پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
مقایسه اثر چهار نوع آنزیم مختلف تجارتی بر عملکرد و برخی از خصوصیات دستگاه گوارش جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره برپایه جو
FA
حسن
شیرزادی
shirzadi@mailinator.com
حسین
مروج
0000-0002-8746-999X
hmoraveg@ut.ac.ir
محمود
شیوا زاد
shivazad@mailinator.com
در این تحقیق تأثیر تغذیه جیرههای حاوی 60 درصد جو به همراه چهار نوع آنزیم تجارتی دارای فعالیت زایلاناز و بتاگلوکاناز بر عملکرد و برخی از خصوصیات دستگاه گوارش جوجههای گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. جیرههای حاوی آنزیم با جیرههای حاوی جو و یا ذرت بدون آنزیم مقایسه شدند. در کل تعداد 234 جوجه گوشتی نر یک روزه (سویه راس308) به 6 تیمار، 3 تکرار و 13 جوجه به ازای هر واحد آزمایشی اختصاص داده شد. همه دادهها در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی آنالیز شدند. همه آنزیمهای اضافه شده به جیره بر پایه جو میانگین خوراک مصرفی روزانه پرندهها در دوره رشد را بطور معنیداری (05/0P?) افزایش دادند، اما در کل دوره تنها آنزیم C تأثیر معنیداری (05/0P?) روی این صفت داشت. افزودن تمامی آنزیمها به جیره بر پایه جو افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی جوجهها را در دورههای آغازین، رشد و کل دوره به طور معنیداری (05/0P?) نسبت به تغذیه جیره جو بدون آنزیم بهبود بخشید، اما در دوره پایانی آنزیم تاثیر معنیداری (05/0P?) روی این صفات نداشت. همچنین از لحاظ صفات مذکور بین همه آنزیمها در هیچیک از دورههای پرورش تفاوت معنیداری (05/0P?) مشاهده نشد. در 42 روزگی وزن نسبی پانکراس تنها به وسیله آنزیمها A، C و D به طور معنیداری (05/0P?) کاهش یافت، اما وزن نسبی کبد و سنگدان بوسیله افزودن آنزیم به طور معنیداری (05/0P?) تحت تاثیر قرار نگرفت. با این وجود تقریباً همه آنزیمها وزن و طول نسبی بخشهای مختلف روده را به طور معنیداری (05/0P?) کاهش دادند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن هر چهار آنزیم مختلف با غلبه بر اثرات ضد تغذیهای پلی ساکاریدهای غیر نشاستهای بر عملکرد جوجهها موثر میباشد
بتاگلوکاناز,جو,جوجه گوشتی,دستگاه گوارش,زایلاناز,عملکرد
https://ijas.ut.ac.ir/article_20805.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20805_fd033038a11ac74022b677d0f8b367cb.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
بررسی پلیمورفیسم 17 نشانگر میکروساتلایت در جمعیت گوسفند نژاد بلوچی
FA
وحید
رزبان
razban@mailinator.com
سعید
اسماعیل خانیان
esmailkhanian@mailinator.com
رسول
واعظ ترشیزی
0000-0003-2781-7558
rasoult@modares.ac.ir
گوسفند نژاد بلوچی پر جمعیتترین نژاد گوسفند ایران بوده و گله اصلاحی آن در عباس آباد مشهد قرار دارد. این تحقیق به بررسی میزان پلیمورفیسم 17 جایگاه میکروساتلایت در این جمعیت میپردازد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی داخل این جمعیت و تعادل هاردی-واینبرگ برای این جایگاهها بررسی گردید. هر جایگاه با 145 نمونه DNA، مورد آزمایش قرار گرفت. واکنش PCR برای تمامی جایگاهها بعد از بهینهسازی انجام شد و فرآوردههای PCR روی ژلهای پلیآکریل آمید الکتروفورز شده و با رنگآمیزی نقره باندها آشکار گردید. نتایج نشان داد که به جز دو جایگاه BMS4000, OarAE54 در سایر جایگاهها تکثیر صورت گرفته و دارای چندشکلی بالایی بودند. بیشترین PIC را جایگاه MCM120 (9232/0) و کمترین مقدار را TGLA387 (6839/0) داشتند. بالاترین و پایینترین تعداد الل واقعی به ترتیب در جایگاههای MCM120 (21 الل) و MCM494, MCM541L (9 الل) مشاهده شد و بیشترین و کمترین تعداد مؤثر الل به ترتیب متعلق به جایگاههای CSRD144 (9664/14) و TGLA387 (6255/3) بود. میانگین هتروزایگوسیتی بر اساس کل جایگاهها در این جمعیت 8746/0 محاسبه گردید. تمامی جایگاهها بر اساس آزمونهای X2 و G2 از لحاظ تعادل هاردی-واینبرگ در حالت عدم تعادل قرار داشتند و تنها MCM120 با تست G2 در تعادل بود. این مطالعه نشان داد که جمعیت گوسفند بلوچی بر اساس جایگاههای مورد مطالعه دارای تنوع ژنتیکی بالایی میباشد.
پلیمورفیسم,گوسفند بلوچی,میکروساتلایت,نشانگر ژنتیکی,هتروزایگوسیتی
https://ijas.ut.ac.ir/article_20806.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20806_6f1a85698314f5f72f6497e4d3876e68.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
اثر تیمار حرارتی و سطوح مختلف کنجاله کلزا بر عملکرد مرغهای تخمگذار
FA
مجتبی
زاغری
mzaghari@ut.ac.ir
هادی
سیاح زاده
sayahzadeh@mailinator.com
علیرضا
جعفری اروری
jafariarvari@mailinator.com
سمیه
نظافتی
nezafati@mailinator.com
احمد
حسن آبادی
hsanabadi@mailinator.com
محمد حسین
شهیر
0000-0003-2327-1877
shahir_m@znu.ac.ir
روح اله
گایکانی
gaykani@mailinator.com
این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریباً یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. فاکتورها عبارت بودند از 3 سطح جایگزینی کنجاله کلزا (33، 66 و 100 درصد) به جای کنجاله سویا (بر اساس درصد پروتئین خام) و سه تیمار حرارتی کنجاله کلزا 1- بدون حرارت 2- حرارت خشک (80 درجه سانتیگراد/30 دقیقه) 3- اتوکلاو (120 درجه سانتی گراد/30 دقیقه). آزمایش در سه دوره 28 روزه انجام شد. مصرف خوراک، درصد تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، واحد هاو ، رنگ زرده، وزن مخصوص تخم مرغ، درصد پوسته، ضخامت پوسته، درصد وزن کبد و پانکراس، تغییرات وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، فراسنجههای خونی (غلظت هورمونهایT3 وT4 و آنزیم آلکالین فسفاتاز) برای ارزیابی امکان جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا با و بدون اعمال تیمار حرارتی اندازهگیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف خوراک، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، وزن تخم مرغ، ضریب تبدیل خوراک، واحد هاو، وزن مخصوص تخم مرغ و ضخامت پوسته تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا، حرارت و اثر متقابل آنها قرار نگرفتند. درصد تولید، درصد وزن پانکراس و رنگ زرده تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا قرار گرفتند (05/0P<). با جایگزینی کنجاله کلزا در سطوح 33، 66 و 100 درصد به جای کنجاله سویا درصد تولید تخم مرغ در کل دوره به ترتیب 43/90، 66/89 و 01/88 درصد بود. درصد وزن کبد تحت تاثیر تیمار حرارتی قرار گرفت (05/0P<). درصد پوسته تخم مرغ تحت تاثیر اثر متقابل حرارت × کنجاله قرار گرفت (01/0P<). تغییرات هورمونهای تیروئیدی و آنزیم آلکالین فسفاتاز خون تحت تاثیر سطوح کلزا در خوراک، تیمار حرارتی و اثر متقابل این دو عامل معنیدار نبود.
تیمار حرارتی,عملکرد,کنجاله کلزا,مرغ تخمگذار
https://ijas.ut.ac.ir/article_20807.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20807_35d8eea319ed6c947115ef29e9d9eb26.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
ارزیابی گوارشپذیری و کیفیت پروتئین علوفه تازه و سیلو شده تاجخروس بر اساس سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل
FA
جواد
رضائی
rezaei3@mailinator.com
یوسف
روزبهان
rouzbeh_y@modares.ac.ir
حسن
فضائلی
hfazaeli@gmail.com
هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی کیفیت پروتئین علوفه تازه و سیلو شده تاجخروس (amaranth) بر اساس سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل (CNCPS) و ضرایب گوارشپذیری آزمایشگاهی (برونتنی) با روش تیلی و تری بود. میزان پروتئین خام و پروتئین حقیقی در علوفه تازه به ترتیب 116 و 70 گرم در کیلوگرم ماده خشک و مقادیر پروتئین محلول و بخشهای پروتئینی A، B1، B2، B3 و C نیز به ترتیب برابر 411، 395، 16، 349، 158 و 82 گرم در کیلوگرم پروتئین خام محاسبه گردید. گوارشپذیری ماده خشک و آلی و ماده آلی قابل هضم در ماده خشک در علوفه تازه، به ترتیب برابر 712، 677 و 586 گرم در کیلوگرم و میزان انرژی قابل سوخت و ساز 2/9 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود. پس از سیلو کردن غلظت پروتئین خام، پروتئین محلول و بخشهای A و B1 افزایش و مقادیر پروتئین حقیقی و بخشهای B2، B3 و C کاهش یافت (05/0>P). ضریب گوارشپذیری ماده خشک نیز به طور معنیداری در علوفه سیلو شده پائینتر از علوفه تازه بود (05/0>P). از سوی دیگر، افزودن ملاس به علوفه سیلو شده موجب کاهش غلظت پروتئین خام، پروتئین حقیقی و بخشهای B2، B3 و C، و افزایش بخشهای پروتئینی A وB1 و ضرایب گوارشپذیری گردید (05/0>P). با توجه به محتوای پروتئین خام متوسط و گوارشپذیری مناسب، گیاه تاجخروس قابلیت استفاده به عنوان علوفه برای تغذیه دام را داراست. سیلو کردن موجب کاهش گوارشپذیری و کیفیت پروتئین شد. به هر حال، افزودن ملاس چغندر قند کیفیت تخمیر علوفه سیلو شده را بهبود بخشید.
پروتئین,سیلو کردن,علوفه تاجخروس,گوارشپذیری
https://ijas.ut.ac.ir/article_20808.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20808_4b2dd1f89ecfb930a5c3a9eed21cd78d.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
مقایسه عملکرد گاو های شیرده تغذیه شده با جیرههای فرموله شده توسط نرمافزارهای جیرهنویسی شورای تحقیقات ملی 2001 و کرنل پنسیلوانیا ماینر
FA
علی
نیکخواه
nikkhah2@mailinator.com
مهدی
کاظمی بن چناری
m-kazemibonchenari@araku.ac.ir
حمید
امانلو
0000-0002-5631-125X
amanlou@znu.ac.ir
حسن
مهربانی یگانه
mehrabani@mailinator.com
هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد گاوهای شیرده تغذیه شده با جیرههای فرموله شده با نرمافزارهای شورای تحقیقات ملی (سال 2001) و کرنل پنسیلوانیا ماینر بود. شانزده راس گاو هلشتاین شیرده (8 راس زایش دوم و 8 راس زایش سوم) با روزهای شیردهی 31±55، وزن زنده بدن 53±641 کیلوگرم، تولید شیر5/2 ± 2/31 کیلو گرم در روز، در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با دو جیره که هر جیره شامل 4 گاوزایش دوم و 4 گاو زایش سوم بودند، در جایگاههای مشابه انفرادی قرار گرفتند. گاوها با هر یک از جیرههای فرموله شده با NRC سال 2001 (الف) و CPM (ب)، که به صورت کاملاً مخلوط شده تهیه گردیده بودند، به مدت 90 روز تغذیه شدند. قبل از شروع آزمایش، دو هفته جهت سازش برای جایگاهها و تغییر خوراک در نظر گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد، میانگین مقدار شیر تولیدی گاوهای تغذیه شده با جیرههای فرموله شده با نرمافزار های 2001NRC و CPM به ترتیب 11/31 و 9/31 کیلوگرم در روز بود(05/0P>). نرمافزارهای NRC سال 2001 و CPM به ترتیب ماده خشک مصرفی را 63/0 و 43/2 کیلوگرم در روز کمتر از مقدار مصرف واقعی پیشبینی کردند. نرمافزار NRC سال 2001 با صحت بیشتری ماده خشک مصرفی را پیشبینی کرد. مقدار پروتئین مصرفی روزانه در بین جیرههای الف و ب به ترتیب 3618 و 3438 گرم در روز بود (05/0P<). از نظر اقتصادی، قیمت تمام شده هر کیلوگرم جیره متوازن شده به ازای هر کیلوگرم شیر تولیدی توسط نرمافزار CPM (1250 ریال)، بهطور معنیداری کمتر ازNRC سال 2001 (1430ریال) بود(01/0P<). در جیره فرموله شده توسط نرمافزار CPM، مقدار پروتئین مصرفی جهت تامین نیاز گاوهای شیرده کمتر بود، و با این وجود تاثیر منفی بر تولید و سایر صفات نداشت. بنابراین فرموله کردن جیره با نرمافزار CPM از نظر اقتصادی مقرون به صرفهتر بوده و کاربردآن در گاوداریها توصیه میشود.
شورای تحقیقات ملی سال 2001,فرموله کردن جیره گاوهای شیرده,کرنل پنسیلوانیا ماینر
https://ijas.ut.ac.ir/article_20809.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20809_5418cf565ae7a3bb45a3dfa735ab97dc.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
تأثیر ارقام مختلف برگتوت بر عملکرد کرمابریشم در استانمازندران
FA
حمیده
مطهری
motahari@mailinator.com
منصور
رضایی
rezaei2@mailinator.com
علیرضا
صیداوی
alirezaseidavi@yahoo.com
در این پژوهش اثر تغذیه ارقام مختلف برگ توت بر عملکرد کرم ابریشم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار («کاماساری»، «کایرو ایچی نویسه»، «کائیریزونزومیگائیشی»، «تاچی بانا»، «ایچینویسه»، «چکما اوها»، «یوگیشیناوگی»، «شینایچینویسه»، «واسهمیدوری»، «روسو»، «کنموچی» و بومی) و 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. لاروها طبق روش استاندارد پرورش داده شدند. در طول دوران تغذیه و خواب لاروها، صفات پیله و شفیره نظیر تعدادکل پیله های تولیدی، تعداد پیلههای خوب، متوسط، ضعیف و دوبل، ماندگاری شفیره، و وزن انواع پیلههای تولیدی ثبت شد. نتایج نشان داد که اثر ارقام مختلف برگ توت بر اکثر صفات مورد بررسی معنیدار بود (01/0 P<). تغذیه با رقم «شینایچی نویسه» بالاترین وزن پیله حاصل از 10000 لارو، بالاترین میانگین وزنی یک پیله خوب، بیشترین وزن لاروی در سن چهارم و پنجم، بیشترین درصد ماندگاری شفیره در پیلههای خوب و کوتاهترین طول دوره لاروی را دارا بود (01/0 P<). از طرفی تغذیه با رقم توت بومی علیرغم ایجاد صفاتی نظیر بالاترین میانگین وزنی قشر پیله وبالاترین میانگین درصد قشر ابریشمی پیله ، سبب بروز کمترین درصد ماندگاری شفیره در کل پیلهها و طولانیترین دوره لاروی کرم بالغ گردید (01/0 P<). تغذیه با ارقام «تاچیبانا» و «یوگیشیناوگی» هم سبب بروز کمترین وزن پیله حاصل از 10000 لارو، کمترین میانگین وزنی قشر یک پیله خوب، کمترین وزن لاروی و طولانیترین دوره لاروی شد (01/0 P<). ضمن آنکه تغذیه با رقم «روسو» نیز سبب بروز کمترین درصد ماندگاری در پیلههای خوب، کمترین تعداد پیلههای تولیدی و کمترین میزان وزنی پیلههای خوب گردید. با توجه به نتایج مذکور، رقم «شینایچی نویسه» به عنوان رقم برتر، و ارقام «تاچیبانا»، «یوگیشیناوگی» و «روسو» به عنوان ارقام نامطلوب در شرایط آب و هوایی استان مازندران معرفی گردیدند.
ارقام توت,تغذیه,عملکرد,کرم ابریشم
https://ijas.ut.ac.ir/article_20810.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20810_93fd0f39cfbb9d1594a43da59d0c5db2.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
تاثیر تغذیه متیونین محافظت شده بر تولید و ترکیبات شیر گاوهای شیرده هلشتاین در اوایل دوره شیردهی
FA
مهدی
دهقان بنادکی
0000-0001-8448-1371
dehghanb@ut.ac.ir
حشمت اله
بهرامی یکدانگی
ht_bahrami@yahoo.com
اسیدهای چرب غیر استریفیه,تولید شیر,گاو هلشتاین,گلوکز,متیونین محافظت شده
https://ijas.ut.ac.ir/article_20811.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20811_dc1bb4907103815eb7bfc7853c160e1b.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم دامی ایران
2008-4773
2423-7949
40
3
2009
11
22
اثر طول دوره و فصل پروار بر عملکرد پروار بره های قزل و مهربان
FA
محمد
دادپسند
dadpasand@shirazu.ac.ir
جمشید
ایزدی فرد
eizadifard@mailinator.com
این آزمایش طی چهار سال متوالی با استفاده از 172 بره نر نژادهای قزل و مهربان در دو دوره پروار 60 و 80 روزه انجام شد. پرواربندی در دو نوبت انجام گرفت. گروه اول برهها بلافاصله پس از شیرگیری (بهاره) و گروه دوم حدود چهار ماه پس از شیرگیری و تغذیه با پسچر (پاییزه) پروار شدند. متوسط سن شیرگیری برهها 7/3±3/74 روز بود. پرواربندی در باکسهای انفرادی انجام شد. خوراک مصرفی دو بار در روز و به صورت پلت شده داده میشد. صفات مورد بررسی شامل وزن تولد، وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری و زمان پروار، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بود. میانگین وزن تولد برههای مهربان و قزل به ترتیب 30/4 و 81/4 کیلوگرم و میانگین وزن شیرگیری آنها به ترتیب 17/24 و 04/27 کیلوگرم بود. میانگین حداقل مربعات افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری در نژادهای قزل و مهربان به ترتیب 5/299 و 9/267 گرم در روز بود. میانگین افزایش وزن روزانه برههای قزل در پروار بهاره و پاییزه به ترتیب 7/19±3/260 و 8/19±8/218 و در مهربان به ترتیب3/19± 3/233 و 1/19±6/195 گرم در روز بود. میانگین ضریب تبدیل غذایی برههای قزل در سیستم بهاره و پاییزه به ترتیب 59/0±94/6 و 59/0±96/7 و در مهربان 55/0± 48/7 و 58/0±77/8 بود. میانگین حداقل مربعات مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه در پروار 60 روزه به ترتیب 03/0±84/1 کیلوگرم و9/7± 7/249 گرم و در سیستم 80 روزه به ترتیب،02/0± 59/1 کیلوگرم و7/5± 3/204 گرم بود. میانگین ضریب تبدیل در پروار 60 روزه 24/0±43/7 و در 80 روزه 17/0± 15/8 بود. اثر متقابل طول دوره×نژاد، فصل× نژاد و فصل×مدت پروار بر عملکرد پروار برهها معنیدار نبود. سن و وزن مادر تاثیر معنیداری بر صفات مورد بررسی نداشت.
عملکرد پروار,فصل و طول دوره پروار,قزل و مهربان
https://ijas.ut.ac.ir/article_20812.html
https://ijas.ut.ac.ir/article_20812_ab0e0005d9e165a829492250897fcf1e.pdf