، شاخص تولید اروپایی، شاخصهای اقتصادی و درصد لاشه تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. استفاده از پروبیوتیکها تأثیر معنیداری بر طول نسبی و شاخصهای ریختشناسی تهیروده و ایلئوم نداشت. در مقایسه مستقل، استفاده از تیمارهای حاوی پروبیوتیک در مجموع باعث افزایش هزینه خوراک مصرفی نسبت به گروه شاهد گردید (05/0>P). بر طبق نتایج این مطالعه، بهنظر میرسد که استفاده از پروبیوتیکهای مورد بررسی در مقایسه با گروه شاهد، تأثیر معنیداری بر عملکرد صفات، شاخصهای اقتصادی و ریختشناسی روده کوچک جوجههای گوشتی پرورش داده شده در شرایط بهینه نداشت.
ایلئوم,ضریب تبدیل غذایی,عملکرد,لاشه,وزن بدن
https://ijas.ut.ac.ir/article_69372.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69372_f63dccb3bceaedbe3bd6579e3e639b1f.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
اثر روشهای مختلف فرآوری حرارتی بر ارزش تغذیهای دانه ماشک برای نشخوارکنندگان
427
436
FA
آنا
شیخعلی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
annasheikhalipoor@gmail.com
علی
حسینخانی
دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
a.hosseinkhani@tabrizu.ac.ir
اکبر
تقی زاده
استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
taghizadeh@tabrizu.ac.ir
حمید
محمد زاده
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
hamidmhz@tabrizu.ac.ir
10.22059/ijas.2018.255252.653630
تحقیق حاضر، بهمنظور بررسی روشهای مختلف فرآوری حرارتی بر ارزش غذایی دانه ماشک انجام شد. دانه ماشک با روشهای پرک، تفت و ماکروویو فراوری شد. تجزیهپذیری ماده خشک با استفاده از کیسههای نایلونی در زمانهای صفر، 2، 4، 8، 12، 24، 36، 48 ساعت انکوباسیون شکمبهای تعیین شد. فرآوری دانه ماشک، تجزیهپذیری ماده خشک را تحت تأثیر قرار داد بهطوریکه ماشک پرک شده و تفت داده بهترتیب بیشترین و کمترین میزان تجزیهپذیری را دارا بودند (بهترتیب 06/91 در مقابل 49/70 درصد، 05/0>P). تجزیهپذیری پروتئین خام هم روند مشابهی را نشان داد (64/91 در مقابل 52/57 درصد بهترتیب برای دانه ماشک پرک شده و تفت داده شده، 05/0>P). برای تفسیر روند تجزیهپذیری ماده خشک و پروتئین دانه ماشک خام و فرآوری شده از 5 مدل هضمی متفاوت استفاده شد. برای ماده خشک دانه ماشک خام، پرک و تفت داده شده بهترین مدل برازششده مدل ارسکوف و مکدونالد با لحاظ نمودن فاز تأخیر و برای دانه ماشک ماکروویو مدل فرانس بهترین مدل بود. بررسی مدلها نشان داد برای بخش پروتئین، بهترین مدل برای دانه ماشک خام و پرک مدل دانوا بدون فاز تأخیر، برای دانه ماشک تفت دادهشده ارسکوف و مکدونالد با فاز تأخیر و برای ماکروویو شده مدل دانوا با فاز تأخیر بود. ماشک پرک شده و ماکروویو شده با 96/184 و84/141 میلیلیتر بهترتیب بیشترین و کمترین حجم گاز تولیدی را در طول 48 ساعت انکوباسیون داشتند. تفت دادن ماشک منجر به افزایش میزان انرژی قابل متابولیسم گردید (82/4 در مقابل 53/5 مگاژول بر کیلوگرم ماده خشک بهترتیب برای دانه خام و تفت داده شده ماشک، 05/0>P)، این در حالی است که پرک کردن و مایکروویو تأثیری بر میزان انرژی قابل متابولیسم نداشتند.
انرژی قابل متابولیسم,تجزیهپذیری,فاز تأخیر,گاز تولیدی,مدلهای هضمی
https://ijas.ut.ac.ir/article_69373.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69373_3dbf768837f414f5b5f5c51d7131cecc.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
بررسی تنوع ژنتیکی گوسفند نژادهای بومی (افشاری، قزل و مغانی) و خارجی (دورپر، مرینوس و رامنی) با استفاده از اطلاعات نشانگری متراکم
437
451
FA
رقیه
نبی لو
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد ژنتیک و اصلاح نژاد دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
r.nabiloo69@gmail.com
محمد باقر
زندی باغچه مریم
0000-0001-9568-8933
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
mbzandi@znu.ac.ir
محمدطاهر
هرکی نژاد
0000-0001-9037-824X
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
taher.harkinezhad@znu.ac.ir
10.22059/ijas.2018.255597.653631
استفاده از نشانگرهای مولکولی در سالهای اخیر جهت تعیین تنوع ژنتیکی بین جمعیتها و گونههای مختلف جانوری کاربرد گستردهای یافته است. مطالعات ژنتیک مولکولی، مقایسه تنوع ژنتیکی درون و بین نژادها و بازسازی از تاریخ نژاد و جمعیت اجدادی را امکانپذیر مینماید .این تحقیق با بررسی ساختار ژنتیکی در نژادهای بومی و خارجی با استفاده از 50000 نشانگر SNP با هدف شناسایی تنوع ژنتیکی انجام شد. اطلاعات ژنوتیپی مورد نیاز از پروژه Ovine HapMapشامل نژادهای بومی (نژاد افشاری، مغانی و قزل) و خارجی (نژاد دورپر، مرینوس و رامنی) اخذ گردید. آنالیز آماری با استفاده از چندین روش لایهبندی جمعیت، بررسی ساختار جمعیت با استفاده از آمار چند متغیره بیزی و روش مبتنی بر مدل بررسی شد. نتایج بهدستآمده از آنالیز مشخص مؤلفههای اصلی، تفکیک نژادهای ایرانی و خارجی را بهخوبی نشان داد و هر دو تصویر آشکاری از ساختار ژنتیکی جمعیتهای مورد بررسی را نشان داد. در روش DAPC، برای ارزیابی شمار بهینه خوشه با معیار ارزیابی BIC، 4K=بهترین نتیجه را نشان داد. علیرغم اینکه در این مطالعه از روشهای مختلف برای بررسی ساختار جمعیت استفاده شد، همه این روشها توانستند ساختار جمعیتهای بومی و خارجی را متمایز از هم نشان دهند که نژادهای ایرانی بررسیشده (افشاری، مغانی و قزل) در مقایسه با نژادهای خارجی دارای تشابه ژنتیکی بیشتری بوده و در یک گروه نژادی و نژادهای دورپر، مرینوس و رامنی در گروههای مجزای ژنتیکی قرار گرفتند. البته زمانیکه نژادهای داخلی به تنهایی مورد بررسی قرار گرفتند. این نژادها از لحاظ ژنتیکی کاملاً از هم متمایز بودند و میزان آماره تمایز جمعیتی Fst برای نژادهای افشاری، مغانی و قزل بهترتیب 038/0، 107/0 و 298/0 برآورد شد.
آنالیز لایهبندی جمعیت,تنوع ژنتیکی,نژاد بومی
https://ijas.ut.ac.ir/article_69374.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69374_397dfa836f22d214c67d5c4531590c45.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
واکاوی بیوانفورماتیکی و فیلوژنی ناحیه 5`UTR ژن نوروپپتید وای (Neuropeptide Y) و ارتباط آن با صفات تولیدی در مرغ بومی فارس
453
458
FA
مهرنسا
جمال پور
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد اصلاح نژاد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
mehri.g66@gmail.com
محمد
دادپسند
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
dadpasand@shirazu.ac.ir
هادی
آتشی
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
atashi@shirazu.ac.ir
علی
نیازی
استاد، پژوهشکده زیستفناوری، دانشگاه شیراز
niazi@shirazu.ac.ir
حامد
خراتی کوپایی
دانشجوی دکتری، پژوهشکده زیستفناوری، دانشگاه شیراز
h.kharrati.ko@gmail.com
سید محمد رضا
هاشمی
مربی، بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
hashemi711@yahoo.co.uk
10.22059/ijas.2018.262962.653652
این پژوهش بهمنظور بررسی فیلوژنی و بیوانفورماتیکی جهش تکنوکلئوتیدی در ناحیه 5`UTR ژن نوروپپتید وای (Neuropeptide Y=<em>NPY</em>) و ارتباط آن با صفات تولید تخممرغ و وزن بدن در مرغان بومی استان فارس، انجام گرفت. از 200 قطعه مرغ بومی ایستگاه پرورش و اصلاحنژاد مرغ بومی استان فارس خونگیری انجام شد. استخراج DNA با روش نمکی انجام شد. جهش تکنوکلئوتیدی ژن <em>NPY</em> با تکنیک PCR-RFLP شناسایی شد. فراوانی آللهای A و B بهترتیب 46/0 و 54/0 برآورد شد و جمعیت مورد مطالعه در تعادل هاردی-واینبرگ نبود. واکاوی آماری نشان داد که، بین چندریختی نوروپپتید وای و صفات مورد مطالعه (شمار تخممرغ، اولین سن تخمگذاری، وزن تخممرغ در 84 هفتگی و وزن بدن در 12 هفتگی) ارتباط معنیداری وجود ندارد. همچنین، واکاوی فیلوژنی نشان داد که ناحیه توالییابیشده ژن <em>NPY</em> مرغ بومی فارس با اطلاعات توالیهای EU447658.1 و EU447659.1 دارای بیشترین شباهت است. نکته قابل توجه در واکاوی فیلوژنی، وجود ژن <em>NPY</em> از گونه بلدرچین بود که میتواند نشان دهنده نقش کلیدی این ژن در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیک محسوب گردد.
جهش نقطهای,نوروپپتید وای,ناحیه 5`UTR
https://ijas.ut.ac.ir/article_69375.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69375_ddec6878cf2e1468659a5a6536bc0b5d.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
49
3
2018
11
22
اثر یونجهخشک بهعنوان جاذب پساب بر کیفیت و تولید پساب در ذرت سیلوشده و عملکرد گاوهای شیرده
459
468
FA
جابر
خانی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
j_khani@alumni.ut.ac.ir
علی اکبر
خادم
استاد، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
akhadem@ut.ac.ir
علی
اسدی الموتی
0000-0003-2867-9521
استادیار، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
a.alamouti@ut.ac.ir
محسن
صحرایی بلوردی
دانشجوی دکتری، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
m.sahraei@ut.ac.ir
10.22059/ijas.2018.257927.653636
هدف، مطالعه اثرات یونجهخشک بهعنوان جاذب رطوبت بر تخمیر و تولید پساب در ذرت سیلوشده و عملکرد گاوهای تغذیهشده با آن بود. علوفه ذرت با ماده خشک 22 درصد برداشت و با صفر، پنج و 10 درصد یونجه خشک بر حسب وزن تر در سیلوهای زمینی ذخیره شد. با افزایش درصد یونجه، پساب سیلوها و pH، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و کربوهیدراتهای محلول در آب کاهش اما ماده خشک سیلوها بهصورت خطی افزایش یافت (05/0P<). در آزمایش عملکردی که روی نه راس گاو شیری اواخر شیردهی در قالب طرح مربع لاتین ناقص تکرارشده در دو دوره و با سه تیمار فوق انجام شد، مصرف مواد مغذی و قابلیت هضم ظاهری آنها و نیز تولید و ترکیب شیر تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. با این حال، قابلیت هضم ماده آلی با افزایش سطح جاذب به صورت خطی افزایش یافت. کل فعالیت جویدن و خوردن بین تیمارها مشابه اما کل زمان نشخوار و زمان جویدن، نشخوار بهازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی با افزایش درصد جاذب به صورت خطی کاهش یافت. غلظت کل اسیدهای چرب فرّار و pH شکمبه تحت تأثیر تیمارها نبود. طبق نتایج، استفاده از یونجهخشک ضمن حفظ کیفیت ذرت سیلوشده و عملکرد گاوهای شیری اثر معنیداری در کاهش تولید پساب داشت، لذا بهعنوان یک جاذب مؤثر پساب در سیلوی علوفه ذرت نابالغ توصیه میشود.
بلوغ علوفه,جاذب رطوبت,قابلیت هضم,گاوشیری,مصرف خوراک
https://ijas.ut.ac.ir/article_69376.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_69376_2500403a1a805741b9e1a5de4e4e680a.pdf