سید ناصر موسوی؛ علیرضا جعفری اروی؛ عیسی فهیمی؛ رضا طاهرخانی؛ پویا زمانی
چکیده
تعداد 384 قطعه مرغ تخمگذار سویه شیور در سن 50 هفتگی انتخاب و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به‌صورت یک آزمایش فاکتوریل 2×3 شامل دو عامل شکل خوراک (آردی و پلت) و تراکم (3، 4 و 5 قطعه مرغ تخمگذار در هر قفس) برای مدت 10 هفته استفاده شدند. صفات عملکردی مرغ به‌مدت 10 هفته و کیفی تخممرغ در هفته 10 آزمایش اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی ...
بیشتر
تعداد 384 قطعه مرغ تخمگذار سویه شیور در سن 50 هفتگی انتخاب و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به‌صورت یک آزمایش فاکتوریل 2×3 شامل دو عامل شکل خوراک (آردی و پلت) و تراکم (3، 4 و 5 قطعه مرغ تخمگذار در هر قفس) برای مدت 10 هفته استفاده شدند. صفات عملکردی مرغ به‌مدت 10 هفته و کیفی تخممرغ در هفته 10 آزمایش اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی خوراک پلت نسبت به آردی در 5 هفته اول آزمایش سبب افزایش وزن تخممرغ (05/0P<) و در طول 10 هفته موجب افزایش وزن تخممرغ و کاهش خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی مرغ‌ها شد (01/0P<). در زمینه اثر اصلی تراکم، در 5 هفته اول با افزایش تراکم از 3 به 4 و 5، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی و در 10 هفته با افزایش تراکم از 3 به 5، درصد تولید تخممرغ و مصرف خوراک مرغ‌ها کاهش یافت. تغییرات وزن مرغ تحت تأثیر تراکم، شکل خوراک (01/0P<) و اثر متقابل این دو عامل قرار داشت (05/0P<). اثر اصلی تراکم گله بر وزن مخصوص تخممرغ در گروه با تراکم 3 نسبت به تراکم 4 به طور معنی داری بیشتر بود (05/0P<). در تیمارهای با خوراک پلت و تراکم بالا میزان تخم‌گذاری در صبح کاهش یافت (01/0P<). نتایج نشان داد اثر افزایش تراکم مرغ در کاهش مصرف خوراک فقط در جیرههای آردی قابل مشاهده است و استفاده از شکل پلت نسبت به شکل آردی ضریب تبدیل خوراک را به‌طور معنیداری کاهش داد.
علیرضا صفامهر؛ هادی عطارحسینی
چکیده
در این آزمایش تأثیر سطوح مختلف سبوس برنج و مولتیآنزیم با استفاده از طرح کامل تصادفی به روش فاکتوریل بر عملکرد، کیفیت تخممرغ، مشخصه (پارامتر)های بیوشیمیایی خون و زردة تخممرغ 288 قطعه مرغ تخمگذار سویة ̎های‌لاین̎ (سن سی هفتگی) و در یک دورة دوازده هفتهای آزمایش شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح 0، 5، 10 و 15 درصد سبوس برنج با و بدون مولتیآنزیم ...
بیشتر
در این آزمایش تأثیر سطوح مختلف سبوس برنج و مولتیآنزیم با استفاده از طرح کامل تصادفی به روش فاکتوریل بر عملکرد، کیفیت تخممرغ، مشخصه (پارامتر)های بیوشیمیایی خون و زردة تخممرغ 288 قطعه مرغ تخمگذار سویة ̎های‌لاین̎ (سن سی هفتگی) و در یک دورة دوازده هفتهای آزمایش شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح 0، 5، 10 و 15 درصد سبوس برنج با و بدون مولتیآنزیم ناتوزیم بودند. درصد تولید تخممرغ، وزن تخممرغ، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و گرم تخممرغ تولیدی تحت تأثیر سطوح سبوس برنج و افزودن آنزیم واقع نشد. واحد هاو، وزن مخصوص، وزن پوستة تخممرغ، ضخامت آن و نسبت وزن پوسته به سطح آن تحت تأثیر سطوح سبوس برنج و مولتیآنزیم قرار نگرفت. نتایج نشان داد که بین گروه‌های مختلف آزمایشی مقادیر گلوکز، آلبومین، پروتئین کل، اسید اوریک، تریگلیسرید، کلسترول سرم خون تفاوت معنیداری وجود نداشت. نتایج این تحقیق نشان داد که از سبوس برنج تا 15درصد با یا بدون افزودن مولتیآنزیم در جیرة غذایی مرغ‌های تخمگذار بدون داشتن هیچگونه اثر نامطلوبی در عملکرد و کیفیت تخممرغ میتوان استفاده کرد.
علی نوبخت؛ بهزاد حسینی فرد
چکیده
این تحقیق به منظور تعیین تأثیرات استفاده از سبوس برنج، آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و سلول‌های خون مرغ‌های تخمگذار انجام گرفت. آزمایش با 384 قطعه مرغ تخمگذار سویه‌‌های لاین W36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2×2×2) با دو سطح سبوس برنج (صفر و 10 درصد)، دو سطح مولتیآنزیم ...
بیشتر
این تحقیق به منظور تعیین تأثیرات استفاده از سبوس برنج، آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و سلول‌های خون مرغ‌های تخمگذار انجام گرفت. آزمایش با 384 قطعه مرغ تخمگذار سویه‌‌های لاین W36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2×2×2) با دو سطح سبوس برنج (صفر و 10 درصد)، دو سطح مولتیآنزیم کمبو فیتاز (صفر و 05/0 درصد) و دو سطح پروبیوتیک پروتکسین (صفر و 005/0 درصد) در 8 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار، از سن 65 تا 76 هفتگی انجام گرفت. سبوس برنج و پروبیوتیک به‌طور معناداری عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و پارامترهای بیوشیمیایی خون را تحت تأثیر قرار داد (05/0>P). 10 درصد سبوس برنج باعث بهبود وزن تخممرغ، درصد تولید و تودۀ تخممرغهای تولیدی، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رنگ زرده و HDL خون شد، اما بر مقدار خوراک مصرفی و سطوح سلول‌های خون اثری نداشت (05/0> P). مولتیآنزیم تأثیرات معناداری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و متابولیت‌های خون مرغ‌ها نداشت (05/0> P). پروتکسین بدون اینکه تأثیر معناداری بر صفات کیفی تخممرغ و متابولیت‌های خون مرغ‌ها داشته باشد، موجب بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (05/0>P). سبوس برنج به همراه مولتیآنزیم و پروبیوتیک باعث بهبود عملکرد تخم‌گذاری، صفات کیفی تخممرغهای تولیدی و افزایش HDL خون شد، ولی بر مقدار خوراک مصرفی و متابولیت‌های خون مرغ‌ها اثری نداشت (05/0> P). به‌طور کلی در مرغ‌های تخمگذار، استفاده از 10 درصد سبوس برنج به همراه آنزیم و پروبیوتیک می‌‌تواند عملکرد، کیفیت تخممرغ و HDL خون را بهبود دهد.
حیدر زرقی؛ ابوالقاسم گلیان؛ حسن کرمانشاهی
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف عصارة هیدروالکلی رزماری به جیرة مرغان تخمگذار بر شاخص‌های عملکرد تولیدی و پارامترهای کیفی تخممرغ، آزمایشی با استفاده از 160 قطعه مرغ تخمگذار سویة "های‌لاین-W36" در دامنة سنی 38-29 هفتگی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی انجام شد. گروه‌های آزمایشی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف عصارة هیدروالکلی رزماری به جیرة مرغان تخمگذار بر شاخص‌های عملکرد تولیدی و پارامترهای کیفی تخممرغ، آزمایشی با استفاده از 160 قطعه مرغ تخمگذار سویة "های‌لاین-W36" در دامنة سنی 38-29 هفتگی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل افزودن (صفر، 500، 1000 و 1500 قسمت در میلیون) عصارة هیدروالکلی رزماری به جیرة مرغان تخمگذار بود. بالاترین درصد تخم‌گذاری و تولید توده‌ای تخممرغ (روز/پرنده/گرم) و پایین‌ترین ضریب تبدیل غذایی را پرندگان تغذیه‌شده با جیرة حاوی1000 قسمت در میلیون عصارة هیدروالکلی رزماری داشتند که این اختلاف‌ها در مقایسه با سایر گروه‌های آزمایشی معنادار بود (05/0P<). کیفیت سفیده (واحد هاو) تخممرغهای نگهداری‌شده به مدت 21 روز در شرایط 4 درجة سانتی‌گراد در تخممرغهای حاصل از پرندگان تغذیه‌شده با جیرههای حاوی عصارۀ هیدروالکلی رزماری در مقایسه با پرندگان تغذیه‌شده با جیرة شاهد به‌طور معنادار (05/0P<) بالاتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن عصارۀ هیدروالکلی رزماری به جیرة غذایی مرغان تخمگذار دارای تأثیرات مثبتی بر عملکرد تولیدی و حفظ کیفیت تخممرغ طی مدت ذخیره‌سازی است.
علی نوبخت
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی تأثیرات استفاده از سطوح گوناگون تفالۀ لیموترش خشک با جیرههای بر پایۀ ذرت‌ـ‌کنجالۀ سویا بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، فراسنجه‌های بیوشیمیایی، و سطح سلول‌های ایمنی خون مرغ‌های تخمگذار مسن انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه مرغ تخمگذار سویة‌های لاین (W36) از سن 65 تا 76هفتگی در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی تأثیرات استفاده از سطوح گوناگون تفالۀ لیموترش خشک با جیرههای بر پایۀ ذرت‌ـ‌کنجالۀ سویا بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، فراسنجه‌های بیوشیمیایی، و سطح سلول‌های ایمنی خون مرغ‌های تخمگذار مسن انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه مرغ تخمگذار سویة‌های لاین (W36) از سن 65 تا 76هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه مرغ) استفاده شدند. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1. تیمار شاهد، 2. جیرۀ حاوی 2 درصد تفالۀ لیمو، 3. جیرۀ حاوی 4 درصد تفالۀ لیمو؛ و 4. جیرۀ حاوی 6 درصد تفالۀ لیمو. استفاده از تفالۀ لیموی خشک در جیرههای غذایی مرغ‌های تخمگذار تأثیرات معنیداری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و فراسنجه‌های خونی مرغ‌ها داشت (05/0>p). بالاترین درصد تولید تخممرغ، بیشترین مقادیر تولید توده‌ای و خوراک مصرفی، بهترین ضریب تبدیل غذایی، و کمترین هزینۀ خوراک به‌ازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی با 4 درصد تفالۀ لیمو به‌دست آمد. بیشترین وزن مخصوص تخممرغ و بالاترین شاخص رنگ زرده با استفاده از 6 درصد تفالۀ لیمو مشاهده شد. تفالۀ لیمو باعث افزایش سطح آلبومین خون شد. تفالۀ لیمو تأثیرات معنیداری بر سطح سلول‌های ایمنی خون مرغ‌ها نداشت. به‌طور‌کلی در مرغ‌های تخمگذار با جیرههای بر پایة ذرت استفاده از 4 درصد تفالۀ لیموی خشک باعث بهبود عملکرد، افزایش شاخص رنگ زرده، کاهش هزینۀ خوراک به‌ازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی می‌شود و سطح آلبومین خون را افزایش می‌دهد.
لطف¬اله برنایی؛ عبدالحسین سمیع؛ حمیدرضا رحمانی؛ جواد پوررضا
دوره 41، شماره 1 ، خرداد 1389
چکیده
این آزمایش به منظور مشخص کردن اثرات سطوح مختلف آنیون-کاتیون (367،317،267،217،167،117،67 و 417 میلیاکیوالان در کیلوگرم آب و غذا) بر کیفیت پوسته و عملکرد در مرغ‌های تخمگذار در شرایط تنش گرمایی دوره‌ای (دمای 19 تا 36 درجه سانتی‌گراد) انجام شد. 160 قطعه مرغ لگهورن سفید (سویه‌‌های لاین 36-w) در سن 63 هفتگی به مدت 2 ماه در معرض 8 جیره (که تنها از لحاظ سطوح ...
بیشتر
این آزمایش به منظور مشخص کردن اثرات سطوح مختلف آنیون-کاتیون (367،317،267،217،167،117،67 و 417 میلیاکیوالان در کیلوگرم آب و غذا) بر کیفیت پوسته و عملکرد در مرغ‌های تخمگذار در شرایط تنش گرمایی دوره‌ای (دمای 19 تا 36 درجه سانتی‌گراد) انجام شد. 160 قطعه مرغ لگهورن سفید (سویه‌‌های لاین 36-w) در سن 63 هفتگی به مدت 2 ماه در معرض 8 جیره (که تنها از لحاظ سطوح آنیون- کاتیون متفاوت بودند) قرار گرفتند. تغییر سطوح آنیون-کاتیون Na+ + k+ - Cl - جیره پایه بوسیله کلرید کلسیم و بیکربنات سدیم انجام شد. این آزمایش در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. در هر قفس که یک تکرار بود، 5 قطعه مرغ وجود داشت. اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات تولیدی (وزن تخممرغ، تولید تخممرغ، ضریب تبدیل خوراک و بازده تخممرغ) معنیدار (05/0>p) بود. سطح 217 میلیاکی والان که با افزودن 42/0 درصد بیکربنات سدیم به جیره پایه (167 میلیاکیوالان در کیلوگرم) به وجود آمده بود، سبب بهبود در تمام سطوح تولیدی به غیر از مصرف خوراک شد. اثر دورههای آزمایشی (15روز یکبار) بر صفات تولیدی معنیدار (05/0>p) بود. اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات کیفی پوسته (مقاومت پوسته، ضخامت پوسته و درصد پوسته) و واحد هاو معنیدار نبود. اثر دورههای آزمایشی بر صفات کیفی معنیدار (05/0>p) بود، اما بر واحد هاو اثری نداشت.
مجتبی زاغری؛ هادی سیاح زاده؛ علیرضا جعفری اروری؛ سمیه نظافتی؛ احمد حسن آبادی؛ محمد حسین شهیر؛ روح اله گایکانی
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریباً یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویا با کنجاله کلزا با اعمال تیمار حرارتی خشک، اتوکلاو و بدون حرارت انجام شد. در این آزمایش از تعداد 240 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن (LSL) که در سن 54 هفتگی بر اساس درصد تولید و وزن بدن تقریباً یکسان انتخاب شده بودند به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. فاکتورها عبارت بودند از 3 سطح جایگزینی کنجاله کلزا (33، 66 و 100 درصد) به جای کنجاله سویا (بر اساس درصد پروتئین خام) و سه تیمار حرارتی کنجاله کلزا 1- بدون حرارت 2- حرارت خشک (80 درجه سانتی‌گراد/30 دقیقه) 3- اتوکلاو (120 درجه سانتی گراد/30 دقیقه). آزمایش در سه دوره 28 روزه انجام شد. مصرف خوراک، درصد تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، واحد هاو ، رنگ زرده، وزن مخصوص تخم مرغ، درصد پوسته، ضخامت پوسته، درصد وزن کبد و پانکراس، تغییرات وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، فراسنجه‌های خونی (غلظت هورمون‌هایT3 وT4 و آنزیم آلکالین فسفاتاز) برای ارزیابی امکان جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا با و بدون اعمال تیمار حرارتی اندازه‌گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف خوراک، گرم تخم مرغ تولیدی به ازای هر مرغ در روز، وزن تخم مرغ، ضریب تبدیل خوراک، واحد هاو، وزن مخصوص تخم مرغ و ضخامت پوسته تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا، حرارت و اثر متقابل آنها قرار نگرفتند. درصد تولید، درصد وزن پانکراس و رنگ زرده تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کلزا قرار گرفتند (05/0P
