%0 Journal Article %T مطالعه مقایسه‌ای قابلیت هضم پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده با بخار آب تحت فشار توسط قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه گاو هلشتاین و گاومیش خوزستان %J علوم دامی ایران %I پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران %Z 2008-4773 %A شاکرمی, فاطمه %A چاجی, مرتضی %A اسلامی, موسی %A محمدآبادی, طاهره %A بوجارپور, محمد %D 2014 %\ 12/22/2014 %V 45 %N 4 %P 297-308 %! مطالعه مقایسه‌ای قابلیت هضم پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده با بخار آب تحت فشار توسط قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه گاو هلشتاین و گاومیش خوزستان %K تولید گاز %K شمارش قارچ‌های شکمبه %K کشت اختصاصی قارچ‌ها %K کل میکروارگانیسم‌ها %R 10.22059/ijas.2014.54343 %X این مطالعه به منظور مقایسة قابلیت هضم پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده توسط قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاو و گاومیش انجام شد. قابلیت هضم مادة خشک (DM)، الیاف‌ نامحلول در شویندة خنثی (NDF) و الیاف ‌نامحلول در شویندة اسیدی (ADF) پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده توسط کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌های شکمبة گاو و گاومیش به روش هضم دو مرحله‌ای، تکنیک تولید گاز و کشت اختصاصی قارچ‌های شکمبه اندازه‌گیری و مقایسه شد. قابلیت هضم آزمایشگاهی مادة خشک، NDF و ADF پیت نیشکر توسط کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاومیش (به ترتیب 62، 31/32 و 22 درصد) بیشتر از گاو (به ترتیب 13/50، 07/27 و 25/16 درصد) بود (05/0P<). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم قابلیت هضم مادة خشک NDF و ADF توسط گاومیش (13/54، 51/27 و 86/19 درصد) بیشتر از گاو (69/49، 54/24 و 67/14 درصد) بود (05/0P<). پتانسیل تولید گاز پیت نیشکر عمل‌آوری‌شده در حضور کل میکروارگانیسم‌های مایع شکمبة گاو از نظر عددی بیشتر از گاومیش بود (05/0P>). نرخ تولید گاز توسط کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌های شکمبة گاومیش به طور معناداری بیشتر از گاو بود (05/0P<). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم، نرخ تولید گاز پیت نیشکر در گاومیش به طور معناداری بیشتر از گاو بود (05/0P<)؛ برعکس پتانسیل تولید گاز در گاو اندکی بیشتر بود (05/0P>). صرف نظر از نوع دام، قابلیت هضم و توان تولید گاز برای کل میکروارگانیسم‌ها بیشتر از قارچ‌ها بود (05/0P<)، اما برای نرخ تولید گاز بین آن‌ها تفاوتی وجود نداشت. در محیط کشت اختصاصی قارچ‌های شکمبه، قابلیت هضم مادة خشک پیت نیشکر توسط قارچ‌ها در گاومیش در روز دوازدهم به‌طور معناداری بیشتر از گاو بود (05/0P<). تراکم قارچ‌ها در هر میلی‌لیتر مایع شکمبة گاو بیشتر از گاومیش بود (05/0P<). در کل، با وجود تعداد بیشتر قارچ‌های شکمبة گاو، می‌توان گفت که توان قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبة گاومیش در آزمایش حاضر بیشتر از گاو بود. بنابراین، نتایج برتری گاومیش به گاو هلشتاین در استفاده از مواد فیبری کم‌کیفیت را نشان داد. %U https://ijas.ut.ac.ir/article_54343_a5383d931272b0d313bbed8302bea5a2.pdf