هادی مرادی؛ مهدی گنج خانلو؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی دهقان بنادکی
چکیده
هدف از این بررسی ارزیابی تأثیر تغذیۀ منابع مختلف چربی بر عملکرد تولیدی و برخی از شاخصهای فعالیت کبدی گاوهای هلشتاین در دورۀ انتقال بود. 35 رأس دام از 21 روز پیش از زایش تا 21 روز پس از زایش به‌صورت کامل تصادفی به پنج جیرۀ غذایی متشکل از جیرۀ حاوی پودر چربی با منبع نخل (پالم) روغنی بهعنوان جیرۀ شاهد (T1)، جیرۀ حاوی مکمل CLA (ترکیبی از ...
بیشتر
هدف از این بررسی ارزیابی تأثیر تغذیۀ منابع مختلف چربی بر عملکرد تولیدی و برخی از شاخصهای فعالیت کبدی گاوهای هلشتاین در دورۀ انتقال بود. 35 رأس دام از 21 روز پیش از زایش تا 21 روز پس از زایش به‌صورت کامل تصادفی به پنج جیرۀ غذایی متشکل از جیرۀ حاوی پودر چربی با منبع نخل (پالم) روغنی بهعنوان جیرۀ شاهد (T1)، جیرۀ حاوی مکمل CLA (ترکیبی از ترانس 10 سیس 12 و سیس 9 ترانس11) (T2)، جیرۀ حاوی دانۀ کتان نواری (اکسترود)شده (T3)، جیرۀ حاوی مخلوطی از مکمل CLA و دانۀ کتان نواری‌شده (T4) و جیرۀ حاوی مخلوط روغن و کنجالۀ کنجد (T5) اختصاص داده شدند. مقدار مصرف خوراک و تولید شیر به‌صورت روزانه و ترکیب شیر به‌صورت هفتگی اندازهگیری شد. نمونههای خون به‌صورت هفتگی به‌منظور تعیین غلظت فراسنجههای پلاسما گردآوری شد. مقادیر مادۀ خشک مصرفی، تولید شیر و ترکیب شیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). از بین فراسنجههای خون، غلظت پروتئین کل و اورۀ خون در زمان پس از زایش تحت تأثیر تیمار قرار گرفت (05/0P<). غلظت پروتئین کل در گاوهای تغذیه‌شده با T3 نسبت به گاوهای تغذیه‌شده با T1 بیشتر بود و غلظت اورۀ خون در گاوهای تغذیه‌شده با T5 زیادتر از T3 بود ولی بین دیگر تیمارها تفاوت معنیداری وجود نداشت. تفاوتها در غلظت آسپارتات آمینو ترانسفراز خون در دورۀ پیش از زایش بین تیمارها تمایل به معنیداری داشت (1/0P<) به‌طوری‌که بیشترین مقدار برای گاوهای گروه T1 بود. از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت، دانۀ کتان نواری‌شده با افزایش پروتئین کل پلاسما و کاهش اورۀ خون پس از زایش و مکمل CLA با کاهش آسپارتات آمینو ترانسفراز پس از زایش تأثیر سودمندی بر سلامت کبد در دورۀ انتقال دارد.
ایوب محمدی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر متقابل فضای آخور و اندازۀ ذرات علوفه بر مادۀ خشک مصرفی و رفتار تغذیه‌ای گوسالههای مادۀ هلشتاین در حال رشد بود. در این آزمایش از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین سنی 12-8 ماه و میانگین وزن 8/32±6/295 کیلوگرم در طرح چرخشی فاکتوریل 2×2 (چهار دوره با طول هر دوره 25 روز) استفاده شد. در این آزمایش تفاوت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر متقابل فضای آخور و اندازۀ ذرات علوفه بر مادۀ خشک مصرفی و رفتار تغذیه‌ای گوسالههای مادۀ هلشتاین در حال رشد بود. در این آزمایش از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین سنی 12-8 ماه و میانگین وزن 8/32±6/295 کیلوگرم در طرح چرخشی فاکتوریل 2×2 (چهار دوره با طول هر دوره 25 روز) استفاده شد. در این آزمایش تفاوت جیره‌ها در اندازۀ قطعه‌های علوفه (یونجه و کاه) بود. تیمارها در این آزمایش شامل 1) تیمار با 24 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 1/7 میلی‌متر (24/ریز)، 2) تیمار با 24 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 2/11 میلی‌متر (24/درشت)، 3) تیمار با 48 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 1/7 میلی‌متر (48/ریز)، 4) تیمار با 48 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازۀ ذرات علوفه 2/11 میلی‌متر (48/ درشت) بود. نتایج نشان داد، مدت‌زمان خوراک خوردن در طول 24 ساعت برای تیمارهای دارای فضای آخور آزاد (48 سانتی‌متر) در مقایسه با تیمارهای دارای فضای آخور محدود (24 سانتی‌متر) بیشتر بود (05/0p<). همچنیننتایج نشان داد، در صورت دسترسی گوساله‌ها به فضای آخور آزاد، اندازۀ ذرات خوراک تأثیری برشدت رقابت ندارد درحالی‌که در صورت محدود بودن فضای آخور، شدت رقابت برای خوراک‌های حاوی علوفه با اندازۀ ذرات درشت بیشتر از خوراک‌های حاوی علوفه با اندازۀ ذرات ریز بود (05/0p<).
ندا شیخ؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ آرمین توحیدی؛ مهدی دهقان بنادکی
چکیده
یکی از راهکارهای ارائه‌شده برای بهبود وضعیت سلامت گاوهای شیری پس از زایش، تغذیۀ منابع اسیدهای چرب غیراشباع است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر منابع مختلف چربی بر مادۀ خشک مصرفی، تولید و ترکیب‌های شیر و متابولیتهای خونی در دورۀ انتقال در گاوهای شیری هلشتاین بود. شمار 35 رأس گاو هلشتاین چند بار زایش آبستن (حدود 21 روز پیش از زایش) انتخاب ...
بیشتر
یکی از راهکارهای ارائه‌شده برای بهبود وضعیت سلامت گاوهای شیری پس از زایش، تغذیۀ منابع اسیدهای چرب غیراشباع است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر منابع مختلف چربی بر مادۀ خشک مصرفی، تولید و ترکیب‌های شیر و متابولیتهای خونی در دورۀ انتقال در گاوهای شیری هلشتاین بود. شمار 35 رأس گاو هلشتاین چند بار زایش آبستن (حدود 21 روز پیش از زایش) انتخاب و به‌طور تصادفی به یکی از پنج تیمار آزمایشی شامل: 1) شاهد (منبع اسیدهای چرب اشباع)، 2) مکمل CLA، 3) دانۀ کتان اکسترود، 4) مخلوط دانۀ کتان اکسترود و CLA و 5) کنجاله و روغن کلسیمی کنجد اختصاص داده شدند. مادۀ خشک مصرفی و تولید شیر، روزانه اندازهگیری شد. نمونههای خون در روزهای 21-، 14-، 7-، 3-، 0، 3، 7، 14 و 21 نسبت به زمان زایش برای تعیین غلظت گلوکز، کلسترول، تریگلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) و اسیدهای چرب آزاد غیراستریفیۀ پلاسما (NEFA) گردآوری شد. مادۀ خشک مصرفی، کمیت و کیفیت شیر، غلظت NEFA و تریگلیسیرید پلاسما تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P˃). در دورۀ پس از زایش، غلظت گلوکز پلاسما در تیمار CLA در مقایسه با جیرههای شاهد، کتان و مخلوط کتان و CLA بالاتر بود (05/0P˂). تیمار کنترل، بالاترین غلظت LDL را داشت (05/0P˂). غلظت کلسترول تیمار شاهد در روزهای 7 و 14 پس از زایش در مقایسه با دیگر تیمارها بالاتر بود (05/0P˂). به‌طورکلی تغذیۀ اسیدهای چرب غیراشباع بر عملکرد تأثیری نداشت ولی موجب بهبود فراسنجههای خونی شد.
شاهپور خیرآبادی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ مهدی گنج خانلو
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر جایگزینی سطوح مختلف چربی و انواع مکمل‌های آن به‌جای منابع نشاستهای جیره بر عملکرد رشد، تخمیر شکمبهای و شاخصهای خونی در تغذیة گوسالههای نر پرواری هلشتاین بود. در این آزمایش 28 رأس گوسالة نر پرواری هلشتاین Kg BW)9/31±274) در قالب طرح کامل تصادفی به مدت صد روز با چهار جیرة غذایی (1- سطح بالای چربی ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر جایگزینی سطوح مختلف چربی و انواع مکمل‌های آن به‌جای منابع نشاستهای جیره بر عملکرد رشد، تخمیر شکمبهای و شاخصهای خونی در تغذیة گوسالههای نر پرواری هلشتاین بود. در این آزمایش 28 رأس گوسالة نر پرواری هلشتاین Kg BW)9/31±274) در قالب طرح کامل تصادفی به مدت صد روز با چهار جیرة غذایی (1- سطح بالای چربی اشباعشده، 2- سطح پایین چربی اشباعشده، 3- سطح بالای چربی غیراشباع، 4- سطح پایین چربی غیراشباع) تغذیه شدند. جیره‌ها صورت همانرژی و همپروتئین ترکیب و مخلوط (فرموله) شدند. شاخصهای عملکردی مربوط به مصرف خوراک روزانه و تغییرپذیری وزن بدن به‌صورت روزانه محاسبه شد. نتایج مربوط به تغییر وزن روزانه، وزن نهایی، مصرف خوراک روزانه و ضریب تبدیل غذایی تفاوتی را میان تیمارها نشان ندادند. شاخصهای شکمبهای و خونی نیز اندازهگیری شدند و بین میانگین تیمارها تفاوت معنیداری دیده نشد، غیر از سطح کلسترول خون که در تیمارها با سطح چربی بالا میزان بالاتری (05/0P<) داشت. درنهایت با توجه به شاخصهای اندازهگیریشده مشخص شد که با در نظر گرفتن هزینة نهایی جیره‌ها و دسترسی به مواد خوراکی مختلف می‌توان از پودر چربی برای تأمین انرژی جیرة پرواری استفاده کرد.
حسین ذکریاپور بهنمیری؛ مهدی گنج خانلو؛ ابوالفضل زالی
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف روغن ماهی و علوفة یونجه و ذرت سیلوشده بر عملکرد پروار و ترکیب و کیفیت لاشه و پروفایل اسیدهای چرب لاشة 36 گوسالة نر هلشتاین با میانگین وزن اولیة 61± 345 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 3×2 (0، 1 و 1/2 درصد روغن ماهی و دو سطح 10 و 20 درصد یونجة خشک) 90 روز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف روغن ماهی و علوفة یونجه و ذرت سیلوشده بر عملکرد پروار و ترکیب و کیفیت لاشه و پروفایل اسیدهای چرب لاشة 36 گوسالة نر هلشتاین با میانگین وزن اولیة 61± 345 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 3×2 (0، 1 و 1/2 درصد روغن ماهی و دو سطح 10 و 20 درصد یونجة خشک) 90 روز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد بین تیمارها تفاوت معناداری از لحاظ افزایش وزن روزانه، مصرف مادة خشک و ضریب تبدیل غذایی وجود نداشت. سطح بالای روغن ماهی، صرف نظر از نسبت یونجه در جیره باعث کاهش مصرف خوراک شد (01/0P<). سطح بالای یونجة خشک باعث کاهش مصرف مادة خشک شد(01/0P<). مکمل‌کردن روغن ماهی اکسیداسیون گوشت را دو ماه پس از کشتار به طور معناداری افزایش داد (01/0P<). افزودن روغن ماهی به جیره موجب افزایش معناداری در مقدار نسبی اسیدهای چرب دکوزاهگزائنوئیک و ایکوزاپنتانوئیک چربی عضلة چشمی (01/0P< ) و افزایش غلظت اسیدهای چرب n-3 (01/0P<) و در پی آن کاهش معنادار نسبت اسیدهای چرب n-6 به n-3 شد (01/0P< ). نتایج مطالعة حاضر نشان داد که با به‌کارگرفتن راهکارهایی جهت جلوگیری از اکسیداسیون گوشت پس از کشتار، روغن ماهی می‌تواند برای افزایش اسیدهای چرب سلامتی‌بخش در محصولات دامی استفاده شود. همچنین باتوجه به کاهش مصرف خوراک در نتیجة مکمل‌سازی روغن ماهی، جیرههای بر پایة ذرت سیلوشده در مقایسه با یونجة خشک بهتر می‌توانند از آثار کاهندگی مکمل‌های چربی بر مصرف خوراک جلوگیری کنند.
مهدی افتخاری؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ مهدی گنج خانلو
چکیده
در این مطالعه از 32 رأس گاو چندشکم زایش هلشتاین برای بررسی اثر مکمل کروم‌متیونین و منبع انرژیبر تولید و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای هلشتاین در طول دورۀ قبل و پس از زایش استفاده شد. گاوها با جیرۀ کاملاً مخلوط از 28 روز قبل از زایش تا 28 روز پس از زایش تغذیه گردیدند. این مطالعه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و به‌صورت آرایۀ فاکتوریل 2×2 ...
بیشتر
در این مطالعه از 32 رأس گاو چندشکم زایش هلشتاین برای بررسی اثر مکمل کروم‌متیونین و منبع انرژیبر تولید و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای هلشتاین در طول دورۀ قبل و پس از زایش استفاده شد. گاوها با جیرۀ کاملاً مخلوط از 28 روز قبل از زایش تا 28 روز پس از زایش تغذیه گردیدند. این مطالعه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و به‌صورت آرایۀ فاکتوریل 2×2 (دو منبع انرژی و دو سطح مکمل کروم متیونین) اجرا گردید. منابع انرژی قبل از زایش شامل روغن ماهی و غله، و پس از زایش شامل پودر چربی پالم و روغن ماهی بودند. مکمل کروم‌متیونین در سطح صفر یا 08/0 میلی‌گرم به‌ازای هرکیلوگرم از وزن متابولیکی بدن تغذیه گردید. نتایج نشان داد که در دورۀ قبل از زایش استفاده از روغن ماهی اثری بر مادۀ خشک مصرفی نداشت، ولی پس از زایش استفاده از آن تمایل به کاهش مادۀ خشک مصرفی داشت (1/0P<). مکمل کروم‌متیونین سبب افزایش معنی‌دار مادۀ خشک مصرفی در دورۀ قبل و پس از زایش گردید (p<0.05). شیر تولیدی گاوها تحت تأثیر نوع تیمارها قرار نگرفت. به‌جز درصد چربی شیر که تحت تأثیر استفاده از روغن ماهی کاهش معنیداری پیدا کرد (p<0.05)، سایر ترکیبات شیر تحت تأثیر نوع تیمارها قرار نگرفتند. استفاده از مکمل کروم‌متیونین اثری روی قابلیت هضم مواد مغذی در دورۀ قبل یا پس از زایش نداشت. استفاده از روغن ماهی نیز اثری بر قابلیت هضم مواد مغذی در این دوره نداشت، ولی پس از زایش سبب کاهش قابلیت هضم مادۀ خشک، مادۀ آلی، و پروتئین خام شد (p<0.05). نتایج حاصل از این آزمایش بین مکمل کروم و منبع انرژی اثر متقابلی نشان نداد.
امین هژیری؛ مهدی گنج خانلو؛ ابوالفضل زالی؛ علی امامی؛ امیر اکبری افنجانی
چکیده
در این مطالعه اثر روغن ماهی و اسانس آویشن بر عملکرد و خصوصیات لاشۀ بزغاله‌های نر مهابادی بررسی شد. برای این منظور 28 رأس بزغاله نژاد مهابادی 4 تا 5 ماهه با میانگین وزن اولیۀ 8/2±8/17 کیلوگرم به‌طور تصادفی با یکی از چهار جیرۀ: 1. شاهد، 2. 2/0 درصد اسانس آویشن، 3. 2درصد روغنماهی؛ و 4. 2درصد روغنماهی+2/0درصد اسانس آویشن، به‌صورت انفرادی ...
بیشتر
در این مطالعه اثر روغن ماهی و اسانس آویشن بر عملکرد و خصوصیات لاشۀ بزغاله‌های نر مهابادی بررسی شد. برای این منظور 28 رأس بزغاله نژاد مهابادی 4 تا 5 ماهه با میانگین وزن اولیۀ 8/2±8/17 کیلوگرم به‌طور تصادفی با یکی از چهار جیرۀ: 1. شاهد، 2. 2/0 درصد اسانس آویشن، 3. 2درصد روغنماهی؛ و 4. 2درصد روغنماهی+2/0درصد اسانس آویشن، به‌صورت انفرادی و به مدت 84 روز تغذیه شدند. بزغالهها هر 21 روز وزن‌کشی شدند و در انتهای آزمایش کشتار شدند. میانگین مادۀ خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر روغن ماهی و اسانس آویشن قرار نگرفت (05/0<P). افزودن 2 درصد روغن ماهی (تیمار 3) به جیره، به‌طور معنیداری ضخامت چربی روی دندۀ 12 را افزایش داد (05/0>P)، اما وزن نهایی، وزن لاشۀ گرم، بازده لاشه، مساحت عضلۀ چشمی، طول لاشه، وزن کبد و کلیه، چربی احشایی، و چربی کلیه تحت تأثیر اسانس آویشن و روغن ماهی قرار نگرفت (05/0>P). درصد و وزن قطعات متفاوت لاشه، و همچنین عضله، چربی، و استخوان تفکیک‌شده از دنده‌ها تحت تأثیر روغن ماهی و اسانس آویشن قرار نگرفت (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان می‌دهد که مکمل‌سازی جیرۀ بزغاله‌های مهابادی با روغن ماهی و اسانس آویشن تأثیر چندانی روی عملکرد و صفات لاشه ندارد، ولی روغن ماهی باعث افزایش ضخامت چربی پشتی می‌شود.
حسین ذکریا پور؛ مهدی گنج خانلو؛ ابوالفضل زالی؛ امیر اکبری افنجانی
چکیده
در این مطالعه به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف روغن ماهی و نسبت یونجه و ذرت سیلو شده بر عملکرد پروار و ترکیب لاشه،از 36 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن اولیه 61± 345 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل 3×2 (0، 5/1 و 3 درصد روغن ماهی و دو سطح 10 و 20 درصد یونجه خشک) به مدت 90 روز استفاده شد. گوساله¬ها جیره کاملا مخلوط ...
بیشتر
در این مطالعه به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف روغن ماهی و نسبت یونجه و ذرت سیلو شده بر عملکرد پروار و ترکیب لاشه،از 36 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن اولیه 61± 345 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل 3×2 (0، 5/1 و 3 درصد روغن ماهی و دو سطح 10 و 20 درصد یونجه خشک) به مدت 90 روز استفاده شد. گوساله¬ها جیره کاملا مخلوط حاوی 30 درصد علوفه و 70 درصد کنسانتره مصرف کردند. افزایش وزن به صورت ماهیانه ثبت می¬شد و خوراک مصرفی نیز به صورت روزانه اندازه¬گیری شد. گوساله¬¬ها در آخر دوره کشتار و وزن اجزای لاشه تعیین شد. داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار آماری SAS و رویه GLM برای داده¬های تکرار نشده و MIXED برای داده¬های تکرار شده آنالیز شد. در بین تیمارها تفاوت معنی¬داری از لحاظ افزایش وزن روزانه، مصرف ماده خشک، ضریب تبدیل غذایی ، تحت تاثیر اثر متقابل روغن ماهی و نسبت علوفه وجود نداشت. سطح بالای روغن ماهی، صرف نظر از نسبت یونجه در جیره باعث کاهش مصرف خوراک شد(01/0 P
علی امامی؛ مهدی گنج خانلو؛ ابوالفضل زالی؛ امیر اکبری افجانی؛ امین هژبری
چکیده
دراین مطالعه اثر مکمل کروم متیونین بر عملکرد و خصوصیات لاشه بزغاله های نر مهابادی موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور 32 رأس بزغاله نر مهابادی4 تا 5 ماهه و با میانگین وزن اولیه 2±22 کیلوگرم، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار(سطوح مختلف مکمل کرومیم متیونین) مورد استفاده قرار گرفتند. جیره پایه یکسان بود و بزغاله ها با 4 سطح از مکمل ...
بیشتر
دراین مطالعه اثر مکمل کروم متیونین بر عملکرد و خصوصیات لاشه بزغاله های نر مهابادی موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور 32 رأس بزغاله نر مهابادی4 تا 5 ماهه و با میانگین وزن اولیه 2±22 کیلوگرم، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار(سطوح مختلف مکمل کرومیم متیونین) مورد استفاده قرار گرفتند. جیره پایه یکسان بود و بزغاله ها با 4 سطح از مکمل کروم; 1)بدون مکمل، سطح 2) 500، سطح 3)1000 وسطح 4)1500میکروگرم کروم در روزبه صورت انفرادی به مدت 94روز تغذیه شدند. بزغالهها هر 21 روز وزن کشی شده و در انتهای آزمایش کشتار شدند. میانگین ماده خشک مصرفی،افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر مکمل کروم قرار نگرفت. افزودن مکمل کروم به جیره ضخامت چربی روی دنده 12 راکاهش داد (05/0>P)، اما بر وزن نهایی، وزن لاشه گرم، بازده لاشه، مساحت عضله چشمی، طول لاشه، وزن کبد و کلیه، چربی احشایی و چربی کلیه تأثیری نداشت(05/0> P).سطح 4 کروم به طور معنی داری باعث افزایش وزن قلب بزغالهها شد. (04/0= P) درصد و وزن عضله، چربی و استخوان تفکیک شده از دنده ها، و ترکیب شیمیایی گوشت بدون استخوان تحت تأثیر مکمل کروم قرار نگرفت(05/0>P). نتایج این آزمایش نشان می دهد که مکمل کردن جیره بزغاله های مهابادی با کروم متیونین تأثیرچندانی روی عملکرد و صفات لاشه نداشته، ولی باعث کاهش ضخامت چربی پشتی و افزایش وزن قلب شده است.
میرحسین نجفی؛ سعید زین الدینی؛ مهدی گنج خانلو؛ حسین محمدی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تغذیه روغن سویا (غنی از لینولئیک اسید، منبع امگا-6) و روغن ماهی (غنی ازEPA 20:5 n-3 وDHA 22:6 n-3 ، منبع امگا-3) بر کیفیت گوشت و ترکیب اسید چرب داخل ماهیچه‌ای بزغالهها بود. 24 رأس بزغاله نر با میانگین وزن اولیه 2/1±43/19 کیلوگرم به طور تصادفی به سه گروه مساوی اختصاص داده شدند و یکی از سه جیره شاهد (CO)، روغن سویا (SO) یا روغن ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تغذیه روغن سویا (غنی از لینولئیک اسید، منبع امگا-6) و روغن ماهی (غنی ازEPA 20:5 n-3 وDHA 22:6 n-3 ، منبع امگا-3) بر کیفیت گوشت و ترکیب اسید چرب داخل ماهیچه‌ای بزغالهها بود. 24 رأس بزغاله نر با میانگین وزن اولیه 2/1±43/19 کیلوگرم به طور تصادفی به سه گروه مساوی اختصاص داده شدند و یکی از سه جیره شاهد (CO)، روغن سویا (SO) یا روغن ماهی (FO) را دریافت کردند. نسبت علوفه به کنسانتره در این جیره‌ها 30:70 بود و جیره‌ها از لحاظ انرژی و پروتئین یکسان بودند، ولی از لحاظ منبع چربی با هم متفاوت بودند. روغن پالم (غنی از پالمیتیک اسید، اسید چرب اشباع)، روغن سویا و روغن ماهی به ترتیب در سطح 2% ماده خشک جیره به جیره CO، SO و FO اضافه گردید. پس از 12 هفته تغذیه انفرادی بزغالهها کشتار شدند و عضله راسته آن‌ها جدا گردید و فاکتورهای مرتبط با کیفیت گوشت و پروفایل اسید چرب داخل ماهیچه‌ای اندازهگیری شد. تغذیه روغن سویا یا روغن ماهی تأثیر معنیداری بر pH، ظرفیت نگهداری آب، رنگ، تردی و خصوصیات حسی-چشایی گوشت نداشت. افزودن روغن سویا به جیره به طور معنیداری سبب افزایش اسید لینولئیک، اسید لینولنیک و نسبت کل چربی‌های اشباع به چربی‌های غیر اشباع چربی داخل ماهیچه‌ای گردید (001/0p<). تغذیه روغن ماهی سبب افزایش ایکوزاپنتانوئیک اسید و دکوزاهگزانوئیک اسید و کاهش اسید آراشیدونیک و نسبت امگا-6 به امگا-3 چربی داخل ماهیچه‌ای گردید (001/0p<). نتایج این پژوهش نشان داد که تغذیه 2% روغن سویا یا روغن ماهی می‌تواند پروفایل اسید چرب داخل ماهیچه‌ای را تحت تأثیر قرار دهد.
کمال ارجاعی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ مهدی دهقان بنادکی
چکیده
به منظور بررسی اثر روش‌های مختلف فراوری دانه گندم با منابع مختلف چربی جیره بر روی عملکرد پروار، خصوصیات لاشه و پروفیل اسیدهای چرب گوشت، 28 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزنی 56±296 کیلوگرم، به چهار جیره آزمایشی (7 گوساله در هر تیمار) اختصاص داده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل (دو روش فراوری دانه گندم شامل ورقه ای کردن با بخار و گندم ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر روش‌های مختلف فراوری دانه گندم با منابع مختلف چربی جیره بر روی عملکرد پروار، خصوصیات لاشه و پروفیل اسیدهای چرب گوشت، 28 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزنی 56±296 کیلوگرم، به چهار جیره آزمایشی (7 گوساله در هر تیمار) اختصاص داده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل (دو روش فراوری دانه گندم شامل ورقه ای کردن با بخار و گندم فراوری شده با فرمالدهید، و دو منبع چربی جیره شامل دانه سویای برشته شده و پودر چربی )رومی فت1) و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. مدت انجام این آزمایش 98 روز ، که 14 روز آن به عنوان دوره عادت‌دهی در نظر گرفته شد. به طور افرادی ماده خشک مصرفی به صورت روزانه و افزایش وزن گوساله‌ها به صورت ماهانه اندازهگیری شد. به دنبال وزن کشی نهایی در روز 85، جهت بررسی خصوصیات لاشه از هر تیمار 3 گوساله کشتار گردید. اختلاف ماده خشک مصرفی، میانگین افزایش وزن روزانه و بازدهی غذایی در بین تیمارهای آزمایشی معنی دار نشد. هم چنین هیچ کدام از صفات مربوط به خصوصیات لاشه، تحت تاثیر جیرههای آزمایش قرار نگرفت. مقدار 18:2C ، 18:3C ، 24:0 C و کل اسیدهای چرب غیر اشباع در گوشت حاصل از گوساله های مصرف کننده سویای برشته شده بیشتر بود (01/0>p). هم چنین مصرف دانه سویای برشته شده باعث افزایش مقدار 18:0 C و اسید لینولئیک کونژوگه شده در گوشت گوساله‌ها شد(02/0>p). در مقابل مقدار 16:0C و کل اسید های چرب اشباع در گوشت حاصل ازگوساله‌های مصرف‌کننده پودر چربی بیشتر بود (به ترتیب 01/0>p و 05/0>p). سایر اسیدهای چرب موجود در گوشت گوساله ها تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که عملکرد پروار در گوسالههای نر هلشتاین تحت تاثیر روش های مختلف فراوری دانه گندم و منابع چربی جیره قرار نگرفت. اما استفاده از دانه سویای برشته شده در جیره گوساله ها باعث بهبود پروفیل اسیدهای چرب راسته، از لحاظ اهمیت آن ها در تغذیه انسان شد.
امیر اکبری افجانی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ مهدی دهقان بنادکی
دوره 42، شماره 3 ، دی 1390، ، صفحه 247-253
چکیده
در این مطالعه اثر تغذیه نسبت‌های مختلف یونجه خشک و ذرت سیلو شده برتولید و ترکیبات شیر گاوهای هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 15 راس گاو هلشتاین با میانگین تولید روزانه 10±37 کیلوگرم شیر انجام شد. جیره‌ها شامل سه سطح یونجه و سه سطح ذرت سیلو شده شامل: 1) 10% یونجه -30% ذرت سیلو شده، 2) 20% یونجه-20% ذرت سیلو شده ...
بیشتر
در این مطالعه اثر تغذیه نسبت‌های مختلف یونجه خشک و ذرت سیلو شده برتولید و ترکیبات شیر گاوهای هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 15 راس گاو هلشتاین با میانگین تولید روزانه 10±37 کیلوگرم شیر انجام شد. جیره‌ها شامل سه سطح یونجه و سه سطح ذرت سیلو شده شامل: 1) 10% یونجه -30% ذرت سیلو شده، 2) 20% یونجه-20% ذرت سیلو شده و 3) 30% یونجه -10% ذرت سیلو شده بودند. همه جیره‌ها دارای نسبت علوفه به کنسانتره 40:60 بودند، که به صورت کاملاً مخلوط شده در دو وعده به گاوها تغذیه میشد. نتایج نشان داد که ماده خشک مصرفی گاوهایی که با جیره 2 تغذیه شده بودند (20/23 کیلوگرم در روز) در مقایسه با جیره 1 (95/22 کیلوگرم در روز) و جیره 3 (64/18کیلوگرم در روز) بیشتر بود (05/0P
مهدی گنج خانلو؛ کامران رضا یزدی؛ غلامرضا قربانی؛ حسین مروج؛ مهدی دهقان بنادکی؛ محمدرضا امامی
دوره 40، شماره 1 ، خرداد 1388
چکیده
به منظور مطالعه پاسخ عملکردی گاوهای پرتولید در اوایل دوره شیردهی به دو نوع چربی محافظت شده، 12 رأس گاو هلشتاین (سه رأس زایش اول و 9 رأس چند شکم زایش کرده به ترتیب با روزهای شیردهی 1±24 روز و 4±28 روز( در قالب یک طرح چرخشی متوازن 3*3، مورد استفاده قرار گرفتند. گاوها به صورت تصادفی به سه گروه چهار تایی تقسیم شدند و به ترتیب در سه دوره 21 روزه، سه ...
بیشتر
به منظور مطالعه پاسخ عملکردی گاوهای پرتولید در اوایل دوره شیردهی به دو نوع چربی محافظت شده، 12 رأس گاو هلشتاین (سه رأس زایش اول و 9 رأس چند شکم زایش کرده به ترتیب با روزهای شیردهی 1±24 روز و 4±28 روز( در قالب یک طرح چرخشی متوازن 3*3، مورد استفاده قرار گرفتند. گاوها به صورت تصادفی به سه گروه چهار تایی تقسیم شدند و به ترتیب در سه دوره 21 روزه، سه نوع جیره را دریافت کردند. جیره های مورد استفاده شامل جیره شاهد که بدون مکمل چربی بوده و حاوی جیره پایه شامل 20% ذرت سیلو شده ، 20% یونجه و 60% کنسانتره بود. جیره دو حاوی 3 درصد مکمل چربی محافظت شده نا محلول در شکمبه (انرژایزر-10) به همراه جیره پایه بود. جیره سه که شامل 5/3 درصد مکمل چربی محافظت شده کلسیمی (مگناپک) به همراه جیره پایه بود. نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف ماده خشک، ماده آلی و دیواره سلولی (NDF) در جیره شاهد، نسبت به دو جیره دیگر بالاتر بود (01/0p). در گاوهای چند شکم زایش کرده، بازده تولید (شیر تصحیح شده برای 5/3 درصد چربی تولید شده به ازای ماده خشک مصرفی) برای گاوهایی که مکمل چربی مصرف کرده بودند، به طور معنیداری بالاتر بود (05/0 p). فعالیت جویدن و کل زمان صرف شده برای نشخوار و خوردن، در بین گاوهای چند بار زایش، تفاوت معنی داری نداشت. در هیچ یک از صفت‌های ذکر شده، تفاوت معنیداری بین دو نوع مکمل چربی مشاهده نشد (05/0 p>). نتایج این پژوهش بیانگر آن است که استفاده از مکمل چربی در گاوهای چند شکم زایش کرده در اوایل دوره شیردهی سبب کاهش خوراک مصرفی و بهبود بازده تولید می‌شود. ولی این اثر در گاوهای زایش اول مشاهده نگردید.
