آزاده میرشمس الهی؛ مهدی گنج خانلو؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی؛ مصطفی صادقی
چکیده
آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر استفاده از نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع (امگا-3 و امگا-9) بر عملکرد و برخی از صفات فیزیولوژیک برههای در حال رشد 4 تا 5 ماهه، در شرایط گرم تابستان انجام شد. 32 راس بره بر اساس وزن بدن به طور تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. برهها به صورت انفرادی با جیرههای آزمایشی 1- جیره پایه بدون ...
بیشتر
آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر استفاده از نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع (امگا-3 و امگا-9) بر عملکرد و برخی از صفات فیزیولوژیک برههای در حال رشد 4 تا 5 ماهه، در شرایط گرم تابستان انجام شد. 32 راس بره بر اساس وزن بدن به طور تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. برهها به صورت انفرادی با جیرههای آزمایشی 1- جیره پایه بدون افزودن پودر چربی (شاهد)، 2- جیره پایه حاوی نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب روغن ماهی به میزان 2٪ ماده خشک جیره، 3- جیره پایه حاوی نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب روغن زیتون به میزان 2٪ ماده خشک جیره و 4- جیره پایه حاوی نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب اشباع به میزان 2٪ ماده خشک جیره، به مدت 6 هفته (اوایل تیرماه تا اواسط مردادماه) تغذیه شدند. مصرف خوراک روزانه برهها ثبت، و وزن بدن هر هفته اندازهگیری شد. فراسنجههای فیزیولوژیک شامل دمای رکتوم و نرخ تنفس به صورت هفتگی اندازهگیری شد. در مجموع، تغذیه با نمک‌های کلسیمی روغن ماهی، زیتون و چربی اشباع، باعث افزایش معنیدار افزایش وزن روزانه و کاهش معنیدار ضرایب تبدیل غذایی برهها نسبت به گروه شاهد شد (05/0≥ P)، ولی بر ماده خشک مصرفی برهها تاثیر معنیداری نداشت. تغذیه با روغنهای مورد بررسی در این پژوهش، باعث کاهش درجه حرارت رکتوم و تعداد تنفس برههای قرار گرفته در شرایط گرمای تابستان، نسبت به برههای گروه شاهد شد (01/0≥ P). استفاده از نمک‌های کلسیمی روغن ماهی، روغن زیتون و چربی اشباع، اثر معنیداری بر قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و چربی خام مصرفی برههای گروههای مختلف آزمایشی نداشت، با این حال قابلیت هضم چربی خام در برههای تیمارهای آزمایشی بالاتر از گروه شاهد بود. قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی، با اختلاف معنیداری در برههای گروه شاهد بالاتر از سایر گروهها بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مکملسازی جیره با نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب غیر اشباع ماهی و زیتون و اسیدهای چرب اشباع، بر میزان بهرهوری برهها تاثیر گذاشته و باعث بهبود عملکرد برهها در طی تابستان شد. بین مکملهای چربی با الگوی متفاوت اسیدهای چرب در این زمینه تفاوتی وجود نداشت.
حسین بائی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری
چکیده
به منظور بررسی تاثیر جایگزینی بخشی از دانه غلات با سطوح مختلف دو اسید چرب اشباع پالمیتیک و استئاریک، بر عملکرد برههای پرواری، از 30 راس بره نر آمیخته دالاق-رومانوف به مدت 89 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره شاهد بدون مکمل اسید چرب 2- جیره پایه با 3 درصد اسید پالمیتیک، 3- جیره پایه با 3 درصد اسید استئاریک، 4- جیره پایه ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر جایگزینی بخشی از دانه غلات با سطوح مختلف دو اسید چرب اشباع پالمیتیک و استئاریک، بر عملکرد برههای پرواری، از 30 راس بره نر آمیخته دالاق-رومانوف به مدت 89 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره شاهد بدون مکمل اسید چرب 2- جیره پایه با 3 درصد اسید پالمیتیک، 3- جیره پایه با 3 درصد اسید استئاریک، 4- جیره پایه با 3 درصد مخلوط 67 درصد اسید پالمیتیک و 33 درصد اسید استئاریک و 5- جیره پایه با 3 درصد مخلوط 67 درصد اسیداستئاریک و 33 درصد اسید پالمیتیک. عملکرد رشد (شامل ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی)، قابلیت هضم مواد مغذی و غلظت فراسنجههای خونی (شامل گلوکز، نیتروژن اورهای خون (BUN)، کلسترول؛ تریگلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) و آنزیمهای کبدی) اندازهگیری شد. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی اثر معنیداری بر ماده خشک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه برهها نداشت (05/0<P). افزودن مکمل اسید چرب به جیرههای آزمایشی کاهش معنیدار قابلیت هضم ماده خشک را در پی داشت (05/0>P). غلظت لیپوپروتئین با دانسیته بالا در جیرههای حاوی مکمل اسید چرب افزایش معنیداری پیدا کرد (05/0P<). بهطورکلی با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت که افزودن اسید پالمیتیک و استئاریک تا سطح 3 درصد ماده خشک جیره به صورت جداگانه و یا مخلوط با هم، هیچگونه تاثیر معنیداری بر عملکرد برههای پرواری ندارد.
آرمین توحیدی؛ فرهاد صمدیان؛ حمید کهرام؛ مهدی انصاری
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 361-367
چکیده
هدف از این پژوهش، مقایسه ترکیب اسیدهای چرب لیپیدهای اسپرم در مهمترین نشخوارکنندگان اهلی ایران شامل گاو، گوسفند و بز بود. به این منظور از 28 رأس گاو نر هلشتاین، 12 رأس گوسفند نر شال و 7 رأس بز نر مهابادی نمون? منی جمع‌آوری شد. حیوانات در طی آزمایش با جیره استاندارد تغذیه شدند. نمونه منی در دمای C°37 به آزمایشگاه منتقل و لیپیدهای اسپرم استخراج ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، مقایسه ترکیب اسیدهای چرب لیپیدهای اسپرم در مهمترین نشخوارکنندگان اهلی ایران شامل گاو، گوسفند و بز بود. به این منظور از 28 رأس گاو نر هلشتاین، 12 رأس گوسفند نر شال و 7 رأس بز نر مهابادی نمون? منی جمع‌آوری شد. حیوانات در طی آزمایش با جیره استاندارد تغذیه شدند. نمونه منی در دمای C°37 به آزمایشگاه منتقل و لیپیدهای اسپرم استخراج و اسیدهای چرب آن استریفه شدند. سپس نمونهها به دستگاه کروماتوگرافی گازی تزریق و درصد اسیدهای چرب در منحنیهای حاصله محاسبه شد. نتایج نشان داد که درصد اسید چرب C16:1 و C18:0 در اسپرم گاو نسبت به اسپرم بز و قوچ به طور معنیداری بیشتر بود. اسیدهای چرب C20:4(n-6)، 20:2(n-6) و C20:5(n-6) تنها در لیپید اسپرم گاو، درصدی را به خود اختصاص داد. در گاو نسبت بالایی از DHA (3/19 درصد) در مقایسه با دو گونه بز و گوسفند (به ترتیب 85/3 و 14/3 درصد) وجود داشت. همچنین نسبت اسید چرب بلند زنجیر C24:0 در لیپید اسپرم گاو نسبت به قوچ بالاتر بود، در حالی این اسید چرب در اسپرم بز مشاهده نشد. نسبت اسیدهای چرب n-3/n-6 در اسپرم گاو (56/2) به طور معنیداری نسبت به بز (53/0) و قوچ (21/0) بیشتر بود. در نتیجه ترکیب اسیدهای چرب در گونههای مختلف نشخوارکنندگان متفاوت است.
مهدی افتخاری؛ کامران رضایزدی؛ علی نیکخواه؛ اردشیر نجاتی جوارمی
دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1388
چکیده
بیست و چهار رأس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن اولیه57±217 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 جیره آزمایشی، جیره شاهد بدون روغن منداب و جیرههای حاوی 2% و 4% روغن منداب (بر اساس ماده خشک جیره) و 8 واحد آزمایشی(تکرار) در هر جیره به مدت 120 روز تغذیه گردیدند. میزان مصرف ماده خشک به صورت روزانه و افزایش وزن گوساله‌ها به صورت ماهانه اندازهگیری ...
بیشتر
بیست و چهار رأس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن اولیه57±217 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 جیره آزمایشی، جیره شاهد بدون روغن منداب و جیرههای حاوی 2% و 4% روغن منداب (بر اساس ماده خشک جیره) و 8 واحد آزمایشی(تکرار) در هر جیره به مدت 120 روز تغذیه گردیدند. میزان مصرف ماده خشک به صورت روزانه و افزایش وزن گوساله‌ها به صورت ماهانه اندازهگیری گردید و پس از 4 ماه تغذیه انفرادی گوساله‌ها کشتار شده و صفات مرتبط با لاشه آنها اندازهگیری شد. وزن نهایی و میانگین افزایش وزن روزانه گوساله‌های تغذیه شده با جیرههای مختلف تفاوت معنیداری نداشتند. ولی روغن منداب سبب کاهش معنی دار خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل غذایی گوساله‌ها گردید (05/0 P < ). به جز ضخامت چربی روی دنده 12 که در نتیجه استفاده از روغن به طور معنی داری افزایش یافت، استفاده از روغن منداب اثر معنی داری روی بازده لاشه، درصد چربی داخلی و سطح مقطع عضله راسته گوساله ها نداشت. روغن منداب سبب افزایش معنی دار درصد چربی خام و کاهش معنی دار درصد پروتئین خام و رطوبت گوشت بدون استخوان دنده های 10، 11 و 12 گردید، ولی بر میزان خاکستر آن اثر معنی داری نداشت. روغن منداب به طور معنیداری سبب افزایش درصد 18:0C و18:1 C و کاهش معنیدار 14:0 Cو 16:1 Cدر گوشت بدون استخوان دنده های 11،10 و12 گردید، ولی اثر معنیداری روی درصد اسیدهای چرب14:0C، 17:0C، 17:1C، 18:2C و 18:3 Cنداشت. نتایج بررسی های اقتصادی بیانگر آن بود که استفاده از روغن منداب در سطح 4درصد در ماده خشک جیره گوساله های نر پرواری قابل توصیه است.
