@article { author = {Azimi, Masood and Mehri, Morteza and Shirmohammad, Fatemeh}, title = {Effects of different sources of Zn on performance and liver enzymes of broiler ‎chicks}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {51}, number = {2}, pages = {103-112}, year = {2020}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {10.22059/ijas.2020.293696.653758}, abstract = {A 360 Ross 308 broilers were used in a completely randomized design with 6 treatments and 4 replicates with the objective of comparing the effects of different sources of zinc on growth performance and some liver enzymes. The experimental treatments were: 1) negative control (non-supplemented), 2) positive control with 80mg/kg zinc sulfate, 3) hydroxychloride Zn (80mg/kg), 4) zinc sulfate (60mg/kg) + Zn-Met (20mg/kg), 5) zinc sulfate (40mg/kg) + zinc oxide (40mg/kg) and 6) zinc sulfate (30mg/kg) + zinc oxide (30mg/kg) + Zn-Met (20mg/kg). After 42 days, relative weight of bursa of Fabricius  (except for treatment 4) and thymus (except for treatment 3) were decreased significantly compared with the  negative control group (P<0.05). The hydroxychloride Zn source improved feed intake, compared to positive control group and daily weight gain compared to treatments 1, 2 and 4 (P<0.05). The inclusion of zinc oxide in treatments 5 and 6 increased alkaline phosphatase activity in plasma compared to treatments 3 and 4 (P<0.05). But, there were no differences in plasma AST, ALT, and LDH levels among the zinc different sources. These findings show that hydroxychloride Zn have comparable effects with zinc of inorganic and combination of organic with inorganic sources in broiler chickens.  }, keywords = {alkaline phosphatase,Hydroxychloride Zn,Zinc sulfate,Zn-Met‎}, title_fa = {اثر منابع مختلف روی، بر عملکرد و آنزیم‌های کبد جوجه‌های گوشتی}, abstract_fa = {برای مقایسه آثار منابع آلی، غیرآلی و هیدروکسی روی بر عملکرد رشد و آنزیم­های کبد جوجه گوشتی، آزمایشی با استفاده از 360 قطعه جوجه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از 1) شاهد منفی؛ بدون مکمل روی، 2) شاهد مثبت دارای 80 میلی­گرم سولفات روی در کیلوگرم جیره، 3) جیره دارای 80 میلی­گرم هیدروکسی‌کلراید روی در کیلوگرم جیره، 4) جیره دارای 60 میلی­گرم سولفات روی+ 20 میلی­گرم روی-متیونین در کیلوگرم جیره، 5) جیره دارای 40 میلی­گرم سولفات روی+ 40 میلی­گرم اکسید روی در کیلوگرم جیره، 6) جیره دارای 30 میلی­گرم سولفات روی + 30 میلی­گرم اکسید روی + 20 میلی­گرم روی-متیونین در کیلوگرم جیره. در پایان آزمایش، وزن نسبی بورس فابریسیوس و تیموس در مقایسه با گروه شاهد منفی کاهش یافت (05/0P<). منبع هیدروکسی‌کلراید روی مصرف خوراک را نسبت به گروه شاهد مثبت و افزایش وزن روزانه را در مقایسه با تیمارهای 1، 2 و 4 بهبود بخشید (05/0P<). فعالیت آلکالین فسفاتاز پلاسما در تیمارهای 5 و 6 نسبت به تیمارهای 3 و 4 افزایش معنی­داری نشان داد، ولی تفاوت معنی­داری در سطح لاکتات­دهیدروژناز، آسپارتات­آمینوترانسفراز و آلانین ­آمینوترانسفراز پلاسما در تیمارهای مختلف مشاهده نشد. یافته­ها نشان می­دهد منبع هیدروکسی‌کلراید روی آثار قابل مقایسه­ای با منابع غیرآلی و ترکیب منابع آلی و غیرآلی روی در جوجه گوشتی دارد.}, keywords_fa = {alkaline phosphatase,Hydroxychloride Zn,Zinc sulfate,Zn-Met‎}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_77436.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_77436_12d588bebdccd63672ec57dff707a684.pdf} }