@article { author = {Shirzadi, Hasan and Moravej, Hossein and Shivazad, Mahmoud}, title = {A Comparison of the Effects of Different Commercial Enzymes on the Performance and Some Characteristics of Gastrointestinal Tract of Broiler Chicks Fed Barley-Based Diet}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {The effect of feeding barley-based diets (%60) supplemented with four commercial enzymes containing xylanase and ?-glucanase activities were investigated on performance and gastrointestinal size of broiler chicks. The enzyme supplemented diets were compared with unsupplemented barley- or corn-based diets. A total of 234-day-old male broiler chicks (Ross 308) were allocated to 6 treatment groups, with 3 replicates per each treatment group, 13 birds per replicate pen, and the data analyzed in a randomized complete block design. All the enzymes in supplementation with the barley-based diet significantly (P}, keywords = {Barley,broiler,Gastrointestinal tract,?-glucanase,performance,Xylanase}, title_fa = {مقایسه اثر چهار نوع آنزیم مختلف تجارتی بر عملکرد و برخی از خصوصیات دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره برپایه جو}, abstract_fa = {در این تحقیق تأثیر تغذیه جیره‌های حاوی 60 درصد جو به همراه چهار نوع آنزیم تجارتی دارای فعالیت زایلاناز و بتاگلوکاناز بر عملکرد و برخی از خصوصیات دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. جیره‌های حاوی آنزیم با جیره‌های حاوی جو و یا ذرت بدون آنزیم مقایسه شدند. در کل تعداد 234 جوجه گوشتی نر یک روزه (سویه راس308) به 6 تیمار، 3 تکرار و 13 جوجه به ازای هر واحد آزمایشی اختصاص داده شد. همه داده‌ها در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی آنالیز شدند. همه آنزیم‌های اضافه شده به جیره بر پایه جو میانگین خوراک مصرفی روزانه پرنده‌ها در دوره رشد را بطور معنی‌داری (05/0P?) افزایش دادند، اما در کل دوره تنها آنزیم C تأثیر معنی‌داری (05/0P?) روی این صفت داشت. افزودن تمامی آنزیم‌ها به جیره بر پایه جو افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی جوجه‌ها را در دوره‌های آغازین، رشد و کل دوره به طور معنی‌داری (05/0P?) نسبت به تغذیه جیره جو بدون آنزیم بهبود بخشید، اما در دوره پایانی آنزیم‌ تاثیر معنی‌داری (05/0P?) روی این صفات نداشت. همچنین از لحاظ صفات مذکور بین همه آنزیم‌ها در هیچیک از دوره‌های پرورش تفاوت معنی‌داری (05/0P?) مشاهده نشد. در 42 روزگی وزن نسبی پانکراس تنها به وسیله آنزیم‌ها A، C و D به طور معنی‌داری (05/0P?) کاهش یافت، اما وزن نسبی کبد و سنگدان بوسیله افزودن آنزیم به طور معنی‌داری (05/0P?) تحت تاثیر قرار نگرفت. با این وجود تقریباً همه آنزیم‌ها وزن و طول نسبی بخش‌های مختلف روده را به طور معنی‌داری (05/0P?) کاهش دادند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن هر چهار آنزیم مختلف با غلبه بر اثرات ضد تغذیه‌ای پلی ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای بر عملکرد جوجه‌ها موثر می‌باشد}, keywords_fa = {بتاگلوکاناز,جو,جوجه گوشتی,دستگاه گوارش,زایلاناز,عملکرد}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20805.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20805_fd033038a11ac74022b677d0f8b367cb.pdf} } @article { author = {Razban, Vahid and EsmaeiKhanian, Saeed and VaezTorshizi, Rasoul}, title = {Polymorphism Analysis of 15 Microsatelite Markers in Baluchi Sheep Breed}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Baluchi sheep,Genetic marker,heterozygosity,Microsatellite,Polymorphism}, title_fa = {بررسی پلی‌مورفیسم 17 نشانگر میکروساتلایت در جمعیت گوسفند نژاد بلوچی}, abstract_fa = {گوسفند نژاد بلوچی پر جمعیت‌ترین نژاد گوسفند ایران بوده و گله اصلاحی آن در عباس آباد مشهد قرار دارد. این تحقیق به بررسی میزان پلی‌مورفیسم 17 جایگاه میکروساتلایت در این جمعیت می‌پردازد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی داخل این جمعیت و تعادل هاردی-واینبرگ برای این جایگاه‌ها بررسی گردید. هر جایگاه با 145 نمونه DNA، مورد آزمایش قرار گرفت. واکنش PCR برای تمامی جایگاه‌ها بعد از بهینه‌سازی انجام شد و فرآورده‌های PCR روی ژل‌های پلی‌آکریل آمید الکتروفورز شده و با رنگ‌آمیزی نقره باندها آشکار گردید. نتایج نشان داد که به جز دو جایگاه BMS4000, OarAE54 در سایر جایگاه‌ها تکثیر صورت گرفته و دارای چندشکلی بالایی بودند. بیشترین PIC را جایگاه MCM120 (9232/0) و کمترین مقدار را TGLA387 (6839/0) داشتند. بالاترین و پایین‌ترین تعداد الل واقعی به ترتیب در جایگاه‌های MCM120 (21 الل) و MCM494, MCM541L (9 الل) مشاهده شد و بیشترین و کمترین تعداد مؤثر الل به ترتیب متعلق به جایگاه‌های CSRD144 (9664/14) و TGLA387 (6255/3) بود. میانگین هتروزایگوسیتی بر اساس کل جایگاه‌ها در این جمعیت 8746/0 محاسبه گردید. تمامی جایگاه‌ها بر اساس آزمون‌های X2 و G2 از لحاظ تعادل هاردی-واینبرگ در حالت عدم تعادل قرار داشتند و تنها MCM120 با تست G2 در تعادل بود. این مطالعه نشان داد که جمعیت گوسفند بلوچی بر اساس جایگاه‌های مورد مطالعه دارای تنوع ژنتیکی بالایی می‌باشد.}, keywords_fa = {پلی‌مورفیسم,گوسفند بلوچی,میکروساتلایت,نشانگر ژنتیکی,هتروزایگوسیتی}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20806.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20806_6f1a85698314f5f72f6497e4d3876e68.pdf} } @article { author = {Zaghari, Mojtaba and SayahZadeh, Hadi and JafariArvari, Alireza and Nezafati, Somayeh and HsanAbadi, Ahmad and Shahir, MohammadHosein and Gaykani, Rooholah}, title = {Effect of Heat Processing and Different Levels of Canola Meal on Performance of Layer Hens}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {The present study was carried out to investigate the replacement of soybean meal by different levels of canola meal (either with or without canola meal undergoing heat processing). Two hundred forty commercial layer hens (LSL strain) at 54th week of age, selected based on the same egg production percentage and body weight. The experimental design was a CRD, in a factorial arrangement of 4 replicates. The factors included were 3 levels of canola meal replacements (33, 66 and 100%) and 3 types of canola meal namely: 1. without processing; 2. dry heat processing (80°C for 30min); 3. autoclaving (120°C with 15lb pressure per inch for 30min). A control diet based on corn and soybean meal was included. The experiment was carried out for three 58 days periods. Feed intake, egg production percentage, egg weight, egg mass, feed conversion ratio, Haugh Unit, yolk color, egg specific gravity, shell percentage, shell thickness , pancreas and liver relative weight, body weight gain, T3 and T4 hormones as well as alkaline phosphatas concentration of plasma were recorded. The results indicated that feed intake, egg weight, egg mass, FCR, Haugh Unit, egg specific gravidity, shell thickness, T3 and T4 hormones and alkaline phosphatase concentration, weren't affected by either canola meal and heat processing or the interaction between canola meal and heat processing. Egg production percentage, pancreas relative weight and yolk color were affected by different levels of canola meal (P}, keywords = {.,Canola meal,heat processing,layer hens,performance}, title_fa = {اثر تیمار حرارتی و سطوح مختلف کنجاله کلزا بر عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار}, abstract_fa = {این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریباً یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. فاکتورها عبارت بودند از 3 سطح جایگزینی کنجاله کلزا (33، 66 و 100 درصد) به جای کنجاله سویا (بر اساس درصد پروتئین خام) و سه تیمار حرارتی کنجاله کلزا 1- بدون حرارت 2- حرارت خشک (80 درجه سانتی‌گراد/30 دقیقه) 3- اتوکلاو (120 درجه سانتی گراد/30 دقیقه). آزمایش در سه دوره 28 روزه انجام شد. مصرف خوراک، درصد تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، واحد هاو ، رنگ زرده، وزن مخصوص تخم مرغ، درصد پوسته، ضخامت پوسته، درصد وزن کبد و پانکراس، تغییرات وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، فراسنجه‌های خونی (غلظت هورمون‌هایT3 وT4 و آنزیم آلکالین فسفاتاز) برای ارزیابی امکان جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا با و بدون اعمال تیمار حرارتی اندازه‌گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف خوراک، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، وزن تخم مرغ، ضریب تبدیل خوراک، واحد هاو، وزن مخصوص تخم مرغ و ضخامت پوسته تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا، حرارت و اثر متقابل آنها قرار نگرفتند. درصد تولید، درصد وزن پانکراس و رنگ زرده تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا قرار گرفتند (05/0P}, keywords_fa = {تیمار حرارتی,عملکرد,کنجاله کلزا,مرغ تخم‌گذار}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20807.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20807_35d8eea319ed6c947115ef29e9d9eb26.pdf} } @article { author = {Rezaei, Javad and Roozbahan, Yousef and Fazaeli, Hasan}, title = {An Assessment of Digestibility and Protein Quality of the Fresh and Ensiled Amaranth Forage, According to CNCPS}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {Quality of protein fractions, according to Cornell Net Carbohydrate and Protein System (CNCPS), and digestibility coefficients, using Tilley and Terry procedure, of the fresh and ensiled amaranth (Amaranthus hypochondriacus) forage were assessed. The concentration of Crude Protein (CP) and True Protein (TP) in the fresh forage, were respectively 116 and 70 g/kg of DM. Soluble Protein (SP) and A, B1, B2, B3 and C fractions were 411, 395, 16, 349, 158, and 82 g/kg of CP, respectively. Dry Matter Digestibility (DMD), Organic Matter Digestibility (OMD) and Organic Matter Digestible in Dry Matter (OMDDM) of fresh amaranth were respectively 712, 677, and 586 g/kg, and as well Metabolisable Energy (ME) was 9.2 MJ/kg of DM. Ensiling process resulted in increase in CP, SP, and A as well as B1 fractions, while a decline observed in TP, B2, B3 and C fractions (P}, keywords = {Amaranth forage,CNCPS,Crude Protein (CP).,digestibility,Ensilage,Protein}, title_fa = {ارزیابی گوارش‌پذیری و کیفیت پروتئین علوفه تازه و سیلو شده تاج‌خروس بر اساس سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل}, abstract_fa = {هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی کیفیت پروتئین علوفه تازه و سیلو شده تاج‌خروس (amaranth) بر اساس سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل (CNCPS) و ضرایب گوارش‌پذیری آزمایشگاهی (برون‌تنی) با روش تیلی و تری بود. میزان پروتئین خام و پروتئین حقیقی در علوفه تازه به ترتیب 116 و 70 گرم در کیلوگرم ماده خشک و مقادیر پروتئین محلول و بخش‌های پروتئینی A، B1، B2، B3 و C نیز به ترتیب برابر 411، 395، 16، 349، 158 و 82 گرم در کیلوگرم پروتئین خام محاسبه گردید. گوارش‌پذیری ماده خشک و آلی و ماده آلی قابل هضم در ماده خشک در علوفه تازه، به ترتیب برابر 712، 677 و 586 گرم در کیلوگرم و میزان انرژی قابل سوخت و ساز 2/9 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود. پس از سیلو کردن غلظت پروتئین خام، پروتئین محلول و بخش‌های A و B1 افزایش و مقادیر پروتئین حقیقی و بخش‌های B2، B3 و C کاهش یافت (05/0>P). ضریب گوارش‌پذیری ماده خشک نیز به طور معنی‌داری در علوفه سیلو شده پائین‌تر از علوفه تازه بود (05/0>P). از سوی دیگر، افزودن ملاس به علوفه سیلو شده موجب کاهش غلظت پروتئین خام، پروتئین حقیقی و بخش‌های B2، B3 و C، و افزایش بخش‌های پروتئینی A وB1 و ضرایب گوارش‌پذیری گردید (05/0>P). با توجه به محتوای پروتئین خام متوسط و گوارش‌پذیری مناسب، گیاه تاج‌خروس قابلیت استفاده به عنوان علوفه برای تغذیه دام را داراست. سیلو کردن موجب کاهش گوارش‌پذیری و کیفیت پروتئین شد. به هر حال، افزودن ملاس چغندر قند کیفیت تخمیر علوفه سیلو شده را بهبود بخشید.}, keywords_fa = {پروتئین,سیلو کردن,علوفه تاج‌خروس,گوارش‌پذیری}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20808.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20808_4b2dd1f89ecfb930a5c3a9eed21cd78d.pdf} } @article { author = {Nikkhah, Ali and Kazemi, Mehdi and Amanlou, Hamin and Mehrabani, Hsan}, title = {A Comparison of Lactating Dairy Cows Performance Fed Rations Formulated by National Research Council 2001 and Cornell Pennsylvania Miner}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {The precision and accuracy of National Research Council (NRC 2001) vs. Cornell Pennsylvania Miner (CPM) softwares were evaluated. Sixteen lactating dairy cows (8 in second lactation and 8 in third, with days in milk of 55 ± 31, body live weight = 641 ± 53 Kg, milk yield =31.2 ± 2.5 Kg/day), were assigned to individual pens in a randomized complete block design, with two blocks of two ration treatments (each treatment including 4 cows in second lactation and 4 in the third). The cows were fed rations formulated by NRC 2001 (A) and CPM (B), as totaly mixed rations (TMR) for 90 days. The adaptation consisted of a period of two weeks from the beginning of the experiment. The average milk yields of cows fed with diet A vs. B were 31.11 and 31.9, respectively with no significant difference observed between the two groups for the mentioned trait (p>0.05). There was no significant difference observed for dry matter intake (DMI) in the two ration treatments (p>0.05), the average dry matter intake of diets A vs. B being 22.9 and 22.33 Kg/day, respectively. Both NRC 2001 and CPM underpredicted DMI (-0.63 and -2.43 Kg/day respectively) while the National Research Council model predicting DMI somehow more accurately (in lactating dairy cows) than CPM. Average daily crude protein intakes for diets A vs. B were 3618 and 3438 g/d, respectively (P}, keywords = {.,Cornell Pennsylvania Miner (CPM),Formulating dairy ration,Lactating dairy cows,National Research Council 2001 (NRC 2001)}, title_fa = {مقایسه عملکرد گاو های شیرده تغذیه شده با جیره‌های فرموله شده توسط نرم‌افزارهای جیره‌نویسی شورای تحقیقات ملی 2001 و کرنل پنسیلوانیا ماینر}, abstract_fa = {هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد گاوهای شیرده تغذیه شده با جیره‌های فرموله شده با نرم‌افزارهای شورای تحقیقات ملی (سال 2001) و کرنل پنسیلوانیا ماینر بود. شانزده راس گاو هلشتاین شیرده (8 راس زایش دوم و 8 راس زایش سوم) با روزهای شیردهی 31±55، وزن زنده بدن 53±641 کیلوگرم، تولید شیر5/2 ± 2/31 کیلو گرم در روز، در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی با دو جیره که هر جیره شامل 4 گاوزایش دوم و 4 گاو زایش سوم بودند، در جایگاه‌های مشابه انفرادی قرار گرفتند. گاوها با هر یک از جیره‌های فرموله شده با NRC سال 2001 (الف) و CPM (ب)، که به صورت کاملاً مخلوط شده تهیه گردیده بودند، به مدت 90 روز تغذیه شدند. قبل از شروع آزمایش، دو هفته جهت سازش برای جایگاه‌ها و تغییر خوراک در نظر گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد، میانگین مقدار شیر تولیدی گاوهای تغذیه شده با جیره‌های فرموله شده با نرم‌افزار های 2001NRC و CPM به ترتیب 11/31 و 9/31 کیلوگرم در روز بود(05/0P>). نرم‌افزار‌های NRC سال 2001 و CPM به ترتیب ماده خشک مصرفی را 63/0 و 43/2 کیلوگرم در روز کمتر از مقدار مصرف واقعی پیش‌بینی کردند. نرم‌افزار NRC سال 2001 با صحت بیشتری ماده خشک مصرفی را پیش‌بینی کرد. مقدار پروتئین مصرفی روزانه در بین جیره‌های الف و ب به ترتیب 3618 و 3438 گرم در روز بود (05/0P}, keywords_fa = {شورای تحقیقات ملی سال 2001,فرموله کردن جیره گاوهای شیرده,کرنل پنسیلوانیا ماینر}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20809.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20809_5418cf565ae7a3bb45a3dfa735ab97dc.pdf} } @article { author = {Motahari, Hamideh and Rezaei, Mansour and Seydavi, Alireza}, title = {The Effect of Leaves of Different of Mulberry Varieties on the Performance of Silkworm, Mazandaran Province}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {An experiment was conducted to study the effect on performance of silkworm Bombyx mori L., when fed by leaves of different mulberry varieties a CRD design with 12 tratments (including Kamasari, Kaeiryo Ichinose, Kaeerizhotezomigaeeshi, Tachibana, Ichinose, Chekemaoha, Yukishinogi, Shin Ichinose, Wasemidori, Roso, Kenmochi, as well as some local varieties in 4 replications. The larvae were reared under standard rearing protocols. Larval feeding and mounting durations, cocoon and such pupae traits as produced cocoon number; good, middle, low and double cocoon number, pupae vitality, and weight of cocoon types were recorded. Results showed that the nutritional effect of feeding of leaves of different mulberry varieties were significant on most investigated traits (P}, keywords = {.,Mulberry variety,Nutrition,performance,Silkworm}, title_fa = {تأثیر ارقام مختلف برگ‌توت بر عملکرد کرم‌ابریشم در استان‌مازندران}, abstract_fa = {در این پژوهش اثر تغذیه ارقام مختلف برگ توت بر عملکرد کرم ابریشم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار («کاماساری»، «کایرو ایچی نویسه»، «کائی‌ریزونزومی‌گائی‌شی»، «تاچی بانا»، «ایچی‌نویسه»، «چکما اوها»، «یوگی‌شین‌اوگی»، «شین‌ایچی‌نویسه»، «واسه‌میدوری»، «روسو»، «کن‌موچی» و بومی) و 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. لاروها طبق روش استاندارد پرورش داده شدند. در طول دوران تغذیه و خواب لاروها، صفات پیله و شفیره نظیر تعدادکل پیله های تولیدی، تعداد پیله‌های خوب، متوسط، ضعیف و دوبل، ماندگاری شفیره، و وزن انواع پیله‌های تولیدی ثبت شد. نتایج نشان داد که اثر ارقام مختلف برگ توت بر اکثر صفات مورد بررسی معنی‌دار بود (01/0 P}, keywords_fa = {ارقام توت,تغذیه,عملکرد,کرم ابریشم}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20810.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20810_93fd0f39cfbb9d1594a43da59d0c5db2.pdf} } @article { author = {DehghanBanadaki, Mehdi and Bahrami, Heshmatolah}, title = {Effects of Feeding Rumen-Protected Methionine on Production Performance and Blood Metabolites of Early Lactating Holstein Cows}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {Fifty six Holstein lactating cows (71 days in milk; 35 Kg/day milk production) were employed in a complete block randomized design of repeated measurements. Cows were randomly allocated to two treatments based on their parity. Cows in group 1 were fed a balanced total mixed ration (600 g concentrate /kg DM and 400 g forages /kg DM) with 50 g Rumen Protected Methionine (RPM) per head per day (Methioplus 55%), while cows in group 2 were fed TMR without additive (control group). The experimental period was 40 days with 10 initial days for adaptation. RPM had no effect on milk production, milk composition and dry matter intake. Milk composition namely fat, protein, lactose, solid non fat and total solid percentage did not change by treatment (P>0.05). Cows treated with RPM bore a higher concentration of plasma glucose, and a lower plasma concentration of nonesterified fatty acids (NEFA; P}, keywords = {glucose,Holstein cows,Milk production,Non esterified fatty acids.,Rumen-protected methionine}, title_fa = {تاثیر تغذیه متیونین محافظت شده بر تولید و ترکیبات شیر گاوهای شیرده هلشتاین در اوایل دوره شیردهی}, abstract_fa = {}, keywords_fa = {اسیدهای چرب غیر استریفیه,تولید شیر,گاو هلشتاین,گلوکز,متیونین محافظت شده}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20811.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20811_dc1bb4907103815eb7bfc7853c160e1b.pdf} } @article { author = {Dadpasand, Mohammad and EizadiFard, Jamshid}, title = {Effect of Fattening Season and Period on Feedlot Performance of Ghezel and Mehraban Lambs}, journal = {Iranian Journal of animal Science}, volume = {40}, number = {3}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران}, issn = {2008-4773}, eissn = {2423-7949}, doi = {}, abstract = {This experiment was conducted using 172 male lambs of Ghezel and Mehraban breeds for two periods of 60 and 80 days. Two systems of fattening were studied. The first group of lambs entered feedlot boxes immediately after weaning (spring) but the second group being fed on pasture, entered the experiment approximately 4 months later (autumn). Fattening periods were 60 and 80 days. The average weaning age of lambs was 74.3±3.7 days. During the experiment, a pelleted finishing ration was fed ad libitum twice a day. The lambs were housed in individual boxes. Traits studied were birth and weaning weight, pre and post-weaning average daily gain, feed consumption and feed conversion ratio. The average weaning weight for Mehraban and Ghezel were 24.17 and 27.04 kg, respectively. The least square means of pre-weaning average daily gain for Ghezel and Mehraban were 299.5 and 267.9 g/day respectively. Average daily gain for Ghezel lambs were 260.3±19.7 and 218.8±19.8 g/day and for Mehraban were 233.3 and 195.6±19.2 g/day during spring and autumn fattening, respectively. Feed conversion ratios for Ghezel were 6.94±0.59 and 7.96±0.59 while they were 7.48±0.55 and 8.77±0.58 for Mehraban during spring and autumn, respectively. The least square means of daily feed consumption, average daily gain and FCR during the 60-day fattening were 1.84±0.03 kg, 249.7±7.9 g/day and 7.43±0.24, respectively. The corresponding values for 80-day fattening were 1.59 kg, 204.3±5.7 g/day and 8.15±0.17, respectively. Interaction effects of year×breed, season×breed and season×duration of fattening were not found as significant. Age and weight of ewe did not significantly affect the on fattening performance of lambs}, keywords = {.,Feedlot performance,Ghezel,Mehraban,Season and duration of fattening}, title_fa = {اثر طول دوره و فصل پروار بر عملکرد پروار بره های قزل و مهربان}, abstract_fa = {این آزمایش طی چهار سال متوالی با استفاده از 172 بره نر نژادهای قزل و مهربان در دو دوره پروار 60 و 80 روزه انجام شد. پرواربندی در دو نوبت انجام گرفت. گروه اول بره‌ها بلافاصله پس از شیرگیری (بهاره) و گروه دوم حدود چهار ماه پس از شیرگیری و تغذیه با پس‌چر (پاییزه) پروار شدند. متوسط سن شیرگیری بره‌ها 7/3±3/74 روز بود. پرواربندی در باکس‌‌های انفرادی انجام شد. خوراک مصرفی دو بار در روز و به صورت پلت شده داده می‌‌شد. صفات مورد بررسی شامل وزن تولد، وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری و زمان پروار، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بود. میانگین وزن تولد بره‌های مهربان و قزل به ترتیب 30/4 و 81/4 کیلوگرم و میانگین وزن شیرگیری آنها به ترتیب 17/24 و 04/27 کیلوگرم بود. میانگین حداقل مربعات افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری در نژادهای قزل و مهربان به ترتیب 5/299 و 9/267 گرم در روز بود. میانگین افزایش وزن روزانه بره‌های قزل در پروار بهاره و پاییزه به ترتیب 7/19±3/260 و 8/19±8/218 و در مهربان به ترتیب3/19± 3/233 و 1/19±6/195 گرم در روز بود. میانگین ضریب تبدیل غذایی بره‌های قزل در سیستم بهاره و پاییزه به ترتیب 59/0±94/6 و 59/0±96/7 و در مهربان 55/0± 48/7 و 58/0±77/8 بود. میانگین حداقل مربعات مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه در پروار 60 روزه به ترتیب 03/0±84/1 کیلوگرم و9/7± 7/249 گرم و در سیستم 80 روزه به ترتیب،02/0± 59/1 کیلوگرم و7/5± 3/204 گرم بود. میانگین ضریب تبدیل در پروار 60 روزه 24/0±43/7 و در 80 روزه 17/0± 15/8 بود. اثر متقابل طول دوره×نژاد، فصل× نژاد و فصل×مدت پروار بر عملکرد پروار بره‌ها معنی‌‌دار نبود. سن و وزن مادر تاثیر معنی‌داری بر صفات مورد بررسی نداشت.}, keywords_fa = {عملکرد پروار,فصل و طول دوره پروار,قزل و مهربان}, url = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20812.html}, eprint = {https://ijas.ut.ac.ir/article_20812_ab0e0005d9e165a829492250897fcf1e.pdf} }