معصومه غلامی؛ ابوالقاسم گلیان؛ حسن کرمانشاهی؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش برای مقایسۀ زیست‌فراهمی نسبی پروتئینات و اکسید منگنز با جذب بافتی در جوجه‌های گوشتی اجرا شد. شمار 432 جوجۀ یک‌روزۀ نر سویۀ تجاری کاب500 به‌طور کامل تصادفی بین نه تیمار آزمایشی با هشت تکرار و شش جوجه در هر تکرار توزیع شد. جیره‌ها در قالب طرح کامل تصادفی با ترتیب فاکتوریل با دو منبع پروتئینات و اکسید منگنز خالص و چهار سطح منگنز ...
بیشتر
این آزمایش برای مقایسۀ زیست‌فراهمی نسبی پروتئینات و اکسید منگنز با جذب بافتی در جوجه‌های گوشتی اجرا شد. شمار 432 جوجۀ یک‌روزۀ نر سویۀ تجاری کاب500 به‌طور کامل تصادفی بین نه تیمار آزمایشی با هشت تکرار و شش جوجه در هر تکرار توزیع شد. جیره‌ها در قالب طرح کامل تصادفی با ترتیب فاکتوریل با دو منبع پروتئینات و اکسید منگنز خالص و چهار سطح منگنز افزودنی (35، 70، 105 و 140 میلی‌گرم در کیلوگرم) به همراه یک تیمار شاهد (بدون منگنز افزودنی)، تهیه و جوجهها در سنین 21-1 روزگی با آن‌ها تغذیه شدند. نوع منبع منگنز بر مصرف غذایی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اثر معنیداری نداشت. با افزایش سطح منگنز، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی از رابطۀ درجۀ دوم پیروی کرده است. با افزایش سطح منگنز جیره، تراکم منگنز در درشتنی، کبد و کلیه به‌طور خطی افزایش معنیداری داشته است. شیب به‌دست‌آمده از بررسی تابعیت خطی محتوای منگنز استخوان نسبت به سطوح منگنز جیره، در مقایسه با دیگر بافت‌ها بیشترین میزان بود و به دنبال آن به ترتیب کلیه و کبد شیب کمتری داشتند. با مقایسۀ شیب خطوط تابعیت، مقادیر زیست‌فراهمی نسبی پروتئینات منگنز در مقایسه با اکسید منگنز خالص در استخوان 7/101 درصد تعیین شد که نشان‌دهندۀ نبود تفاوت در زیست‌فراهمی بین دو منبع منگنز در این آزمایش است.
حیدر زرقی؛ ابوالقاسم گلیان؛ حسن کرمانشاهی
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف عصارة هیدروالکلی رزماری به جیرة مرغان تخم‌گذار بر شاخص‌های عملکرد تولیدی و پارامترهای کیفی تخم‌مرغ، آزمایشی با استفاده از 160 قطعه مرغ تخم‌گذار سویة "های‌لاین-W36" در دامنة سنی 38-29 هفتگی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی انجام شد. گروه‌های آزمایشی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف عصارة هیدروالکلی رزماری به جیرة مرغان تخم‌گذار بر شاخص‌های عملکرد تولیدی و پارامترهای کیفی تخم‌مرغ، آزمایشی با استفاده از 160 قطعه مرغ تخم‌گذار سویة "های‌لاین-W36" در دامنة سنی 38-29 هفتگی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل افزودن (صفر، 500، 1000 و 1500 قسمت در میلیون) عصارة هیدروالکلی رزماری به جیرة مرغان تخم‌گذار بود. بالاترین درصد تخم‌گذاری و تولید توده‌ای تخم‌مرغ (روز/پرنده/گرم) و پایین‌ترین ضریب تبدیل غذایی را پرندگان تغذیه‌شده با جیرة حاوی1000 قسمت در میلیون عصارة هیدروالکلی رزماری داشتند که این اختلاف‌ها در مقایسه با سایر گروه‌های آزمایشی معنادار بود (05/0P<). کیفیت سفیده (واحد هاو) تخم‌مرغ‌های نگهداری‌شده به مدت 21 روز در شرایط 4 درجة سانتی‌گراد در تخم‌مرغ‌های حاصل از پرندگان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی عصارۀ هیدروالکلی رزماری در مقایسه با پرندگان تغذیه‌شده با جیرة شاهد به‌طور معنادار (05/0P<) بالاتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن عصارۀ هیدروالکلی رزماری به جیرة غذایی مرغان تخم‌گذار دارای تأثیرات مثبتی بر عملکرد تولیدی و حفظ کیفیت تخم‌مرغ طی مدت ذخیره‌سازی است.
حمید زرقی؛ ابوالقاسم گلیان؛ حسن کرمانشاهی؛ حسن عاقل
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 309-321
چکیده
سه آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و بررسی اثر رقم و منطقه کشت بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری و حقیقی تریتیکاله و اثر دو نوع مکمل آنزیمی بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری آن آزمایش انجام شد. در آزمایش اوّل ترکیب شیمیایی و مقدار انرژی قابل سوختوساز حقیقی تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از خروس‌های بالغ به روش تغذیه اجباری ...
بیشتر
سه آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و بررسی اثر رقم و منطقه کشت بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری و حقیقی تریتیکاله و اثر دو نوع مکمل آنزیمی بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری آن آزمایش انجام شد. در آزمایش اوّل ترکیب شیمیایی و مقدار انرژی قابل سوختوساز حقیقی تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از خروس‌های بالغ به روش تغذیه اجباری سیبالد تعیین شد. در آزمایش دوم و سوم مقادیر انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با و بدون افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز و یا فیتاز به روش جمعآوری کل مدفوع با استفاده از جوجه‌های گوشتی نر در سن 23-20 روزگی تعیین شد. ترکیب شیمیایی تریتیکاله شامل؛ چربی خام، پروتیین خام، فیبر خام، خاکستر، عصاره عاری از ازت و انرژی خام به ترتیب 29/0±65/1، 37/1±00/14، 49/0±92/4، 32/0±77/1، 62/1±60/77% و 95±4180 کیلوکالری در کیلوگرم به دست آمد. بیشترین تنوع مواد مغذی تریتیکاله در میزان پروتیین خام (2/12 تا 0/17%) و عصاره عاری از ازت (7/74 تا 8/79%) بود. میانگین انرژی قابل سوختوساز حقیقی تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از خروس‌های بالغ 112±3380 و میانگین انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از جوجه‌های گوشتی 82±3244 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک به دست آمد. نمونه‌های تریتیکاله جمعآوری شده از مناطق مختلف از لحاظ میزان انرژی قابل سوختوساز ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت اختلاف معنیدار داشتند. افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز و یا فیتاز مقدار انرژی قابل سوختوساز ظاهری تریتیکاله را به طور معنیدار و به ترتیب به میزان 155 و 86 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک افزایش داد.
