پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
مطالعه عملکرد برخی صفات تولیدی، تولیدمثلی و اقتصادی گاوداریهای سنتی کوچک در استان چهارمحال و بختیاری
285
296
FA
محمود
وطن خواه
دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد
vatankhah_mah@yahoo.com
مهراب
فرجی
کارشناس ارشد علوم دامی سازمان جهاد کشاورزی استان چهارمحال و بختیاری
faraji@mailinator.com
در این مطالعه به منظور بررسی عملکرد صفات تولیدی، تولیدمثلی و اقتصادی گاوداریهای سنتی کوچک از رکوردگیری تعداد 495 واحد گاوداری کوچک در 52 روستای شهرستانهای مختلف استان چهار محال و بختیاری شامل 1321 راس گاو مولد و 2811 راس کل گله طی زمستان 1388 تا تابستان 1389 استفاده شد. نحوه جمعآوری دادهها به صورت پرسشنامهای و استفاده از اطلاعات یک سال گذشته گاودار، رکوردهای یاداشت شده، رکوردگیری مستقیم و مصاحبه با گاودار بود. واحدهای گاوداری مورد مطالعه شامل تعداد 441 واحد کوچک (09/89%) و 54 واحد متوسط (91/10%) با ترکیب ژنوتیپی 11 واحد بومی (22/2%)، 327 واحد آمیخته (06/66%) و 157 واحد اصیل (72/31%) بودند. متوسط کل شیر تولیدی و فروخته شده هر واحد به ترتیب 56/30 و 21/22 کیلوگرم (معادل 75/62% کل شیر تولیدی) و تولید شیر روزانه هر راس گاو 30/13 کیلوگرم بود. میانگین کل عملکرد صفات تولیدمثلی به صورت 07/30 ماه برای سن در اولین گوسالهزائی، 77/15 ماه برای فاصله گوسالهزائی، 96/335 روز برای طول دوره شیردهی و 99/6% برای تلفات گوسالهها تا سن یک سالگی بودند. میانگین خوراک مصرفی روزانه هر راس گاو 85/15 کیلوگرم با نسبت کنسانتره 69/25 درصد برآورد شد. میانگین کل هزینه خوراک روزانه و درآمد حاصل از فروش شیر به ترتیب 35786 و 45765 ریال و نسبت هزینه خوراک به درآمد شیر و نسبت قیمت شیر به هزینه هر واحد خوراک نیز به ترتیب 76/75% و 159% به دست آمد. متوسط تعداد کل گاو در هر واحد 86/5 راس شامل، 21/2 گاو شیرده، 67/2 گاو بالغ و مابقی گوسالههای نر و ماده بودند. همچنین نسبت گاو شیرده به کل گاوها و کل گله نیز به ترتیب 83/84% و 66/42% برآورد شد. برای اغلب صفات مورد بررسی تنوع قابل ملاحظهای بین فصول، شهرستان و نژادهای مختلف مشاهده شد.
تولید شیر,تولیدمثل,گاوداریهای سنتی کوچک
https://ijas.ut.ac.ir/article_24236.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24236_af2c2e6e379c4553d9e65a61dc5df175.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
اثر سطوح مختلف پروتئین خام و پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه بر توان تولیدی گاوهای تازهزای هلشتاین
297
309
FA
طاهره
امیرآبادی فراهانی
دانشجوی کارشناسی ارشد ارشد دانشگاه زنجان
amirabadifarahani@mailinator.com
حمید
امانلو
0000-0002-5631-125X
دانشیار دانشگاه زنجان
amanlou@znu.ac.ir
نجمه
اسلامیان فارسونی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه زنجان
eslamianfarsuni@mailinator.com
30 راس گاو هلشتاین شیرده سه بار زایش کرده و یا بالاتر با میانگین وزن 15±687 کیلوگرم و میانگین امتیاز وضعیت بدنی15/0±25/3 بلافاصله پس از زایش(با میانگین روزهای شیردهی 11) در چارچوب طرح کاملاً تصادفی به سه گروه 1، 2 و3 اختصاص یافتند. گروه اول جیره با پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه (RUP) پایین(1/5 درصد ماده خشک)، گروه دوم جیره با RUP متوسط (2/7 درصد ماده خشک) و گروه سوم جیره با RUP بالا (8/9 درصد ماده خشک) دریافت کردند. جیرهها از لحاظ انرژی خالص شیردهی (NEL) و پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (RDP) تقریبا یکسان بودند. تجزیه و تحلیل آماری دادههای به دست آمده در مورد ماده خشک مصرفی تفاوت معنیداری (05/0P<) بین جیرههای آزمایشی نشان داد، به طوری که با افزایش RUP جیره غذایی تا 2/7 درصد ماده خشک، گاوها ماده خشک بیشتری مصرف کردند. با افزایش RUP جیرههای آزمایشی، تولید شیر و تولید شیر تصحیح شده بر اساس چهار درصد چربی (FCM) در اوایل دوره شیردهی (1 تا 21 روز) در جیرههای 2 و 3 نسبت به جیره 1 افزایش یافت (05/0P<). از لحاظ ترکیبات شیر نیز تفاوت معنیداری از نظر درصد و مقدار پروتئین شیر و شمار سلولهای بدنی (SCC) و نیز بازده کل بین جیرههای آزمایشی وجود داشت (05/0P<). از لحاظ فراسنجههای خونی تفاوت معنیداری بین جیرههای آزمایشی وجود داشت، به طوری که با افزایش سطوح RUP در جیرههای آزمایشی غلظت گلوکز، نیتروژن اورهای خون (BUN)، کلسترول خون به طور معنیداری (01/0P<) افزایش پیدا کردند و غلظت اسیدهای چرب غیراستریفیه (NEFA) به طور معنیداری (01/0P<) کاهش یافت. در جیرههای 2 و 3 در مقایسه با جیره شاهد، غلظت کل پروتئین، آلبومین و گلوبولین به طور معنیداری (01/0P?) افزایش یافتند و غلظت بتا- هیدروکسی بوتیریک اسید (BHBA) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) کاهش یافتند، اما از نظر غلظت استروژن تفاوت معنیداری بین جیرههای آزمایشی وجود نداشت. تغییر امتیاز وضعیت بدنی نیز در بین جیرههای آزمایشی به طور معنیداری (01/0P<) متفاوت بود. در مجموع، نتایج نشان داد که جیره آزمایشی با RUP متوسط (2/7 درصد ماده خشک) باعث بهبود در توان تولیدی و سلامت گاوها شد.
پروتئین غیرقابل تجزیه,توان تولیدی,گاو تازهزا,هلشتاین
https://ijas.ut.ac.ir/article_24237.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24237_a48da2d026d940d962de70f6d5bfab03.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
تأثیر استفاده از تفاله زیتون با و بدون پودر سیر و آویشن در جیره غذایی بر فراسنجههای لاشه و عملکرد جوجههای گوشتی
311
320
FA
محمد
احسانی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه
ehsani@mailinator.com
مهران
ترکی
0000-0001-5660-0273
دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه
torki@razi.ac.ir
به منظور مطالعه اثرات استفاده از سطوح مختلف تفاله زیتون با و بدون مکمل گیاهی حاوی پودر سیر و آویشن در جیره غذایی بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایشی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (2×3) شامل تفاله زیتون در سه سطح (صفر، پنج و ده گرم تفاله زیتون به ازای 100 گرم جیره) و مکمل گیاهی (صفر و 2/0 گرم به ازای هر 100 گرم جیره) با 4 تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی نر نژاد راس 308 در هر تکرار انجام شد. استفاده از تفاله زیتون در جیرههای رشد (42-22) و پایانی (49-43) و نیز مکمل گیاهی در دورههای آغازین (21-1) و رشد (42-22) تأثیر معنیداری بر افزایش وزن جوجهها نداشت (05/0P>). گرچه در دورههای آغازین، رشد و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر استفاده از مکمل گیاهی قرار نگرفت (05/0P>)، ولیکن استفاده از مکمل گیاهی در دوره پایانی ضریب تبدیل غذایی را بهبود داد (05/0P<). ضریب تبدیل در گروههای حاوی تفاله زیتون در مقایسه با گروه شاهد در دورههای آغازین، رشد و پایانی بهتر بود (05/0P<). نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تفاله زیتون تا سطح 10 درصد در جیره غذایی جوجههای گوشتی تأثیر نامطلوبی بر عملکرد ندارد و به دلیل بهبود ضریب تبدیل غذایی قابل توصیه میباشد. همچنین، مکمل گیاهی حاوی پودر سیر و آویشن با تأثیر مطلوب بر ضریب تبدیل خوراک در جوجههای گوشتی همراه است.
پودر آویشن,پودر سیر,تفاله زیتون,جوجه گوشتی,عملکرد
https://ijas.ut.ac.ir/article_24238.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24238_5bbdd0cf9f3da9920618c6fc8dfc8fcb.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
برآورد انرژی قابل متابولیسم معادل مولتیآنزیم ناتوزیم P در جیرههای با کمبود انرژی قابل متابولیسم
321
327
FA
احمد
ملک زادگان
دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
ahmad_malakzadegan@yahoo.com
مجتبی
زاغری
دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mzaghari@ut.ac.ir
محمود
شیوازاد
استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
shivazad@ut.ac.ir
هدف از این پژوهش برآورد انرژی قابل متابولیسم معادل مولتیآنزیم ناتوزیم P بود. برای انجام این آزمایش از تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نر سویه راس 308 استفاده شد. در این آزمایش 4 سطح انرژی قابل متابولیسم به صورت سطوح افزایشی مورد استفاده قرار گرفت و میزان سایر مواد مغذی در بین تمام جیرهها یکسان بود. علاوه بر این، 4 سطح آنزیم نیز به جیره پایه (جیره حاوی کمترین سطح انرژی قابل متابولیسم) افزوده شد. هر یک از تیمارها دارای 4 تکرار و هر تکرار شامل 5 جوجه بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در سنین 28 و 42 روزگی مورد اندازهگیری قرار گرفت. روابط تابعیت بین متغیر وابسته (وزن بدن) و متغیرهای مستقل (سطوح انرژی و آنزیم) بطور جداگانه برآورد گردید. میزان انرژی قابل متابولیسمی معادل آنزیم از مساوی قرار دادن روابط تابعیت به دست آمده از سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و آنزیم و کسر نمودن از مقدار انرژی قابل متابولیسم موجود در جیره پایه تعیین شد. در این آزمایش افزایش سطوح انرژی قابل متابولیسم موجب بهبود عملکرد شد. افزودن آنزیم به جیره پایه نیز موجب بهبود قابلیت استفاده از انرژی گردید. معادل انرژی قابل متابولیسم آنزیم ناتوزیم P معادل 77066 تا سن 28 روزگی و 93080 کیلوکالری در کیلوگرم از 28 تا 42 روزگی برآورد شد.
انرژی,جوجه گوشتی,مولتیآنزیم
https://ijas.ut.ac.ir/article_24239.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24239_fed01817235485fe6deea19a457c22b7.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
تعیین سطح مناسب متیونین در مرغهای مادر گوشتی با استفاده از روش اقتصادی حداکثرسازی سود و تصمیمگیری بر مبنای پاسخهای چندگانه
329
336
FA
سید عبداله
حسینی
دانشآموخته دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران ـ کرج و استادیار، بخش تغذیه مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، بخش تحقیقات تغذیه
hosseini13552@gmail.com
مجتبی
زاغری
دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mzaghari@ut.ac.ir
هوشنگ
لطف الهیان
استادیار، بخش تحقیقات تغذیه مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور
lotfallahian@mailinator.com
محمود
شیوازاد
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
shivazad@ut.ac.ir
حسین
مروج
0000-0002-8746-999X
دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
hmoraveg@ut.ac.ir
به منظور تعیین سطح مناسب متیونین در جیره مرغهای مادر گوشتی آرین، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار (جیرهها حاوی سطوح 2/0، 25/0، 3/0، 35/0، 4/0 و 45/0 درصد متیونین)، با 5 تکرار و 7 قطعه مرغ و یک قطعه خروس در هر تکرار به مدت 8 هفته (35-28 هفتگی) انجام شد. جیرهها از لحاظ مواد مغذی یکسان بودند بهطوری که تنها عامل متغیر میزان متیونین موجود در جیرهها بود. در طول دوره آزمایش صفات تولید تخممرغ، وزن تخممرغ و تلفات، توده تخممرغ تولیدی، محتوی تخممرغ و ضریب تبدیل غذایی، میزان جوجه درآوری، درصد تخممرغهای قابل جوجهکشی، درصد تخممرغهای نطفه دار، درصد جوجههای درجه 1 و 2، وزن جوجهها و خواص کیفی تخممرغ مورد بررسی قرار گرفت. در پایان برای تعیین بهترین سطح از روش مدیریتی Simple additive weighted ((SAW، Technique for Order Preference by Similarity to Ideal TOPSIS) Solution) و روش اقتصادی استفاده شد. در این روش برای انتخاب بهترین تیمار از صفاتی که در تجزیه و تحلیل آماری تفاوت معنیدار داشتند، استفاده شد. صفاتی چون درصد تولید، وزن توده تخممرغ، محتوی تخممرغ، ضریب تبدیل، واحد هاو، تخممرغ قابل جوجهکشی و تیتر پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصله سطح مناسب متیونین در مرغهای مادر گوشتی با استفاده از روش مدیریتی SAW و TOPSIS و روش اقتصادی به ترتیب 329/0، 297/0 و 307/0 درصد جیره مرغهای مادر بود. لذا بر اساس نتایج این تحقیق، بهترین سطح متیونین در جیره مرغهای مادر 33/0- 3/0 درصد است.
تصمیمگیری بر مبنای پاسخهای چندگانه,روش اقتصادی,سطح مناسب متیونین,مرغ مادر گوشتی
https://ijas.ut.ac.ir/article_24240.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24240_10d3f590d1cdd79cba8831a84d1f444e.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
کاربرد نشانگرهای ریزماهواره برای مطالعه ژنوم گوسفند کرمانی
337
344
FA
آمنه
محمدی فر
دستیار علمی دانشگاه پیام نور مروست
mohammadifar@mailinator.com
محمدرضا
محمدآبادی
دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
mmohammadabadi@yahoo.ca
گوسفند کرمانی یکی از نژادهای اصلی گوسفند در ایران، به ویژه در استان کرمان است که تاکنون از طریق نشانگرهای ریزماهواره ویژه کروموزوم Y مطالعه نشده است. در این پژوهش وضعیت تکثیر 17 نشانگر ریزماهواره ویژه کروموزوم Y گاوی در گوسفند کرمانی مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد صد قوچ و 20 میش غیرخویشاوند به طور تصادفی انتخاب و خونگیری انجام شد. استخراج DNA با استفاده از کیت DNA Purification Kit انجام شد. واکنشهای PCR با تمام آغازگرها با موفقیت انجام شد. همه آغازگرها، یعنی UMN2303، UMN0929، UMN0907، INRA124، INRA189، INRA057، BM861، UMN0108، UMN0307، UMN2405، UMN0301، UMN2706، UMN3008، UMN0406، UMN0504، UMN2713 و UMN0803 چندشکل بودند. در مجموع 102 آلل در این 17 ریزماهواره شناسایی شد که بیشترین و کمترین باندهای مشاهده شده به ترتیب مربوط به جایگاههای INRA124 (16 باند) و UMN2303 (5 باند) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که میتوان از ریزماهوارههای ویژه کروموزوم Y گاوی به منظور تعیین تنوع ژنتیکی در گوسفند استفاده کرد.
کروموزوم Y,گوسفند کرمانی,نشانگرهای ریزماهواره
https://ijas.ut.ac.ir/article_24241.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24241_f537dfd65be5f2077c643cb70b07ba80.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
برآورد ارزش اقتصادی و زیانهای مالی ناشی از سختزایی برای گاوهای شیری هلشتاین ایران
345
353
FA
علی
صادقی سفید مزگی
0000-0001-6261-4057
دانش آموخته دوره دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
sadeghism@ut.ac.ir
محمد
مرادی شهربابک
0000-0003-1560-7641
استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
moradim@ut.ac.ir
اردشیر
نجاتی جوارمی
0000-0002-0228-011X
دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ardeshir.nejati@gmail.com
سید رضا
میرائی آشتیانی
استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ashtiani@mailinator.com
پیتر آر
ایمر
استاد، Abacus Bio Limited، نیوزیلند
eymer@mailinator.com
زیانهای مالی، ارزش اقتصادی مطلق و خالص برای سختزایی مستقیم و مادری با استفاده از یک مدل زیست-اقتصادی و در نظر گرفتن ماهیت آستانهای صفت برآورد شد. اثرات سختزایی بر سایر صفات برآورد شدند ولی به دلیل پایین بودن صحت برآوردها برای شرایط پایه مبنای محاسبات قرار نگرفتند. در شرایط پایه متوسط هزینههای وقوع یک مورد سختزایی، 518700 ریال برآورد شد. ارزشهای اقتصادی مطلق (به ازای یک گاو در یک دوره شیردهی) و خالص (به ازای یک گاو در سال) برای سختزایی مستقیم به ترتیب 27800- و 14200- ریال و برای سختزایی مادری هر دو 2800- ریال برآورد شدند. کاهش تولید شیر، احتمال تلف شدن گاو و گوساله مهمترین پیامدهای اقتصادی زایمان دشوار میباشند. آنالیز حساسیت نشان میدهد میزان وقوع سختزایی مهترین عامل مؤثر در برآورد خسارتها و ارزش اقتصادی برای سختزایی است. براساس پارامترهای جمعیتی، تولیدی و اقتصادی سال 1388، خسارت سختزایی به صنعت گاوهای شیری هلشتاین کشور 1/49 میلیارد ریال برآورد شد. نتایج این مطالعه میتواند به تغییر نگرش دامداران و متخصصین برای توجه بیشتر به عملکرد زایش و استفاده از راهکارهای مدیریتی و ژنتیکی برای کاهش وقوع سختزایی کمک کند.
اقتصاد,ژنتیک,عملکرد زایش
https://ijas.ut.ac.ir/article_24242.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24242_2a9388a95f33f7053bdaabb0b9b3e235.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
مقایسه فراسنجههای فیزیولوژیکی جوجههای گوشتی سالم و مبتلا به آسیت تحت بالینی
355
360
FA
فریبرز
خواجعلی
دانشیار دانشگاه شهرکرد
khajali@agr.sku.ac.ir
فریدون
خواجعلی
استادیار دانشگاه شهرکرد
khajali@mailinator.com
آزمایشی با استفاده از 100 جوجه گوشتی انجام گرفت که طی آن با انجام الکتروکاردیوگرافی در سن 42 روزگی، 15 قطعه جوجه سالم و 15 قطعه جوجه مبتلا به آسیت تحت بالینی شناسایی شد. در همان روز، از این جوجهها خونگیری انجام گرفت. هر دو گروه جوجه سالم و مبتلا به آسیت تحت بالینی به طور جداگانه تا سن 49 روزگی (انتهای آزمایش) نگهداری شدند و سپس تمامی جوجهها به منظور تعیین وزن نسبی بطنهای قلب کشتار گردید. دمای سالن در هفته های اول، دوم و سوم پرورش به 25، 20 و 15 درجه سلسیوس رسید و تا پایان دوره (49 روزگی) در این حد حفظ گردید. نتایج آزمایش امواج عمیق تر (منفی تر) S در جوجههای مبتلا به آسیت تحت بالینی را در مقایسه با جوجههای سالم نشان داد. هموگلوبین، هماتوکریت، نسبت هتروفیل به لنفوسیت، وزن مطلق و نسبی بطن راست و نسبت وزنی بطن راست به دو بطن در جوجههای مواجه با آسیت تحت بالینی بالاتر از جوجههای سالم بود. با وجود این، اختلاف دو گروه برای هموگلوبین و نسبت هتروفیل به لنفوسیت معنیدار نبود. میانگین غلظت هموگلوبین در گویچههای قرمز در جوجههای مواجه با آسیت تحت بالینی کمتر از جوجههای سالم بود.
آسیت,جوجه گوشتی,خون,قلب,هماتوکریت
https://ijas.ut.ac.ir/article_24243.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24243_88ccfeb0c86d5c518854f2492911b47a.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
مقایسه ترکیب اسیدهای چرب لیپیدهای اسپرم در برخی نشخوارکنندگان اهلی کشور
361
367
FA
آرمین
توحیدی
دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
touhidi@mailinator.com
فرهاد
صمدیان
دانشجوی دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
samadian@mailinator.com
حمید
کهرام
استادیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
kohram@mailinator.com
مهدی
انصاری
0000-0001-8481-8667
دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
m.ansari@ut.ac.ir
هدف از این پژوهش، مقایسه ترکیب اسیدهای چرب لیپیدهای اسپرم در مهمترین نشخوارکنندگان اهلی ایران شامل گاو، گوسفند و بز بود. به این منظور از 28 رأس گاو نر هلشتاین، 12 رأس گوسفند نر شال و 7 رأس بز نر مهابادی نمون? منی جمعآوری شد. حیوانات در طی آزمایش با جیره استاندارد تغذیه شدند. نمونه منی در دمای C°37 به آزمایشگاه منتقل و لیپیدهای اسپرم استخراج و اسیدهای چرب آن استریفه شدند. سپس نمونهها به دستگاه کروماتوگرافی گازی تزریق و درصد اسیدهای چرب در منحنیهای حاصله محاسبه شد. نتایج نشان داد که درصد اسید چرب C16:1 و C18:0 در اسپرم گاو نسبت به اسپرم بز و قوچ به طور معنیداری بیشتر بود. اسیدهای چرب C20:4(n-6)، 20:2(n-6) و C20:5(n-6) تنها در لیپید اسپرم گاو، درصدی را به خود اختصاص داد. در گاو نسبت بالایی از DHA (3/19 درصد) در مقایسه با دو گونه بز و گوسفند (به ترتیب 85/3 و 14/3 درصد) وجود داشت. همچنین نسبت اسید چرب بلند زنجیر C24:0 در لیپید اسپرم گاو نسبت به قوچ بالاتر بود، در حالی این اسید چرب در اسپرم بز مشاهده نشد. نسبت اسیدهای چرب n-3/n-6 در اسپرم گاو (56/2) به طور معنیداری نسبت به بز (53/0) و قوچ (21/0) بیشتر بود. در نتیجه ترکیب اسیدهای چرب در گونههای مختلف نشخوارکنندگان متفاوت است.
اسید چرب,بز,گاو,گوسفند,منی
https://ijas.ut.ac.ir/article_24244.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24244_76c26781b73168efa293ee8910d1f0ed.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
42
4
2012
02
20
اثر روغن ماهی کیلکا بر ترکیب اسیدهای چرب و طعم گوشت جوجههای گوشتی
369
377
FA
حامد
صالحی
دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
salehimalek@yahoo.com
سعید
زین الدینی
0000-0001-5741-814X
استادیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
zeinoaldini@ut.ac.ir
آرمین
توحیدی
دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
touhidi@mailinator.com
محمود
شیوازاد
استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
shivazad@ut.ac.ir
این آزمایش جهت مطالعه تأثیر جایگزینی سطوح مختلف روغن ماهی در مقایسه با روغن گیاهی، بر ترکیب اسیدهای چرب لاشه و طعم گوشت جوجههای گوشتی انجام شد. سطوح مختلف روغن ماهی شامل صفر، یک، دو و سه درصد جیره، جایگزین روغن گیاهی در جیره 112 جوجه گوشتی سویه راس 308 شد. پرندگان در چهار گروه در قفسهای پرورشی به مدت 42 روز جیرههای آزمایشی را که از نظر انرژی و پروتئین سطح یکسانی داشتند، مصرف نمودند. در انتهای آزمایش از هر تیمار 8 قطعه پرنده کشتار و نمونه عضله سینه تهیه و در فریزر نگهداری شد. در مطالعه حاضر با مصرف روغن ماهی در جیره، به خصوص سطح سه درصد جیره در مقایسه با سطح صفر (شاهد)، میزان دوکوزا هگزا انوئیک اسید از 055/0 به 906/0 میلیگرم به گرم اسیدهای چرب افزایش یافت (05/0P<). همچنین کل اسیدهای چرب چند غیراشباع چندگانه سری n-3 از 244/0 به 302/1 میلیگرم بر گرم و نیز نسبت اسیدهای چرب n-3 به n-6 از 075/0 به 458/0 میلیگرم بر گرم اسیدهای چرب افزایش یافت (05/0P<). مقدار ایکوزاپنتاانوئیک اسید و اسیدلینولنیک و کل اسیدهای چرب چند غیراشباع نیز در این دو سطح افزایش یافت ولی این افزایش از نظر آماری معنیدار نبود. در این آزمایش، با افزایش درصد روغن ماهی در جیره جوجههای گوشتی، ویژگیهای ارگانولپتیکی گوشتها تغییر پیدا کرد به نحوی که مصرف یک درصد روغن ماهی در جیره تأثیری بر بو یا طعم گوشتهای پخته شده نداشت ولی مصرف 2 و 3 درصد روغن ماهی به ترتیب باعث شدهاند گوشتها کمی و تا حدی بو یا طعم ماهی بگیرند (05/0P<). به طور کلی میتوان گفت با مصرف یک درصد روغن ماهی در جیره، نسبت اسیدهای چرب n-3 به n-6 در عضله سینه جوجههای گوشتی افزایش مییابد بدون آنکه گوشت بو یا طعم ماهی بگیرد.
اسیدهای چرب n-3,جوجه گوشتی,روغن ماهی,قابلیت پذیرش,گوشت
https://ijas.ut.ac.ir/article_24245.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_24245_518ba539e515d7cb6dd5c0eabe45199a.pdf